تقویم تاریخ -8شهریور

مجموعه: تقویم تاریخ

شاهرخ هنگامي بر جاي پدر نشست كه برادران، برادرزادگانش و سرداران پدرش هركدام درگوشه اي از ايران زمين خود را پادشاه اعلام كرده بودند كه وي به تدريج همه را سركوب كرد. شاهرخ ميرزا در طول حكومت خود با چين، هند و اروپا مناسبات سياسي حسنه داشت. زن او، گوهرشاد دو مسجد بزرگ در مشهد و هرات ساخته است كه شهرت او را حفظ كرده اند.

1941م:30 اوت 1941 (هشتم شهريور 1320 و پنجمين روز تجاوز نظامي خارجي) هواپيماهاي شوروي براي نخستين بار برفراز تهران ظاهر شدند ولي تنها به فروريختن اعلاميه تبليغاتي اقدام كردند كه در اين اعلاميه ها به زحمتكشان ايران وعده زندگاني بهتر داده شده بود!. تهراني ها از اين كه پرواز هواپيماهاي شوروي بدون واكنش واحدهاي دفاع ضد هوايي وطن صورت گرفته بود شگفت زده شده و به حدس زني درباره فعاليت هاي پشت پرده پرداخته بودند. مدتي بود كه تهراني ها در نگراني از كهولت رضاشاه و محاصره او توسط مقامات دولتي در سعدآباد دورافتاده بسر مي بردند. در همين روز ابلاغيه محرمانه مرخص شدن سربازان پادگانها از سوي سرلشكر نخجوان كفيل تازه وزارت جنگ به واحدهاي ارتش كه خود را براي دفاع آماده مي كردند و دو لشكر مستقر در تهران در اطراف پايتخت سنگر گرفته بودند ارسال شده بود و رضاشاه به عنوان فرمانده كل قوا از ارسال چنين ابلاغيه اي اطلاع نداشت! و منتظر نزديك شدن واحدهاي انگلستان و شوروي و دفاع و جانبازي نيروهاي نظامي وطن بود و ....

1332ش:هشتم شهریور 1332 (30 آگوست 1953) و 11 روز پس از براندازی 28 امرداد 1332 فرمانداری نظامی تهران با صدور اعلامیه ای که به مدت دو روز و هر روز چندبار از رادیو ایران پخش شد از کسانی که از مخفیگاه ملک اسماعیلی معاون سابق دکتر مصدق، دکتر حسین فاطمی وزیر امورخارجه کابینه او، دکتر مهدی آذر ناسیونالیست بنام و وزیر فرهنگ، مهندس حقشناس وزیر راه سابق و چند تن دیگر از جمله خلیل ملکی رئیس جنبش معروف به نیروی سوم اطلاع دارند خواست که جریان را به آن سازمان اطلاع دهند. در این اعلامیه آمده بود که این مقامات از ظهر روز 28 امرداد خودرا پنهان کرده اند و تلاش ماموران برای یافتن آنان به جایی نرسیده است.

در پایان دومین روز پخش اعلامیه که به اعلامیه شماره 14 معروف شده بود از رادیو، دو سطر بر آن اضافه شده بود و آن اینکه یابندگان این مقامات نه تنها از مزایای ویژه برخوردار خواهند شد بلکه پاداش نقدی هم دریافت خواهند کرد. مبلغ پاداش اعلام نشده بود. باوجود این، هیچکس حاضر به دادن نشانی این مقامات سابق که از محبوبیت خاص نزد مردم برخوردار بودند نشد. دکتر فاطمی که بعدا دستگیر و اعدام شد ظهر روز 28 امرداد از خانه دکتر مصدق واقع در خیابان کاخ (فلسطین کنونی) که درعین حال محل کار نخست وزیر بود خارج شده بود.

