بازیگری، شعور، استعداد، اجرا

مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

در این شماره به دور از نتایج به دست آمده و فارغ از اینکه چه کسی صاحب سیمرغ شد به بررسی بازی رضا کیانیان در فیلم «کفش‌هایم کو»، شبنم مقدمی در فیلم «زاپاس»، پریناز ایزدیار در فیلم «ابد و یک روز»، مریلا زارعی در فیلم «دختر» و «بادیگارد» و فرهاد اصلانی در فیلم «دختر» خواهیم پرداخت.

از آنجا که اصولاً هنر یک امر نسبی است و نظرات افراد مختلف در مورد هر اثر هنری امری مطلق محسوب نمی‌شود باید گفت در خصوص موضوع بازیگری نیز باید مبنا را سلیقه قرار داد. همانطور که یک مخاطب عام یا حتی خاص می‌تواند نظرات متفاوتی راجع به بحث بازیگری یک بازیگر در هر درامی داشته باشد داوران و مسوولان انتخاب نیز با همین تعریف نمی‌توانند سلایق شخصی و حتی هنری‌شان را در انتخاب وارد نکنند.

اگر چه جای چند بازیگر هم سطح نامزدها در لیست بازیگران نقش اول و مکمل چه مرد و چه زن خالی بود اما باید گفت تقریباً اکثر انتخاب‌ها منطقی و نزدیک به نظر مخاطبان بود مگر در یکی- دو گزینه که می‌توانست افراد جایگزینی را دید آن هم بنا به سلایق مخاطبان عام و خاص، بی شک جشنواره ۳۴ در بحث بازیگری سال موفقی را پشت سر گذاشت چرا که در کنار چهره‌های با سابقه و با تجربه، بودند بازیگران جوانی که بیش از حد توقع ظاهر شدند و حتی تحسین با سابقه‌های این حرفه را برانگیختند امسال در کنار رضا کیانیان، پرویز پرستویی، فرهاد اصلانی، مریلا زارعی شاهد نام‌هایی چون نوید محمدزاده، آذرخش فراهانی، پریناز ایزدیار و… بودیم این یعنی می‌توان درک کرد اعتماد، حمایت و پشتیبانی از جوانان باعث می‌شود ابراهیم حاتمی‌کیای بزرگ، سعید روستایی جوان را در کنار خود رقیب ببیند و محمدحسین مهدویان تازه از راه رسیده اما بسیار با تجربه، فکور و صاحب سبک نشان بدهد. این نشان از یک رنسانس در سینمای مملکت دارد که باعث دلگرم شدن جوان‌ترها در عرصه بازیگری، کارگردانی و… می‌باشد.

lتکنیک توأم با حس
رضا کیانیان «کفش‌هایم کو»!
رضا کیانیان از آن دست بازیگرانی است که اصولاً به اندازه نقش نگاه نمی‌کند و بارها نشان داده چه در تلویزیون و چه در سینما طول نقش نیست که او را از جا بلند می‌کند که عرض و اندازه کیفی نقش است که برای او ایجاد انگیزه می‌کند.

رضا کیانیان را این سال‌ها با شکل و شمایلی متفاوت در مجموعه‌های مختلف سیما و آثار مختلف سینمایی دیده‌ایم او به لحاظ تئوری جزو باسوادترین بازیگران سینما و تئاتر این مرز و بوم شناخته می‌شود که الفبای بازیگری را در حد نگارش کتاب در این حوزه می‌شناسد اما بازیگری حرفه‌‌ای با تدریس تئوری بازیگر نمی‌شود، بازیگر باید توانایی‌اش را روی صحنه یا جلوی دوربین به رخ بکشد چه بسیار هستند بازیگرانی که از سواد تئوری‌شان در جهت یک اجرای خوب و حتی متوسط و ماندگار نمی‌توانند سود ببرند.

