از فیلم ترسناک تونسی تا وسترن جالب فرانسوی

مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری

تاریخ انتشار : پنج شنبه, 15 شهریور 1397 08:39

به گزارش بانی فیلم، روزهای ششم و هفتم از هفتاد و پنجمین دوره فستیوال بین المللی فیلم ونیز ایتالیا با پخش ۷ فیلم دیگر از بخش مسابقه همراه شد. فیلم هایی که اغلب خبرساز بودند و امواج تازه ای از اشتیاق و انتظار در دل دومین فستیوال برتر سینمای دنیا جاری ساختند و پیش بینی نتیجه نهایی و اعلام اسامی فاتحان شیرهای طلایی و نقره ای در شنبه شب آینده در تالار لیدوی ونیز را سخت تر کردند.

یکی از مطرح ترین و پربحث ترین کارهای امسال موسترا (نام دیگری برای ونیز) بازسازی «Suspiria» (ظن) فیلم ترسناک و مشهور سال ۱۹۷۷ داریو آرجنتوی آرژانتینی توسط لوکا گوادانینو ایتالیایی بوده و دیگری، اولین مرتبه اکران «روما» («رم») فیلم جدید اجتماعی- خانوادگی آلفونسو کوارون مکزیکی که پس از ۵ سال دوری وی از پرده های نقره ای در پی توفیق فراوان فیلم قبلی اش «جاذبه» شکل گرفته است.

پس از اتمام نخستین مرتبه نمایش «ظن» عکس العمل ها نسبت به آن بسیار وسیع ولی متفاوت بود. در مورد فیلمی که توسط بازیگران زنی مثل داکوتا جانسون، تیلدا سویین تون، میا گوت، چلو گریس مورتز و جسیکا هارپر قبضه شده، برخی رسانه ها مانند ایندی وایر و دیلی تلگراف بریتانیا آن را یک دیوانگی ستودنی و حتی برتر از فیلم اوری ژینال توصیف کردند ولی نشریه تایم آمریکا آن را احمقانه و توخالی خواند و نویسندگان سایت راجر ابرت فقید نیز آن را اثری مبهم و سرشار از تظاهرهای هنرمندانه نامیدند. اینها نشان داد در بین اعضای ۹ نفره هیأت ژوری فستیوال نیز اتفاق نظری درباره این فیلم وجود ندارد ولی بدون شانس خواندن فیلم در زمینه فتح جایزه نخست (شیر طلایی) نیز کاری نابخردانه است زیرا «موسترا» (نام دیگری برای فستیوال ونیز) پیشینه ای مثال زدنی در زمینه اهدای غافلگیرکننده جوایزش به آثار غیرمعمول دارد.

موضوع «Suspiria» مثل فیلم اولیه و البته با اندکی تغییرات و به روزسازی ها، درباره ورود یک محصل تازه به یک آکادمی هنری معتبر به نام تانز است که پس از مدتی کوتاه در می یابد در ورای فعالیت های آموزشی و تجربی در این محل یک سری اتفاقات آزار دهنده و غیرمتعارف هم جریان دارد.

در نشست مطبوعاتی خالقان این بازسازی داکوتا جانسون آمریکایی و تیلدا سویین تون اسکاتلندی درباره نکات مثبت همکاری با گوادانینو طی زمان تهیه این فیلم سخن گفتند اما مشکل گوادانینو که فیلم خبرساز «مرا با اسم خودت صدا بزن» محصول ۲۰۱۶ نیز کار وی به شمار می آید، این است که روابط مخدوشی با اکثر مطبوعات ایتالیایی دارد و همان ها صبح دیروز (سه شنبه) وی را بابت دوباره سازی یک اثر کلاسیک سینمایی مانند «ظن» به باد انتقاد گرفتند و توضیحات فراوان گوادانینو هم فقط نشریات خارجی را تا حدی قانع کرد تا دست از سر وی بردارند.