1969م:30 اوت سال 1969 (8 شهريور سال 1348 خورشيدي) سيدضياالدين طباطبايي (يزدي) در 80 سالگي درگذشت و در آن روز از خود يك دختر 3 ساله و يك پسر 2 ساله و تاريخچه اي پر از ماجرا به يادگار گذارد كه هنوز جا دارد در زواياي آن به بررسي پرداخت. وي از نوجواني به كار روزنامه پرداخت. سابقه تحصيل در فرانسه داشت. در يكي از حساسترين ايام قرن 20 بازيگر اصلي يك كودتا در ايران شد كه فصل تازه اي را در تاريخ ميهن ما گشود. درگيري دكتر مصدق با او از صحنه هاي جالب تاريخ سياسي معاصر ايران است. اگر تاريخچه زندگاني سيدضيا الدين را مرور كنيم با تعجب مي بينيم كه بسياري از كارها را از مهرماه و دو مورد را در هفتم مهرماه آغاز كرده بود.

1360ش:هشتم شهريور (سي ام آگوست) سالروز قتل محمدجواد باهنر سومين نخست وزير جمهوري اسلامي در انفجار عمدي دفتر نخست وزيري است كه در سال 1360 هجري خورشيدي (1981 میلادی) اتفاق افتاد. باهنر نخستين كرماني بوده است كه در طول تاريخ ايران تا مقام رياست دولت بالا رفته بود. در اين رويداد، علاوه بر باهنر، چند تن ديگر از جمله محمدعلي رجايي رئيس جمهور وقت جان سپردند. انفجار، اندكي پس از آغاز جلسه شوراي امنيت كشور روي داده بود. طبق گزارش هاي منتشره، رجايي در آغاز جلسه گفته بود كه از آن پس رياست جلسات شوراي امنيت كشور را به جاي او، محمدجواد باهنر نخست وزير برعهده خواهد داشت. گزارش ها حكايت داشتتند كه مواد منفجره در يك كيف قرار داده شده بود كه به صورت بمب ساعتي عمل كرد. ازآنجاكه مسئول حراست نخست وزيري (مسئول ضبط مذاكرات جلسه و گزارش هاي مطرح شده در آن) اندكي پيش از انفجار، به طور غير منتظره از جلسه و ساختمان نخست وزيري خارج شده بود و ديگر اثري از او به دست نيامده است، انگشت اتهام به سوي وی اشاره شده است. گفته شده است كه كيف حاوي مواد منفحره نيز متعلق به او بود. وي با آن كيف و يک دستگاه ضبط صوت بزرگ به اطاق جلسه رفته بود.

محمدجواد باهنر كه از فعالان انقلاب سال 1357 بود هنگام فوت 44 ساله بود. وي پيش از انقلاب از مدرّسان و مولّفان فقه و شرعيات اسلامي در وزارت فرهنگ (بعدا آموزش و پرورش) كشور بود.

قبل از انفجار نخست وزيري، چند اقدام از اين دست در تهران برضد مقامات جمهوري اسلامي صورت گرفته بود از جمله انفجار در جلسه سران حزب جمهوري اسلامي و نيز انفجاري که منجر به مجروح شدن آيت الله خامنه اي شده بود. مقامات جمهوري اسلامي اين سه انفجار را کار عوامل يک گروه دانسته اند.

دونالد دیویدسون (1917 ـ 2003) فیلسوف آمریکایی و استاد وقت دانشگاه کالیفرنیا (شاخه برکلی) همان زمان، وقوع این رویدادهای تهران را آغاز دوره ای نوین در نظام اسلامی ایران خوانده و گفته بود که با این رویدادها، گروههای سیاسی فعال در انقلاب 1978 ـ 1979 ایران (1357 هجری) و عمدا چپگرا حذف می شوند که طرد آنها از نوامبر 1979 (تصرّف سفارت آمریکا) با رفتن مهدی بازرگان آغاز شده است. وی پیش بینی کرده بود که انقلاب ایران در همان چارچوب حکومت فائقه ولی فقیه مراحل دیگری را طی خواهد کرد از جمله انتقال تدریجی اختیارات اجرایی، نخست به روحانیون شیعه، سپس به برجستگان میلیشیای پاسدار انقلاب (سپاه و بسیج) و آنگاه یک و یا چند ژنرال انقلاب پیرو ولایت فقیه و مورد تایید این مرجع شیعه؛ درست به همانصورت که در انقلاب فرانسه مشاهده شد. ژنرالها عموما احساسات ناسیونالیستی دارند و خواهان اقتدار وطن و حاکمیت ملی هستند و اینها همین چیزهایی است که ایرانیان طالب آن هستند. در ایران، کسی نیست که نگوید: چرا وطن مارا تجزیه کردند؟ و تنها یک ژنرال انقلاب است که می تواند به این سوال پاسخ گوید (به همانگونه که ژنرال ناپلئون بناپارت در فرانسه داد).

