تقویم تاریخ - 16دی

مجموعه: تقویم تاریخ

«پيروز ساساني» به خواست پدرش يزدگرد سوم (كه در سال 651 ميلادي در مرو كشته شد)، براي جلب كمك نظامي تايزونگ، امپراتور چين از دودمان تانگ، از طريق كوههاي پامير (تاجيكستان امروز) به «چانگ آن» پايتخت آن زمان چين رفته بود كه در ايالت شيان واقع بود و بزرگترين شهر جهان بشمار مي آمد. چين كه در شمال شرقي فرارود (مرز امروز چين با تاجيكستان و افغانستان) با امپراتوري ايران همسايه بود همواره با ايرانيان مناسبات حسنه داشته است. «تايزونگ» پيش از رسيدن «پيروز ساساني» به «چانگ آن» درگذشته بود و پسرش «گائوزونگ» امپراتور تازه و سومين رئيس كشور چين از دودمان تانگ به پيروز مقام درباري داد، احترام بسيار كرد و در سال662 او را با يكي از ژنرالهاي خود به نام «پي شينگ جيان» با لشكري كامل روانه ايران كرد. «پيروز ساساني» پيشنهاد كرده بود كه اين لشكر تا سيستان (شهر زرنگ = زرنج و مركز ايالت نيمروز افغانستان امروز) با او باشد زيرا كه اطمينان دارد، ايرانيان پس از شنيدن خبر بازگشت وي، دسته هاي مقاومت تشكيل مي دهند و به ياري اش مي شتابند. ژنرال «پي» تنها تا شهر باستاني سغديانا (تاجيكها) به نام بالا سگون ( امروزه: توك ماك = توقماق واقع در قرقيزستان) با «پيروز» همراه بود و در اينجا دست به بهانه آوردن و تعلل زد و پيروز ساساني پس از نوميد شدن از حمايت نظاميان چيني، تنها با ايرانياني كه با وي بودند به منتهي اليه شمال شرقي ايران (سرزميني كه امروز تاجيكستان و شمالشرقي افغانستان را تشكيل مي دهد) بازگشته و دست به جمع آوري نيرو براي جنگ با اعراب زده بود و مردم هرات (بزرگترين شهر خراسان آن زمان) با شنيدن خبر بازگشت پيروز، بر ضد حكمران عرب شورش كرده و باعث نگراني اعراب حاكم بر ايران شده بودند كه چند واحد عرب را مامور متوقف ساختن «پيروز» و عقب زدن او به چين كرده بودند كه اين يگانها بلخ را تصرف كردند.

پيروز ساساني تا تخارستان (افغانستان شمال شرقي) پيش آمد و 20 سال در آن مناطق بود، در همانجا فوت شد و طبق وصيتش، جسد او را در كوههاي پامير به گونه اي كه صورتش به سوي ايران باشد دفن كردند.

1270م:آباقا خان (آباقا آن) ايلخان مغول ايران (پسر هلاكو خان) در اين روز در ژانويه 1270 ميلادي ضمن انتصابات خود، دو زن را حكمران دو ايالت بزرگ ايران كرد؛ آبش خاتون حكمران فارس و تركان خاتون حكمران كرمان شد.

تركان خانون از قراختايي ها و آبش خاتون ازخانواده اتابكان فارس بود. در انتصابات اين روز، مقام صاحبديواني (معادل بزرگ وزير، بدون اختيارات نظامي) به شمس الدين محمد جويني و حكومت اصفهان و اراك به پسر او بهاءالدين داذه شد و عطاملك جويني مولف معروف در سمت خود حكومت بغداد كه از زمان هلاكو خان آن را بر عهده داشت تثبيت گرديده بود.

1288ش:در پي لغو مشروطيت از سوي محمدعلي شاه، 16 دي ماه 1288 خورشيدي (ششم ژانويه 1909) نجفقلي صمصام بختياري در اصفهان انجمن نجات مشروطه تاسيس كرد و اعلام داشت كه با سه هزار سوار رهسپار تهران خواهد شد تا محمدعليشاه را بيرون راند. صمصام به قولي که داده بود وفا کرد.

