طرح كردن حوادث 88 برای تخریب اصلاحطلبان است
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : سه شنبه, 20 اسفند 1392 08:39
اخبار سیاسی - طرح كردن حوادث 88 برای تخریب اصلاحطلبان است
از همین امروز باید صحنه سیاسی کشور و اظهارنظر افراد و جریانهای مختلف درباره مسائل مربوط به مردم و معیشتشان را رصد کرد تا زمان برگزاری انتخابات مجلس، بهترین انتخاب انجام شود.
این را بسیاری از فعالین سیاسی میگویند. قوه مقننه یا همان مجلس شورای اسلامی بهعنوان نهاد قانونگذار و همچنین بهعنوان یک نهاد نظارتی، باید به گونهای عمل کند که منافع ملی فدای مصلحتهای گروهی نشود. راهکار موجود برای مقابله با این مساله تلاش برای انتخاب افرادی است که امتحان خود را در این زمینه پس دادهاند.
ظاهرا زنگ انتخابات سال 94 از همین امروز زده شده است. در این خصوص با دكتر محسن رهامی، استاد دانشگاه تهران و دبیركل انجمن اسلامی مهندسین گفتوگویی را ترتیب دادهایم. موضوع گفتوگو برخورد زودهنگام اصلاحطلبان و اصولگرایان و اهمیت انتخابات مجلس است.
محسن رهامی از اصلاحطلبان شناخته شده و از طراحان و مجریان لیستهای انتخاباتی اصلاحطلبان است. او بود كه لیست اصلاحطلبان شورای شهر را طراحی كرد. مشروح مصاحبه آرمان با دكتر محسن رهامی در ذیل آمده است:
طبق شنیدهها و مباحث مطرح شده در میان اصولگرایان و اصلاحطلبان بحث انتخابات مجلس آینده و نتیجه آن؛ بسیار مهم است ظاهرا زنگ برنامهریزی و رقابت هم اكنون به صدا درآمده است. بنابراین گروههای سیاسی به دنبال شكل دادن انتخابات آینده هستند؟
بحث انتخابات مجلس آینده و نتیجه آن؛ مبحث مهمی در تاریخ جریانهای سیاسی كشورمان محسوب میشود. طبیعی است كه جریانهای سیاسی اصلاحطلب و معتدل مثل همه جریانهای سیاسی كشور و مجموعه جریانهای درون نظام خودشان را آماده میكنند تا در انتخابات نقش فعالی داشته باشند تا بر اثر حمایت مردم و جایگاهی كه دارند در واقع سهم خودشان را ایفا كنند اما آن چیزی كه باعث شده حساسیت برخی از جریانهای اصولگرا را نسبت به انتخابات مجلس آتی بیش از حد نشان دهد موضوعی بود كه به واسطه شكست در انتخابات ریاستجمهوری در خرداد 92 برای آنها ایجاد شد.
در واقع در انتخابات ریاست جمهوری با مجموعه نامزدهایی كه از جناح اصولگرایان در انتخابات شركت كردند انتظار داشتند كه موفقیت را كسب و بتوانند سكان قوه مجریه كشور را برای 4 سال دیگر در اختیار بگیرند. اما نتیجه انتخابات 24 خرداد و اعتماد مردم به اصلاحطلبان آنها را شوكه كرد. به نظر میرسد كه آنها هنوز از شوك نتیجه انتخابات گذشته خارج نشدهاند.
به همین دلیل است كه نسبت به بحثهای مرتبط با انتخابات مجلس دهم، حساس هستند. در اظهارنظرهای بزرگان آنها هم این نگرانی به وضوح دیده میشود.
این نگرانی بزرگان جریان محافظهكار بدان جهت است كه در انتخابات 24 خرداد از آنجا كه دولت حاكم به مجموعه نیروهای اصولگرا تعلق داشت و امكانات فراوانی هم در اختیار نامزدهای اصولگرا بود اما نتیجه موردنظر را كسب نشد به واقع میتوان گفت نتوانستند با وجود بسیج امكانات و نیروها موفقیت درخوری را كسب كنند.
