سرنوشت دولت در انتظار باز شدن گره سياست داخلي
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
اخبار سیاسی - صادق زيبا كلام
سرنوشت دولت در انتظار باز شدن گره سياست داخلي
قطعا كسي از اصلاحطلبان دوست ندارد تا رويههاي دولتهاي نهم و دهم در دولت يازدهم هم تكرار شود. آقاي احمدينژاد و نيروهاي او بسياري از افراد و مديران را تنها به اين دليل كه در زمان آقاي هاشميرفسنجاني يا آقاي خاتمي داراي سمت بودند، از خدمت خارج كردند و اين رويه ضربات بسيار سنگيني به فرآيند توسعه كشور زد، چرا كه باعث شد قسمت مهمي از انباشتهاي تجربي در سازمان مديريتي كشور بلااستفاده شوند. دولت يازدهم چنانچه قبلا هم اعلام كرده چنين رويهيي را نه قبول دارد و نه آن را به خير و صلاح ملي ميداند، بلكه ملاك و ميزانش براي عزل و نصبها تحصيلات، تجربه، عملكرد قبلي آنها و مسائلي از اين دست خواهد بود.
اين يك پاسخ كلي به انتقادات هواداران دولت يازدهم درباره مسائل مربوط به سياست داخلي است. اما در مقابل وقتي وارد جزييات ميشويم، مشخص ميشود مشكل فقط اين نيست كه مديري تنها در زمان آقاي احمدينژاد مسووليت داشته است. مساله اصلي اين است كه عموما با يكسري ارزيابيهايي معلوم ميشود كه تعداد قابل توجهي از اين افراد، مديران توانمند و كارآمدي نبودهاند. اين گلايه و مصداق آن را خود من در يكسال اخير در بسياري از استانها و از جمله استانهاي خراسان، كردستان، آذربايجان غربي، اردبيل و تقريبا هر كجاي ديگر كه رفتم، ديدم. همواره اين توضيح درست هم داده ميشده كه قرار نيست مديران دولت آقاي احمدينژاد عوض شوند.
مهمتر از اين در همين ١٦ ماه گذشته شاهد بوديم كه عملا برخي مديران استاني و شهرستاني در دولت يازدهم، به شيوه دوران احمدينژاد با مسائلي چون مجالس سياسي و سخنراني چهرهها و نيروهاي اصلاحطلب برخورد ميكردند و اين هم گواه آن است كه برخي مديران با همان نگرش دولتهاي نهم و دهم در دولت يازدهم به رتق و فتق امور مشغول هستند.
سر منشأ همه اين مسائل هم موضوع وزارت كشور است كه براساس يك توافق نانوشته بين رييسجمهوري و رييس مجلس به آقاي رحماني فضلي سپرده شده است. آنطور كه به نظر ميرسد دولت با سپردن سكان وزارت كشور به اصولگرايان، در پي اين بوده كه مجلس نيز در خصوص مسائل سياست داخلي همكاري و همراهي بيشتري با دولت يازدهم داشته باشد. اما گذر ايام و جريانات پيش آمده بر سر وزارت علوم مشخص كرد كه به هر حال اين توافق چندان هم تاكنون پايدار نبوده است و قسمت زيادي از مجلس ميلي براي پايدار ماندن بر اين توافق نداشتند.
آقاي روحاني بسيار بيش از دولتهاي قبل از خود به راضي نگه داشتن طيف هوادارش نياز دارد تا بتواند حيات سياسي دولتش را حفظ كند. نگاه قسمتي از اين طيفها مخصوصا به تحولات سياست داخلي در كشور دوخته شده و انتظار دارند تا فضا به نحو قابل ملاحظهتري نسبت به هشت سال دولت احمدينژاد تغيير كند. بر همين اساس به نظر ميرسد كه دولت نيازمند تغييراتي اساسي در وزارت كشور باشد، هر چند اين تغييرات در كوتاهمدت ميسر نخواهند بود اما نهايتا دولت مجبور است فكري اساسي براي وزارت كشور بكند.
مشخصا تا به الان بخش عمدهيي از ذهن و حواس آقاي روحاني متوجه مذاكرات هستهيي بوده است و بر اساس شواهد اين مذاكرات به يك توافق ضمني و نسبي رسيده است.
بنابراين جا دارد كه اندك اندك از آقاي روحاني اين انتظار را داشت كه قدري مسائل داخلي را جديتر بگيرد و موضعگيريهاي جديتري داشته باشد. سال آينده موعد انتخابات مجلس است و اگر دولت از الان به فكر نباشد، ترديدي نيست كه براي بسياري از نامزدها و ليستهاي معتدل و اصلاحطلب مشكلاتي ايجاد خواهد شد.
دولت بايد متوجه باشد كه توافق هستهيي در جايي به كمكش خواهد آمد كه مستقيما تاثير آن در اقتصاد ديده شود و در كنار آن وضعيت سياست داخلي بهبود قابل لمسي داشته باشد. بدون موفقيت در اين دو حوزه، دولت نميتواند موفقيتهاي خود را در رقابتهاي سياسي آينده تكرار كند.
اخبار سیاسی - اعتماد