احتمال «تغییرهای دیرهنگام» در دولت

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : شنبه, 14 مهر 1397 07:28

طی چند ماه اخیر زمزمه‌ها از تغییر در کابینه دولت به گوش می‌رسد. این موضوع از زمانی آغاز شد که انتقادها به عملکرد دولت دوم آقای روحانی شدت یافت و برخی معتقدند افراد ناکارآمدی را برای کابینه به مجلس معرفی کرده و مجلس هم با بالاترین رأی از آنها حمایت کرد. اما این تغییر چرا اکنون در حال اتفاق افتادن است؟ آیا این تغییرات در شرایط فعلی جامعه به منافع کشور ضرری وارد نمی‌کند؟ تاکنون دو وزیر اقتصاد و کار با استیضاح از دولت کنار رفته و هنوز این وزارتخانه‌ها با سرپرست اداره می‌شوند. جالب است افرادی که در این وزارتخانه به عنوان سرپرست انتخاب شده‌اند، معاونان وزرای برکنار شده هستند.

در هفته گذشته خبری رسید که آقای رئیس‌جمهور طی هفته جاری وزرای کار و اقتصاد را به مجلس معرفی خواهد کرد، با توجه به مسائل اقتصادی کشور به نظر می‌آید که آقای روحانی برای انتخاب این دو وزارت باید دقت بیشتری داشته باشند، چراکه این دو وزارت از وزارتخانه‌های اساسی در کشورند.

با تمام این موضوعات اما نماینده مردم در خانه ملت از تلاش خود برای استیضاح وزرا کوتاه نیامده و وزرا را تک به تک به مجلس برای پاسخگویی فراخوانده‌اند. هفته گذشته مجلسیان، وزیر علوم را به مجلس فراخوانده و آقای منصور غلامی، وزیر علوم به دلیل آن‌که نمایندگان از پاسخ‌های او قانع نشدند به وزیر علوم کارت زرد دادند و این موضوع زنگ خطری برای آقای وزیر است. مجلسیان حتی به سراغ شریعتمداری، وزیر صنعت هم رفته و قصد استیضاح او را داشتند که خبرها درباره تغییر این وزیر به گوش رسید.

شاید رویکرد آقای روحانی آنچنان باشد که بتواند از استیضاح‌های دیگر وزرا جلوگیری کند. اما باید به یاد داشت که سیاسیون تا چه حد به وی هشدار دادند تا کابینه خود را تغییر دهد، اما او بی‌توجه از کنار تمام هشدارها گذشت و این موضوعات به وجود آمد. طی آخرین اخبار آخوندی، وزیر راه هم قرار است با کابینه خداحافظی کند. اما قابل توجه است که اخباری درباره حضور احتمالی دو فرد در کابینه به گوش رسید؛ آقایان محمد فروزنده و پرویز فتاح. در این راستا «آرمان» با علی صوفی، وزیر تعاون در دولت اصلاحات گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌خوانید.

با توجه به شرایط کنونی جامعه، آیا تغییر در کابینه به صلاح منافع کشور است؟

با توجه به اظهارات شش ماه گذشته دکتر روحانی که اعلام کردند برخی از اعضای دولت خسته بوده و دیگر انگیزه فعالیت ندارند، می‌شد انتظار این تغییر را داشت. می‌توان اذعان کرد که تمام دست اندرکاران از جمله رئیس دفتر آقای رئیس‌جمهور، سخنگوی دولت و معاون اول صحبت از تغییر می‌کردند و این انتظار به وجود آمد. همچنین با ارزیابی که آقای رئیس‌جمهور و اطرافیانش از کابینه ارائه دادند لازم بود تا پیش از این تغییرات اعمال شود تا مجلس احساس نکند که فرصت برای آنها آماده شده که خودشان ابتکار عمل را در دست بگیرند و ابتکار را از دولت بگیرند.