رضا کیانیان بازیگری مطلع از سبک و سیاق بازیگری و تکنیک است که در صورت لزوم بسیار خوب حس را به کارش تزریق می‌کند. حبیب کاوه شخصیتی که کیانیان در فیلم کیومرث پوراحمد ایفاگر نقش آن بود حتماً به بازیگری حسی نیاز داشت و ما اصولاً کیانیان را سوار بر تکنیک می‌دیدیم چه در اجرا و استفاده از صورت، دست، حرکات چشم و استایل و چه در لحن و ادای دیالوگ‌ها، این مرد الزایمری با شرایطی که قصه به سمت آن سوق پیدا کرد نیازمند یک اجرای حسی در لحظات مختلف فیلم بود. کاراکتر نمی‌توانست دروغ بگوید پس نیاز به یک اجرای خاص داشت که اگر تکنیک در کار بازیگر مشهود است باید حس در فضای قصه توسط نقش ریخته شود تا قابل باور از آب در آید.

قصه در لوکیشن محدود روایت می‌شود و این کار بازیگرانش را سخت می‌کرد. او باید بر مبنای قصه به چند جنس مختلف از بازی می‌رسید تا در لحظات مختلف کاراکتر جذاب، دوست داشتنی و موثر، روی مخاطب از آب در آید.

کیانیان با هدایت پوراحمد به خوبی از پس این نقش بر آمده، ارتباط حسی او با دخترش، برادرش و برادرزاده‌اش جذابیت‌های بازی اوست. او مثل همیشه تکنیک را در خدمت نقش آورده و در بسیاری از لحظات بازیگری هوشمندانه‌ای روی نقش داشته است.

شاید اوج استفاده او از تکنیک را بتوان به لحظات کات و پلان‌های خرد فیلم متعلق دانست که او به خوبی با حفظ راکورد در جابه جایی دوربین‌ها نقش را حفظ کرده. رضا کیانیان به درستی یکی از کاندیداهای بهترین بازیگر مرد جشنواره فجر ۳۴ بود.

lشعور بازیگری
فرهاد اصلانی «دختر»
بازیگر هنری، خوش ویترین و پر طرفداری است. بازیگران مختلف در سنوات مختلف صاحب اسم و رسم طرفداران مختلف می‌شوند. برخی بازیگران طناز هستند و برخی دیگر در ایفای نقش‌های جدی صاحب سبک و امضا.

برخی بازیگران اصولاً به واسطه توانایی‌شان در فهمیدن نقش دوست داشتنی هستند، شاید نکته‌ مهم و اساسی در بحث بازیگری شناختن نقش قبل از اجرا باشد. فرهاد اصلانی و کارنامه‌اش را اگر در کنار هم بگذارید به سرعت به این نتیجه می‌رسید که او نقش را می‌فهمد و اصولاً کاراکتر را زمانی اجرا می‌کند که او را کاملاً شناخته باشد و زیر و بم نقش را در آورده باشد.

جنس جدی و کمدی او دور از هر گونه ادا و اطوار نزدیک به واقعیت زندگی است. اصولاً او در اجرای هر نقش به اندازه‌ لازم چهارچوب دار و کنترل شده است و به همین دلیل اکثر بازی‌های اصلانی دوست داشتنی و ماندگار از آب در می‌آید.

فرهاد اصلانی را در فیلم «دوران عاشقی» و در مقابل دو استار سینمای ایران شهاب حسینی و لیلا حاتمی به خاطر بیاورید. در حالی که شاید هر بازیگر دیگری جای او بود نمی‌توانست در آن فیلم دیده شود اما اصلانی تنها با تکیه بر شناخت درست از نقش و اجرا توانست یکی از بهترین‌های جشنواره فجر ۳۴ باشد.

فرهاد اصلانی را امسال از زاویه‌ای دیگر در فیلم «دختر» دیدیم. بازیگر معمولاً برونگرای فیلم «کوچه بی نام» که به واسطه ایفای نقش‌های برونی و اصولاً درست در اجرا موفق بود حالا در نقش یک پدر درونگرا با فرمول سکوت، این پدر شهرستانی را در فیلم «دختر» به تصویر کشید.

اصلانی گریم خاصی در فیلم «دختر» ندارد، ریش بلند و یک عینک که بخش عمده‌ای از میمیک او را تحت شعاع خود قرار داده است. واکنش‌های او تنها به دو- سه رفتار بیرونی (در برخورد با دخترش در خودرو با سیلی، با خواهرش- مریلا زارعی- در سکانسی حضورش در آشپزخانه و درست کردن ماهی و…) اکتفا کرده و بیشتر بر مبنای سکوت، کاراکتری درونگرا را به تصویر می‌کشد.

