پاسخ مشاور پارلمانی هاشمی به فرماندهان سابق سپاه
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
اخبار سیاسی - پاسخ مشاور پارلمانی هاشمی به فرماندهان سابق سپاه
«رحیم‌صفوی» چندروز پیش در گفت‌وگو با هفته‌نامه «رمز عبور» ضمن بیان ناگفته‌هایی از روزهای جنگ به اختلاف بین فرماندهان سیاسی و نظامی جنگ و به‌طور اخص اختلاف نظر بین «هاشمی» و فرماندهان نظامی اشاره کرده و «هاشمی» را متهم کرده بود که به فکر حفظ قدرتش بعد از امام بوده است: «آقا محسن خیلی برای جنگ زحمت کشــید. رهبری سیاسی جنگ، یعنی آقای هاشــمی، با حضرت امام و رهبری نظامی جنگ هماهنگ نبود.
به نظر من، آقای هاشمی به فکر قدرت بعد از امام بود و می‌خواست بعد از امام کشــور را اداره کند. لذا می‌خواست قدرت را در دست داشته باشد و شاید پیش خود فکر می‌کرد در این جنگ نباید همه‌چیز از بین برود. این برای حفظ قدرت خود و ادامه حکومت خودش بود که نمی‌خواست همه منابع کشور از بین برود.»
«محسن رضایی» هم در مطلبی که هفته گذشته در روزنامه «جوان» منتشر شد با اشاره به نامه معروف خود به «هاشمی» درباره اعلام نیازهای جنگی، عمدا پرسشی را مطرح کرده است و درخصوص علت تاخیر در رساندن آن به دست امام تشکیک کرده است. نامه جنجال‌سازی که گویا در نوشتن و ارسال آن بین فرماندهان وقت سپاه توافقی نبوده است. تا جایی که «رحیم‌صفوی» درهمین گفت‌وگوی اخیر خود به این درخواست «آقامحسن» ایراد می‌گیرد و می‌گوید: «وقتی آقایان داشــتند این نامه را برای آقای هاشمی می‌فرستادند، بنده به آقای رضایی گفتم آقا محسن این کار را انجام ندهید.» محتوای آن نامه بعدا مستند نامه‌ای شد که امام در راستای پذیرش قطعنامه 598 به مسوولان نظام نوشت.
در این نامه که چندسال پیش توسط دفتر «هاشمی‌رفسنجانی» منتشر شد از قول «محسن رضایی» فرمانده وقت سپاه آمده بود: «تا پنج سال دیگر ما هیچ پیروزی نداریم، ممکن است در صورت داشتن وسایلی که در طول پنج‌سال به دست می‌آوریم قدرت عملیات انهدامی یا مقابله‌به‌مثل را داشته باشیم و بعد از پایان سال ۱۳۷۱ اگر ما دارای ۳۵۰ تیپ پیاده و ۲۵۰۰ تانک و ۳۰۰۰ قبضه توپ و ۳۰۰ هواپیمای جنگی و ۳۰۰ هلیکوپتر باشیم و قدرت ساخت مقدار قابل‌توجهی از سلاح‌های لیزری و اتمی که از ضرورت‌های جنگ در آن‌موقع است را داشته باشیم، می‌توان گفت به امید خدا بتوانیم عملیات آفندی انجام دهیم.»
«رضایی» در مورد این نامه در روزنامه «جوان» نوشته بود: «این نامه در تاریخ ۲ تیرماه ۱۳۶۷، قریب یک‌ماه قبل از اینکه حضرت امام قطعنامه را بپذیرند به دست آقای هاشمی رسیده و این در حالی است که تا چندروز قبل از پذیرش قطعنامه، نظر صریح حضرت امام، بر ادامه جنگ بوده است. حضرت امام پس از دریافت پیام آقای منتظری درخصوص سقوط هواپیمای مسافربری توسط آمریکا، تصریح فرمودند که مسوولان نظام باید تمامی هم خود را در خدمت جنگ صرف کنند، ... باید همه برای جنگی تمام‌عیار علیه آمریکا و اذنابش به سوی جبهه رو کنیم. امروز تردید به هر شکلی، خیانت به اسلام است. غفلت از مسایل جنگ، خیانت به رسول‌الله(ص) است. اینجانب جان ناقابل خود را به رزمندگان صحنه‌های نبرد تقدیم می‌نمایم.»
«رضایی» در آخر، نوشته خود را با این پرسش به پایان می‌برد که: «این سوال وجود دارد که طی یک‌ماه، چه اتفاقی افتاده، پاسخ این سوال را به حول و قوه الهی، در آینده، در خاطراتم خواهم گفت.»
دیروز اما «علیخانی» خطاب به فرماندهان سابق که روزگاری همراه «هاشمی» بوده‌اند گفته است: «رسمی در تاریخ وجود دارد که هرگاه بزرگی یا شخصیتی راهبر یک مملکت در حساس‌ترین و سرنوشت‌ساز‌ترین برهه آن می‌شود، آنان که در خود نه کیاست و نه بزرگی و تدبیر او را سراغ دارند و نه از استقامت و راست‌اندیشی او بهره برده‌اند خود در سلک همراهان و مویدان آن فرد درمی‌آیند اما آن زمان که تلاطم‌ها خوابید و هیبت چالش‌ها فرونشست و فراموشی بر اذهان مستولی شد، هم اینان خود به مدعیانی تبدیل می‌شوند که کمر همت به تحریف گذشته می‌بندند.»
گویا داستان جنگ هشت‌ساله، روایات ناگفته بسیاری دارد که «علیخانی» هم، به رسم «رضایی» ترجیح داده گفته‌خود را با طرح یک پرسش از دیگر فرمانده سپاه پایان دهد و آن اینکه: «در پایان به یک سوال از برادر عزیز سردار رحیم صفوی اکتفا می‌کنم و آن اینکه «فاو»، پس از آزادی؛ به چه‌کسی، غیر از حضرتعالی سپرده شد و چقدر توانستی آن را حفظ کنی؟ و آخرین نکته اینکه در این ارتباط گفتنی بسیار است.»
اخبار سیاسی - رمز عبور
