چرا روحاني از خاتمي مظلوم تر است؟
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
اخبار سیاسی - روحاني اين روزها کمي تنها به نظر مي‌رسد
چرا روحاني از خاتمي مظلوم تر است؟
مصطفی داننده در سرمقاله روزنامه ابتکار نوشت: همانطور که داشتم مذاکرات مجلس شوراي اسلامي بر سر راي اعتماد به دانش آشتياني، وزير پيشنهادي دولت براي وزارت علوم را گوش مي‌دادم، نمي‌دانم چرا به ياد دولت خاتمي افتادم و مشکلاتي که رئيس جمهور دوران اصلاحات از آن گلايه مي‌کرد و مي‌گفت هر چند روز يک بار مخالفان براي او و دولتش مشکلات فراواني ايجاد مي‌کنند.
همين مشکلات و سختي‌ها باعث شده بود تا بسياري خاتمي را رئيس جمهور مظلوم ايران بنامند. در همين حين به ويژه در ميانه نطق «علي رضا زاکاني» در مخالفت با وزير پيشنهادي، با خودم فکر کردم که روحاني نيز رئيس جمهور مظلومي است حتي در برخي زمان‌ها، از خاتمي نيز مظلوم تراست.
خاتمي، دولتي را تحويل گرفت که همچون ساختماني بود که احتياجي به کمي بازسازي داشت و با کمي تغيير و بالا و پايين کردن مي‌شد به دولتي رسيد که دلخواه خاتمي و طرفدارانش بود. بالاخره او دولت را پس از پايان جنگ هشت ساله از هاشمي رفسنجاني، يکي از تئورسين‌هاي انقلاب و شايد اجرايي ترين روحاني تازيخ انقلاب تحويل گرفته بود. اما حسن روحاني داستان متفاوتي دارد. او دولتي را تحويل گرفت، که هيچ شباهتي به دولت زمان صلح با بالاترين درآمد نفتي بين تمام دولت‌هاي ايران، نبود.
روحاني با ويرانه‌اي روبرو بود که بايد آن را مي‌ساخت. درآمدها و خرج‌هاي بي حساب، ويژه‌خواري‌هاي بي‌شمار و سياست خارجي بسته همراه با تحريم‌هاي کمرشکن ميراث احمدي نژاد براي دولت تدبير و اميد بود. شايد اين را بشود، اولين مظلوميت دولت روحاني از زمان رسيدن به قدرت دانست. خاتمي در زمان رياست جمهوري‌اش با مخالفاني روبرو بود که به خاطر هر تصميم او کفن مي‌پوشيدند و به خيابان مي‌آمدند و دولت او را متهم به عبور از ارزش ها و خروج از ريل انقلاب اسلامي مي‌کردند. تقريبا در زمان او کفن پوشي در مخالفت با دولت نهادينه شده بود.
خاتمي اما در سال‌هاي ابتدايي رياست جمهوري‌اش با مجلسي روبرو بود که بسياري از عقلاي جناح راست با مديريت ناطق نوري در آن حضور داشتند و سعي مي‌کردند کمتر در مسير راه دولت اصلاحات سنگ اندازي کنند. اما حسن روحاني داستان متفاوتي دارد.
تفکر کفن پوشي در زمان خاتمي که در خيايان‌هاي تهران و قم بود، در زمان رياست جمهوري روحاني، رداي رسمي تري به تن کرده و از برخي تريبون هاي رسمي به مخالفت با روحاني برخاسته است. بخشي از اين صاحبان تفکر با قدرتي که در پارلمان پيدا کرده‌اند تمام مسيرهاي موفقيت روحاني را بسته‌اند و سعي مي‌کنند دولت روحاني را در منظر مردم يک دولت ناکارآمد نشان دهند. نمونه بارز رفتار اين گروه، راي ندادن به گزينه‌هاي پيشنهادي روحاني براي وزارت علوم است. گزينه‌هايي که به بهانه حوادث سال 88 از زير تيغ انتقادهاي تند اين نمايندگان مي‌گذرند و راهي به ساختمان وزارت علوم پيدا نمي‌کنند.
در کنار اين دلواپسان مجلس نشين، روحاني با کفن پوشان خياباني نيز روبرو است که گويي بعد از گذشت 8 سال تازه به ياد برخي مسائل و معضلات افتاده‌اند. خاتمي در زمان رياست جمهوري‌اش، حاميان سينه چاکي داشت که حاضر بودند تمام قد از دولت خاتمي دفاع کنند.
آنها با تمام وجود سعي مي‌کردند گفتمان اصلاحات را در مقابل گفتمان جريان راست نهادينه کنند اما روحاني، تنها اين وظيفه را به عهده دارد و يک تنه مسير اعتدال را براي مردم نشان مي‌دهد. برخي ازموافقين روحاني، تا وقتي هستند که منافعشان در تصميمات روحاني است اما وقتي روحاني حرفي يا تصميمي عليه تفکر آنها بگيرد، شمشير تند انتقاد خود را بر روي رئيس جمهور مي‌کشند و هشدار مي‌دهند که روحاني به وعده‌هايش عمل نکرده است.
در کنار مباحث بالا، رسانه‌هاي بي‌شمار مخالف دولت را نيز به مشکلات اضافه کنيد. رسانه‌هاي مکتوب و مجازي که از صفر تا صد دولت را مورد نقد قرار مي‌دهند و چشم خود را اقدامات مفيد دولت تدبير و اميد مي‌بندند. رئيس جمهور روحاني با تمام تجربه سياسي‌اش، اين روزها کمي تنها به نظر مي‌رسد و در مقابل لشگري که حوادث سال 88 را علم کرده‌اند، ايستاده و سعي مي‌کند گفتمان اعتدال را به سرانجام برساند. بايد در اين مسير به روحاني کمک کرد تا بتواند سربلند از اين هفت خوان دلواپسي ها عبور کند و مردم ايران را به روزهاي روشن تري رهنمون شود.
اخبار سیاسی - ابتکار
