آتش تقی‌پور: «روزی‌روزگاری» برایم خاطره‌ساز شد
- مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری
- تاریخ انتشار : سه شنبه, 18 خرداد 1395 14:46
به گزارش خبرگزاری صبا، این بازیگر این روزها کمی کم کارتر شده و آخرین سریالی که از او دیده‌ایم نقشی کوتاه در سریال «معمای شاه» بود که از تلویزیون پخش شد به همین بهانه به سراغ او رفتیم تا درباره حال و احوال این روزهایش و همچنین وضع سریال‌های امروز بپرسیم که در ادامه خواهید خواند.
آقای تقی‌پور چندی است که از تلویزیون فاصله گرفتید؛ در حال حاضر مشغول چه کاری هستید آیا کاری برای پخش دارید؟
در حال حاضر مشغول اجرای یک نمایش هستم اما برای کار در تلویزیون در این مدت پیشنهادی نداشتم.
آخرین سریال شما در تلویزیون چه کاری بود؟
آخرین کاری که در تلویزیون داشتم سریال «معمای شاه» بود که سکانس‌های مربوط به من پخش شد.
چرا مدتی از تلویزیون دور بودید؟
تلویزیون از ما دور بوده و ظاهرا نمی‌خواهد با کارگردان‌های کاربلد و فهیم کار کند. شاید هم با آنها قهر کرده است و ما نیز چون عوامل همان کارگردان‌ها بودیم وقتی کار نکنند ما هم کار نمی‌کنیم.
به نظر شما چرا تلویزیون این روزها به لحاظ کیفی و حتی کمیت افت کرده است؟
تلویزیون کهنه شده است مانند پدربزرگ‌های ما از جامعه و زندگی مردم عقب مانده و در واقع پوسیده است. نمی‌خواهد با زمان جلو برود و نه از نظر مالی به این مدیوم رسیدگی می‌شود و نه از منظر فکری تامین می‌شود. مورد دوم با اهمیت‌تر است چون این «فکر» است که می‌تواند یک ارگان را بسازد. من با تلویزیون کارهای زیادی را انجام دادم سریال‌هایی مثل «شب دهم»، «پهلوانان نمی‌میرند»، «روزی روزگاری»، «سربداران» و...
کدام سریال برای شما خاطره‌ساز شد؟
«روزی روزگاری» سریالی بود که برای من خاطره‌ساز شد و با امراله احمدجو کار کردم.
کدام نقشتان در طول این سال‌ها را بیشتراز همه دوست داشتید؟
نمی‌توانم بگویم که کدام نقشم را بیشتر دوست دارم زیرا هرکدام وجهه خودشان را دارند به طور مثال در «روزی روزگاری» نقش خوبی داشتم یا در «خانه‌ای درتاریکی» نقش آن دکتر برایم جذاب بود. در «شب دهم» هم نقشم را خیلی دوست داشتم. شاید نقش‌هایی هم وجود دارد که دوستشان نداشتم اما برای همه آنها زحمت کشیده شده است. سریال «نی لبک» و «تعطیلات خوش بگذره» کارهایی بود که خیلی‌ها می‌گفتند خاطره‌انگیز است. بعضی اوقات هم آدم‌ها از نقش‌هایی با من حرف می‌زنند که فکر نمی‌کردم آن‌قدر برایشان خاطره‌انگیز شده باشد.
با کدام کارگردان کار کردن برایتان راحت‌تر بود؟
با اکثر کارگردان‌ها کار کرده‌ام. با امراله احمدجو کار کردم که بسیار خوب بود، با حسن فتحی کارکردم و خیلی پروژه دلچسبی بود. در کل مشکلی نداشتم و آنها به من اعتماد کردند و من هم اعتماد متقابل به آنها داشتم و این اعتماد باعث شد کم کاری نکنم و متوجه شوم که کارم مقبول واقع شده است.
با توجه به تغییر مدیریت‌ها در سازمان صدا و سیما آینده تلویزیون را چطور می‌بینید؟
به قول ضرب المثل معروف «مسئله حسن بره حسین بیاد حسین بره یحیی بیاد» نیست تلویزیون باید به صورت بنیادی تغییر کند. به نظر من باید یک‌سری چیزها آتش زده شود تا اتفاقات جدیدی بیفتد. تلویزیون مثل آدمی شده که خانه‌اش پر شده از اسباب بی‌استفاده و کهنه و با تغییرآدم‌ها چیزی عوض نمی‌شود، مدیریت باید عوض شود، افکار باید تغییر کند، باید فردی را بیاورند که جسور باشد و به کارمندانش بگوید که نترسید تا تلویزیون امروزی شود نه این‌که همه چیز را قدیمی نگه بدارند فقط برای این‌که معتقدند ما درست می‌گوییم با این شیوه نمی‌توان ادامه داد با خرج و مخارجی که از جیب ملت می‌رود به نظر من این مدیریت خیانت است.در آخر باید بگویم که من با تلویزیون کارهای زیادی انجام دادم که با آثار امروز قابل مقایسه نیستند کارهایی که خوب و به‌یاد ماندنی شدند و با این کارها و شیوه‌ای که تلویزیون اعمال می‌کند به قهقرا می‌رود.
در خانه ما کسی تلویزیون ایران را نگاه نمی‌کند و متاسفم که تلویزیونgem جای تلویزیون ایران را گرفته است و حتی برای تبلیغاتمان هم ترجیح می‌دهند با تلویزیون بیگانه همکاری کنند چون می‌دانند نه به حرف تلویزیون خود ما اعتماد می‌کنند و نه به تبلیغاتش بها می‌دهند و مایه تاسف است که ارگان عظیمی مثل صداسیما این همه خرج می‌کند اما بازدهی ندارد.
