تقویم تاریخ - 11 مرداد

مجموعه: تقویم تاریخ

1315ش:محاكمه علي منصور وزير پيشين راه به اتهام گرفتن رشوه و نيز سوء استفاده از مقام از 11 مرداد 1315 در ديوان عالي كشور آغاز شد. قضات محاكمه كننده، 12 شهريور علي منصور را به سبب نبودن دليل كافي در پرونده تبرئه كردند كه بعدا نخست وزير هم شد.در شهريور 1320 كه او نخست وزير بود نيروهاي انگلستان و شوروي وارد ايران شدند و چون چند مقام نظامي قبلا در آستانه ورود آنان، سربازان را مرخص كرده بودند! وطن ما اشغال نظامي شد. حسنعلي پسر علي منصور نيز در دهه 1340 به نخست وزيري رسيد كه ترور شد. تا زمان انقلاب، رسيدگي به پرونده هاي اتهامي وزيران و نخست وزير در ارتباط با اين مشاغل در ديوان عالي بايد صورت مي گرفت كه پس از براندازي دكتر مصدق، اين قانون درباره او رعايت نشد. بنابراين، محاكمه و محكوميت او هم غيرقانوني بود.

2005م:اين آگهي روز اول اوت 2005 (دهم مرداد 1384) در صفحه اول برخي از روزنامه هاي چاپ تهران انتشار يافته بود كه براي بانك غير دولتي «پاسارگاد» تبليغ شده بود.

شوراي انقلاب با يك مصوبه در سال 1358 همه بانكهاي غير دولتي ايران را ملي كرد و چند ماه بعد، قانون اساسي جمهوري اسلامي در اصل 44 خود، تاسيس بانك غير دولتي در ايران را صريحا ممنوع ساخت. مي گويند كه مجمع تشخيص مصلحت نظام اخيرا براي اين اصل سياستهايي در نظر گرفته كه با توجه به آنها تاسيس بانك غير دولتي از سرگرفته شده است. مي دانيم كه اصول قانون اساسي جز با تشكيل مجلس موسسان (خبرگان) و رفراندم عمومي تغييرناپذيرند.

متن بخش اول اصل 44 از اين قرار است: نظام اقتصاد جمهوري اسلامي ايران برپايه سه بخش دولتي، تعاوني و خصوصي با برنامه ريزي منظم و صحيح استوار است.

بخش دولتي شامل كليه صنايع بزرگ، صنايع مادر، بازرگاني خارجي، معادن بزرگ، بانكداري، بيمه، تامين نيرو، سدها و شبكه هاي آبرساني، راديو و تلويزيون، پست و تلگراف و تلفن، هواپيمايي، كشتيراني، راه و راه آهن و مانند اينها است كه به صورت مالكيت عمومي و در اختيار دولت است.

1991م:« هدي لامار Hedy Laamar» بازيگر اتريشي چندين فيلم سينمايي هاليوود كه روزگاري به خاطر زيبايي اش شهرت جهاني داشت دوم اوت سال 1991 در 78 سالگي به اتهام دزدي از يك فروشگاه در لس آنجلس دستگير شد كه كاري كم سابقه بود و همين امر سبب شد كه اين مورد هم وارد تاريخچه اهل سينما شود.

هدي لامار كه نهم نوامبر سال 1913 در وين به دنيا آمده و پدرش بانكدار و مادرش پيانيست بود از دوسالگي مورد توجه يك كارگردان تئاتر كه با خانواده آنان دوستي داشت قرار گرفته بود.

هدي لامار كه نام اصلي او « هدويگ اوا ماري كيسلر » بود علاوه بر كار بازيگري در فيلم ، به تكنو لوژي هم علاقه داشت و به تحقق ساخت سلفون كمك بسيار كرد. اين نكته جالب از اوست :

كار فيلم ، تجارت و امثال آن به زمان و مكان محدود است ، ولي آن چه كه هميشگي و نا محدود است « تكنولوژي » است. عمر زيبايي و جواني از همه كمتر است ؛ بنابراين روي شهرت ناشي از اين دو نبايد حساب كرد و زيبارويان و ورزشكاران بايذ به روزي بيانديشند كه زيبايي ظاهر و نيروي جواني كه هردو زود گذرند پشت سر قرار مي گيرند.

