مادر حسن روحانی: برای فرزندم دعا می کنم

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

«از بچگی همیشه خوب بود، ساکت بود، حرف پدر و مادر را گوش می داد و احترام می گذاشت»، «من افتخار می کنم که برای مردم کاری بکند» و «برای فرزندم دعا می کنم تا به تمام وعده هایش عمل کند» بخش هایی از مصاحبه بانوی مرحومه سکینه پیوندی مادر حسن روحانی رییس جمهوری 27 خرداد دو روز پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری 24 خرداد 92 است.

«سکینه پیوندی» مادر پیر حسن روحانی رییس جمهور منتخب، مدت یک سال است در شهر سمنان و در خانه شخصی خودشان زندگی می کند.

او پیش از این و برای بیش از 70 سال به همراه همسرش حاج اسدالله فریدون در شهر سرخه و محل اصلی زندگی شان بود. اما پس از فوت حاج اسدالله در نهم مهرماه سال 90 تنها شد و برای آنکه بیش از پیش به محل زندگی دخترانش نزدیک باشد خانه ویلایی و زیبای خود و شوهرش در بن بست نظامی شهر سرخه را ترک کرد و حالا در خانه ای آپارتمانی در شهر سمنان زندگی می کند.

این خانه چند سال پیش به همت شیخ حسن روحانی در زمینی بازمانده از پدر ساخته شد. مادر آقای روحانی سن و سالی دارد که نه گوش هایش خوب می شنود و نه چشم هایش به قدر کفایت می بیند. راه رفتنش هم به مدد واکر است، اما حافظه اش آن قدر قوی هست که جزییاتی دقیق از کودکی و جوانی پسرش که حالا رییس جمهور ایران شده را با دقت تعریف کند.

او به جز این در حرف زدن و آگاهی از امور روزانه هم چابک است و چیره دست. هم مناظره های انتخاباتی را دنبال می کرد و هم وعده های انتخاباتی پسرش خوب یادش است.

ظهر روز دوشنبه 27 خردادماه و دو روز پس از اعلام قطعی نتیجه انتخابات ریاست جمهوری یازدهم به دیدار مادر رییس جمهور جدید رفتیم. گفت وگویی که در ادامه می آید، حاصل این دیدار است.

گفت و گوی روزنامه شرق با مادر رئیس جمهور منتخب را در ادامه می خوانید؛

مادر جان، از کودکی آقای روحانی برایمان بگویید، آن روزها چطور پسری بود. شما از او راضی بودید؟
از بچگی همیشه خوب بود، ساکت بود، حرف پدر و مادر را گوش می داد و احترام می گذاشت. هر کاری که رضای خدا بود انجام می داد. تا کلاس ششم درس خواند، بعد چون درس و حافظه اش خوب بود رفت حوزه.

برای درس حوزه کجا رفت؟
رفت سمنان.

آنجا چند سال درس خواند؟
یک سال سمنان حوزه علمیه بود، آنجا حجره نداشت، خانه حاجی اسماعیل خوشوقت می رفت و شب و روز درس می خواند.

از کی برای درس خواندن به قم رفت؟
چون حافظه خوبی داشت 15ساله بود که رفت قم درس طلبگی بخواند، باید 16سالگی می رفت اما سر 15سالگی رفت حوزه آنجا.

پسرم گفت گرانی را تمام می کنم، بیکاری را تمام می کنم، اینها را توی تلویزیون گفت. گفت این جوانان را می برم سر کار، بیکاری تمام می شود و گرانی قطع می شود. انشاءالله که خدا کمک کند

یعنی یک سال زودتر رفت؟
بله یک سال زودتر رفت، آیت الله (استادش) گفت چون درس و حافظه اش خوب است باید به او حجره بدهیم، همین طور هم بود شکر خدا.