اصلانی را در سریال «شاهگوش» داود میرباقری به خاطر بیاورید و با «به خاطر پونه» هاتف علیمردانی مقایسه کنید. اصولاً اصلانی خصوصیات بیرونی یک نقش را در اکت و لحن و بیان به خوبی نشان می‌دهد اما بازیگر فیلم خصوصاً در اجرای این نقش درونگرا در فیلم «دختر» باید از کمترین ابزار سود ببرد، او کم حرف می‌زند، در اجرایش اکتیویته ندارد، سکوت را در چشم و صورت نمایش می‌دهد و در نهایت از پس این نقش خاص به خوبی برآمده است.

lسالی پُر کار
شبنم مقدمی «زاپاس»
شبنم مقدمی سال پر کاری را پشت سر گذاشت او امسال برای فیلم‌های «زاپاس» و «نفس» در جشنواره فیلم فجر کاندید شد و سیمرغ به دست از اختتامیه به خانه رفت اما بازی بازیگر فیلم «ابد و یک روز» که اتفاقاً حضور موفق و قابل قبولی را در ساخته پر افتخار سعید روستایی تجربه کرد از یک منظر مهم قابل بررسی است. او امسال سه نقش متفاوت را تجربه کرد و تقریباً در طی سال‌های اخیر در هر فیلمی حضور داشته نقشی قابل قبول از خود به جای گذاشته است. راز موفقیت شبنم مقدمی را باید به پیشینه تئاتری این بازیگر مرتبط دانست.

آنهایی که شبنم مقدمی را با فعالیت‌های تئاتری‌اش می‌شناسند خوب می‌دانند که بازیگر فیلم «زاپاس» تمام درخشش سینمایی‌اش را مدیون سال‌ها زحمت و تلاش روی صحنه تئاتر است. مقدمی به اندازه تمام نقش‌های متفاوتش در سینما و حتی تلویزیون بازیگری را در نمایش‌های مختلف با تمرینات چند ماهه تجربه و روی صحنه برده است. مقدمی بازیگری را بلد است و خوب می‌داند با چه فرمول باید نقش را دوست داشتنی و خاص از آب درآورد.

اگر سریال «سقوط یک فرشته» را خاطر داشته باشید متوجه می‌شوید او جزو بازیگرانی است که اصولاً نقش را می‌تراشد و از تمام دانسته‌هایش برای اضافه کردن به نقش مکتوب در فیلمنامه سود می‌برد. مقدمی در حالی امسال سیمرغ را به خاطر دو فیلم «نفس» و «زاپاس» به خانه برد که نشان داد می‌تواند در دو ژانر مختلف (کمدی و جدی) صاحب حرف‌هایی برای گفتن باشد.

lدوران پختگی
مریلا زارعی (بادیگارد، دختر، گیتا)
صاحب سیمرغ سال گذشته به خاطر فیلم «شیار ۱۴۳» امسال با سه نقش متفاوت در فیلم‌های «گیتا»، «دختر» و «بادیگارد» حضوری پر کار را تجربه کرد. مریلا زارعی که این سالها دوران پختگی را در میانسالی بازی‌گری‌اش تجربه می‌کند.

در دومین تجربه توامان با حاتمی کیا، رخ به رخ پرویزی پرستویی بازی قابل قبولی داشته. نکته مهم در کارنامه بازیگری مریلا زارعی انتخاب درست نقش از یک سو و کار با کارگردان‌های کاربلد است. بازیگر فیلم «درباره الی…» با اطلاع از اندازه و نوع توانایی‌هایش در عرصه بازیگری به پیشنهاداتش جواب مثبت می‌دهد.

زارعی در فیلم «گیتا» نقش زنی را  دارد که بچه دار نمی‌شود، به همراه پسرش (حمید آذرنگ) پسری را به سرپرستی می‌پذیرند اما بحران زندگی او از وقتی آغاز می‌شود که  می‌فهمد فرزندش از اینکه او مادرش نیست مطلع بود، پسر به دلایلی خارج از کشور فوت می‌کند و… مریلا زارعی در فیلم «گیتا» هم مثل «بادیگارد» شاید نقشی بالاتر از سنش را بازی کرد. او پس از موفقیت با فیلم «شیار ۱۴۳» نشان داد تبحر خاصی در ایفای نقش‌های حسی دارد.

