جنایت آتشین یا مرگ خودخواسته



اخبار ,اخبار حوادث ,قتل

 

اخبار حوادث - پژمان: همسرم را دوست داشتم، قتل او کار من نیست
جنایت آتشین یا مرگ خودخواسته

9سال است پژمان متهم به قتل همسر وفرزندش شده‌، اما در این مدت حتی یک‌بار هم به این قتل‌ها اعتراف نکرده‌ است. او ادعا می‌کند همسرش را دوست داشته و هنوز هم دوست دارد و به همین دلیل نتوانسته فراموشش کند و نسبت به او وفادار مانده ‌است، اما این گفته‌ها نه مورد تائید نماینده دادستان است، نه اولیای‌دم آن را می‌پذیرند.

پژمان دو هفته پیش در دادگاه کیفری استان تهران پای میز محاکمه رفت و امیدوار است حکم بر برائتش صادر کنند، اما باید دلایل محکمی داشته باشد تا حکم قصاص برایش صادر نشود.

صادقی، نماینده دادستان تهران درباره این پرونده می گوید: «پرونده قتل زن باردار به 9 سال قبل برمی گردد. ماموران پلیس هنگامی متوجه این قتل شدند که مژگان، زن جوان هنوز زنده و در بیمارستان بود، اما به دلیل شدت سوختگی قدرت حرف زدن نداشت. ابتدا گزارشی مبنی بر سوختگی شدید یک شهروند به ماموران ارائه شد و ساعاتی بعد به پلیس خبر رسید مژگان جانش را از دست داده است.

 

این که زن چطور سوخته و چرا این اتفاق افتاده سوالاتی بود که ماموران باید پاسخ آن را پیدا می کردند. در بازجویی از شاهدانی که زن جوان را به اورژانس رسانده بودند، مشخص شد آنها با شنیدن صدای فریاد زن جوان، قصد داشتند به او کمک کنند، اما به دلیل بسته بودن در نتوانستند. طولانی شدن زمان برای باز شدن در ورودی به حدی بود که مردم ابتدا فکر کردند کسی جز زن آسیب دیده در خانه نیست، ولی بعد از مدتی وقتی قصد داشتند در را بشکنند، متوجه شدند شوهر زن در منزل حضور دارد.»

نماینده دادستان ادامه می دهد: «متهم در بازجویی ها ادعا کرده متوجه سوختگی همسرش نشده و زمان وقوع آتش سوزی در حمام بوده، اما چطور امکان دارد او متوجه آتش سوزی نشده باشد، اما همسایه ها متوجه شده باشند. او ادعا کرده صدای جیغ همسرش را نشنیده و حضور همسایه ها را هم ابتدا متوجه نشده و زمانی که صدای آنها را شنیده، در را باز کرده است.

 

وضع سوختگی زن جوان نشان می دهد او چندین دقیقه در حالت مشتعل بوده و هیچ تلاشی برای مهار آتش انجام نشده است، ضمن این که شاهدان عینی صحنه های دلخراشی را توصیف و عنوان کردند به دلیل شدت سوختگی ، بدن زن جوان به موکت چسبیده بود و آنها برای کمک، مجبور شدند دور موکت را ببرند و او را بلند کنند. این نشان از عمق فاجعه دارد.»

نماینده دادستان تهران اضافه می کند: «در تحقیقات متوجه شدیم اختلافات شدیدی بین مژگان و همسرش که متهم پرونده است، وجود داشت و این دو لحظاتی قبل از این اتفاق نیز با هم درگیر شده بودند. همه این موارد نشان می دهد علت اصلی این که متهم در را باز نکرده، این است که قصد داشت همسرش بر اثر شدت سوختگی جانش را از دست بدهد یا این که از مشخص شدن واقعیت می ترسید.

 

کیفرخواست پرونده مدت ها قبل صادر و در دادگاه کیفری رسیدگی شد، اما به دلیل ایرادی که دیوان عالی کشور بر پرونده وارد کرد، رای صادره ـ که قصاص بود ـ در دادگاه کیفری استان تهران نقض شد. تاکنون دو شعبه به این پرونده رسیدگی و هر دو رای بر قصاص صادر کرده اند، هرچند دیوان عالی کشور بار دوم هم رای را نقض کرده، اما دلیل آن اشتباه بودن و مطابقت نداشتن مجازات با قانون نبوده، بلکه دیوان عالی به نواقصی اشاره کرده که دادسرا درصدد رفع آن بوده و از نظر ما پرونده تکمیل است. بنابراین دادسرا همچنان برکیفرخواست قتل عمد اصرار دارد و به عنوان نماینده دادستان، خواستار کیفر برای متهم هستم.»