1935م:هانري باربوس (باربوسه)Henri Barbusse روزنامه نگار و مولف فرانسوي سي ام ماه اوت سال 1935 در 62 سالگي درگذشت. كتاب هاي او كه حاوي انديشه هايش است عبارتند از «در زير آتش (مربوط به جنگ جهاني اول كه خود او به عنوان خبرنگار در جريان آن حضور داشت)»، ارتقاء، برضد آزمندي، توجيه طغيان (انقلاب)، چاقو لاي دندان، جنگ ممتد (نبرد بي پايان فقير و غني ـ ستمديده و ستمگر)، قلم (در اهميت و حساسيت کار روزنامه نگار و نويسنده) و ....

خوانندگان كتابهاي هانري، وي را پس از مرگ به عنوان يك انديشمند بزرگ معرفي كرده اند كه عقايد چپگرايانه (سوسياليستي) داشت.

30 پیش از میلاد:كلئوپاترا Cleopatra ملكه يوناني تبار مصر پس از شكست تلاشهايش به منظور به دام انداختن "اوكتاويان" امپراتور روم براي حفظ حكومت يونانيان (جانشينان اسكندر كه خود از اعقاب آنان بود)، سي ام اوت سال 30 پيش از ميلاد با نيش افعي دست به خودكشي زد. وي قبلا با هدف ادامه حكومت اسكندريان بر مصر، ژوليوس سزار امپراتور روم را به دام عشق خود گرفتار كرده بود و پس از او، ماركوس آنتونيوس را دلبند و شوهر خود ساخته بود كه در جنگي كه ميان اوكتاويان (جانشين ژوليوس سزار) و ماركوس روي داد ماركوس شكست خورد. كلئوپاترا كه تاريخ مصرف ماركوس را پايان يافته ديده بود با نيرنگ وي را وادار به خودكشي كرد تا بتواند اوكتاويان را به دام اندازد كه موفق نشد.

1521م:29 اوت سال 1521 بلگراد و 29 اوت سال 1526 بوداپست به تصرف عثماني درآمدند و بارديگر دولت استانبول (قسطنطنيه) كه جانشين دولت روم شرقي شده بود حاكم بر اروپاي جنوبي و مركزي (بالكان و منطقه دانوب) شد و اين وضعيت قرنها باقي ماند. پيشروي عثماني در آن منطقه با فتح كوزوو در سال 1389 آغاز شده بود. بلگراد = بيلگراد = بيوگراد (پايتخت صربستان) در زبان اسلاوها به مفهوم «شهر سفيد» است. اين شهر دو ميليوني از قديمي ترين شهرهاي اروپاست كه قبلا به ترتيب: وينكا، سينگيدونوم و ناندورفهروار ناميده مي شد. اين شهر در طول دو هزار و شش سال 54 حمله نظامي را از سر گذرانيده است كه گلوله باران شدن طولاني آن در جريان جنگ جهاني اول معروف است. بوداپست (پايتخت مجارستان) پس از پيروزي عثماني ها در جنگ موهاكس (موهاچ) به تصرف دولت استانبول درآمد. اين شهر از ادغام شهرهاي بودا Buda (آب) و پشت Pesht (پست) به وجود آمده است. اين دو شهر در پي افزايش جمعيت و گسترش، به صورت يك شهر واحد درآمده اند كه اين شهر بوداپست (بوداپشت) نام گرفته است. مردمان ساكن در صربستان، مجارستان، بلغارستان و مناطق اطراف آنها عمدتا آسيايي هايي هستند كه امپراتوري ايران در طول قرنها مانع مهاجرت آنان به ايران زمين شد و به اروپا فراري داد.