1580م:دوم اوت سال 1580 «ميشل دو مونتاين» نويسنده و پژوهشگر بنام فرانسوي تاليف دو جلدي خود «رساله ها» را منتشر ساخت كه روزنامه هاي اروپايي به اين مناسبت مدعي شده اند كه وي مبتكر رساله نگاري («اسيEssay» نويسي) بوده است كه اينك قلمرو بيشتري يافته و فيلم و عكس را هم در برگرفته است. مورخان، ابتكار رساله نويسي را به صورتي كه در دانشگاههاي امروز مرسوم است از «پلوتارك» دانسته اند.

تعريف مونتاين از رساله چنين بوده است: جمع آوري هر مطلب و سند و شاهد درباره يك «تاپيك» با مقدمه و نتيجه گيري. وي نوشته است: تاكيد بر «يك تاپيك» يعني نپريدن از اين شاخه به آن شاخه و پرداختن و تمركز كردن تنها روي يك موضوع و مسئله. رساله نقطه مقابل تخيل است. نتيجه گيري نويسنده از رساله اش نمي تواند خيالبافي باشد. چشم انداز و پيش بيني به استناد حقايق و تجربه ها، خيالبافي نيست. «اسي» نه بايد زياد طولاني باشد و نه خيلي كوتاه. جمع آوري رساله هاي مربوط به يك موضوع از نويسندگان و پژوهشگران مختلف در يك كتاب، خدمت بزرگي به امر تحقيق و پيشرفت است. مون تاين كه يك انساندوست بود و سفرها و مطالعات بسيار كرده بود در عين حال روشي جامع براي بررسي و مطالعه انسان، از شناخت طبيعت بشر تا شناخت عادتها، عقايد و استعداد هاي او به دست داده و گفته است كه براي پژوهش بشر، يك پژوهشگر بايد نخست خودش را تحت مطالعه قرار دهد زيرا كه انسانها احساس و عواطف و خواست و ناخواست مشترك فراوان دارند.

1923م:جيمز بالدوين James Baldwin نويسنده سياهپوست آمريكايي دوم اوت 1923 به دنيا آمد و اول دسامبر 1987 در فرانسه از سرطان معده فوت شد. او يك داستان نويس ماهر و با احساس و يك مقاله نگار و منتقد بزرگ بود كه در طول عمر نويسندگي خود همه اش درباره تبعيض به خاطر رنگ پوست و جدايي انسانها از هم نوشته و بلندگوي ناله هاي قربانيان تبعيض شده بود.

داستانها، مقاله ها و فيلمنامه هاي بالدوين كمك بزرگي به جنبش حقوق مدني سياهان آمريكا كرد تا اين كه قانون مربوط تصويب شد. بالدوين كه از مشاهده تبعيض در زادگاه خود خسته شده بود كشور فرانسه را براي ادامه زندگي انتخاب كرد و تا پايان عمر همانجا ماند.

بالدوين مقالات خود را در مجموعه اي تحت عنوان «يادداشتهاي يك فرزند وطن» منتشر ساخت كه مورد استقبال و توجه قرار گرفت. «كسي نام مرا نمي داند» و «دفعه بعد، آتش مي زنم» از داستانهاي عميق، فلسفي و پر معناي او هستند. نمايشنامه «قتل يك جوان سياه» كه به صورت فيلمي سياسي ـ اجتماعي در آمده است بهترين فيلمنامه او بشمار مي رود.

1965م:مورلي سيفر Morley Safer روزنامه نگار قديمي و گزارشگر سالخورده مجله تلويزيوني «سيكستي مينيتز» شبكه سي بي اس آمريكا كه در سال 1965 به عنوان روزنامه نگار به ويتنام جنوبي رفته بود تا با مشاهده اوضاع از نزديك ، نظر خود را به مردم آمريكا بدهد دوم اوت همان سال در نخستين گزارشي كه از ويتنام فرستاده بود نظر داد كه آمريكا در جنگ ويتنام به پيروزي نخواهد رسيد و ورود به اين جنگ كاري بجا نبوده است.

