احتمال ائتلاف حامیان لاریجانی با اصلاح‌طلبان

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

جدا از اینها مشاهدات نشانگر این مساله است که دو طیف گسترده سیاسی در شرایط مختلفی منتظر ورود به فضای انتخاباتی هستند. اصولگرایان درحالی به فکر تمدید چهارباره اکثریت در بهارستان هستند که از بهار سال 1392 فضای سیاسی تغییر کرده است و دیگر شرایط دهه هشتاد را ندارند، مخصوصا اگر توافق هسته‌ای نهایی شود که اوضاع برای آنها آشکار می‌شود. در این سو جریان اصلاح‌طلبی که به گواه موافق و مخالف در انتخاب حسن روحانی به‌عنوان رئیس دولت یازدهم تاثیر انکارناپذیری داشت، بعد از سه دوره حاشیه‌نشینی، به فکر نشستن روی صندلی‌های سبز بهارستان افتاده است، آن هم در شرایطی که تغییرات این 2 سال اخیر موجب بالا رفتن اعتبارشان شده است.
 
باید منتظر ماند و دید انتخابات اسفندی که هشت ماه دیگر از راه می‌رسد، چه وضعیتی را در سپهر سیاسی ایران رقم خواهد زد؛ باز هم مجلسی اصولگرا یا حضور گسترده اصلاح‌طلبان در بهارستان و البته شاید هم تلفیقی از این دو حالت. قائم‌مقام حزب اعتمادملی شرایط را برای همراهان دولت و اصلاح‌خواهان مساعد می‌بیند، هر چند که نگران‌هایی داشت: «وضعیت در مسائل داخلی و همچنین شرایط بین‌المللی به‌نحوی است که کمترین خطا یا کوتاهی‌ای می‌تواند هزینه‌های گزافی را به کشور تحمیل کند.

دقیقا به همین دلیل باید اذعان داشت که انتخابات مجلس دهم از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است و باز هم به همین دلیل باید اذعان داشت که همه باید دست در دست هم بدهند تا فضایی منطقی به‌وجود آید و انتخاباتی ترکیب مجلس دهم را تعیین کند که همه واجدین واقعی شرایط توانسته باشند خود را در معرض رای مردم قرار بدهند». در ادامه متن کامل گفت‌وگوی حجت‌الاسلام رسول منتجب‌نیا با «آرمان» را می‌خوانید:

 سال 94 ، سالِ انتخابات است. سوال اول در خصوصِ فضایی است که جریان‌های مختلف سیاسی تجربه می‌کنند. آن را از نگاه خود برایمان شرح دهید.
شرایط کشور امسال شرایطی خاص است. مساله اول، بحث توافق هسته‌ای است که اگر عملی شود، مشکلات زیادی حل می‌شوند و می‌توانیم تلاشمان را برای رسیدن به آرامش، مجدانه پیگیری کنیم. البته این نگرانی هم وجود دارد که فشارها و زیاده‌خواهی‌های بین‌المللی و همچنین تندروی‌های برخی گروه‌ها بر مذاکرات تأثیر بگذارد. دقیقا به همین دلیل امکان تحلیل فضای سیاسی کشور میسر نیست.

اما اینطور می‌توان گفت که استقبال مردم از طیف‌های اصلاح‌طلب‌ بیشتر از اصولگرایان است، به‌خصوص اینکه حسن روحانی که این روزها کارنامه قابل دفاعی از خود به جای گذاشته است، رئیس دولتی است که با حمایت جریان اصلاح‌طلبی روی کار آمده و تحت حمایت جدی آنها قرار دارد. پس می‌توان به این تحلیل رسید که اگر توافق هسته‌ای از سوی ایران و 1+5 اعلام شود، طبیعی است که هم دولت برگ برنده‌ای را به‌دست می‌آورد که می‌تواند از طریق آن بسیاری از موانع جدی را از پیش روی خود بردارد و هم اصلاح‌طلب‌ها به‌عنوان حامی جدی دولت فعلی با وجهه و اعتبار بیشتری به حیات سیاسی خود ادامه خواهند داد و صد البته مردم به آنها گرایش بیشتری نشان خواهند داد. 

 اگر اشتباه نکنم، نظر شما این است که نتیجه مذاکرات هسته‌ای، ارتباط مستقیمی با روند و البته نتیجه انتخابات مجلس دارد؟
حتما همینطور است. اگر توافق حاصل شود و روابط بین ایران و دنیا بعد از 12 سال بهبود یابد، یقینا مردم به‌دلیل اینکه این نوع اتفاقات مثبت تکرار شوند، به مانند سال 1392، این بارهم کاندیداهای مورد وثوق اصلاح‌طلبی را در اولویت اول خود قرار خواهند داد و مجلسی با اکثریت اصلاح‌طلبی در دوره دهم قوه مقننه تشکیل خواهد شد.

 در جریان هستید که ربط دادن مساله توافق یا عدم توافق در بحث هسته‌ای به انتخابات، منتقدان یا بهتر است گفته شود که مخالفان سرسختی دارد. 

