پشت پرده رانت های میلیون دلاری در بخش کشاورزی

مجموعه: اخبار اقتصادی و بازرگانی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

 برخی حوزه های اقتصادی کشور با رانتی گره خورده است و رانت ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮐﻠﯽ این حوزه ها را ﺗﺤﺖ ﺷﻌﺎع ﻗﺮار داده است. راﻧﺖ ﻓﺮﺻتیﻏﯿﺮﻋﺎدی‌است ﮐﻪ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﯾﺎ ﮔﺮوهﻫﺎی ﺧﺎص‌این اﻣﮑﺎن را ﻣﯽدﻫﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آن ﺳﻮد و ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻏﯿﺮﻣﻌﻤﻮل و ﺳﺮﺷﺎری را ﻧﺼﯿﺐ ﺧﻮد ﺳﺎزﻧﺪ و از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ وﯾﮋهای در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﻮﻧﺪ.
 
به گزارش«تابناک»، بسیاری از رویدادهای ویژهای که در صدر اخبار کشور قرار میگیرد و تاثیر ویژه ای بر اعتماد مردم به سیستم اقتصادی و اجرایی و به تبع آن سیستم قضایی کشور دارد، خبرهای مرتبط با رانتخواری و یا در بیان دیگر ویژهخواری است.اگر بخواهیم به فسادهای اقتصادی و رانتهایی که به تازگی ایجاد شده است، اشارهای کنیم، اختلاس سه هزار میلیاردی، فساد بیمه، رانت وارات خودرو، واردات گوشت برزیلی، رانت برای افراد خاص، واردات گوشت بوفالو و موارد مشابه دیگر در صدر آنها مطرح است که همگی ناشی از سوءفرصتهای ناشی از تخصیص برابر امکانات و منابع است

بخش کشاورزی نیز یکی از گلوگاه هایی است که کم و بیش با این معضل دست به گریبان است، و در سالهای گذشته اتفاقاتی مانند واردات، کنجاله، گندم و گوشت و شکر را تجربه کرده است.

عباس رجایی، رئیس کمیسیون کشاورزی در خصوص این مطلب در گفت‌و‌گو با تابناک اظهار داشت: در حوزه عملکردی وزارت جهاد کشاورزی، مباحثی در ساختار حکومت می‌بینیم که دولت‌ها به آن عمل می‌کنند که بخشی از آن ناشی از عملکرد وزرا و بخشی نیز مربوط به سیستم وزارت خانه است که متأسفانه ساختاری است.

وی افزود: متأسفانه گلوگاه‌هایی وجود دارد که سایه سنگینی بر عملکرد وزرای وزارتخانه می‌اندازند؛ برای مثال، نرخ سرمایه گذاری در بخش کشاورزی، مربوط به مباحث کلان و اقتصاد کلان کشور است و چون دست وزارت جهاد کشاورزی نیست، عملا بر مسائل عملکردی وزارت جهاد کشاورزی سایه می‌اندازد.

در بحث واردات نیز چون حوزه کشاورزی و غذا حوزه‌ای است، به همه قشرهای جامعه مربوط می‌شود اگر کشور ۸۰ میلیون جمعیت دارد، یعنی ۸۰ میلیون نفر باید سر سفره بنشینند که البته این سفره‌ها نیاز به غذا دارد که باید از هر طریقی تأمین شود.

این نماینده گفت: به همین دلیل دولت‌ها علاقه ندارند در این حوزه چالش ایجاد شود و وقتی کمبود پیدا می‌شود، بلافاصله بهترین راه را ساده‌ترین راه می‌دانند و از طریق واردات، سریع موانع را رفع می‌کنند و همه قوانین سیاست‌ها و برنامه‌ها را کنار می‌گذارند و می‌گویند ما حاضریم همه جا پاسخ بدهیم، ولی در رابطه با مواد غذایی صدای کسی درنیاید. به همین دلیل، بی‌دلیل و یکباره حجم واردات سنگینی صورت می‌گیرد و اثربخشی برنامه‌های وزارتخانه را زیر سؤال می‌برد.

سومین موضوع رانت‌هایی است که در این حوزه وجود دارد و متأسفانه باید ریشه آن را در سیستم‌های دولتی جستجو کنیم؛ برای نمونه، بکباره  ۷ میلیون تن گندم وارد کشور می‌شود، اگر کسی یا کسانی که دنبال این بحث‌ها هستند از هر تن یک دلار گیرشان بیاید، چیزی حدود ۷ میلیون دلار فقط در گندم سود می‌برند.

وی گفت: این عدد‌ها عددهای بزرگی است. روی این حساب، ما می‌بینیم علاقه‌مندی به این واردات است، چون رانت زیادی در آن وجود دارد. متأسفانه این‌ها واقعیت دارد و اتفاقات عجیب و غریبی می‌افتد که اثربخشی برنامه‌ها را کم می‌کند.

به یاد دارم در مجلس هفتم، قیمت شکر در داخل حدود ۶۰۰ تومان و در بازار آزاد وارداتی ۲۵۰ تومان بود که معادل قیمت فوب خلیج فارس می‌شد؛ اما یکباره شکر خیلی حجیمی، یعنی چیزی حدود ۲ میلیون و نیم تن شکری وارد کشور شد و به جای اینکه ۲۵۰ فروخته شود، با قیمت ۶۰۰ تومان فروش رفت. این فاصله عدد سنگینی می‌شد که گیر یکسری آدم‌هایی شده که یکباره فربه شدند.

این‌ها عدد و رقم‌های کوچکی نیستند که بتوان به سادگی از آن دل کند. آدم‌هایی هستند که وارد سیاست بازار می‌شوند و یکسری افراد دیگر نیز در دولت هستند که ممکن است این افراد به خدمت گرفته شده و اثرگذاری‌های عجیب و غریبی در بازار و تولید کشور داشته باشند؛ بنابراین این‌ها عوامل برون تشکیلاتی هستند که بر مسائل بخش کشاورزی سایه می‌افکنند.

نکته پایانی و بسیار مهم اینکه تمام موارد بخش کشاورزی در حساب‌های ملی نیامده تا آثار سود و زیان آن روشن شود؛ بنابراین، چون در حساب‌های ملی نیامده، اندازه این بخش خیلی برای همه مشهود نیست و روی این حساب، خیلی تأثیرات به اصطلاح تخریبی این بخش یا ارتقای این بخش روشن و شفاف نیست.

برای همین ما از دولت خواستیم و در قانون هم آوردیم که همه این موضوعات مشخص شود، چون اندازه مشخص نیست احساس نمی‌شود چه موجودی در دست است؛ آیا تصمیمات اتخاذ شده اثر بخش بوده است؟ بنابراین غالبا تصمیم گیری‌ها در بسیاری از مواقع خلق الساعه است.

این نماینده در پایان گفت: از سوی دیگر، سوءمدیریت‌ها، ضعف مدیریت‌ها، نشناختن اولویت‌ها و نگاه به آینده در حد بلند مدت وجود ندارد و همین به کندی حرکت وزارت جهاد کشاورزی می‌انجامد. همچنین وزارت جهاد کشاورزی با بدنه عظیمی که در سراسر کشور دارد، هنوز نتوانسته جایی برای خود در سیستم دولتی باز کند و آن گونه که باید از اختیارات خود در این حوزه استفاده نمی‌برد، به گونه ای که برخی مواقع احساس می‌شود، بسیاری از کار‌ها تعطیل است و این‌ها ناشی از سوءمدیریت‌ها و ضعف مدیریت‌هاست.

  اخبارا قتصادی -  تابناک