1918م:سي ام اوت 1918 هنگامي كه لنين رهبر انقلاب بلشويكي روسيه و بنيادگذار اتحاد جماهير شوروي پس از ايراد يك سخنراني در يك كارخانه در مسكو براي كارگران، از آنجا خارج مي شد هدف سه گلوله كه از تپانچه يك زن خارج شده بود قرار گرفت و مجروح شد. يكي از گلوله ها به ريه لنين اصابت كرده بود. در آن زمان، روسيه هنوز درگير جنگ داخلي سرخ ها (كمونيستها) و سفيد ها (تزاريست ها به علاوه عوامل قدرت هاي وقت: انگلستان، آمريكا، فرانسه و ژاپن) بود. تيراندازي به لنين توسط يك بانوي يهودي به نام فانيا كاپلان صورت گرفته بود. كاپلان يك هوادار سوسياليست و متمايل به عقايد آنارشيست ها (كه ترور فردي را رد نمي كنند) بود. وي پيش از انقلاب، و پس از شركت در يك خرابكاري در شهر كي اف به سيبري تبعيد شده بود و 11 سال در آنجا به صورت زنداني با اعمال شاقه بسر برده بود كه لنين در سال 1917 پس از پيروزي انقلاب او را آزاد كرده بود. فانيا كه پس از تيراندازي به لنين، توسط كارگران كارخانه دستگير شده بود (لنين محافظ شخصي نداشت) به عمل خود اعتراف كرد و گفت كه به اين علت قصد كشتن لنين را داشت كه وي، جز ماركسيسم، اشكال ديگر سوسياليسم را رد كرده و به جاي بررسي و تصويب قانون اساسي تازه در مجلس موسسان مركب از نمايندگان همه گروهها، اين كار حياتي را بر عهده ساويت ها و نمايندگان كمونيستها گذاشته است كه عملي دمكراتيك نيست و مغاير وعده هاي انقلاب است. اين بانو بعدا در دادگاه انقلاب خلق محكوم به اعدام شد.

1991م:29 اوت 1991 و در پي شكست كودتاي ضد گورباچف (كه زياد هم جدّي نبود) حزب كمونيست شوروي ممنوع الفعاليت شد. قبل از انحلال، گورباچف از رياست آن كناره گيري كرده بود!.

در سال 1912 حزب سوسيال دمكرات كارگران امپراتوري روسيه به دو جناح بلشويك و منشويك تجزيه شد و جناح افراطي بلشويك، انقلاب اكتبر 1917 را به راه انداخت و با تغيير نظام روسيه زمام اين كشور را به دست گرفت و پايتخت را به مسكو منتقل كرد. اين حزب با ايجاد ارتش سرخ مركب از كارگران و كشاورزان جنگ داخلي پس از انقلاب را برد كه قدرت هاي جهاني وقت (بويژه انگلستان، آمريكا و ژاپن) آن را دامن مي زدند. در سال 1918 نام اين حزب از بلشويك به حزب كمونيست تغيير يافت، از سال 1925 حزب كمونيست اتحاديه روسيه و سپس حزب كمونيست اتحاد شوروي نام گرفت. اين حزب حاكم داراي يك كميته مركزي بود كه اعضاي «پوليت بورو» را انتخاب مي كرد و همچنين يك كنگره سالانه عمومي و يك دبيركل داشت. كنگره سالانه كه جاي هرگونه بحث و انتقاد و طرح نظرات تازه و تصميمگيري بود به تدريج برنامه و نظم خودرا از دست داد و دبيركل حزب همه قدرت را قبضه كرد. امتيازات سران حزب و حتي اعضاي آن زياد شد (براي مثال: فروشگاه ويژه، بيمارستان اختصاصي، اقامتگاه لوكس و ... براي خود ايجاد و داراي اتومبيل دولتي و راننده و پيشخدمت شدند؛ حال آنكه لنين و زنش در دو اتاق زندگي و غذايشان را شخصا تهيه مي كردند و بهتر از غذاي مردم معمولي نبود). همين وضعيت و منع تدريجي انتشار انتقاد افراد از مقامات دولتي و حزبي در روزنامه ها (كه دولتي و حزبي بودند و در آغاز كار همه نامه هارا منتشر مي كردند و رسيدگي مي شد و قرار هم همين بود)، توزيع مقامات ميان بستگان و نزديكان، سختگيري در ارتقاء به عضويت رسمي، افزايش تشريفات و كاهش دلسوزي براي جامعه و ... حزب و دولت را (كه عملا از هم جدا نبودند) به بوروكراسي و در موارد متعدد اشتباه و فساد آلوده ساخت و شكست داد. اگر چنين نشده بود، افرادي همچون گورباچف به دبيركلي حزب و يلتسين به دبيري حزب كمونيست شعبه مسكو منصوب نمي شدند و آن همه فروپاشي و عقب نشيني انجام نمي شد كه اينك پوتين براي ترميم قسمتي آز آنها گرفتار دشمني و كارشكني غرب و تجديد جنگ سرد و احيانا گرم شود.

