انتقام کور از عمو



در یکی از روز‌های سرد پاییزی سال 1376 که هوا بشدت رو به سردی می‌رفت، پس از رسیدگی به پرونده قتلی، تازه داشتم نفس راحتی می‌کشیدم که ساعت 4 بامداد خبر ناگواری از طریق سیستم اخبار و اطلاعات به افسر نگهبان رسید.

تلفن به صدا درآمد و عوامل کلانتری 15 شهری خبر دادند اعضای یک خانواده‌ سه نفره در شهرک ایثار ارومیه بر اثر آتش‌سوزی فوت کرده‌اند.

همراه رئیس پلیس وقت آگاهی و رئیس شعبه ویژه قتل، راهی محل حادثه شدیم. مأموران کلانتری صحنه آتش سوزی را با کشیدن «نوار صحنه جرم» حفظ کرده بودند و منتظر ورود کارآگاهان پلیس آگاهی و قاضی کشیک و کارشناس آتش نشانی بودند.

بستگان فوت شدگان همگی در حال گریه وزاری بودند. موضوع و حادثه ابتدا از افسر گشت کلانتری سؤال شد که او مدعی شد براساس اظهارات همسایه ها به علت نامعلومی خانه آتش گرفته و سه نفر از اعضای خانواده در آتش سوخته و فوت کرده اند. در این حادثه پدر و مادر خانواده و دختر چهارده ساله شان فوت کرده بودند که با دستور رئیس آگاهی بررسی صحنه را آغاز کردیم. در حین بررسی متوجه آتش سوزی و حریق عمدی خانه شدیم که فرد یا افرادی برای رد گم کردن، اقدام به صحنه سازی کرده بودند. در صحنه بوی شدید بنزین به مشام می رسید. اجساد به لحاظ ظاهری بررسی شدند. اصابت گلوله و شیء پرتابی پرسرعت به نقاط مختلف اجساد مشهود بود.

با راهنمایی کارآگاهان از صحنه آتش سوزی و جنایت بدقت اثربرداری شد. چند نمونه ته سیگار در داخل زیرسیگاری برجای مانده بود.

رئیس اداره قتل مسئولیت رسیدگی به این پرونده را به من واگذار کرد. هنوز مشغول بررسی صحنه بودیم که ساعت 7 صبح متوجه وقوع جنایت دیگری در محله طرزیلوی ارومیه شدیم. مثل این که آن روز، یک روز نحس و پرکار برای کارآگاهان بود. رئیس پلیس آگاهی و رئیس شعبه ویژه قتل، محل جنایت را ترک کردند و به بیمارستان شهید مطهری ارومیه رفتند. براساس اعلام اولیه، زن و مرد شبانه در مقابل منزلشان مورد اصابت گلوله قرار گرفته و از نقاط مختلف بدن مجروح شده بودند.

 

مجروحان از سوی همسایه ها به بیمارستان اعزام و گروه دیگری از کارآگاهان به محل وقوع تیراندازی در محله طرزیلو عزیمت کردند. همسایه ها در تحقیقات گفتند فقط صدای تیراندازی را شنیده و با داد و فریاد صاحبخانه، به کوچه آمده اند، اما ضارب و اشخاصی را که تیراندازی کرده اند نمی شناسند.

در بررسی هویت مجروحان مشخص شد نام خانوادگی آنان با نام خانوادگی مقتولان صحنه جنایت قبلی یکی بود. به همین دلیل زنده ماندن مجروحان برای ما اهمیت زیادی داشت. در نهایت پس از دو ساعت عمل جراحی روی مجروحان، آنان در حالی که بیهوش بودند، به بخش منتقل شدند. سرانجام پس از به هوش آمدن و موافقت مسئول بخش تحت بازجویی قرار گرفتند.

مرد جوان درباره علت مجروحیت گفت: ساعت 2 بامداد زنگ خانه به صدا در آمد. هراسان به مقابل در آمدیم و وقتی سوال کردیم چه کسی پشت در است، صدای پسر عمویم سامان را شنیدیم که گفت: در را باز کنید. در را باز کردیم؛ زیرا رابطه خانوادگی خوبی با او داشتیم و انتظار کار خلافی از طرف او را نداشتیم؛ اما ناگهان کلت کمری خود را کشید و چند تیر به طرف من شلیک کرد. سپس چند تیر به طرف همسرم شلیک کرد.

ابتدا خانه متهم در محله هشت شهریور شناسایی و با هماهنگی مقام قضایی تفتیش و بازرسی شد؛ ولی متهم در خانه حضور نداشت و همسرش هم از مخفیگاه او اظهار بی اطلاعی کرد.

به بستگان قربانیان آموزش های لازم داده شد تا در صورت تماس متهم با آنان، موضوع را به پلیس آگاهی و افسر پرونده اطلاع دهند. در آن زمان وسایل ارتباطی تلفن همراه (تلفن همراه) هنوز در کشورمان وجود نداشت و از تلفن های رومیزی یا باجه های شرکت مخابرات ارتباطات برقرار می شد.

پس از 48 ساعت از وقوع قتل، با تماس تلفنی یکی از بستگان خانواده قربانیان، متوجه شدیم سامان با یکی از دوستان صمیمی خود در محله پنج راه ارومیه تماس برقرار کرده، که دوست او سریع به اداره آگاهی منتقل شد.