در انتظار مجازات
مادر مژگان 9 سال است در انتظار مجازات عامل قتل دختر و نوه اش به سر می برد. او می گوید: «بچه ای که مژگان در شکم داشت، اولین فرزندش بود. آنقدر به بچه خو گرفته بود که فقط به فرزندش فکر می کرد، به این که برایش چه چیزی بخرد و چه امکاناتی برای بهبود زندگی اش فراهم کند. او آرزوهای بزرگی برای فرزندش داشت که همه آنها را همراه فرزندش به گور برد. دخترم بسیار صبور و آرام بود. با این که می دانستم مشکلاتی با شوهرش دارد، اما می گفت این مشکلات جدی نیست و اختلاف در هر خانواده ای وجود دارد. من هم که می دیدم از زندگی اش ناراضی نیست، با خودم می گفتم به هر حال با گذر زمان همه چیز حل می شود و این بچه هم به آرامش می رسد. مژگان نمی خواست حرمت شوهرش جلوی ما شکسته شود. به همین دلیل درباره اختلافاتش چیزی نمی گفت. ما در جریان آنچه اتفاق افتاد، نیستیم. فقط روز حادثه تماس گرفتند و گفتند برای مژگان مشکلی پیش آمده است. فکر کردم شاید خونریزی کرده یا برای بچه مشکلی پیش آمده، اما وقتی به بیمارستان رسیدیم، گفتند بر اثر شدت سوختگی مرده است. دخترم یک فرشته بود.»

این زن ادامه می دهد: «پژمان حق نداشت این طوری با او رفتار کند. مگر مژگان چه گناهی کرده بود که مستحق مرگ باشد پژمان حتی به فرزند خودش هم رحم نکرد و همسرش را در حالی که باردار بود، کشت. من خواستار مجازات او هستم و درخواستم را عوض نمی کنم و دامادم را نمی بخشم.»

اصرار بر بی گناهی
پژمان گفته های نماینده دادستان و مادر همسرش را رد و همچنان بر بی گناهی پافشاری می کند. او می گوید: «من هم زنم و هم بچه ام را دوست داشتم، اصلا قبول کنیم با زنم بد بودم، بچه ام چه؟ چرا باید کاری می کردم که باعث از بین رفتن او بشود؟ چرا کسی از خودش نمی پرسد من چرا باید این کار را می کردم؟»

متهم توضیح می دهد: «زمانی که با مژگان ازدواج کردم، رویاهای زیادی داشتم. فکر می کردم مژگان همان زنی است که خوشبختم می کند. البته گفته های مادرش را نقض نمی کنم. او واقعا زن خوبی بود، اما خیلی حساس و دل نازک بود و ما برسر برخی مسائل با هم درگیری داشتیم، اما نه در آن حد که بخواهم دست روی زنم بلند یا او را اذیت کنم. آن روز هم تازه به خانه برگشته بودم که جر و بحث مان شروع شد. او می گفت کاری که می گوید درست است و من قبول نمی کردم و چون باردار بود، نمی خواستم زیاد سربه سرش بگذارم که مبادا به بچه آسیبی برسد. از زمان بارداری، خیلی حساس شده بود و با هر بحث کوچک قهر و تهدید می کرد.

 

آن روز هم تهدید کرد که خودش را آتش می زند. پیت نفت را برداشت که روی خودش بریزد، من هم محل نگذاشتم و به سمت حمام رفتم تا چند دقیقه ای پیش هم نباشیم و آرام شود. در حمام هم چون صدای آب پیچیده بود، متوجه هیچ صدایی نشدم و نفهمیدم در خانه چه اتفاقی افتاده است. یکدفعه صدایی به گوشم رسید و شک کردم مبادا اتفاقی افتاده باشد. شیر آب را بستم و متوجه شدم کسی به در می کوبد، به محض این که بیرون رفتم زنم را دیدم که روی موکت افتاده و آتش گرفته است. در را باز کردم و خواستم تا همسایه ها کمکم کنند. بلافاصله آب آوردم و هرطور شده بود، آتش را خاموش کردیم بعد هم او را به بیمارستان رساندیم. البته وقتی اورژانس آمد، گفت سوختگی خیلی شدید است و به ما فهماندند او می میرد. مژگان اصلا نمی توانست حرف بزند.»

پژمان می گوید اگر می دانست همسرش خودسوزی می کند، هرگز به حمام نمی رفت و اگر لازم بود از او عذرخواهی می کرد تا همه چیز تمام شود: « فقط خواستم از او دور باشم تا آرام شود و دوباره با هم صحبت کنیم. واقعا فکر نمی کردم خودسوزی می کند؛ چون بچه مان را خیلی دوست داشت و نقشه های زیادی برای بزرگ کردن او کشیده بودیم. من و مژگان خیلی درباره فرزندمان صحبت می کردیم. درست است که 9 سال از آن حادثه گذشته، اما من هنوز هم شوکه هستم و نمی توانم آن اتفاق را باور کنم، واقعا روزهای بدی را گذرانده ام. زنم و فرزندم را از دست دادم و متهم به قتل آنها شدم، تحمل چنین چیزی سخت است. دیوان عالی کشور هم متوجه شده قتل نمی تواند از سوی من اتفاق افتاده باشد، اما بازهم بگویم هرچقدر از من بپرسند، باز می گویم من این کار را نکردم.»

او درباره اظهارات شاهدان می گوید: «این حرف ها را قبول ندارم. آنها در خانه نبودند که ببینند چه اتفاقی افتاد. من صدای کوبیده شدن در را نشنیدم و حتی متوجه آتش سوزی در خانه ام نشدم. چطور می توانند قضاوت کنند من، زن و فرزندم را کشته ام؟»

اخبار حوادث - جام جم

 

کالا ها و خدمات منتخب

    تازه ترین خبرها(روزنامه، سیاست و جامعه، حوادث، اقتصادی، ورزشی، دانشگاه و...)

    سایر خبرهای داغ

      ----------------        سیــاست و اقتصــاد با بیتوتــــه      ------------------

      ----------------        همچنین در بیتوته بخوانید       -----------------------