2003م:ژاك شيراك رئيس جمهوري وقت فرانسه 30 اوت 2003 گفت كه حاكميت و قدرت سياسي در عراق بايد بي درنگ به مردم اين كشور منتقل شود و اين كار زير نظر سازمان ملل صورت گيرد، حتي اگر توان اين سازمان براي انجام اين كار كافي نباشد. شيراك با بيان اين مطلب به طور ضمني اين نظر تازه دولت آمريكا را كه نيروهايي از كشورهاي ديگر، اما تحت فرماندهي آمريكا در عراق مستقر شوند رد كرد. قبلا آلمان، سوريه و مكزيك از اعضاي دوره اي شوراي امنيت با اين نظر دولت آمريكا مخالفت كرده بودند. با وجود اين، چند کشور و عمدتا به صورت سمبوليک شماري نظامي به عراق فرستادند تا عنوان نيروهاي اشغالگر "نظاميان کشورهاي موتلفه" باشد.

2004م:بعد از ظهر يكشنبه 29 اوت 2004 در گرماي 89 درجه فارنهايت يك راهپيمايي بزرگ ضد دولتي در خيابانهاي نيويورك انجام شد. شبكه تلويزيون كابلي «سي ـ سپن» عبور اين تظاهركنندگان را از «مديسن سكور گاردن»، و مقابل محل كنوانسيون حزب جمهوريخواه كه از دوشنبه (30 اوت) جلسات چهار روزه خود را آغاز كرده بود مستقيما پخش كرد كه پنج ساعت طول كشيد. نيويورك تايمز، روزنامه محلي شهر، عده تظاهر كنندگان را 250 هزار تن نوشته است. گردانندگان تظاهرات اين رقم را نزديك به چهارصد هزار نفر ذكر كرده بودند. پليس حاضر به اعلام برآورد خود از شمار تظاهركنندگان نشده بود.

تظاهر كنندگان با خود تابوت هايي كه روي آنها پرچم آمريكا كشيده شده بود به علامت مرگ نظاميان آمريكايي در عراق حمل مي كردند و شعار مي دادند: بوش لايد ـ هو دايد ، ما ديگر حتي براي چهارماه هم بوش را نمي خواهيم، چه رسد به چهار سال، بوش بس است، پيش از اشغال نظامي، عراقي ها از درمان بهتري برخوردار بودند و ....

همه شعار ها در محكوم كردن جنگ عراق و رد دولت حزب جمهوريخواه بود. راهپيمايان فاصله 20 بلوك خيابان را پر كرده بودند. به گفته رسانه ها، چنين تظاهراتي برضد كنوانسيون يك حزب در آمريكا كمتر سابقه داشته است.