وقتی رفت حوزه علمیه، شما دلتنگش نمی شدید، سمنان که بود به سرخه نزدیک بود می توانست به شما سر بزند، اما وقتی رفت قم از شما دور شد، دلتان برایش تنگ نمی شد؟
می شد، اما خوشحال بودم این راهی که رفته برای رضای خداست، دل همه تنگ می شود، اما چون پسرم راه خرابکاری نرفته بود و هر کاری می کرد خوب بود برایش خوشحال بودم.

بعد از آنکه رفت حوزه قم وقتی به سرخه برمی گشت اینجا چه کارهایی می کرد، برای کارهای مزرعه و مغازه به پدرش کمک می کرد؟
همیشه به پدرش در کار زمین کمک می کرد مغازه هم می رفت، آن سال ها آقای نطنزی امام جماعت سرخه بود، مکتب خانه داشت و به بچه ها قرآن درس می داد، آشیخ حسن که از قم می آمد به او کمک می کرد تا بتواند به کارهای دیگر هم برسد.

حاج خانم حالا ماجرای عروسی آقای روحانی را برای ما تعریف کنید، عروس خانم را کی انتخاب کرد خودش یا شما، عروسی چطور برگزار شد؟
20 سالش بود که با دخترخاله اش ازدواج کرد، دختر خواهر من بود. ما رفتیم برای او انتخاب کردیم، به او گفتیم که وقت ازدواج است، برایت چیکار کنیم؟ گفت اختیار من دست پدر و مادرم است، هرچه شما بگویید. برایش رفتیم خواستگاری، آنها هم گفتند به روی چشم، دختر مال شماست.

وقتی که می خواست ازدواج کند، لباس روحانیت می پوشید یا هنوز نه؟
بله لباس می پوشید، از اینجا که رفت عمامه سر کرد. وقت ازدواج هم لباس آخوندی داشت.

عروسی چطور برگزار شد؟
عروسی آن موقع مذهبی بود، ما هم برایش مذهبی عروسی گرفتیم، مثل حالا نبود که سروصدا و... داشته باشد.

وقتی قم بود شما برای دیدنش می رفتید یا فقط او به سرخه می آمد؟
نه، ما هم می رفتیم قم.

از وقتی رفت تهران هم خانه اش می رفتید؟
همیشه ما را می برد تهران، ما را نگه می داشت، دو پسرم هر دو پسرهای خوبی هستند، هم شیخ حسن هم حسین.

وقتی رفت خارج که نمی توانست برای دیدن شما زود بیاید دلتان برایش تنگ نمی شد؟
خارج خیلی وقت نبود، 18 ماه آنجا بود، زود انقلاب شد آمد ایران، به حرف آیت الله خمینی خیلی معتقد بود، از سال 42 اولین کسی بود که رفت زیارت آیت الله خمینی.

زمان جنگ که می رفت به جبهه ها شما ناراحت نمی شدید که شاید اتفاقی بیفتد؟
نه، می گفتم برای خداست باید برود، من افتخار می کردم که اگر قدمی برمی دارد برای رضای خدا و امام زمان باشد. همیشه می گفتم برو مادرجان، اگر نروی انقلاب حفظ نمی شود ما هم تو را می سپاریم دست خدا. او از اول هم ترسی نداشت، اعلامیه می فرستاد برای پدرش، او هم پخش می کرد، برای چهلم پسر امام خمینی هم در تهران به منبر رفت.

بچه های آشیخ حسن که نوه های شما هستند اینجا می آیند؟ به شما سر می زنند؟
همیشه می آیند اینجا، هر وقت هم ما برویم تهران یک ماه یا دو ماه آنجا می مانیم.

کدامشان بیشتر سر می زند، کدام را شما بیشتر دوست دارید؟
همه شان برای من یکی هستند همه بچه های من هستند. یک اندازه دوستشان دارم. بچه های خوبی هستند و حرف پدر و مادرشان را گوش می کنند.