از این بسیج امكانات به عنوان نمونه میتوان به سفرهای استانی اشاره كرد كه به ظاهر برای كمك به مشكلات مردم انجام میشد اما بیش از هر چیز تلاش برای صورت دادن یك سفر تبلیغاتی بود. همه این موارد بزرگان اصولگرا را نسبت به پیروزی امیدوار و مطمئن كرده بود.
با همه این شرایط و نیز با نیامدن آقای خاتمی و مشكلاتی كه برای حضور آقای هاشمی ایجاد شد به نظر میرسید كه اصولگرایان حضور جناح خودشان را در انتخابات خرداد92 موفقیتآمیز ارزیابی میكردند و برای تصاحب سكان قوه مجریه كشور آماده بودند. با این وجود مردم به فردی نزدیك و متمایل به جناح اصلاحطلب رای دادند.
نگرانی كنونی جناح اصولگرا هماكنون به خاطر همین مساله است. آنها نگران هستند كه در مجلس دهم دیگر اكثریت را نداشته باشند. ترس از دست دادن كرسیهای مجلس موجب شده است دست به واكنشهای احساسی بزنند.
با اقداماتی مانند مصاحبه در مجلس و صداو سیما به عقبه خودشان هشدار میدهند كه اگر میخواهید انتخابات ریاست جمهوری 92 تكرار نشود به هوش باشید از یك سو هم به وسیله رسانههای خود سعی میكنند كه فضای جامعه را تیره نشان دهند و به نوعی با تندروی رسانهای و انتقادهای ناروا عملكرد دولت جدید را زیر سوال ببرند.
در واقع این هشدار باش پیش از موعد و بسیج نیروها نشان از وجود یك نگرانی واقعی در بدنه اصولگرایان است كه به عقیده من كاملا مشهود است. در حالی كه از سوی اصلاحطلبان حركت گستردهای برای انتخابات مجلس صورت نگرفته است. خصوصا كه هنوز تا انتخابات مجلس دهم دو سال فرصت باقی است.
اصلاحطلبان از حركت زود هنگام اصولگرایان را برای كسب كرسیهای مجلس دهم نگران نیستند؟
نه، حركت زودهنگام اصولگرایان برای انتخابات میتواند اثرات مختلفی بر تحرك در اردوگاه اصلاحطلبان داشته باشد. ممكن است این كار برای اصولگرایان در دو سال آینده نتیجه مثبت یا منفی داشته باشد.
این بحث نتیجه بخش بودن یا نبودن این حركت بر میگردد به واكنش جامعه نسبت به اصلاحطلبان و اصولگرایان؛ به نظر شما با توجه به تجربه هشت سال گذشته جامعه چه واكنشی را نسبت به اصلاحطلبان نشان خواهد داد؟
به عقیده من و آنگونه كه در سالهای اخیر ثابت شده است اصلاحطلبان و لیستهای آنان در انتخابات مختلف با استقبال اكثریت جامعه روبهرو شده است.
شما این را میتوانید در انتخابات شورای شهر اخیر و ریاست جمهوری با وجود برخی محدودیتهایی كه برای اصلاحطلبان ایجاد شد به وضوح ببینید بنابراین اقبال عمومی به سمت اصلاحطلبی و كاندیداهای جبهه اصلاحات در حال حاضر مسالهای است كه نیاز به توضیح بیشتر ندارد.
اما اصولگرایان خصوصا برخی از طیفهای آنان برای اینكه در انتخابات دو سال آینده ودر نهایت چهار سال آینده نتیجه مورد نظر خود را كسب كنند دست به یكسری اقدامات و برنامهریزیها میزنند كه امروز با برخی از نمونههای آنها را میبینیم. این سلسله اقدامات بیارتباط با انتخابات مجلس آینده نیست یك مساله هشدار باش بزرگان اصولگرا برای بدست آوردن مركزیت خود است.