2004م:ميكيس تئودوراكيس آهنگساز بلندآوازه يوناني كه 40 سال پيش با ساختن آهنگهاي فيلم «زرباي يوناني» به شهرت دست يافت گفت كه يهوديان كنترل آمريكا، و نيز سياست پولي (بانكهاي بزرگ) و رسانه ها (رسانه هاي مادر كه ساير رسانه ها از آنها تغذيه مي كنند) را در کشورهاي کليدي جهان به دست دارند.

تئودوراكيس 27 اوت 2004 گفت كه يهوديان با به دست گرفتن اين دو عامل قدرت (سياست پولي و رسانه ها)، خود را در جهان صاحب اختيار كرده اند. وي افزود كه يهوديان آمريكا بيشتر بانكها و رسانه هاي عمومي اين كشور را قبضه كرده اند، يعني جيب و مغز آمريكاييان در دست آنان است. از آنجا كه كنترل دولت آمريكا در دست يهوديان اين كشور است، آمريكاييان و جهانيان هر بد و خوب آن دولت را به حساب يهوديان مي نويسند. تئودوراكيس گفت كه بيان اين حقايق دشمني با يهوديان نيست؛ او تنها نظر خود را بيان مي دارد.

وي در نوامبر سال 2003 يهوديان را «ريشه شرارت» خوانده بود و با بيان اين موضوع خشم آنان را برانگيخته بود . وي براي كاستن از اين خشم حاضر شد كه 27 اوت 2004 با روزنامه اسرائيلي «هاآرتص» مصاحبه كند و در اين مصاحبه بود كه گفت يهوديان بر بانكها و رسانه ها مسلطند و از اين طريق مهار جهان را به دست دارند كه كار را خرابتر كردو باعث انتقاد تازه يهوديان شد.

اظهارات سال 2003 تئودوراكيس به خود او و دولت يونان آسيب وارد ساخت. به اظهار تئودوراكيس، يهوديان آمريكا از آن پس مانع برگذاري كنسرتهاي وي در آن كشور شدند و به علاوه، چون دولت يونان خواست انجمن هاي يهود براي رد اتهامات تئودوراكيس را نپذيرفت؛ مسافرت به اين كشور توريستي را محدود كردند.

تئودوراكيس از زماني كه آهنگ سرود ملي فلسطيني ها را نوشت دولت اسرائيل و يهوديان را با خود بد كرد كه مصاحبه هاي وي مزيد برعلت شد.

2004م:جمعه شب (27 اوت 2004)، شبكه تلويزيوني سي بي اس با قطع برنامه اخبار خود از كشف جاسوسي براي اسرائيل در پنتاگون (وزارت دفاع آمريكا) و در دستگاه «داگلاس فيت» معاون وزارت دفاع كه بررسي برنامه هاي اين وزارتخانه در خاور ميانه و به ويژه ايران و عراق در دست اوست خبرداد.

طبق گزارشهاي اوليه رسانه ها، يك تحليلگر ارشد وزارت دفاع آمريكا مفاد اسناد طبقه بندي شده مربوط به مذاكرات و بررسي ها و طرح و برنامه هاي كاخ سفيد به ويژه درباره ايران و قبلا عراق را به منابع اسرائيلي منتقل مي كرد و اف. بي. آي (پليس امنيت داخلي آمريكا) از طريق تعقيب و مراقبت و شنود مكالمات و كنترل كامپيوتر اين فرد متوجه اين فعاليت شده بود. طبق عكسي كه ماموران اف.بي.آي گرفته اند، اين اطلاعات از سوي تحليلگر پنتاگون به كاركنان لابي اصلي اسرائيل در آمريكا كه گروهي متنفذ است منتقل مي شدند. داگلاس فيت كه پس از اشغال نظامي عراق، مطالعات خود را روي ايران متمركز ساخته مرد شماره 3 پنتاگون بشمار مي آمد. طبق معمول، مقامات اسرائيلي اتهام جاسوسي تازه را رد کردند. اين نخستين مورد جاسوسي براي اسرائيل در آمريكا نبوده است كه ميان دو كشور روابط دوستانه تنگاتنگ وجود دارد.