1317ش:نخستين قانون تعديل مال الاجاره در ايران كه اول ديماه 1317 خورشيدي در 9 ماده به تصويب مجلس رسيده بود از16 دي ماه در شهر تهران به اجرا در آمد و حاكم بر روابط مالك و مستاجر شد . اين قانون با اندكي تفاوت، مشابه قوانيني بود كه در بسياري از كشورها اجرا مي شده است. قانون تعديل مال الاجاره ايران به مرور زمان كم رنگ شده و روابط موجر و مستاجر در اين كشور مسئله داشته و در ايران ساختن و اجاره دادن به دليل نبودن ضابطه اجرايي مناسب به صورت " يك كسب " در نيامده و بسياري از پرونده هاي قضايي در ايران در شش دهه گذشته ناشي از همين مسئله بوده است.

در كشورهاي ديگر اجاره بها عينا مطابق تورم پول ( افزايش بهاي خانه ) بالا نمي رود و ميزان آن بر پايه يك فرمول منصفانه محاسبه مي شود و « به طور كامل» دركنترل موجر نيست .در بعضي شهرهاي آمريكا ازجمله نيويورك ، سانفرانسيسكو ، واشنگتن و ... افزايش اجاره سالانه در صورتي كه مستاجر جا به جا نشده باشد ممنوع و يا محدود به « درصد » بسيار جزيي است.

مروري بر تاريخ اجتماعي ايران نشان مي دهد كه در ايران قديم وتا اواسط قاجاريه و حتي تا همين اواخر در قصبات و روستاها اجاره دادن مسكن مرسوم نبوده و اين عمل به رايگان انجام مي گرفته كه جدا ساختن انسانها از گذشته انان امري آسان و سريع نيست .

1331ش:در اجراي اصلاحيه قانون انتخابات ايران، از چنين روزي در دي ماه 1331 بحرين داراي يك نماينده در مجلس شوراي ملي شد. اين قانون در چهارم دي ماه آن سال به تصويب رسيده بود. بحرين كه طبق قانون مصوب، تا اواخر دهه 1340 كه شاه، در مصاحبه اي در هند، درپاسخ به پرسش يك روزنامه نگار (!) ناگهان و به طور غير منتظره با انجام رفراندم و آن هم يكجانبه و تنها در بحرين موافقت كرد، استان چهاردهم ايران به حساب مي آمد.

1333ش:در اين روز در سال 1333 خورشيدي روزنامه هاي تهران خبردادند كه سازمان جوانان حزب توده كه آن را شبكه اي سراسري و بسيار گسترده توصيف كرده بودنداوايل ديماه ( دسامبر 1954 ) كشف و گردانندگان آن شناخته شده و پاره اي از آنان دستگير شده اند و اشاره شده بود كه در پي كشف سازمان نظامي حزب توده( در همين سال) و دستگيري بيش از يكصد افسر و اعدام دهها تن از آنان سازمان جوانان نيز افشاء شده است ، ولي روشن نكرده بودند كه چه رابطه اي ميان كشف اين دو سازمان وجود داشته است.

راديو تهران در آن روز گفت كه جوانان توده اي در گروههاي كمتر از ده نفري قرار داده شده بودند و جز مسئول گروه كه به انان آموزش كمونيستي مي داد و دستورهاي حزبي را ابلاغ مي كرد و جلسات منظم عمدتا در صحرا و ميدان ورزشي و ... داشت كسي را نمي شناختند و پس ازيك دوره آزمايشي سخت ، تنها انهايي داراي كارت ( عضو حزب ) مي شدند كه آزمايش هاي تئوريك و عملي را گذرانيده و رفتار كمونيستي مي داشتند . به اظهار راديو تهران به نقل از فرمانداري نظامي ، روزنامه ها و اعلاميه هاي شبانه اين حزب عمدتا توسط همين جوانان توزيع مي شد و بايد هر ماه ده ريال ( يك تومان ) حق عضويت مي پرداختند.

در پي كشف اين سازمان كه شايع شده بود ده درصد جوانان كشور را شامل مي شد، خانواده ها شديدا نگران شدند زيرا بازرسي و تحقيق و دستگيري در دبيرستانهاي سراسر كشور آغاز گرديد ه بود و گفته شده بود كه به هر جوان عضو اين سازمان ، بلافاصله پس از كشف آن يك شماره چندين رقمي براي تجديد سازمان در آينده داده شده است تا در صورت مراجعه مجدد آن را ارائه دهند و خانواده ها ي نگران كتب درسي فرزندان خود را در جستجوي اين ارقام ورق مي زدندتا آن را دور بريزند .