هیچ‌کس چنین نیت و قصدی ندارد و من هم تاکید می‌کنم که ربط دادن مساله‌ای با این اهمیت به مصالح جریانی سیاسی، اشتباهی است که از گروه‌های سیاسی با هیچ متر و معیاری پذیرفته نیست.

 اما این ذهنیت وجود دارد که طیف نزدیک به دولت به دنبال این است تا از توافق احتمالی استفاده انتخاباتی کند و در مقابل، گروهی هم به‌دلیل اثر مستقیم این مذاکرات در نتیجه انتخابات آتی، ترجیح‌شان این است که ایران و 1+5 به نتیجه دلخواه نرسد.

این نگاه با هیچ متر و معیاری قابل توجیه نیست، چرا که در انتظار این هستیم تا کشورمان با دنیا به یک رای برسد تا بلکه بتوانیم فضا را برای کار و تلاش جهت رسیدن به توسعه و عبور از بحران‌ها فراهم کنیم. دقیقا به همین دلیل، حتما و قطعا باید تاکید کرد که از بروز چنین رفتارهایی حذر کنیم تا ان‌شاءا... به هدف نهایی که همان پایان کشمکش‌ها در پرونده هسته‌ای است، برسیم.

در این بحث دو مساله مطرح است: مساله اول همین نگاهی است که شما در پرسش‌تان مطرح کردید که نگاهی نادرست است. اما واقعیت این است که اگر توافق عملی شود، جای تردید نیست که اصلاح‌طلبان توفیق خوبی در انتخابات خواهند داشت و اگر خدای‌ناکرده دستاوردی به دست نیاید، زبان تندروها درازتر می‌شود و سعی خواهند که فریادهایشان را بلندتر کنند. تاکید موکد این است که اینطور نباشد که حمایت‌ها یا انتقادها با هدف انتخاباتی مطرح شوند. همچنین نباید فراموش کنیم که بهبود رابطه با جهان یکی از وعده‌های اصلی آقای روحانی در انتخابات بود که خوشبختانه تا تحققش چیزی نمانده است.

 در صحبت‌هایتان اشاره کردید که اصلاح‌طلبان از اقبال عمومی برخوردارند. پرسش این است که آنها در موقعیت فعلی لازم می‌بینند با طیف موسوم به اعتدالگرا که دولت را در اختیار دارد، ائتلاف انتخاباتی داشته باشند یا اینکه ترجیح‌شان لیستی خواهد بود فقط با چهره‌هایی که اصلاح‌طلب هستند؟
همه سعی این است که چهره‌های اصلاحات که اتفاقا اشتراک تحلیل و نظر با دولت فعلی دارند، با همفکران دولتی اتحاد انتخاباتی را تجربه کنند. در واقع باید گفت حضور دو تکه به عناوین اصلاح‌طلب‌ها و دولتی‌ها ضرررسان است. البته ذکر این نکته ضروری است که مقصود از «دولتی‌ها» این نیست که دولت یازدهم بی‌طرفی خود در انتخابات را فراموش کند، چراکه قوه مجریه به‌دلیل وظیفه برگزاری انتخابات، حتما باید از جانبداری اجتناب کند. منظور «همفکران و هوادارن» رئیس‌جمهور است که تصمیم دارند با شعار تدبیر و اعتدال وارد کارزار انتخاباتی شوند. عقل سلیم هم همین را اقتضاء می‌کند و هیچ دلیلی وجود ندارد که آنها با هم رقابت داشته باشند.

 اصلاح‌طلب‌ها در مجالس‌ هفتم، هشتم و نهم حاشیه‌نشین بودند. مساله این است که در انتخابات مجلس دهم «فرصت حضوری جدی در انتخابات» را به دست آورند. 

 شرایط این دوره با دوره‌هایی که شما اشاره کردید، متفاوت است. مجلس هفتم اصلا در شرایطی شروع به کار کرد که برخی اصلاح‌طلبان به‌دلایل مسائلی رغبت زیادی برای حضور در این انتخابات نداشتند و بالطبع مردم هم حضورشان آنچنان مورد انتظار نبود. در دوره هشتم برخی از چهره‌های اصلاح‌طلبی فرصت حضور پیدا کردند، اما چون ورودشان ورودی با انشقاق بود، نتوانستند رای لازم را برای راهیابی به مجلس به دست بیاورند که تجربه بسیار تلخی بود. مجلس نهم که سال آخر فعالیتش را پشت سر می‌گذارد، در میدانی بی‌رقیب انتخاب شد. پس باید اینطور نتیجه‌گیری کنیم که سه دوره اخیر در شرایطی اصولگرایی شد که اصلاح‌طلبان با شرایط خاصی مواجه بودند.

