تلاش دلواپسان قدرت براي بازگشت پوپوليسم؛ احمدي‌نژاد مهره سوخته يا برگ برنده؟
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : چهارشنبه, 05 خرداد 1395 11:45
گزارش روزان ؛ مجلس نهم به پايان رسيد و همزمان با آن افتتاحيه مجلس خبرگان رهبري در شرايطي برگزار شد كه هر دو اتفاق يك فصل مشترك داشته باشد و آن احمدي‌نژاد است. رئيس دولت دهم طي دو سال گذشته در تلاش بوده به شكلي خود را در صدر اخبار كشور حفظ كند و در اين راستا از هيچ تلاشي حتي به قيمت تخريب نزديكان خودش دريغ نكرده است.
حضور او در افتتاحيه مجلس خبرگان رهبري به عنوان ميهمان ويژه آن قدر خبرساز بود كه ارزش خبري آن كمتر از تكيه آيت‌الله جنتي بر كرسي رياست نداشته باشد. از طرف ديگر نيز پايان مجلس نهم و كنار رفتن برخي نمايندگان نزديك به دولت دهم اين فرضيه را ايجاد مي‌كند كه از همين حالا تقويت پايگاه‌هاي اجتماعي دولت دهم عليه آراي عمومي دولت روحاني در فاصله يك ساله تا انتخابات 96 كليد زده شده است. همچنان كه تاكنون برخي همايش‌هاي استاني و شهرستاني با محوريت همين نمايندگان و نزديكان دولت دهم آغاز شده و بعضا با حضور محمود احمدي‌نژاد روند جدي تري به خود مي‌گيرد. البته اصولگرايان هنوز به صورت رسمي از اين تحركات حمايتي نداشته و مدام بر اين موضوع تاكيد مي‌كنند كه احمدي‌نژاد و اتفاقات دولت دهم در آينده سياسي ايران تكرار نخواهد شد. هرچند كه اين موضع تمام اصولگرايان نيست و در اين ميان زمزمه‌هايي دال بر حركت خاموش اصولگرايان با پرچمداري احمدي‌نژاد عليه دولت روحاني به گوش مي‌رسد؛ بويژه آناني كه در رقابت با حاميان روحاني در انتخابات 92 و 94 عمر سياسي خود را در معرض خطر مي‌بينند.
هفتم اسفند؛ اولين خيز احمدي‌نژادي‌ها
انتخابات هفتم اسفند كه در نهايت به شكست اصولگرايان منجر شد، نقطه آغازي براي احمدي‌نژادي‌ها بود. آنان كه تا هفته‌ها قبلتر جلسات هم‌انديشي خود را به صورت غير علني و به دور از جنجال‌هاي رسانه‌اي دنبال مي‌كردند، با شكست اصولگرايان فعاليت‌هاي سياسي خود را به صورت رسمي از سر گرفتند. عبدالرضا داوري مشاور رسانه‌اي احمدي‌نژاد در رابطه با اين موضوع مي‌گويد كه «نتيجه انتخابات هفتم اسفند نشان داد اصولگرايان بدون احمدي‌نژاد به موفقيت نخواهند رسيد». همين نكته داوري كافي بود تا به يكباره فضاي مجازي و رسانه‌هاي اصولگرا به رغم تمامي اختلافاتي كه در ماه‌هاي پاياني دولت دهم با احمدي‌نژاد داشتند، زمينه بازگشت احمدي‌نژاد را فراهم كنند كه مهم‌ترين آن قياس بين دولت روحاني و احمدي‌نژاد به زعم دوستداران و حاميان دولت دهم بود؛ تحليل‌هايي كه به يكباره روحاني را متهم به شكست در قياس با كارنامه دولت دهم کرد و اتفاقات بزرگ دوران او چون برجام از نگاه منتقدان تا يك شكست بزرگ بين‌المللي تقليل يافت.
دلواپسان قدرت در تلاش براي بازگشت احمدي‌نژاد
جداي از آنكه احمدي‌نژاد توانست در دوران سكون و سكوت قضائي نسبت به خود از فشارهاي عمومي و رسانه‌اي خارج شود، حمايت دلواپسان- بويژه آناني كه عمر سياسي خود را در معرض خطر مي‌بينند- از احمدي‌نژاد تاثير بسزايي داشت تا احمدي‌نژاد بعد از يك دوره دو ساله همايش‌ها و سخنراني‌هاي انتخاباتي خود را به شكل رسمي دنبال كند. اگر احمدي‌نژاد تا ديروز يك عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام بود و نامش پرونده‌هاي سنگين مالي و اداري دولت دهم را يادآوري مي‌كرد، اكنون با ادبياتي نزديك به همان دوران 88 از زبان برخي مسئولان سابق و كنوني مطرح مي‌شود. روندي كه در اردوگاه اصولگرايان به چشم مي‌خورد بيشتر حكايت از آن دارد كه شكست‌هاي مداوم آنان در سال 92 و 94 رفته رفته اين ذهنيت را براي ايشان ايجاد كرده است كه «در نبود يك چهره جنجالي مانند احمدي‌نژاد نمي‌توانند رقابتي با جريان رقيب داشته باشند.» به تعبيري دقيق‌تر اصولگرايان كه فقدان چهره و سخنور را دليل اصلي شكست خود تلقي مي‌كنند چاره‌اي جز بازگرداندن احمدي‌نژاد در كارزار انتخابات براي خود تصوير نمي‌كنند. اصولگرايان در شرايط فعلي بيش از هر زمان ديگري دنبال منجي هستند؛ نجات دهنده‌اي كه بتواند با يك سخنراني آراي عمومي را به سمت و سوي آنان جلب كند و جريان رقيب را با تشتت آرا و اختلاف درگير كند.
اصلاح‌طلبان در انتظار انتخابات 96
البته فقط اصولگرايان نيستند كه انتخابات را از حالا كليد زده‌اند. اصلاح‌طلبان كه انتخابات اخير را به كام خود كرده‌اند، حال اين نگراني را دارند كه انتخابات 96 با چه اتفاقاتي همراه شود. همچنان كه ردصلاحيت‌هاي گسترده در اسفند 94 باعث شد ليست انتخاباتي آنان براي بهارستان دستخوش چندين و چند تغيير اساسي و بزرگ شود. صادق زيباكلام با تكيه بر همين اتفاقات بيشتر تاكيد بر رعايت احتياط و جوانب موضوع از سوي اصلاح‌طلبان دارد؛ نكته‌اي كه ائتلاف لاريجاني و عارف اولين آن بوده و اتفاقا مورد حمايت بزرگان جريان اصلاح‌طلبي واقع شده است. البته اصلاح‌طلبان نه فقط در موضوع رياست مجلس كه در مورد ساير تصميمات بايد اين شرايط را لحاظ كنند تا ضمن حفظ پايگاه عمومي دولت روحاني در انتخابات 96، زمينه را براي جدايي اصولگرايان اعتدالي از دولت و پيوستن آنان به دولت دهم فراهم نكنند. شايد مهم‌ترين نكته در اين خصوص حفظ انسجام ملي و ائتلاف‌هاي از پيش عقد شده بين اعتداليون و اصلاح‌طلبان باشد. كما اينكه غلامرضا تاجگردون نيز در وصف برخي چهره‌هاي اصولگراي مجلس نهم چون محمدرضا باهنر مي‌گويد: «گر باهنر بيكار باشد، توطئه مي‌كند.»
اخبار سیاسی - روزان