1964م:ششم ژانويه سال 1964 ( 16 دي ماه در سال1342هجري) حكم محكمه نظامي در باره اعضاي موثر نهضت آزادي كه قبلا دستگير شده بودند به اين شرح انتشار يافت:

آية الله طالقاني 10 سال زندان، مهندس بازرگان 10 سال، يدالله سحابي 6 سال، احمد علي بابايي 6 سال، عباس شيباني 6 سال، عزت الله سحابي 4 سال، مهدي جعفري 4 سال، ابوالفضل حكيمي 4 سال و ....

اين افراد كه از حكم صادره تقاضاي تجديد نظر كردند از فعالان انقلاب سال 1357 بودند كه بيشتر آنان در نخستين دولت انقلاب صاحب مقام شدند و ....

1357ش:شانزدهم دي ماه سال 1357 روزنامه هاي تهران كه تحريريه هاي آنها، از 14 آبان به تصميم سنديكاي خود به دبيري «محمدعلي سفري» دست به اعتصاب زده بودند انتشار خود را از سر گرفتند. اعتصاب 62 روزه روزنامه نگاران ايران كه طولاني ترين اعتصاب مطبوعاتي در تاريخ جهان بوده است به نام اعتراض به ادامه سركوب مردم، روي كار آوردن يك دولت نظامي در تهران ( به نخست وزيري ژنرال ازهاري) و نيز به حمايت از انقلاب صورت گرفته بود. «اطلاعات» قديمي ترين اين روزنامه ها تنها به همت سردبير آن، غلامحسين صالحيار، موفق به از سرگيري انتشار شد زيرا كه بدون حضور ناشر و وجود پول، انتشار اين روزنامه با 850 هزار نسخه در روز محال به نظر مي آمد، و به همين صورت روزنامه "کيهان"، «آيندگان» و .... بيشتر دست اندركاران خبر در راديو تلويزيون و خبرگزاري پارس (ايرنا) نيز كه عضو سنديكا بودند به اعتصاب پيوسته بودند. اعتصاب مطبوعات كمكي بزرگ به پيروزي انقلاب بود، زيرا كه دولت ازهاري نتوانست اقدامات خود را در آن مدت، توجيه و دست كم بخشي از مردم را آرام كند، و بدون رسانه (ابزارهاي ارتباط با مردم) شكست كامل خورد.

برخي از تيترهاي صفحه اول نخستين شماره روزنامه اطلاعات پس از اعتصاب عبارت بودند از: «انقلاب مردم در آستانه پيروزي»، «فردا عزاي ملي است» ، «كابينه شاپور بختيار تشكيل شد (با عكس بزرگي از دكتر مصدق در كنار او)»، «ارتشبد اويسي به خارج رفت» و ... و در صفحه آخر، مقاله نوشيروان كيهاني زاده (ناشر اين سايت) در چهار ستون به چاپ رسيده بود كه رويدادهاي ساير كشورها در طول 62روز اعتصاب را بررسي كرده بود. در طول يك سال بعد تقريبا همه آنان كه در آن روز بدون پول و ناشر، و با فداكاري و مشقت كيهان و اطلاعات را منتشر كرده بودند بدون ذكر دليل و حكم دادگاه و دست كم دستور كتبي دولت از كار بركنار و پس از عمري «نوشتن»، با معشوق خود وداع و بسياري از آنان بدون دريافت غرامت اخراج، خانه نشين شدند.

صالحيار 19 آذر امسال پس از 24 سال خانه نشيني فوت شد. انتظار مي رفت كه مراسم تدفين و ترحيم او به عنوان يكي از بزرگترين روزنامه نگاراني كه ايران به وجود آورده بود بيش از آن باشد كه انجام شد تا انگيزه خدمت به ميهن و كسب مهارت و توجه به معنويات تقويت شود. روزنامه نگار شمعي است كه مي سوزد تا روشنگر و راهنماي جامعه باشد. صالحيار به عنوان دبير سنديكاي نويسندگان و خبرنگاران به ساختن مجتمع مسكوني اعضاي اين سنديكا همت گماشت و كمك بسيار كرد بدون اين كه خود، كه در آن زمان اجاره نشين بود مالك يكي از آپارتمانها شود و بعدا از محل ارث پدري مالك يك خانه محقر شد. صالحيار يک ربع قرن،هر روز در سحرگاه به ترجمه خبرهاي آژانسها پرداخت تا به قول خودش مطلب «انداختني» به خورد هم ميهنان داده نشود و شب با خبرنگاران حوادث دنبال خبر مي رفت تا ازدردهاي جامعه دور نماند. ماهها نخوابيد تا دفتر مركزي خبر را براي سازمان راديو - تلويزيون به وجود آورد تا انحصار خبر در ايران از دست يك خبرگزاري خارج شود و....

