رئیس اتاق فکرچهکسی است؟
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : یکشنبه, 06 تیر 1395 20:36
استفاده همزمان و زنجیروار تمامی نشریات مخالف دولت از دو واژه «تقریبا هیچ»، برای تیتر نخست روزنامههای صبح خود، مهر تاییدی زد بر وجود اتاق فکری در جهت تخریب دولت یازدهم. چراکه تا پیش از آن، این شائبه در میان افکار عمومی حاکم بود که چطور مخالفان دولت به اتفاق هرچند روز یک بار یک مسئلهای را بهانه میکنند و همزمان با هم از آن در جهت تخریب دولت بهره میبرند.
پس از آنکه فشارهای برآمده از جانب این رسانههای زنجیرهای دلواپس و بحرانسازیهای روزانه آنها علیه دولت به سر حد خود رسید، محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت لب به شکوه گشود و از تشکیل اتاق فکری علیه دولت در روزهای شنبه پرده برداشت. پس از او سایر مقامهای دولتی نیز بر این موضوع صحه گذاشتند تا جایی که روز گذشته اکبر ترکان، مشاور رئیس جمهوری، علاوه بر تایید وجود چنین اتاقی، زمان آغاز به کار آن را 24 خرداد 92 اعلام کرد! درباره اینکه چه کس یا کسانی سکاندار این اتاق فکر هستند، شائبات فراوانی مطرح شده است اما شنیدهها حاکی از آن است که یک احمدینژادی در صدر این اتاق بر کرسی ریاست مینشیند و پروژههای تخریبی علیه دولت را کلید میزند.
الیاس حضرتی، نماینده مردم تهران، کسی بود که از مدیریت اتاق فکر علیه دولت سخن گفت و اظهار داشت که: «یک اتاق فکر قوی، منسجم و منظم علیه دولت آقای روحانی تشکیل شده که یکی از وزرای سابق آنجا را مدیریت میکند و به دنبال این است که تمام مسائلی که در مورد دولت آقای احمدینژاد گفته میشود را مشابهسازی کند و بگوید که در این دولت هم اختلاس میشود و مشکلات دیگری هم دارد.» برایند این سخنان حضرتی، با اظهارات اکبر ترکان در خصوص تشکیل اتاق فکر علیه دولت یازدهم در خرداد 92، آن است که وزرای دولت دهم پس از آنکه از سر اضطرار پاستور را به قصد ولنجک ترک کردند، در ساختمان ولنجک گرد هم آمدند و پس از تعیین خط مشی برای بحران سازی علیه دولت و تعیین حربههایی برای تخریب آن، یک نفر را از میان خودشان به عنوان مدیر و تصمیمگیرنده برگزیدند. این گونه بود که سکانداران وزارتخانهها به نیروهای فشار مبدل شدند.
کدام مدیر؟
اگر درستی سخنان حضرتی تایید شود، یکی از وزرای دولت احمدینژاد مسئول بحران سازی علیه دولت حسن روحانی است و سایر اعضای اتاق فکر هم گوش به فرمانهایی هستند که به دستورات آقای رئیس جامه عمل میپوشانند و به طرق مختلف هر روز بحرانی برای این دولت میآفرینند. حال باید دید از میان دولتمردان نهم و دهمی چه کسی شایسته جلوس بر صندلی اتاق فکر بوده که تا کنون از رئیس دولت متبوعش تبری نجوییده و همچنان در گعده احمدینژاد قرار دارد و در اتاق فکر برای او کار میکند؟ (دراینباره روی چند وزیر احمدینژاد خارج از اینکه آنها در این اتاق حضور دارند یا خیر، گمانهزنیهایی وجود دارد. وزیرانی که در طول عمر دولت روحانی با آنها به این دولت اعتراض کردهاند.)
» علی نیکزاد: وزیر راه و شهرسازی و همینطور وزیر ارتباطات دولت دهم. او در زمره آن دسته از احمدینژادیهایی محسوب میشود که زیاد تن به مصاحبه نمیدهد مگر آنکه خونش به جوش آمده باشد. همچون زمانی که عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی دولت یازدهم طرح مسکن مهر دولت احمدینژاد را فاجعه آمیز خواند، نیکزاد در واکنش به آن گفت: «خانهدار کردن مردم افتخار است نه فاجعه این کار زیرسوالبردن قانون و کمال بیانصافی است»
» عبدالرضا شیخ الاسلامی: وزیر کار استیضاح شده احمدینژاد. باید بررسی کرد دقیقا مرتکب چه خطایی شده بوده است که توسط مجلس تمام اصولگرای نهم با 192 رای موافق، برکنار شد! مردی بلند قد، با محاسنی سفید است و ردپایش همواره در کنار رد پای احمدینژاد دیده میشود. چهرهای کمتر رسانهای که سیاست سکوت پیشه کردن را در پیش گرفته است.