زارعی در فیلم «دختر» به کارگردانی رضا میرکریمی با تبحر بر روی لحن و لهجه به خوبی پارتنر فرهاد اصلانی می‌شود. زارعی بازی گرم و عمیقی دارد، او شاید به خاطر توانایی در ایفای یک نقش چند لایه و نمایش واقعیت‌های زندگی شخصیت و خرج نکردن حقیقت رخ داده بر زندگی (نقش خواهر) دنبال ایفای نقش یک پارتنر موفق و مکمل بوده است. مریلا زارعی در دو فیلم «دختر» و «بادیگارد» یک پارتنر مکمل تمام عیار است او در مقابل پرستویی و اصلانی دو نقش متفاوت را تجربه کرده است.

lجوان، خلاصه و مفید
پری‌ناز ایزدیار (ابد و یک روز)
بازیگر سریال «زمانه» که این روزها با سریال «شهرزاد» خانه به خانه می‌چرخد در تیم موفق «ابد و یک روز»ی‌ها خوش درخشید.

بازیگر نقش سمیه در فیلم «ابد و یک روز» قبل از هر چیز یک انتخاب متفاوت داشته است. او معمولاً در ایفای نقش دختران طبقه بالای اجتماع دیده شده و حتی در سریال «زمانه» شرایط زندگی‌اش او را یک دختر بدبخت و زجر کشیده نشان نمی‌داد. فیلم «ابد و یک روز» و نقش سمیه از دو منظر قابل بحث است. اول اینکه ایزدیار در دل قصه جای خوبی دارد و نقش محوری شخصیت‌های فیلم به او رسیده است.

کاراکتری که بند قصه به او وصل است و با دیده شدن نقش او قطعی است. ایزدیار به لطف گریم تا حدود زیادی به نقش نزدیک شده و بازی روانی در نمایش یک دختر رنج کشیده، نگران و حتی گاهی دو به شک در انتخاب مسیر زندگی در دل بحران خانواده دارد. او اگر چه ابتدای راه بازیگری است اما نقش سمیه برای او یک فرصت بود تا نشان دهد بازیگری تواناست به شرط اینکه این سیمرغ بلورین مانع از ادامه پیشرفت او نشود.

و دیگران…
از جمله دیگر بازیگران خوب و قوی جشنواره امسال می‌توان به نام‌هایی چون حمیدرضا آذرنگ برای دو فیلم «گیتا» و «آدت نمی‌کنیم» اشاره کرد که انصافاً آذرنگ به حق برای فیلم «آدت نمی‌کنیم» ابراهیم ابراهیمیان نامزد دریافت سیمرغ شد.

سیامک صفری بازیگر فیلم «آخرین بار کی سحر رو دیدی؟» در نقش پدر حضوری موفق داشته و لحظات ملتهب نقش را به خوبی از آب در آورده است. الهام کردا در فیلم «به دنیا آمدن» تمام دانسته‌های تئاتری‌اش را در نقش مادری علاقه مند به نگه داشتن فرزندش بر خلاف میل شوهر به کار بسته تا نقشی حسی و احساسی را در گرم‌ترین شکل ممکن به تصویر بکشد.

طناز طباطبایی و ساره بیات را در این سالها به طور کل موفق دیده‌ایم و بی‌شک باید گفت نکته مهم در درخشش این دو بازیگر موفق سینمای ایران، شانس در رسیدن به نقش‌های پر سر و صداست.

طباطبایی در فیلم «خشم و هیاهو» موفق ظاهر شد و نشان داد دوران پختگی را در سالهای جوانی‌اش در عرصه بازیگری تجربه می‌کند. ساره بیات پس از بازی در فیلم اصغر فرهادی روند رو به رشداش را در دنیای بازیگری طی می‌کند و فیلم «آدت نمی‌کنیم» فرصتی بود تا او شخصیتی جدید را به کارنامه‌اش، این بار رو در روی محمدرضا فروتن در کنار هدیه تهرانی اضافه کند.

اخبار فرهنگی - بانی فیلم