نقطه بازگشت به میهن
«روما» (رم) کار جدید آلفونسو کوارون مکزیکی که سناریوی آن نیز نوشته خود اوست، بدون تأثیرپذیری از چنان رابطه منفی رسانه ای دیروز هیأت ژوری «ونیز ۲۰۱۸» و ناظران و ارباب جراید را متقاعد کرد که صبر طولانی وی پس از فرو خوابیدن غوغای فیلم فضایی و ۴ اسکاری «جاذبه» آنقدرها هم بی ثمر نبوده است.

«روما» نقطه بازگشت کوارو به میهنش پس از ۱۷ سال سر و کله زدن وی با موضوعات فرامرزی و بین الملل و تشریح مشکلات یک خانواده طبقه متوسط در مکزیکوسیتی طی دهه ۱۹۷۰ است که البته مشابه آن در حال حاضر هم در این شهر و سایر شهرهای عمده مکزیک مشاهده می شود. این بار کوارون بدون رجوع به امثال ساندار بولاک و جورج کلونی که ستاره های هالیوودی فیلم قبلی وی بودند، از چیزهایی می گوید که مردم معمولی و ترویج مکزیک سالهاست متحمل می شوند و ستیزه جویی اخیر دونالد ترامپ با آنها آتش آن را تندتر کرده است. یالیتزا آپاریچیو، مارینا دی تاویرا و مارکو گراف مکزیکی، هنرپیشه های اصلی «روما» هستند و بیش از شروع اکران عمومی اش از تاریخ ۲۴ آذر توسط شرکت نت فلیکس، در فستیوال های معتبر تورنتو و نیویورک هم به نمایش در خواهد آمد، ولی نتیجه کار هر چه باشد، نمی توان این را یک فیلم ۱۰۰ درصد کوارونی ندانست زیرا وی در کار فیلمبرداری و تدوین تصاویر نیز حداقل به اندازه ۵۰ درصد سهم داشته است.

یک سوء تبلیغ سنگین
حواشی مختلف نیز از فستیوال امسال ونیز دوری نجسته است و یکی از آنها روز دوشنبه طی دومین مرتبه نمایش «Suspiria» روی داد که پیشتر هم گفتیم بازسازی یک فیلم کلاسیک و ترسناک سال ۱۹۷۷ داریو آرجنتو توسط لوکا گوادانینو ایتالیایی است. همزمان با پخش این فیلم، یک فیلمساز درجه چندم ایتالیایی به نام لوچیانو سیلیگینی کاراگنانی که در پیشینه اش فقط ساخت چند فیلم معمولی و کم هزینه به چشم می خورد، دست به یک راهپیمایی آرام در محوطه فستیوال با بر تن داشتن پیراهنی کرد که روی آن عبارت «هاروی وین اشتاین بی گناه است» حک شده بود. این در حالی است که طی یک سال اخیر این تهیه کننده بدنام آمریکایی و مالک استودیویی سینمایی معروف با همین نام به خاطر تعدی اش به دهها زن هنرمند در ایام تهیه فیلم های این استودیو و در سایر مجامع سینمایی تحت پیگرد قضایی قرار دارد و به خاطر شکایات متعدد رسیده احتمال تعیین حبس ابد نیز برای وی وجود دارد.

قدر مسلم اینکه سران ونیز در سالی که به خاطر دادن بهای کمتر به فیلمسازان زن در برنامه های این فستیوال از هر سو مورد انتقاد قرار گرفته اند چنین رویدادی در حمایت از یک ناقض حقوق زنان بدترین اتفاق تازه و اضافه ای بود که می توانست برایشان رخ بدهد و بدترین و سنگین ترین سوء تبلیغ ممکن بود.