1838م:ساموئل مورس Samuel Morse استاد هنر و نقاشي دانشگاه نيويورك ششم ژانويه سال 1838 ميلادي دستگاه تلگرافي را كه ساخته بود و مي توانست هر دقيقه ده كلمه مخابره كند به معرض نمايش گذارد . مخابره با اين دستگاه برپايه فن الكترومغناطيس و قطع و وصل جريان برق بود . هر وصل كوتاه مدت كه ايجاد مغناطيس مي كرد صدا و يا علامت نقطه بود و وصل طولاني تر صداي طولاني تر و خط به وجود مي آورد . وي قبلا در برابر هر حرف الفبا تعدادي از اين نقطه و خط ها را قرار داده بود و يك واژه نامه مورس به وجود آورده بود. فرضا ؛ يك خط و يك نقطه علامت « الف يا إ » ، و از شنيدن صدا ها يا ديدن علامات مي شد كلمه را درك كرد.نام اين الفباي خط و نقطه اي « كد مورس » گذارده شده است.

مورس كه پسر يك كشيش ساكن شهرستان بوستون بود و از « ييل » در رشته هنرهاي زيبا فارغ التحصيل شده بود علاقه وافري به الكتريسته و سياست هم داشت ، ولي خيلي زود در سياست شكست خورد و نه توانست به عضويت شوراي شهر نيويورك در آيد و نه عضو كنگره شود بنابر اين به علاقه ديگر خود الكتريسته پرداخت و در سال 1837 موفق به ساختن دستگاه خانگي تلگراف شد. باطري كه اين دستگاه را تغذيه مي كرد از ظروف متعدد آب اسيد ساخته شده بود.

1843م:مورس پس از نمايش دستگاه مخابره علامات كه با كمك يك استاد علوم آن را ساخته بود براي جلب كمك مالي به واشيگتن رفت و با پولي كه از كنگره ( دستگاه مقننه ) آمريكا گرفت به تكميل دستگاه خود پرداخت و در سال 1843 ميان شهرهاي بالتيمور و واشنگتن ارتباط تلگرافي برقرار كرد كه ظرف ده سال اختراع او جهاني شد و همه جا تير هاي تلگراف بالا رفت و ....

مورس كه در 27 آوريل سال 1791 به دنيا آمده بود دوم آوريل 1872 در 80 سالگي از بيماري ذات الريه در نيويورگ درگذشت، ولي تا الفباي مخابراتي مورس زنده است نام او هم باقي است .

2005م:اسناد محرمانه نخست وزيري انگلستان كه حاوي يادداشتهاي مبادله شده ميان سران دولت وقت و شرح مذاكرات جلسات رسمي است و در نخستين هفته از ژانويه 2005 علني شده اند نشان از عمق كم تصميمات و اطلاعات و سلائق شخصي مي دهد.

براي مثال: در سال 1974 كه انگلستان در بلفاست ( ايرلند شمالي ) با اعتصاب اتحاديه ها و قطع برق رو به رو شده بود، هارولد ويلسون نخست وزير وقت تصميم گرفته بود كه يك زيردريايي اتمي به آنجا بفرستد تا با استفاده از رآكتورهاي آن، جريان برق برقرار شود و دستور حركت به اين زيردريايي هم داده شده بود كه مقامات ديگر مانع شدند و به ويلسون حالي كردند كه رآكتور هاي زيردريايي تنها قادر به تامين چند صد كيلو وات برق است و بلفاست نياز به 360 مگاوات برق دارد. ويلسون سپس تصميم گرفته بود كه به ايرلند شمالي استقلال محدود و يك سال به يك سال دهد ولي به او گفتند كه اگر دولت ايرلند شمالي پس از كسب اين اسبقلال ولو محدود، از مجمع عمومي سازمان ملل تقاضاي عضويت كند و راي لازم را بياورد؛ كنترل آن از دست مي رود و انگلستان در مجمع عمومي سازمان ملل نفوذ چندان ندارد.

