آذر منصوری: نا امید کردن مردم از منتخب خود پیامدهای ناگواری به دنبال دارد

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 11 دی 1396 17:51

به گزارش ایلنا، در توییت‌های آذر منصوری آمده است:

۱. سال‌هاست بسیاری از صاحبنظران نسبت به وقوع شورش‌های شهری هشدار داده‌اند اما این هشدارها جدی گرفته نشد. تاحدی که حتی صورت مسئله را انکار کردند و پنداشتند با فشار بر رئیس‌جمهور و راه انداختن شعار مرگ بر او آخرین تیرخلاص را به رقیب سیاسی خود زده‌اند.

۲. طبیعی است که اگر رویکرد غالب همچنان پاک‌کردن صورت مسئله باشد، باید بیش از پیش نگران تداوم این شورش‌ها بود. به همین دلیل باید روی علت‌ها و‌ ریشه‌های این نارضایتی‌ها متمرکز شد و آن را بر یک دلیل خاص تقلیل نداد. قابل پیش‌بینی هم بود که عده‌ای در بیرون از مرزها بخواهند از آب گل آلود ماهی بگیرند.

۳.تجربه ثابت کرده است که محدود کردن جریان آزاد اطلاع‌رسانی نه تنها دسترسی‌ها را محدود نمی‌کند و چاره‌ساز نیست، بلکه خود به عاملی برای دامن زدن به شایعات و بی‌اعتمادی و کم‌اعتباری رسانه‌های باقیمانده تبدیل می‌شود. همان‌طور که نتیجه انکار و یا سرکوب اعتراضات ناگفته پیداست.

اصلاح‌طلبان به رغم موانع با حضور در انتخابات در واقع تلاش می‌کنند با اصلاح رویه‌ها و رویکردها و با تکیه بر ظرفیت‌های موجود باکمترین هزینه به کشور و‌ مردم مطالبات آنها را جامه عمل بپوشانند، هر چند از هر دو سوی مخالفین داخلی و خارجی در مظان اتهام قرار گرفته‌اند، اما ناامید نشدند.

۴.سخنان شب گذشته روحانی مبنی بر به رسمیت شناختن حق اعتراض مردم به کاستی‌ها و توجه به مطالبات آنها نشان می‌دهد، راهی که تاکنون طی شده تنها راه ممکن و مقدور پیش پای اصلاح‌طلبان بوده است و آنها در این مسیر از حداکثر توان خود استفاده کرده‌اند به امید آنکه در این رهگذر ایران را برای همه ایرانیان باشد.

‌۵. نیک‌ می‌دانیم که نا امیدشدن مردم از منتخب خود و انتخابات برای تحقق مطالبات خود و رنگ باختن امید اجتماعی، چه پیامدهای ناگواری را به دنبال دارد. در این مرحله مجموعه حاکمیت باید آسیب‌شناسی جدی از آنچه تاکنون سپری شده داشته، روند انتخابات و سهم انتخابات در سپهر سیاسی، اجتماعی و... کشور بازبینی شود.

۶.نگاه واقع بینانه به مشکلات کشور و‌ دلایل نارضایتی‌ها و توافق برای گفت‌وگو و رسیدن به راه‌حل‌های مشترک و‌ مورد توافق می‌تواند راهی برای کاهش پیامدهای گفته شده باشد. به همین منظور تکرار رفتارهای گذشته و‌ نگاه حذفی به ظرفیت‌های فکری و‌ کارشناسی کشور، نباید در این دستور کار جایی داشته باشد.