در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و كمی پیش از آن جبهه اصولگرایی از هم پاشیده و هر یك از جریانهای اصولگرا بسان یك جزیره جدا در انتخابات فعالیت کردند. این هستههای از هم گسیخته موجب شد اصولگرایان هسته مركزی خود را از دست بدهند اكنون امروز هشدار باش و فراخوان مجدد بزرگان اصولگرا را در جلسات خصوصی و غیرعلنی میبینیم.
بزرگان اصولگرا در نهایت به دنبال این هستند كه این جبهه در انتخابات آینده به لیستهای مشترك دست پیدا كند كه البته به عقیده من این ادعا قابل تامل است. من بعید میدانم به زودی چنین اتفاقی رخ دهد. قبلا هم تلاشهایی برای ایجاد وحدت در این جبهه شده بود اما با توفیق چندانی همراه نبود.
به هر حال رسیدن به لیست مشترك توسط اصولگرایان نكته قابل تاملی است كه به نظر من بعید است. حركتی دومی كه انجام میشود در واقع برخوردی است كه از سوی برخی از نمایندگان مجلس و صدا و سیما با دولت فعلی میشود. از یك سو با دعوت از وزرا و طرح سوال از ایشان و طرح بحث استیضاح؛ نوعی ناامنی را در فضای دولت یازدهم ایجاد میكنند و ذهن و فكر وزرا و دولت را از مسائل و معضلات كلان كشور منحرف میكنند.
اما در بحث رسانه؛ دولت یازدهم در این دو سه سال منتسب به مجموعه اصلاحطلب و معتدل شمرده میشود بنابراین برخی از رسانهها تلاش میكنند كه این دولت را ناكارآمد نشان دهند و حتی برخی از مدیران صدا و سیما هم تلاش میكنند به نوعی تریبونهای كمتری را در اختیار دولت قرار دهند.
از هم اكنون تا انتخابات مجلس دهم وضعیت به همین گونه در برخی از رسانهها پیش خواهد رفت. برخی از رسانهها تلاش خواهند كرد برخی از مسائلی كه ارتباطی با عملكرد دولت فعلی ندارد را به این دولت منتسب كنند. كار سومی كه جریان اصولگرا برای به دست آوردن كرسیهای مجلس انجام خواهد داد پوشاندن ضعفهای گذشته است.
جریان اصولگرایی تلاش خواهد كرد تا ضمن مطرح نكردن مشكلات دولت گذشته اختلاسهای كلان و بیبرنامگیها را بپوشانند. كار چهارمی كه امسال به شدت از سوی اصولگرایان دنبال میشود مطرح كردن مكرر وقایع سال 88 است به هر حال در اتفاقات سال 88 بداخلاقیهای بسیاری رخ داد و نسبت دادن تمام اتفاقات 88 به اصلاحطلبان بداخلاقی محسوب میشود.
به هر حال انتخاباتی برگزار شد و اكنون بحث آن تمام شده است نسبت دادن این اتفاقات به اصلاحطلبان در شرایط فعلی پس از گذشت 4 سال یك هدف تخریبی است. از این طریق با زیر سوال بردن افراد مطرح جامعه میخواهند آنها در اتنخابات سال 92 زمینگیر كنند. اینها اهدافی است كه به نظر من بخشی از اصولگرایان دنبال میكنند.
به عقیده شما برنامه اصولگرایان برای انتخابات مجلس چگونه است؟
با توجه به اطلاعات و اخباری كه ما داریم اصولگرایان به دنبال احیای مركزیت خود هستند آنها سعی میكنند مركزیت خود را دوباره بدست آورده و ضمن سازماندهی نیروهای خود برای انتخابات آینده برنامهریزی كنند. آنها به دنبال این هستند كه همان برنامهای كه اصلاحطلبان در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 انجام دادند صورت دهند.