در آن زمان آن طور كه شايد ، به نظر « سيفر » توجه نشد ، ولي چند سال بعد كه درستي نظر او به اثبات رسيد و آمريكا مجبور شد با تحمل 58 هزار كشته و صدها ميليارد دلار زيان مالي و تشديد نارضايي جوانان اين كشور ، بدون اخذ نتيجه مورد نظر از ويتنام خارج گردد ؛ نظر« سيفر» وارد تاريخ رسانه ها شد.

اين اولين و آخرين نظر درست سيفر نبود ، وي هر هفته در مجله تلويزيوني سيكستي مينيتز نظر خود را در باره يك مسئله روز در قالب گزارش منعكس مي كند. كار وي در اين مجله تلويزيوني تهيه گزارشهاي به اصطلاح « اين ـ دپت » است كه نياز به تحقيق و بررسي و تلاش فراوان دارند.

2004م:ريچماند تايمز به روزنامه ها كه در دو ـ سه سال اخير دچار بحران مخاطب شده اند توصيه كرده است كه همانند روزگار قديم به خريد خبر از مردم اقدام كنند و همه مردم را به صورت خبرنگار خود درآورند تا نه تنها خبر تازه از درون جامعه به دست آيد بلكه بر شمار مخاطبان بيافزايند.

اين روزنامه در مقاله اي در يکم اوت 2004 اضافه كرده است كه با قرار گرفتن متن اعلاميه هاي آژانسهاي دولتي و سازمانها در وب سايت هاي اختصاصي شان كه آدرس آنها را در هر كتابخانه مي توان به دست آورد، و نيز دسترسي به گزارشهاي سه خبر گزاري بزرگ از طريق اينترنت كه 24 ساعت پيش از انتشار در روزنامه امكان پذير است؛ تنها راهي كه براي ما (روزنامه ها) باقي مانده است پرداختن به اخبار درون مردم است كه جز خودشان منبع سهل الوصول ديگري براي جمع آوري آنها وجود ندارد. به همه مردم بايد امكان داده شود تا هر مطلبي را كه احساس كنند ديگران مشتاق به شنيدن و خواندن آن هستند تلفني ، با فاكس و اي ـ ميل ارسال دارند. سپس نويسندگان روزنامه با كمك ارسال كننده مطلب، درباره آن تحقيق كنند و به صورت كامل به دست چاپ دهند و در پايان هفته حق الزحمه افراد پرداخت شود. به علاوه، در برابر رسانيدن هر خبر، تا مدتي براي آن فرد روزنامه رايگان ارسال شود و اگر آگهي شخصي (نياز مندي ها) داشته باشد با تخفيف به چاپ برسد.

216پیش ازمیلاد:دوم اوت سال 216 پيش از ميلاد (روزي چون امروز) روميها در منطقه «كانائه Cannae» واقع در شمال شرقي پاشنه ايتاليا از هانيبال Hannibal كارتاژي [كارتاژ در حاشيه شمالي آفريقا عمدتا ليبي و تونس امروز بود كه اعراب قرطاجنه مي خوانند] شكست سختي كه قابل پيش بيني نبود متحمل شدند. مورخان، اين پيروزي كارتاژيها را به حساب نبوغ نظامي هانيبال نوشته اند. هانيبال كه قبلا متحد روميها بود به دلايل بسيار از جمله اين كه رومي ها ديگران را به چشم انسانهاي درجه دوم نگاه مي كردند از آنها جدا شد و اسپانيا را كه در قلمرو روم بود تصرف كرد و در سال 214 پيش از ميلاد براي گوشمالي دادن روميها ارتش خود را كه مجهز به فيل جنگي بود از طريق فرانسه از كوههاي سر به فلك كشيده پربرف آلپ عبور داد و پا به شمال ايتاليا گذارد. اين اولين بار بود كه لشكركشي از فراز آلپ انجام شد. دو سال طول كشيد تا رومها براي جنگ با او آماده شدند. عده نفرات هانيبال به مراتب كمتر از روميها بود. برخلاف انتظار روميها، هانيبال جنگ را در ساعات شب آغاز كرد. بر شاخ صدها گاو مشغل بست و آنها را به سوي روميها به حركت درآورد و خود در جهتي ديگر در حالي كه سواران او در دو جناح راست و چپ و پيادگان در قلب آرايش داده شده بودند روميها را مورد حمله قرار داد. پس از آغاز حمله، پيادگان او دستور عقب نشيني يافتند. رومي ها آنها را دنبال كردند و در محاصره سواركاران كارتاژي (آفريقايي) قرار گرفتند و شكست خوردند. در اين جنگ كه تا ظهر دوم اوت ادامه داشت 50 هزار سرباز و افسر رومي از جمله پائولوس کنسول اول روم كشته ،10هزار تن ديگر اسير و هزاران نفر نيز مجروح شده بودند. شمار نيروهاي رومي در اين جنگ 80 هزار تن و عده نظاميان هانيبال 62 هزار نفر گزارش شده اند. پاليبيوس مورخ شرح اين جنگ را نوشته است.

