دلیلی روشن برای اینکه روحانی باید بماند

مجموعه: اخبار سیاست خارجی

تاریخ انتشار : شنبه, 25 ارديبهشت 1395 13:02

به گزارش عصر ایران  ، به نظر می‌رسد نکته‌ای که آقای زیباکلام به آن توجه نکرده، این مسأله است که اتفاقاً مهم‌ترین رسالت روحانی دوران پسابرجام است. مردم به روحانی رأی ندادند که تنها برجام را به سرانجام برساند، بلکه به او رأی دادند تا به‌واسطه برجام مشکلات کشور را حل کند. حالا نمی‌شود به‌واسطه اینکه مشکلاتی پیش روی دولت است بگوییم روحانی نامزد نشود و به جای او دیگری نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود. به عبارت دیگر برجام «مقدمه» بود و ورود به «ذی المقدمه»، هم حق روحانی است و هم انتظار مردم از او.

حالا که بحث فوتبال در کشور داغ است، برای درک بهتر این مسأله می‌شود از این ورزش مثال آورد. حال امروز روحانی مثل عبدالله ویسی در ایران یا رانیری در انگلستان است. کمتر کسی فکر می‌کرد توافق هسته‌ای حاصل شود، اما اتفاق افتاد، درست مانند قهرمانی استقلال خوزستان و لسترسیتی.

این دو تیم بعد از قهرمانی به دنبال حفظ سرمربی خود هستند چون معتقد‌ند این دو به دلیل شناخت درستی که از تیم‌هایشان دارند می‌توانند در سال آینده و در مسابقات قهرمانی اروپا و آسیا تیم خود را هدایت کنند. هیچ‌کس از رفتن این دو سخن نمی‌گوید بلکه معتقد هستند مدیران استقلال خوزستان و لسترسیتی باید این دو مربی را حفظ کنند و حتی تیم‌های خود را بیشتر تقویت کنند.

حالا چرا زیباکلام معتقد است روحانی باید کار را به دیگری بسپارد، جای سؤال است. روحانی در حال حاضر مانند سرمربی‌ای است که توانسته‌ است با همکاران خود برجام را فتح کند. او بهتر از هر فرد دیگری نقاط قوت و ضعف برجام را می‌شناسد و می‌تواند بر اساس آن برنامه‌های کشور را مدیریت کند. این حسن روحانی بود که با شعار «تغییر» توانست سایه تحریم را از سر ایران بردارد و درهای کشور را به سوی جهان باز کند.

کمی تصور این معنا سخت است، حالا که برجام به سرانجام رسیده از روحانی بخواهیم کنار برود و کار را به دست دیگران بسپارد.

نکته دیگری که باید به آن توجه شود این مسأله است که روحانی با توجه به تجربه چهارساله ضربه‌گیرتر از عارف و ظریف در برابر دلواپسان است؛ آن‌هم دلواپسانی که بعد از برجام تنها پایگاه خود یعنی مجلس را نیز از دست داده‌اند. نه عارف و نه ظریف نمی‌توانند در برابر هجمه جای مخالفان بایستد. روحانی با تجربه 25 سال کار "ملی و امنیتی" به ریاست جمهوری رسید. او ساختار قدرت در ایران را می‌شناخت به همین دلیل توانست به خوبی برجام را مدیریت کند. به‌واسطه همین تجربه نیز می‌تواند دوران پسابرجام را تقویت کند.

با توجه به این مسائل و با وجود تمام سختی‌ها به نظر می‌رسد روحانی از معدود مدیرانی است که می‌تواند مسیر برجام را به فرجام برساند. روحانی باید بماند و دولت قدرتمندتری را در چهار سال دوم تشکیل دهد. دولتی که مملو از ژنرال‌هایی باشد که بتوانند در کنار فرمانده کل دولت، پسابرجام را مدیریت کنند.

چهار سال دوم، وقت برداشت دستاوردهای برجام است. پس اجازه بدهیم روحانی با فراغ بال مسیری را که رفته ادامه دهد و بعد از پایان دوران دوم ریاست جمهوری او، به فکر جانشینی برایش باشیم که بتواند مسیر برجام را ادامه دهد.

 اخبار  سیاسی  -  عصر  ایران /مصطفی داننده