 در دوره دهم مجلس چطور؟ امسال چه اتفاقی خواهد افتاد؟
اصلاحات شدیدا دنبال این است تا تجربه موفق 92 را در 94 هم تکرار کند. آنها با یکی شدن، کاری کردند که حسن روحانی به اندازه 4 کاندیدای اصولگرا و یک کاندیدای مستقل رای بیاورد. به همین دلیل اصلاح‌طلبان مصمم هستند تا با لیست مشترک و به طور جدی در عرصه انتخاباتی شرکت کنند تا همانطور که با تشکیل دولت یازدهم، کشور را از مشکلات موجود رها کنند، مجلس دهم هم مجلسی باشد که قانونگذاری و نظارت را سر و سامان بدهد و به جای پرداختن به حواشی و توجه نشان دادن به رفتارهای تندروها، عقلگرایی و واقع‌بینی را مدنظر قرار بدهد تا بلکه پس از آن، مجلس و دولت در تعاملی لازم کشور را به سمت آرامش هدایت کنند.
 البته این بحث‌ها در شرایطی مطرح می‌شود که اراده اصلاحات به تنهایی کافی نیست. مساله یا بهتر است گفته شود دغدغه‌های دیگری هم مطرح است.

درحالی این مساله ذهن اصلاح‌طلبان را به شدت به خود مشغول کرده است که اصولگراها هیچ وقت چنین مشکلی نداشتند.

تاکید این است که مسئولان با توجه به اینکه کشور درحال تجربه شرایط حساسی است، شرایطی را فراهم کنند که افراد باصلاحیت محدودیتی برای ورود به مجلس نداشته باشند تا مردم بتوانند کاندیداهای مورد نظر خود را به مجلس بفرستند. وضعیت در مسائل داخلی و همچنین شرایط بین‌المللی طوری است که کمترین خطا یا کوتاهی‌ای می‌تواند هزینه‌های گزافی را به کشور تحمیل کند. دقیقا به همین دلیل باید اذعان داشت که انتخابات مجلس دهم از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است و بازهم به همین دلیل باید اذعان داشت که همه باید دست در دست هم بدهند تا فضایی منطقی به وجود آید و انتخاباتی ترکیب مجلس دهم را تعیین کند که در آن همه واجدین واقعی شرایط توانسته باشند خود را در معرض رای مردم قرار بدهند.

 از این بحث بگذریم. بعضا شنیده می‌شود که طیف نزدیک به دولت احتمالا همنشینی انتخاباتی با لاریجانی را تجربه می‌کند.
اگر قرار باشد هواداران دولت از بودن با لاریجانی یا اصلاح‌طلبان یکی را انتخاب کنند، انتخاب عقلانی این است که همکاری با جریان اصلاح‌طلبی را برگزینند. چون آقای علی لاریجانی فضایی شکننده در سیاست دارد و تندروها به‌شدت در مقابل او ایستادگی کرده‌اند و دنبال این هستند تا مانع از حضور جدی‌اش در فضای انتخاباتی باشند.

  همین مساله انگیزه کافی برای لاریجانی است تا بخواهد با دولتی‌ها ائتلاف کند.
دو مساله در این بحث موجود است؛ اینکه هواداران آقای روحانی به طرف آقای لاریجانی بروند یا اینکه طرفداران رئیس مجلس دنبال این باشند به اصلاحات نزدیک شوند. البته این امکان وجود دارد که بین طیف لاریجانی و اصلاح‌طلبان در برخی از حوزه‌ها ائتلافی شکل بگیرد. 

 اصولگرایان با چه شرایطی به استقبال انتخابات می‌روند؟
آنها مثل چند انتخابات گذشته به وحدت نمی‌رسند. چرا که از چند طیف و گروه مختلف تشکیل شده‌اند. گروهی با عنوان سنتی، گروهی به اسم تندروها و .... تحت لوای اصولگرایی در حال فعالیت هستند و دقیقا به همین دلیل نمی‌توانند امیدی برای معرفی یک لیست مشترک داشته باشند.

 شرحِ این شرایط شما را به چه پیش‌بینی‌ای درخصوص ترکیب مجلس دهم می‌رساند؟
ان‌شاءا... بعد از اینکه قوه مهم مقننه سه دوره متوالی در اختیار تندروها و کارنابلدها بود، این بار مجلسی اصلاح‌طلب و با رویکرد اعتدالی تشکیل خواهد شد تا بلکه در کنار دولت تدبیر و امید، بتوانند کشور را از شرایطی که ندانم‌کارها و سوءاستفاده‌کنندگان رقم زده‌اند، رهایی پیدا کند. به همین دلیل باید امیدوار بود که بعد از تشکیل مجلس دهم، دستگاه‌های اجرایی و نظارتی یکپارچه در اختیار واقع‌گراها قرار بگیرد تا از این طریق بتوانیم برنامه‌هایی کارشناسی را برای آینده تعیین کنیم و همچنین در اجرا هم کار به دست کاردان‌ها برسد و هم اینکه فضا برای سوءاستفاده کنندگان فضایی ناامن باشد.

 اخبار سیاسی  -  آرمان