532م:دوم اوت در سال 532 ميلادي، واحدهاي ارتش روم (شرقي) در شهر قسطنطنيه (استانبول امروز) تظاهركنندگان بر ضد مالياتهاي اضافي تازه را به داخل ورزشگاه بزرگ اين شهر راندند و در اينجا قتل عام كردند.

تظاهرات از سه روز پيش از آن آغاز شده بود. ژوستينين Justinian امپراتور كه خزانه اش بر اثر جنگ با ايران تهي شده بود مالياتهاي تازه اي بر مردم وضع كرده بود و وصول اين مالياتها را به مقاطعه واگذار كرده بود و مقاطعه كاران مالياتي به مردم ظلم فراوان مي كردند و حتي فرزندان آنان را به جاي پول مي گرفتند و مي فروختند. در روز قتل عام تظاهركنندگان، ژوستينين از شهر خارج شده تا كسي نزد او درخواست قطع قتل عام را نكند.

1802م:ناپلئون بناپارت كنسول اول فرانسه (رئيس قوه مجريه) دوم اوت 1802 و دو سال پيش از امپراتور شدنش دستور اكيد داد كه مقامات ارشد فرانسوي به نامه هاي مردم ظرف سه روز پس از وصول، پاسخ كتبي دهند و شنبه ها را براي ملاقات با متقاضيان ، صرفنظر از اين كه چه كساني باشند اختصاص دهند. همزمان ، ناپلئون از مردم نيز درخواست كرد كه در صورت مشاهده نقض آن دستور به شخص او شكايت كنند تا شخصا رسيدگي كند.

13 قرن پيش از ناپلئون كه خود را سرباز انقلاب فرانسه مي خواند ، در ايران خسرو انوشيروان دست به چنين كاري زده بود كه از « تاريخ »، نه افراد، لقب « دادگر » گرفته است. پارلمان انگلستان هم پيش از ناپلئون كميسيون عرايض در جوار خود خلق كرد كه الگوي همه پارلمانها شده است، ازجمله پارلمان ما كه كميسيون اصل 90 دارد . پيشرفته بودن كشورها تنها به خاطر دانش و صنعت آنها نيست ، رسيدگي به درد دلها است؛ پيش از آن كه « فرياد » شوند. در برخي از كشورها كمتر از سه روز به نامه مردم ترتيب اثر مي دهند. در اين ممالك رسم نيست كه صاحب نامه را براي اداي توضيح دعوت كنند؛ مديري كه نامه را دريافت مي دارد برحسب اهميت و فوريت نامه، معاون و يا يكي از زير دستان خود را به سراغ شاكي مي فرستد . مسئله تا حل شدن دنبال مي شود و براي حل آن، اگر لازم باشد ضابطه و قانون وضع مي گردد.

1934م:دوم اوت 1934 مارشال هيندنبورگ رئيس جمهور آلمان درگذشت و همان روز هيتلر از پارلمان خواست كه با تصويب يک قانون او را «فوهررFuhrer» به معناي رهبر و پيشوا لقب دهد كه هم رئيس جمهور باشد و هم صدر اعظم (رئيس دولت). پل فون هيندنبورگ قهرمان آلمان در جنگ جهاني اول و مارشال اين کشور بود که با مرگ او راه براي قدرت مطلق شدن هيتلر هموار شد.