در پي انفجار نوامبر 1974 بيرمنگام و قتل 21 تن و جرح 160 نفر ديگر كه كار ايرلندي ها بود، يك عضو كابينه پيشنهاد كرده بود كه در انگلستان كارت شناسايي ملي براي مردم تهيه شود تا از رخنه جلوگيري بعمل آيد و ديگر چنين حوادثي رخ ندهد كه هارولد ويلسون پس از دريافت نظر كارشناسان آن پيشنهاد را كه بي فايده و پر خرج و درد سر ساز تشيص داده شده بود رد كرد. در اين اسناد كه طبق قانون علني شدن پس از 30 سال به آرشيو عمومي داده شده اند آمده است كه پس از كناره گيري ويلسون از نخست وزيري ، كالاهان وزير امور خارجه برجايش نشست ولي مدتها حاضر نمي شد ساختمان محل اقامت وزير خارجه را ترك و به ساختمان نخست وزيري ( شماره 10 داونينگ استريت ) اثاثه كشي كند و دليلش اين بود كه همسرش از زندگي در اين خانه قديمي بدش مي آيد. بالاخره صاحبجمع اموال وزارت امور خارجه با دادن اخطاريه، كالاهان و همسرش را مجبور به تخليه خانه كرد و ....

2005م:به نوشته برخي از روزنامه ها كه چهارم تا ششم ژانويه 2005 انتشار يافته اند، استفاده سياسي از زلزله اخير تحت البحري اقيانوس هند به چشم مي خورد. اين رويداد كه به نقاط ساحلي آسيب سنگين وارد ساخته ، باعث مرگ بيش از يكصد و پنجاه هزار تن شده است. اين روزنامه ها كه وضعيت كمكهاي ملل مختلف و انعكاس گزارشها را با هم مقايسه كرده اند نوشته اند كه رسانه هاي آمريكا با بزرگ كردن ابعاد كمك به اندونزي مي كوشند نشان دهند دولت آمريكا برخلاف آن چه كه شهرت يافته است، بر ضد مسلمانان نيست. هدف ديگر از توجه آمريكا به اندونزي اين است كه مانع نزديك شدن اين كشور (همانند زمان احمد سوكارنو) به روسيه، چين و هند شود ، مي خواهد كه آن را در كنار خود و ژاپن نگهدارد. در گزارشهاي مربوط به كمكهاي آمريكا ، نامي از سومالي و هند برده نمي شود.

برخي اصحاب نظر اشاره كرده اند كه احتمالا هدف از انعكاس تلفات و زيانهاي حادثه طبيعي اقيانوس هند و كمكهاي آمريكا به آسيب ديدگان و اعزام وزير امور خارجه آمريكا و برادر جورج بوش به تايلند و اندونزي در حجمي زياد در رسانه هاي اين كشور اين بوده است كه چهره آمريكا نزد جهانيان ترميم شود كه سال گذشته با انتشار عكسهاي شكنجه عراقي ها در زندان « ابو غريب » عراق آسيب ديده بود.

2004م:به گزارش مطبوعات روسيه از جمله پراودا در دسامبر 2004، رقابت هاي علمي اين كشور با آمريكا از سر گرفته شده است. روسها برنامه فرستادن انسان را به مريخ تهيه كرده كه طبق آن تا سال 2014 بايد انسان روسي در مريخ پياده شود، 15 سال زودتر از آمريكا كه چنين برنامه اي را براي پايان دهه سوم قرن جاري تنظيم كرده است. ممكن است چين كه به زودي در كره ماه ايستگاه فضايي مستقر خواهد ساخت زودتر از آمريكا، در مريخ انسان پياده كند.

پراودا نوشته است: در زمينه بيو تكنولوژي روسها موفق به ساختن يك « بيوچيپ » شده اند كه اندازه اش از يك تمبر پست بيشتر نيست ولي مي تواند ظرف چند ثانيه كار يك آزمايشگاه بزرگ و مجهز پزشكي را در تشخيص هر نوع بيماري انجام دهد.