با توجه به جدی شدن تغییرات در کابینه این موضوع تا چه حد به کشور کمک خواهد کرد؟

با توجه به استیضاح وزیر صنعت و معدن و تجارت که شاید با لیست توزیع ارز چهار هزار تومانی هم گره خورده باشد، به نظر می‌آید که دولت بیشتر به تلاطم افتاده که خود تغییرات را انجام دهد تا وزیر دیگری استیضاح نشود. چرا که هیچ زمانی حضور وزیر در مجلس و پاسخ به سوالات نمایندگان، بدون چالش نبوده است.

می‌توان به استیضاح آقای ربیعی اشاره کرد که چه چالش‌هایی را به وجود آورد. به ویژه وزیر صنعت،معدن و تجارت، سوال اساسی که به وجود آمده و انتظار آن است که کاملا شفاف اعلام کنند که این ارزهای 4200 تومانی به کجا رفته است؟ ظاهرا آقای رئیس‌جمهور با رئیس مجلس رایزنی داشتند تا تغییراتی را به وجود بیاورند. به آن معنا که در ساختار وزارتخانه‌ها تغییراتی را به وجود خواهد آورد یا تفکیک وزارتخانه یا طرحی که در گذشته داده بودند و رأی نیاورده بود تا این طرح بتواند از مجلس رأی بگیرد و با معرفی وزرای جدید از استیضاح وزرا جلوگیری شود.

با توجه به شرایط کنونی این تغییرات برای کشور قطعا مفید خواهد بود. البته آقای روحانی راه دیگری نخواهد داشت و باید در انتخاب بسیار دقیق باشد و در این انتخاب هم باید رابطه خود با مردم به ویژه مردمی که به او رأی دادند برآورده شود. در حال حاضر فرصتی است تا آقای روحانی بتواند نگاهی به پشت سر خود انداخته و با توجه به وعده‌هایی که در انتخابات 96 داده، یاس و سرخوردگی را دور کرده و امید ایجاد کند و در سه سال باقی مانده از ریاست آقای روحانی کارنامه مثبتی ارائه شود. اگر روحانی این فرصت را هم از دست بدهد کار بسیار سخت خواهد بود.

تاکنون دو وزیر کنار رفته و یک وزیر دیگر هم در یک روز دو کارت زرد از مجلس دریافت کرده‌ است. این موضوعات نشانگر ضعف دولت دوم آقای روحانی است. چرا این دولت با این همه انتقاد رو‌به‌رو شد؟

در حال حاضر ضعف دولت آشکار شده است و به هر حال مجلس هم از این فرصت به نفع خود استفاده می‌کند، چرا که در آستانه انتخابات نیاز به ارائه کارنامه‌ای به مردم است تا بتواند به جامعه بگوید که در مقابل ضعف دولت بی‌تفاوت نبوده است؛ اما باید این موضوع را در نظر گرفت که این مجلس به همین دولت رأی داد و بنابراین این ضعف‌ها دامن مجلس را هم خواهد گرفت. مجلس نمی‌تواند خود را از ضعف‌های دولت مجزا سازد، چرا که این انتخاب، انتخاب مجلس بوده است به ویژه که انتخاب آقای روحانی در مورد وزرا در آن زمان ضعیف ارزیابی شده بود و انتظار می‌رفت مجلس این موضوع را جبران کند و جبران نکرد و رأی نجومی هم به دولت داد.

دلیل ضعف دولت را می‌توان آن دانست که رویکرد آقای روحانی تغییر کرد. آقای روحانی در دور اول رویکرد مردمی بالایی داشت، اما در دور دوم به نظر می‌رسد که آقای روحانی خسته شده یا به هر دلیلی نمی‌خواهد آن رویکرد را ادامه دهد به ویژه آنکه بالاخره تهدیدها هم جدی شد. بنابراین آقای روحانی از موضع خود کنار کشید و چرخش کاملا محسوسی از موضع خود داشت. دولت آقای روحانی دولت کار نبود دولتی بود که برای دوران بیکاری و برای آنکه او در آن دوران مصون بماند از برخی از تعرضات که برای او شکننده است با آنها کنار آمد و این کنار آمدن کارآمدی دولت و تعهدات آقای روحانی را تحت تاثیر قرار داد.