1927‌م:«يکم ماه اوت» زادروز ارتش آزاديبخش خلق People Liberation Army (چين) است كه بزرگترين نيروي مسلح جهان بشمار مي رود. اين ارتش در اين روز در سال 1927 به عنوان بازوي نظامي حزب كمونيست چين به وجود آمده است. در همين روز در سال 1945، اين ارتش خودجوش نيروهاي متجاوز ژاپن را كه ارتش دولت مركزي چين در طول 12 سال نتوانسته بود متوقف سازد شكست داد و وادار به تسليم شدن كرد.

ژنرالهاي چين نيز در يكم اوت 2005 به همين مناسبت ها و هريک به طور جداگانه در برابر واحدهايشان سخنراني كردند. ژنرال «پنگ گوانگ جيان» در سخنراني خود گفت كه تفكر دوران جنگ سرد هنوز جهان را ترك نگفته است و آمريكا نمي خواهد كشورهاي ديگر سريعا پيشرفت كنند. در چنين وضعيتي، نظاميان چين بايد همانند سالهاي گذشته حرف شنو و پيرو آموزشهاي حزب كمونيست باشند. با وجود اين، ما همچنان به قولي كه نزديك به چهل سال پيش «مائو» داد متعهد هستيم و نخستين كشور نخواهيم بود كه از سلاح اتمي استفاده كند. ژنرال ديگر در سخنراني خود اظهار کرده بود: تقويت بنيه نظامي چين يك حق مشروع ما است. در اين دنياي بي قاعده و بي ثبات، تقويت ارتش آزاديبخش چين لازم است و ما در اين راه به حرفهاي ديگران اعتنا نمي كنيم و امنيت وطن را به صلاحديد ديگران وابسته نمي سازيم. ژنرال فو تينگ گويي يكي ديگر از افسران ارشد در نطق خود از افراد ارتش آزاديبخش خلق خواست كه بر يكپارچگي و آمادگي خود را زير نظر حزب (حزب كمونيست چين) بيافزايند زيرا كه هنوز جنبش هاي سوسياليستي از سوي نيروهايي تهديد مي شوند و جهان آن طور كه بايد، امن نيست.

در آن روز اصحاب نظر به مناسبت سالگرد تاسيس ارتش آزاديبخش چين PLA گفته بودند كه بودجه نظامي چين خيلي بيشتر از آن است كه اعلام مي شود. چين ارتش خود را براي جهان قرن 21 تجهيز مي كند و دنبال جنگ افزارهايي نيست كه به سرعت كهنه مي شوند. چين در اين زمينه از تجربه شوروي (سابق) درس گرفته است. چين در حال حاضر بزرگترين خريدار جنگ افزار ساخت روسيه است و با روسيه به توافق كامل دست يافته و دو كشور به دوران اتحاد دهه 1950 بازگشته اند. چين همچنين همه تلاش خود را بكار مي برد تا كدورت و نقار گذشته با هند به فراموشي كامل سپرده شود. چين به اتفاق روسيه مي كوشند كه مانع گسترش نفوذ آمريكا در «اوراسيا» شوند.

1879م:آلبرت اينشتاين دانشمند آلماني متولد 14 مارس 1879 كه به دليل يهودي بودن زادگاه خود را ترك و به آمريكا مهاجرت كرده بود دوم اوت سال 1939 در نامه اي كه براي روزولت رئيس جمهوري وقت آمريكا ارسال داشت به او تاكيد كرد كه ساخت بمب اتمي كاري است شدني . اين نامه روزولت را ترغيب به فراهم ساختن مقدمات توليد بمب اتمي كرد . يك دسته از دانشمندان مربوط دوم دسامبر 1942 ( سه سال بعد ) در دانشگاه شيكاگو موفق به كنترل واكنش هاي زنجيره اي اتم شدند و نخستين بمب اتمي آمريكا در نيمه ژوئيه 1945 در بيابان ايالت نيومكزيكو آزمايش شد و ششم اوت(سه هفته بعد) بر ضد ژاپن بكار رفت.