از گزارش مطبوعات روسيه چنين بر مي آيد كه روسيه و چين در صدد ايجاد چند ماشين جستجو ( سرچ انجين ) اينترنتي هستند تا اخبار و مطالب جهان منحصرا درحوزه زبان انگليسي و در دست غرب نباشد. اين ماشين هاي چيني و روسي قادر خواهند بود كه مطالب در زبانهاي مختلف را به زبان مخاطب، ترجمه آني كنند كه كمك بزرگي به آموزش عمومي و خروج زبانهاي با متكلمين محدود از انزواست. بايد دانست كه يكي از دو برنامه ريز « گوگل » بزرگترين سرچ انجين فعلي در اينترنت يك روس تبار 31 ساله به نام سرگئي است كه در «سليكن ولي» كاليفرنيا زندگي مي كند. دولت روسيه در حال ايجاد يك « سليكن ولي » در اين كشور است تا از فرار مغزها از روسيه جلوگيري كند.

2005م:يكي از گزارش هاي هفته اول ژانويه 2005 شبكه هاي تلويزيوني آمريكا بكار بردن اشعه ليزر بر ضد خلبابان هشت جت مسافربر ظرف چهار روز پياپي در تعطيلات آخر سال 2004 در اين كشور بود. در اين چهار روز در ايالت هاي اهايو، نيوجرزي،كلرادو و اروگون از زمين به سوي كابين خلبانان شش هواپيماي مسافر بر، اشعه ليزر افكنده شده و آنان را كه در حال فرود آمدن بودند موقتا نابينا ساخته و دچار حواس پرتي كرده بود. قبلا هم دو مورد ديگر گزارش شدن بود . در هيچيك از اين هشت مورد سانحه اي روي نداد ولي گفته شده است كه هميشه چنين نخواهد بود. پليس فدرال ( امنيت داخلي ) سرگرم بررسي است كه چه كساني عامل فرستادن اشعه ليزر به كابين خلبانان هواپيماهاي مسافربر بوده اند كه هركدام بيش از يكصد مسافر داشتند. هنوز سوء ظن تروريستي رد نشده است. دستيابي به دستگاه فرستنده اشعه ليزر دشوار نيست و هواپيماهاي نظامي هم مي تواند هدف چنين خرابكاري قرار گيرد.

1412: ژاندارك در «دومرمي» - روستايي در منطقه ارلئان فرانسه به دنيا آمد.

1535: شهر ليما (پايتخت پرو) توسط فرانسيسكو پيزارو از عوامل استعمار اسپانيا در قاره امريكا ساخته شد.

1900: بوئرهاي افريقاي جنوبي (سفيدپوستان هلندي مهاجر) به پايگاه نيروهاي استعمارگر انگلستان در «ليدي اسميت» شبيخون زدند و بيش از يك هزار انگليسي را كشته و يا زخمي ساختند.

1912: نيروهاي ايالات متحده در كشور هندوراس پياده شدند و آنجا را گرفتند.

1966: محمد باراني - سرباز وظيفه - كه در پادگان لويزان در ناهار خوري افسران، سه سرهنگ را كشته بود اعدام شد.

2010: رئيس سازمان صنايع مازندران گفت که ساخت کاغذ اسکناس در ايران از پايان سال 1388 (مارس 2010) آغاز خواهد شد. وي افزود که توليد کاغذ اسکناس در ايران در يک کارخانه در مازندران صورت خواهد گرفت.

ارزش ريال نسبت به سال انقلاب (1357 = 1978) 120 برابر کاهش يافته است. دليل عمده اين کاهش، توّرم نقدينگي (به خاطر بيش از حد چاپ اسکناس است).

2010: در حاليکه سازمان بهداشت جهاني سيگار را قاتل شماره يک انسان معاصر معرفي کرده و دولتها با اجراي برنامه هايي مردم را تشويق به ترک سيگار و دوري از آن مي کنند؛ مدير عامل شرکت دخانيات ايران به خبرگزاري فارس گفت که از 22 بهمن 1388 (فوريه 2010) در ايران سيگار وينستون توليد خواهد شد. وي افزود که اين کار با امتياز يک شرکت ژاپني و مشارکت اين شرکت انجام خواهد شد. يک کارخانه آمريکايي سازنده اصلي سيگار وينسون است. مديرعامل شرکت دخانيات در عين حال معاون وزير صنايع ايران است و امور دخانيات در ايران در انحصار دولت است.

منبع:iranianshistoryonthisday.com