وقتی آشیخ حسن می خواست برای ریاست جمهوری ثبت نام کند شما می دانستید؟ به شما گفته بود؟
اول که می خواست ثبت نام کند به هیچ کس نگفت، بروز نداد. اول رفت مسافرت قبل از عید، به من زنگ زد گفت مادر من عید نمی آیم سمنان، گفتم چرا، گفت کاری دارم دور و ور، فقط این آقای ناهیدی (به او اشاره می کند) می دانست که باجناقش است. نمی خواست پخش بشود، شاید یک وقت نمی شد، یا پشیمان می شد می خواست کار درست بکند.

این روزها به شما زنگ می زند؟ هر چند روز یک بار شما با او حرف می زنید؟
همیشه، هر روز برای من زنگ می زند حتی روزی که جلسه داشته باشد یا قبل از همین ریاست جمهوری به خانمش می گوید به مادر بگو که امروز جلسه دارم. هر کاری اش اگر قطع بشود زنگ زدنش به من قطع نمی شود. حسین هر روز به من زنگ نمی زند، اما او همیشه زنگ می زند. می گوید مادرجان هرچه داریم از تو داریم.

شب های انتخابات و مناظره ها که آشیخ حسن می آمد توی تلویزیون و صحبت می کرد شما برنامه ها را نگاه می کردید؟
بله، همیشه می دیدم، گوش می کردم، این بچه ها (اشاره به دخترانش) به من می گفتند برو بخواب مادرجان، این برنامه ها به درد تو نمی خورد، من می گفتم تمام مردم ایران دارند گوش می کنند، من مادرش هستم، اینجا گوش می کنم برایش هم دعا می کنم. خودش هم به من گفت مادرجان مردم زحمت کشیدند به من رای دادند، اما اگر دعاهای شما نبود من به جایی نمی رسیدم.

وقتی توی تلویزیون آمد برای صحبت کردن، به نظرتان خوب حرف می زد؟
آره خوب حرف می زد، البته برای من که حرف نمی زد برای مردم باید خوب باشد.

بقیه کاندیداها که با آشیخ حسن در انتخابات بودند را می شناختید؟
آره می شناختم، از نزدیک نه اما از دور می شناسم، همین قالیباف و اینها بودند.

وقتی آقای روحانی قبول شد مردم محل برای تبریک گفتن پیروزی پیش شما آمدند؟
آره مردم سمنان همیشه دوستش داشتند. خیلی ها برای تبریک آمدند.

آقای روحانی از قدیم با آقای هاشمی رفسنجانی دوست بود و همیشه با او رابطه خوبی داشت، در این مدت آقای هاشمی خانه شما هم آمد؟
مراسم پسر آقای روحانی آقای هاشمی آمد، همان یک بار من او را دیدم.

حالا که آقای روحانی رییس جمهور شده است حتما کارش خیلی زیاد می شود و وقت ندارد زیاد به شما سر بزند یا با شما تلفنی صحبت کند از این اتفاق ناراحت نیستید؟
نیاید، من افتخار می کنم که برای مردم کاری بکند.

رییس جمهور قبلی آقای احمدی نژاد به نظرتان چطور بود؟ به نظر شما خوب کار می کرد؟
من با او کاری ندارم، ولی با پسرم خوب بود، رییس جمهوری محترم است هرکس باشد خوب است. تا خوب نباشد که رییس جمهور نمی شود.

دوست دارید حالا که آشیخ حسن رییس جمهور شد برای مردم چه کاری بکند؟
باید کاری بکند که رضای خدا و مردم باشد، بتواند به مردم کمک کند که برایش رای انداختند و دستش را گرفتند، او هم دست آنها را بگیرد.

الان گرانی و بیکاری خیلی زیاد شده و مردم گرفتار شده اند، به نظر شما پسرتان می تواند این مشکلات را حل کند؟
پسرم گفت گرانی را تمام می کنم، بیکاری را تمام می کنم، اینها را توی تلویزیون گفت. گفت این جوانان را می برم سر کار، بیکاری تمام می شود و گرانی قطع می شود. انشاءالله که خدا کمک کند.

اخبار سیاسی - روزنامه شرق