1964م:دوم اوت سال 1964 ناوشكن آمريكايي مادوكس Maddox در آبهاي خليج تونكن كه ضلع شرقي ويتنام را تشكيل مي دهد مستقر بود كه دستور يافت سواحل ويتنام شمالي آن زمان را تجسس كند كه چون عملي تحريك آميز بود مورد حمله سه ناوچه گشت ساحلي اين كشور قرار گرفت و چند گلوله به بدنه آن اصابت كرد. فرمانده اين ناو از ناوهواپيمابر تيكوندروگا كه در همان نزديكي بود استمداد كرد و هواپيما هاي تيكوندروگا به پرواز در آمدند و يكي از ناوچه ها را از كار انداختند. در آن روز ناوشكن « ترنر جوي » نيز در خليج تونكن بود.

جانسون رئيس جمهوري وقت آمريكا موضوع را بيش از آن چه كه بود بزرگ كرد؛ مردم را آماده ساخت و مجلس نمايندگان آمريكا پنج روز بعد به اتفاق آراء قطعنامه خود برضد ويتنام شمالي را تصويب كرد كه در سنا نيز به تصويب رسيد و تنها دو سناتور به آن راي مخالف دادند. تصويب اين قطعنامه كه دست جانسون را براي هرگونه عمل نظامي بر ضد هانوي باز گذارد سبب شد كه آمريكا وسيعا وارد جنگ ويتنام شود . ظرف يك سال شمار نيروهاي آمريكا در ويتنام جنوبي به 80 هزار تن و تا سال 1969 به 543 هزار تن رسيد.

1990م:چند ساعت پس از قطع مذاكرات عراق و كويت بر سر تقسيم درآمد نفت يك منطقه مرزي، ارتش عراق در دومين ساعت بامداد دوم اوت 1990(روزي چون امروز) به كويت حمله برد و برق آسا اين سرزمين را متصرف شد و ضميمه خاك عراق كرد. حمله نظامي با شركت يكصد هزار سرباز، هفتصد تانك، چهار اسكادران هوايي و كل ناوگان عراق آغاز شده بود. امير كويت و خانواده او قبلا به كشور سعودي فرار كرده بودند. كاخ امير، ساختمان وزارت دفاع كويت و چند نقطه حساس ديگر بمباران شد. دفاع، چندان سنگين نبود و تلفات نخستين روز حمله، نسبتا سبك گزارش شده بود. دولت عراق كه از دهها سال پيش از آن، كويت را جزيي از خاك عراق مي دانست پس از استقرار در اين سرزمين شنزار كوچك، آن را يك ايالت عراق اعلام كرد و فرماندار عراقي گمارد. شوراي امنيت سازمان ملل همان روز ضمن تصويب قطعنامه اي عمل دولت عراق به رياست صدام حسين را يك تجاوز آشگار اعلام داشت و خواست كه نيروهاي عراقي فورا و بدون قيد و شرط خاك كويت را ترك گويند. دولت هاي اروپايي و آمريكا حسابهاي بانكي و ذخاير كويت را بلوكه كردند تا عراق اين پولها را دريافت نكند.

1991م:شنبه 31 ژوئيه «لورا بوش» همسر رئيس جمهوري آمريكا در يك كارگاه كشتي سازي بندر « نيوپورت نيوز » ويرجينيا يك زير دريايي اتمي حمله مجهز به دستگاه پرتاب موشك دور برد را تعميد داد و به آب انداخت. هزينه ساخت اين زير دريايي 2 ميليارد و دويست ميليون دلار شده و نام آن « تكزاس » است. چندي پيش هم زير دريايي تازه ديگري به نام « ويرجينيا » به آب انداخته شده بود.

برخي منابع روس گفته اند كه طبق قرار داد ژوئيه سال 1991 گورباچف ـ بوش قرار بود ساخت سلاحهاي استراتژيك دو كشور محدود شود و به همين لحاظ ما از تكميل دو ناو هواپيمابر دست برداشتيم و آنها به صورت آهن قراضه فروختيم ولي دولت آمريكا به آهنگ توليد تسليحات مخصوصا ساخت موشك ضد موشك، ناو هواپيما بر و زير دريايي شتاب بيشتري داده است؛ به همان گونه كه پس از انحلال پيمان ورشو نه تنها اتحاديه اتلانيك شمالي ( ناتو ) را منحل نكردند بلكه اعضاي سابق پيمان ورشو را هم بر آن افزودند. اينجاست كه ما روسها بايد نگران باشيم.

