احمدینژاد برنخواهد گشت
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : یکشنبه, 29 فروردين 1395 10:08
اگر نظام دموکراسی بهصورت کامل و جامع در کشور حاکم باشد هیچگاه نباید کسی از فعالیت آقای احمدینژاد و دیگران نگران بشود، در نظامی که بهصورت کامل و جامع دموکراسی بر آن حاکم است، مردم هستند که در فضای آرام سیاسی تصمیم میگیرند. این تصمیم اگر آقای احمدینژاد باشد به همان اندازه محترم و مقدس است که این انتخاب دیگران باشد.
اما اشکال کار آنجایی است که بعضاً و ازجمله در رابطه با آقای احمدینژاد رانت وجود دارد. یعنی درحالیکه برخی از هرگونه بروز و ظهور در عرصه سیاسی و اجتماعی ایران محروم هستند، آقای احمدینژاد امکان این را دارد فعالانه درصحنه حضورداشته باشد. اشکال کار اینجاست که کسی جرات اسم بردن دیگران را ندارد و درعینحال شاهد فعالیت آقای احمدینژاد هستیم.
اشکال دوم این است که بعضی از دستگاهها و نهادهای متعلق به بخش عمومی و حاکمیتی به این بروز و ظهور مجدد رسانهای آقای احمدینژاد بخواهند کمک کنند. این به معنای دخالت در دموکراسی بوده و آن را نقض میکند. در واقع اشکال کار برخلاف آنچه این روزها گفته میشود اصلا به فعال بودن آقای احمدینژاد نیست. چون این حق طبیعی، قانونی و انکارناپذیر آقای احمدینژاد است، اما این حق بقیه رقبا و فعالان سیاسی نیز هست که بتوانند رقابت کنند و در یک فضای آزاد رسانهای، سیاسی و اجتماعی مردم تصمیم میگیرند.
من به شما قول میدهم که فعالیت آقای احمدینژاد باعث به قدرت رسیدن ایشان نخواهد شد. چراکه ایشان مربوط به دوران وفور (افزایش بیسابقه درآمدهای ناشی از فروش نفت) هستند که این دوران سپری شد و تا اطلاع ثانوی در اقتصاد ایران پدیدار نخواهد شد.
پروندههای مسکوت دولت احمدینژاد و در مقابل موانع عدیده بر سر راه چهرههای برجسته جریان اصلاحطلبی برای حضور در عرصههای سیاسی و اجتماعی یک دموکراسی نیمبند را به کشور ما داده است. ما باید به این مسائل ایراد بگیریم، وگرنه برای بازگشت و حضور آقای احمدینژاد یا آقایی مانند ترامپ -نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری ایالاتمتحده- و همینطور جورج بوش- رئیسجمهوری سابق حزب جمهوری خواهان در آمریکا- در عرصه سیاست چه اشکالی وجود دارد. اگر مردم ایران به خاطر یارانه 250 هزار تومان بهرغم تمام تبعاتی که برای کشور دارد، به آقای احمدینژاد رأی بدهند، اشکال قضیه کجاست؟
اشکال اصلی اینجاست که ما به مردم فرصت انتخاب آزاد نمیدهیم و حداقل در چندین دهه اخیر این فرصت را ندادیم. درباره این پروندهها و پروندهسازیهایی که درباره دولت احمدینژاد و رقبای سیاسی ایشان مطرح است باید گفت که به نظر نمیرسد این مسائل در یک فضای آزاد و بیطرف دنبال شود. چون اگر قرار بود با تخلفات برخورد شود میبایست در حین ارتکاب به جرم جلوی آن گرفته میشد یا از وقوع آن جلوگیری به عمل میآمد. اما وقتی در سال 84 و 85 به گواه اسناد موجود در وزارت اطلاعات هشدار دادیم که قرار است دزدی صورت بگیرد ما را روانه زندان کردند. یعنی آن زمان به آقایان کاری نداشتند و حالا نیز به خاطر منافع گروهی با آقایان کاردارند. کسی دنبال حقیقت و جلوگیری از فساد در کشور نیست.
ممکن است عدهای بازگشت آقای احمدینژاد را منتهی به رد صلاحیت وی در انتخابات بدانند ولی من مطمئن هستم آقای احمدینژاد چه رد صلاحیت بشود و چه نشود، چه خودش و چه جانشین ایشان رأی نخواهد آورد. من بهعنوان یک چهره مطلقاً اصولگرا به شما میگویم که من با رد صلاحیت آقای احمدینژاد بهشدت مخالف هستم. من معتقدم که اینیک ظلم بزرگ است اگر آقای احمدینژاد رد صلاحیت بشود و همچنین ظلم بزرگی است اگر قرار باشد هرکس دیگری که بخواهد درصحنه سیاسی فعالیت کند تأیید صلاحیت نشود.
بهتر است تا هرکسی خودش را در معرض افکار عمومی قرار بدهد و مردم امکان و فرصت کافی برای نقد یکدیگر داشته باشند و بهنقد نامزدهای انتخابات بنشینند و درنهایت تصمیم بگیرند. مردم مالکان این کشور هستند و ما هیچگاه نمیتوانیم جای آنان تصمیم بگیریم. اینکه من با آقای احمدینژاد مخالف هستم بههیچعنوان به من اجازه نمیدهد که بارد صلاحیت موافقت کنم یا از آن خوشحال بشوم.
اخبار سیاسی - روزان /سعید لیلاز