» کامران دانشجو: رئیس ستاد انتخابات وزارت کشور در دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و وزیر علوم دولت دهم. کامران دانشجو برخلاف دو وزیر نامبرده از همان روز ترک وزارتخانه اش دولت یازدهم را به زیر تیغ انتقاد برد و انواع و اقسام اتهامها را به این دولت وارد کرد به طوری که برخورد دولت احمدینژاد با جهان را عزتمندانه خواند اما دولت منتخب را متهم به وادادگی کرد و اظهار داشت که: « وزرا در دولت نهم و دهم با خدا معامله میکردند نه با کدخدا.» و به دولت اتهام سیاه نمایی زد. در گفتگویی دیگر هم از افزایش 400 صدی حقوق کارکنان دولت خبر داد!
» محمد حسینی: وزیر ارشاد دولت احمدینژاد هم در تخریب دولت دستی بر آتش دارد و بسیار هم مورد استقبال رسانههای دلواپس از جمله صدا و سیما قرار میگیرد. بهطوریکه هرجا که در رسانه ملی قصد بر حمله به دولت باشد، از حسینی به عنوان مهمان برنامه استفاده میشود. به تازگی هم یکی از مدعوین برنامه دکتر سلام، برنامهای سراسر توهین به دولت یازدهم، بوده است. او زمانی دولت را متهم به حذف نیروهای ارزشی و تقویت جریان شبه روشنفکری کرد. لازم به ذکر است که حسینی کاندیدای حوزه انتخابیه رفسنجان در دهمین دوره انتخابات مجلس شد اما نتوانست نظر مردم این خطه را به خود جلب کند و به همین دلیل از حضور در خانه ملت بازماند.
» مسعود میرکاظمی: وزیر بازرگانی و نفت دولت دهم. او چه در قامت یک وزیر شاغل در دولت قبل و چه در جامه وکیل مردم در مجلس نهم، همواره دولت یازدهم و به خصوص بیژن زنگه، شیخ الوزرا را در معرض شدیدترین حملات خود قرار داده. در یکی از اظهار نظرهایش گفته است: «دولت یازدهم تا پایان سال ۹۴ بیش از ۶۰۰ هزار میلیارد تومان منابع در اختیار داشته است، آقای رئیس جمهور و یاران او توضیح دهند که این ۶۰۰هزار میلیارد تومان را چه کردند.» یا زمانی دیگر دولت را متهم به زدن رکورد ولخرجی کرده بود.
» محمود بهمنی: رئیس کل بانک مرکزی دولت دهم که این روزها جامه وکلات مردم در مجلس دهم را نیز به تن کرده است.اختلاس معروف 3 هزار میلیاردی در زمان ریاست او صورت گرفت. او کم و بیش انتقادات تند و تیزی را به دولت یازدهم وارد ساخته است.بارها به ولیالله سیف رییس بانک مرکزی در دولت یازدهم حمله کرده است. در خصوص مصادره 2 میلیارد دلار از داراییهای ایران توسط آمریکا که در زمان ریاست او صورت گرفته بود هم دست به فرافکنی زد و در این باره اظهار داشت: «چرا در مذاکرات برجام موضوع به این مهمی دیده نشده است؟ آیا نباید بندی را در برجام قرار میداد و آمریکاییها را ملزم میکرد این پول را آزاد کنند؟»
» محمد مهدی زاهدی: وزیر علوم دولت نهم و نماینده مجلس نهم و دهم. او همان کسی است که مسبب رشد قارچ گونه موسسات آموزشی و تحقیقاتی بوده است. در زمان ریاستش در کمیسیون آموزش مجلس نهم به سنگ اندازی در مقابل راه رضا فرجی دانا پرداخت و الفاظ ناپسند و رکیکی را نثار او کرد و در آخر هم طرح استیضاح او را کلید زد و از میدانداران مخالفت با وزرای پیشنهادی علوم حسن روحانی بود.
» اما شمس الدین حسینی: وزیر اقتصاد دولت نهم و دهم این روزها بیش از هر وزیر دیگر دولتهای احمدینژاد پشت تریبون قرار میگیرد و به انحاء مختلف به تخریب دولت میپردازد و بر این باور است که: « دولت یازدهم از یک طرف اذعان میکند پول ندارد، اما از طرف دیگر دو برابر دولت قبل خرج کرده است!» و میگوید که دستاوردهای دولت روحانی در سه سال اخیر هیچ بوده است!
اخبار سیاسی - آفتاب یزد