او مدعی شد متهم به قتل حرف هایی در مورد قتل خانوادگی عمویش زد؛ که من درست نفهمیدم و شوکه شدم. متهم از من پرسید آیا پسر عمو و همسرش کشته شده اند یا خیر؟ چون از قتل آنها براثر تیراندازی اش مشکوک بود. قرار شد پس از پرس وجو و بررسی، نتیجه را به او بگویم.

به حرف های دوست قاتل اعتنایی نکردیم و به ردیابی تماس پرداخته و متوجه شدیم او در بوشهر است. به دوست متهم آموزش های لازم داده شد تا در صورت تماس دوباره به او بگوید پسر عمویش و همسر او براثر تیراندازی افراد ناشناس به قتل رسیده اند.

سریع خود را به بوشهر رساندیم و پس از دریافت دستور قضایی به پلیس آگاهی استان بوشهر مراجعه کردیم.

ساعت 9 و 30 دقیقه را نشان می داد. ما به طور مرتب با رئیس شعبه ویژه قتل آگاهی ارومیه که در خانه دوست متهم مستقر شده بود در تماس بودیم. کارکنان پلیس آگاهی بوشهر ورودی سالن و حیاط مرکز مخابرات شهید قندی را تحت پوشش داشتند و به عنوان پشتیبان عمل کردند.

دو دقیقه به زمان تماس مانده بود که وارد مرکز مخابرات شدیم. آن قدر عکس متهم را در آن چند روز نگاه کرده بودیم که قیافه اش در ذهنمان ملکه شده بود. ابتدا یک نظر کلی به سالن انداختیم هفت تا هشت نفر در سالن انتظار نشسته بودند. ناگهان دیدم متهم در وسط سالن انتظار ایستاده و قصد دارد سراغ کابین و باجه تلفن برود. متهم قصد ورود به کابین را داشت که در یک حرکت هماهنگ مچ های او را گرفتیم. متهم که گیج و مبهوت شده بود. یک بار به صورت من و سپس همکارم نگاه کرد و زبانش بند آمد.

قرارمان بر این شد از قتل و مقتولان و پسرعمویش و همسرش که جان سالم از ترور او به در برده بودند، هیچ مطلبی به او نگوییم؛ و او را از لحاظ روانی در شرایط عادی و خوبی نگه داریم. چون باید هزاران کیلومتر راه طی می کردیم تا به ارومیه برسیم. شاید در بین راه او به لحاظ وضع و بحران روحی اش دست به اقداماتی از قبیل فرار یا خودکشی یا ضربه به ماموران بزند.

ساعت 8 صبح روز بعد به ارومیه رسیدیم و بلافاصله تحقیقات جنایی از متهم آغاز شد. او در بازجویی ها گفت: شب حادثه پس از این که شرب خمر کردم، سلاح کمری خود را برداشته و به خانه عمویم رفتم. او بیشتر از پسر هایش به من اطمینان داشت و بیشتر از فرزندان خودش مرا دوست داشت. پس از خوردن شام و چای، چون تصمیم به قتل آنها گرفته بودم؛ کلت خود را کشیدم اول عمویم سپس زن عمویم و بعد دخترش را با شلیک چند گلوله به قتل رساندم.

 

کلید گاو صندوق را از جیب کت عمویم برداشتم و گاوصندوق را باز کردم. مبلغ 700هزار تومان وجه نقد را برداشتم و برای آن که وانمود کنم قتل و سرقتی در کار نبوده، با ریختن بنزین به تمام قسمت های خانه و روی اجساد، خانه را به آتش کشیدم و در حالی که خانه در حال سوختن بود از آنجا فرار کردم، سپس به خانه پسرعمویم در محله طرزیلو رفتم. ساعت2 نیمه شب بود. در را زدم.

 

پسر عمویم از پشت در گفت کیه؟ گفتم منم. چون او هم مرا دوست می داشت و به من اعتماد و اطمینان داشت؛ در را باز کرد. دیدم همسرش نگران شده و او هم به دنبال پسر عمویم به پشت در آمده؛ ناگهان کلت را کشیدم و چند تیر به طرف پسر عمویم و همسرش شلیک کردم و بعد از این که به زمین افتادند و مطمئن شدم مرده اند؛ محل را ترک کردم و متواری شدم و حالا پشیمان و ناراحت هستم.

او در مقابل بازجویی کارآگاهان که چرا این جنایت خوفناک و هولناک را مرتکب شدی، مدعی شد بعد از فوت پدرش عمویش او و مادرش را مورد آزار و اذیت قرار داده به همین دلیل تصمیم به انتقام گرفته است. سامان در بازجویی ها گفت: بعد از این که بزرگ شدم چند بار تصمیم گرفتم عمویم را به قتل برسانم ولی جرأت نمی کردم و می ترسیدم. روز حادثه مشروب خوردم و جرأت پیدا کردم و تصمیم گرفتم نیت خود را عملی سازم و عقده های چند ساله را از وجودم پاک کنم.

با اعترافات متهم، سرانجام او دو ماه بعد با درخواست اولیای دم در یک صبح سرد زمستانی اعدام شد.

 

اخبار حوادث - جام جم

 

کالا ها و خدمات منتخب

    تازه ترین خبرها(روزنامه، سیاست و جامعه، حوادث، اقتصادی، ورزشی، دانشگاه و...)

    سایر خبرهای داغ

      ----------------        سیــاست و اقتصــاد با بیتوتــــه      ------------------

      ----------------        همچنین در بیتوته بخوانید       -----------------------