مسیر کاری پرپیچ وخم منوچهر هادی؛ از تدارکات تا کارگردانی!

مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری

تاریخ انتشار : پنج شنبه, 09 فروردين 1397 21:07

منوچهر هادی یکی از چهره های موفق سینمای ایران در دو سال اخیر است. سال پیش «من سالوادور نیستم» را روی اکران داشت که 15 میلیارد تومان فروخت و در رتبه دوم جدول فروش ایستاد. از این کارگردان امسال «آینه بغل» روی پرده رفت که فروش آن 20 میلیارد را رد کرد و در رتبه دوم پرفروش های سال سینمای ایران قرار گرفت. به گزارش تبیان، منوچهر هادی امسال سریال «عاشقانه» را هم در شبکه خانگی داشت که جزو آثار موفق و پرمخاطب محسوب می شد.

نقطه شروع

پیگیران سینما می دانند منوچهر هادی کارش را از پشت صحنه شروع کرد، آرام آرام پیش آمد و حالا مرد اول یک فیلم یعنی کارگردان است. او ابایی ندارد که درباره گذشته اش حرف بزند و بگوید روزگاری به عنوان مدیر تدارکات در پروژه های سینمایی کار می کرده. تدارکات چی بودن هرگز عیب نیست و خود هادی هم با افتخار از آن یاد می کند. با این حال اگر در شرایط عادی بگوییم راه کارگردان شدن چیست، کسی نمی گوید از تدارکات و فعالیت در پشت صحنه باید شروع کرد.

منوچهر هادی اما دنبال راهی بود که وارد سینما شود: «من سال 72 قبل از این که وارد سینما شوم، تیتراژ برنامه های تلویزیونی را می نوشتم. تخصص اصلی ام خوشنویسی است ولی من را اقناع نمی کرد. از بچگی به هنرپیشگی علاقه داشتم و وقتی وارد سینما شدم چون پارتی نداشتم و درس این رشته را نخوانده بودم از طریق دیگری وارد شدم. یواش یواش از آن جا که باید خودم در نقش خالق باشم احساس کردم فقط کارگردانی می تواند من را قانع کند.»

به سمت دستیاری

منوچهر هادی وقتی با سینما دم خور شد و چم وخم کار را یاد گرفت، به کمترین ها قانع نبود و خیلی زود از مدیریت تدارکات، تبدیل به دستیار کارگردان شد. حتی در این جایگاه هم سعی کرد کنار کارگردان های کاربلدی همچون اصغر فرهادی در «چهارشنبه سوری» و کیانوش عیاری در «هزاران چشم» بایستد. علاقه او به کارگردانی باعث شد در کلاس های فیلم نامه نویسی بهروز افخمی و کارگاه های فریدون جیرانی شرکت کند تا دانشش از سینما در حد آموخته های تجربی نماند.

روی صندلی کارگردانی

وقتی انگیزه و اراده باشد، خیلی زود نتیجه حاصل می شود. منوچهر هادی سال 1385، اولین فیلمش را کارگردانی کرد: «تلاطم» . این تله فیلم اگرچه از نظر کیفی اثری متوسط است اما برای هادی جهشی بزرگ به حساب می آید. او به جای غره شدن برای اولین تجربه کارگردانی، بلافاصله سراغ فیلم های بعدی رفت و چهار تله پشت سر هم ساخت: «آخرین روز ماه»، «تصادف»، «فرصت های فردا» و «کوچه محجوب» .

سلام سینما

منوچهر هادی باز هم عطش پیشرفت داشت و در دایره تله فیلم نماند. به همین دلیل یک سال بعد یعنی در سال 1386 اولین فیلم سینمایی خود با نام «قرنطینه» را کارگردانی کرد. او ساخت تله فیلم را هم رها نکرد و در خلال کار سینمایی، سراغ تلویزیون هم می رفت. «یکی می خواد باهات حرف بزنه»، «دنیای پرامید» (که ابتدا تله فیلم بود و تهیه کننده نسخه سینمایی آن را اکران کرد)، «زندگی جای دیگریست»، «من سالوادور نیستم»، «کارگر ساده نیازمندیم» و «آینه بغل» فیلم های سینمایی هادی هستند.

نکته جالب در کارنامه سینمایی او، همکاری با ستاره هایی چون رضا عطاران، محمدرضا گلزار، شهاب حسینی و حامد بهداد است. نکته دیگر، حضور متفاوت یکتا ناصر (همسر منوچهر هادی) در فیلم های اوست که حتی منجر به سیمرغ برای این بازیگر برای «یکی می خواد...» شده. و البته تنوع موضوعی را هم در کارنامه هادی فراموش نکنیم؛ او علاوه بر فیلم های جدی، دو کمدی بفروش به ثبت رسانده است و می داند چطور مخاطب را به سالن ها بکشاند.

کارنامه سریالی

منوچهر هادی در زمینه ساخت سریال هم موفق عمل کرده است. ملودرام «خداحافظ بچه» که رمضان سال 91 پخش شد و کمدی «خوب، بد، زشت» که نوروز سال 93 روی آنتن رفت از سریال های پربیننده تلویزیون هستند. با این حال هیچ کدام به اندازه سریال شبکه نمایش خانگی «عاشقانه» دیده نشدند. منوچهر هادی این روزها مشغول ساخت سریال «پاهای بی قرار» برای پخش از شبکه پنج است.

آینه جادویی

حتماً به ساخته های منوچهر هادی ایراد وارد است اما حتماً او جزو بهترین کارگردان های کنونی سینماست که در عین نگه داشتن کیفیت، می تواند اثری بفروش بسازد. ارزش کار او وقتی دوچندان می شود که گذشته اش را مرور کنیم و بدانیم منوچهر هادی برای رسیدن به این نقطه زحمت کشیده و نمی خواهد آن را آسان از دست بدهد: «من فکر می کنم توی بازار هم می رفتم شاید یک تاجر موفق می شدم، اگر فوتبالیست می شدم موفق می بودم. بعضی از آدم ها توی ژن شان سرگروهی هست. دلیل دیگر اعتمادبه نفس و جسارتی است که باید درون آدم باشد. موقعیت ها هم مهم است.»

این بخش از گفته های هادی هم وجه دیگری از دلیل موفقیت او را عیان می کند: «به این موقعیت ایمان داشتم. از سال 79 روی آینه خانه ام نوشته بودم سال 85 اولین فیلمم را می سازم. سال 85 اولین تله فیلمم را ساختم و سال 86 اولین فیلم سینمایی ام را (قرنطینه). شش سال روی آینه خانه ام نوشته بودم منوچهر هادی: کارگردان!»

آدم های موفق روی هر پله که قرار می گیرند، به فکر پله بعدی هستند. آن ها در نهایت به سختی از وضعیت موجود محافظت می کنند که سودای پله های بعد را دارند: «اگر سینمای ایران 100 طبقه باشد من الان طبقه یک هستم. حتماً یکی دو سال دیگر که آینده خودم و خانواده ام را از نظر مالی تضمین کردم، مطمئن باشید یک سال روی یک فیلم نامه کار می کنم و سال بعدش آن را می سازم. به راحتی دوباره می شود اسکار گرفت، به راحتی می شود در جشنواره کن درخشید و من این کار را خواهم کرد.»

روزنامه خراسان