البته من بعید میدانم كه موفق شوند چون مدیریتی كه اصلاحطلبان در انتخابات اخیر از خود نشان دادند بسیار موفق بود.
با تمام این تفاسیر پیشبینی شما از انتخابات مجلس سال 94 چیست؟
اگر تبلیغات رسانههای مثل صداو سیما بر نظر و رای مردم موثر بود علی القاعده باید اصولگرایان در انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری پیروز میشدند.
این چهار حركتی كه دارند انجام میدهند معنای اش این نیست كه حتما موفق میشوند. اینها حركتهایی هستند كه در جاهایی كه خلأ سیاسی وجود دارد اتفاق میافتد؛ در نبود احزاب و گروههای هدایتكننده انتخابات تخریب شكل میگیرد. احزاب و گروههای سیاسی باید برنامه اعلام كنند اما در كشور ما بالعكس برخی احزاب به جای آنكه برنامه ارائه كنند شیوه تخریب را در پیش میگیرند.
برای مدیریت درست فضای انتخابات به یك چیز نیاز است و آن داشتن جامعه مدنی، احزاب و تشكلهای قوی است. دولت یازدهم چگونه میتواند احزاب و تشكلها را قوی كند؟
اصولا لازم و ملزوم انتخابات درست احزاب و گروههای تابلودار سیاسی است. کشوری كه احزاب قوی دارند مانند آلمان و... یا كشورهای شرق آسیا مانند هندوستان و... مردم در واقع به برنامههای آنها رای میدهند نه به افراد.
در كشور ما چون احزاب قوی و گروههای سیاسی تابلو دار شكل نگرفتهاند انتخابات شیوه سادهای دارد. در دوره پهلوی به علت احساس وحشتی كه حاكمیت از قدرت جامعه مدنی داشت هیچ گاه اجازه نداد جامعه مدنی به معنای واقعی آن شكل بگیرد.
در دوره جمهوری اسلامی هم ما با چند مشكل عمده روبهرو بودیم با روی كار آمدن انقلاب در ایران چند مساله اساسی برای انقلابیون پدید آمد دولت نوپا با هشت سال جنگ و مسائل نزدیك با آن درگیر شد پس از آن هم برخی افراد به دلیل دید نامناسبی كه نسبت به فعالیت احزاب داشتند مقابل تشكیل احزاب قدرتمند ایستادند.
اما در دوره اصلاحات جهش عظیمی در عرصه ایجاد و قدرتیابی تشكلهای مدنی رخ داد. این جهش موثرترین اتفاق برای كشور محسوب میشد. اما این روند مثبت ادامه پیدا نكرد؛ تنگنظریها موجب شد كه كشور با مشكلات عدیدهای مواجه و این روند مثبت در هشت سال گذشته با ركود مواجه شود.
دولت یازدهم باید بستری را فراهم کند و اجازه دهد تشكلهای مردم نهاد شكل بگیرند. دولت باید بداند تشكلهای مردم نهاد رقیب دولت و یا دشمن دولت نیستند. دولت دهم تشكلهای مردم نهاد را رقیب خود تصور میكرد.
در صورت تشكیل نشدن نهادهای مردم نهاد فساد اداری و عدم پایبندی و تعهد به وعدهها گسترش پیدا میكند. عدم پایبندی به وعدهها را امروز در میان برخی از كاندیداهای شورای شهر و مجلس در چند دوره گذشته شاهد هستیم اگر احزاب قوی داشتیم افراد شناخته شده را معرفی میكردند. نه افراد ناشناخته و احزاب در قبال شعارهای خود جوابگو بودند.
پیروز آینده انتخابات چه گروهی و یا چه مجموعهای است؟
براساس تحلیل من و آنچه از جامعه ایرانی در انتخابات 92 دیدم. جامعه نسبت به اصلاحطلبان در انتخابات استقبال نشان خواهد داد.
اخبار سیاسی - آرمان