لس آنجلس تايمز 29 اوت 2004 گزارش داد: فردي كه اف. بي. آي روي او انگشت گذارده، يك سرهنگ ذخيره نيروي هوايي به نام «لاري فرانكلين» است كه پس از جنگ سرد دو بلوك، زبان فارسي ياد گرفته و به صورت يك كارشناس امور و مسائل ايران درآمده و در پنتاگون تحليلگر عاليرتبه سياستهاي آمريكا درقبال ايران، و مورد اعتماد وولفويتس و فيت مقامات شماره 2 و شماره 3 (وقت) در وزارت دفاع آمريکا بود.

2004م:به گزارش 29 اوت 2004 لس آنجلس تايمز، سركشيش كليساهاي منطقه لس آنجلس و آرنج كاونتي در ايالت كاليفرنيا بايد بابت هوسبازي 60 كشيش كه براي پوشيدن اين لباس حق ازدواج را از خود سلب كرده اند جمعا يك ميليارد و پانصد ميليون دلار به خانواده هاي نزديك به پانصد پسر كه در زمان تعرض کشيشها به آنان، كمتر از سن قانوني بودند بپردازد تا رضايت آنان جلب شود. اين بزرگترين غرامتي است كه كليساي كاتوليك بابت اين كار مي پردازد. دادگاه قبلا تصميم گرفته بود كه «سركشيش» كليسا ها در منطقه بكوشد در خارج از دادگاه از خانواده اين پسران و يا خود آنان كه به سن رشد رسيده اند جلب رضايت شود تا حكم مجازات صادر نگردد و پرونده مختومه شود. بر اين پايه، توافق حاصل شده است كه به هر شاكي، جهت جلب رضايت سه ميليون و يكصد هزار دلار پرداخت شود. در سالهاي اخير در برخي از كشور ها به ويژه آمريكا، صدها كشيش كاتوليك متهم به هوسبازي (عمدتا پسربازي) شده و پيرامون آنان جنجال بپا شده بود ولي تاكنون غرامتي به اين سنگيني تعيين نشده بود.

2005م:29اوت 2005 توفان دريايي «كاترينا» كه از قبل پيش بيني شده بود سواحل جنوبي ايالات متحده آمريكا (سواحل شمالي خليج مكزيك) را درهم كوبيد كه بيشترين آسيب به شهر بندري نيوارليان (در ايالت لوئيزيانا) وارد آمد. اين توفان به مناطق ساحلي ايالت ميسي سي پي، تكزاس و فلوريدا هم آسيب زد. جمع تلفات كاترينا 1836 كشته و زيانهاي مالي وارده از آن به ايالات متحده آمريكا 115 ميليارد دلار بوده است. اين توفان همچنين بسياري از ضعف هاي اداراي (بوروكراسي) آمريكا را آشكار ساخت كه تا مدتي وسيله انتقاد از دولت جورج دبليو بوش رئيس جمهور اين كشور و فرمانداران محلي قرار گرفته بود.

1922: ترکيه جنگ با يونان را درDumlupinar برد که در ترکيه روز پيروزي نامگداري شده است.

1941: محاصره شهر لنينگراد (سن پترزبورگ) توسط ارتش هيتلر آغاز شد که مدتها طول کشيد.

1944: نيروهاي شوروي كه سرگرم عقب زدن ارتش هيتلر از اروپاي جنوبي و شرقي بودند؛ شهر بوخارست پايتخت روماني را از چنگ آنان بيرون آوردند. هدف عمده هيتلر از تصرف روماني دست يافتن بر ذخاير نفت اين كشور بود.

1963: تلفن مستقيم ميان کاخ کرملين و کاخ سفيد واشنگتن معروف به تلفن سرخ آغاز بکار کرد تا از يک اشتباهي نظامي که منجر به جنگ اتمي شود جلوگيري بعمل آيد.

2006: "نجيب محفوظ" نويسنده مصري و برنده جايزه نوبل در ادبيات در 95 سالگي درگذشت.

منبع:iranianshistoryonthisday.com