2005م:ساعت 2 بامداد اول اوت 2005 ملك فهد بن عبدالعزيز ال سعود كه از سال 1982 برجاي برادر متوفايش نشسته و سلطان شده بود در پي ابتلاء به چند بيماري و يك سكته خفيف در دهه گذشته در 82 سالگي درگذشت و برادر ناتني اش پرنس عبدالله 81 ساله بر جاي او نشست و پنجمين سلطان سعودي شد و برادر بعدي نيز وليعهد اعلام گرديد. كشور سعودي تنها كشور بزرگ جهان است كه نام يك خانواده بر آن گذارده شده است. اين كشور بدون پارلمان در سال 1932 استقلال يافته و نفت در نيمه دوم قرن بيستم آن را ثروتمند ساخته است.

طبق يك برآورد، يك چهارم ذخاير نفت جهان در زير شن هاي اين سرزمين قرار گرفته است. فهد كه درگذشت و برجاي برادرش خالد نشسته بود شهرت به دوستي با آمريكا و غرب داشت. در زمان او بود كه نيروهاي آمريكايي در كشور سعودي مستقر شدند. فهد همچنين در چند مورد به خواست آمريكا توليد نفت را تا به آن حد افزايش داد كه بهاي هر بشكه نفت خام به ده دلار رسيد كه روز فوت او (اول اوت 2005) 61 دلار بود.

338: پيش از ميلاد فيليپ دوم پادشاه مقدونيه ارتش اتحاديه يوناني ها را كه از نظر شمار بيش از نيروهاي او بودند در «چائه رو نه آ» شكست داد و با تصرف همه يونان مسير تاريخ را تغيير داد.

1492: پادشاه و ملكه اسپانيا دستور اخراج يهوديان را از اين كشور صادر كردند كه جمعي از آنان به استانبول نقل مكان كردند.

1589: هانري سوم شاه وقت فرانسه كه خود را وارد جدالهاي مذهبي كرده بود به دست يك طلبه مسيحي به نام ژاك كلمنت كشته شد.

1696: محمد اول سلطان عثماني به دنيا آمد. سلاطين عثماني ، جز سليم اول و سليمان پسرش مابقي بيشتر اوقات را درگير امور حرمسراي گسترده خود بودند. مادر سلطان قدرت زياد داشت. مقامهاي دولتي بفروش مي رسيد . قتل، و به بردگي گرفتن مردم سرزمين هاي ديگر رواج داشت. اگر وزير اعظم شايسته بود پيشرفتي هم صورت مي گرفت. پيشرفتهاي نظامي اوليه به اين سبب بود كه تركان عثماني عاشق جنگ و نزاع بودند. بقاي عثماني در دو قرن آخر هم نتيجه رقابت قدرتهاي اروپايي باهم بود كه نمي خواستند يكي از آنها عثماني را تصرف كند.

1914: آلمان از بلژيك خواست كه به نيروهاي آلماني اجازه دهد تا از طريق خاك آن كشور به فرانسه حمله برند كه بلژيك پس از مشورت با انگلستان اين درخواست را رد كرد و همان روز نيروهاي آلمان وارد خاك بلژيك شدند و دولت انگلستان نيز به آلمان اعلان جنگ داد.

1939: قانون «Hatch» كارمندان دولت فدرال آمريكا را از فعاليت سياسي در محل كار ممنوع كرد.

1945: كنفرانس سران دول فاتح در پتسدام كه از 17 ژوئيه آغاز شده بود پس از موافقت با تقسيم آلمان و اتريش ميان فاتحان و محاكمه اطرافيان هيتلر و باز گرداندن آلماني ها از خاك لهستان و احاله تعيين مرزهاي لهستان به يك اجلاس بين المللي بكار خود پايان داد.

1967: «كلاد بارنت» كه براي دادن اخبار فعاليت سياهپوستان به رسانه ها و نيز دادن خبرهاي درست از نقاط ديگر به آنان، خبر گزاري Associated Negro Press را تاسيس كرده بود در 78 سالگي درگذشت.

منبع:iranianshistoryonthisday.com