یک جامعه ترسناک
اگر بخش مسابقه به خاطر در برداشتن جوایز اصلی موسترا (نام دیگری برای فستیوال ونیز) همچنان در مرکز توجه قرار دارد، برخی فیلم های حاضر در قسمت های جنبی جشنواره هم به نوبه خود خبرسازند و یکی از آنها «داچرا» فیلم ترسناک تازه ای از عبدالحمید بوچناک کارگردان تونسی است که به عنوان فیلم پایان بخش قسمت موسوم به «هفته منتقدان» ونیز انتخاب شده است. دیروز در حالی کمپانی «سلولوید دریمز» به عنوان خریدار حق پخش بین الملل «داچرا» معرفی شد که این فیلم از حالا توجه زیادی را برانگیخته و زیر ذره بین منتقدان رفته است.

«داچرا» درباره یک دانشجوی ارشد زن رشته روزنامه نگاری با نام کوچک یاسمین و دو همکلاسی وی است که به پرونده قضایی یک زن مشکوک به نام مونجیا ورود می کنند و در تبعات آن گرفتار می آیند.

مونجیا زنی است که ۲۵ سال پیش طی یک تعرض شدید بشدت آسیب دیده و دچار کوتاهی پا و آسیب اساسی دست شده اما اینک به یک دیوانه خانه ارجاع شده و به اتهام شیادی و ساحره گری تحت تحقیق قوه قضایی قرار دارد. ورود سه محصل رشته روزنامه نگاری به ماجرا، آنها را به جامعه مهجور و خطرناکی به نام داچرا سوق می دهد. دنیایی که سرشار از زنان گنگ و ساکت، خوراک های خشک اسرارآمیز و حیواناتی همچون بزها و گوسفندهای دارای حرکات عجیب است که نشان می دهد همگی آنها مثل مونجیا از یک فرهنگ مالیخولیایی تاسی می جویند.

قاتلان حرفه ای
بی گمان سه نوبت پخش فیلم «برادران سیسترز» نخستین فیلم بلند ژاک اودیارد فرانسوی به زبان انگلیسی در بخش مسابقه فستیوال طی روزهای دوشنبه و سه شنبه بر اعتبار وی افزود و یک مدعی تازه را به جمع خواستاران شیر طلایی ۲۰۱۸ اضافه کرد.

«برادران سیسترز» درباره دو برادر با اسم فامیلی سیسترز و نام های کوچک الی و چارلی است و هر دوی آنان قاتلانی حرفه ای هستند که با پرداخت مبالغی از سوی هر متقاضی قابل استخدام و آماده کشتن و حذف اهدافی هستند که برایشان تعیین می شود. فیلم در همان سکانس های اول خود ما به تصویر کشیدن هجوم شبانه برادران سیتسرز به یک مزرعه و مالکان آن نشان می دهد که آنها در حرفه خود استادند و در میان شان الی با بازی عالی جان س رایلی مهارت پیشتری در کارش دارد. استخدام کننده اصلی آنها یک تاجر زیاده خواه با نام مستعار کومودور است و مشکل اصلی زمانی برای آنها بروز می کند که به خواست این تاجر در پی یک کارآگاه به نام جان موریس (جیک جیلنهال) به حرکت در می آیند و از ایالت اوره گون آمریکا به سان فرانسیسکو می روند و در این سفر طولانی بارها تغییر رویه و روحیه می دهند و به آرامی در می یابند که انگیزه های کومودور برای از میان برداشتن این کارآگاه همانی نیست که ادعا کرده است.

متفاوت با برادران کوئن
این نئو وسترن جالب در عین در برداشتن شاخصه های معمولی این ژانر همچون رویارویی خیر و شر تصویر و تعبیر متفاوتی در قیاس با وسترن تازه برادران کوئن به نام «ترانه باستر اسکروگز» از غرب وحشی به دست می دهد. وسترنی که مثل کار اودیارد در بخش مسابقه «ونیز ۲۰۱۸» حاضر و با آن بر سر شیر طلایی در حال ستیز است و سرنوشت همگی شان ابتدای هفته آینده با اهدای جوایز مختلف فستیوال مشخص می شود.