زیبایی مسحورکننده عکاسی فضایی
- مجموعه: اخبار علمی و آموزشی
- تاریخ انتشار : شنبه, 01 تیر 1392 11:41
اخیرا نمایشگاهی با عنوان «پندارههای عالم» در موزه ملی دریانوردی لندن برگزار شده است که هدف از آن بزرگداشت زیبایی عکاسی فضایی و نقش آن در کشفیات علمی است.
رسوبات صخرهای مریخی
پراکندگیهای رنگارنگ چشماندازهای مریخی مانند این که در سال 2007 / 1386 توسط مدارگرد شناسایی مریخ ناسا گرفته شده است؛ شاهدی محکم است که نشان میدهد زمانی آب روی سطح سیاره سرخ وجود داشته است.
نمای سرگیجهآور آپولو 11
زمانیکه نیل آرمسترانگ طی ماموریت خود در سال 1969 / 1348 این نمای ماندگار زمین را از پنجره آپولو 11 مشاهده کرد، گفت: «این موضوع که این نخود فرنگی کوچک، زیبا و آبی رنگ زمین است، ناگهان اندام من را به لرزه در آورد. شستم را بالا آوردم و یکی از چشمانم را بستم، و انگشت شستم تمام زمین را پوشاند. با این حال به هیچ وجه احساس بزرگی نمیکردم؛ بلکه خودم را خیلی خیلی کوچک حس کردم.»
گامی کوچک برای یک انسان...
... و جهشی بزرگ برای عکاسی فضایی! این عکس باز آلدرین را نشان میدهد که در سال 1969 / 1348 روی ماه گام نهاد.
هایپریون
هایپریون یکی از بیش از 60 ماه زحل است، و عمدتا از یخ ساخته شده است. سطح این ماه سرشار از دهانههای برخوردی نامنظم و شیبداری است که از ماده تاریک مرموزی پوشیده شده است؛ مادهای که تصور میشود منشاء آن فوبه، دیگر ماه زحل است.
حلقههای زحل
این عکس از سیستم حلقههای زحل با استفاده از تکنیک پردازش تصویر پیشرفتهای گرفته شده است که به دانشمندان امکان میدهد چگالیهای مختلف ذرات یخی این حلقهها را مشاهده کنند.
سحابی پروانه
این عکس که توسط تلسکوپ فضایی هابل و در سال 2009 / 1388 گرفته شده است، نشانگر مرگ یک ستاره است. زمانیکه کوره هستهای درونی این ستاره شروع به فروپاشی میکند، لایههای خارجی آن به درون فضا فوران میکند و این اثر پروانهای را بر جای میگذارد.
سحابی خرچنگ
زمانیکه سوخت هستهای ستارهای 10 برابر اندازه خورشید تمام میشود، هسته آن فرو میپاشد و انفجاری عظیم ایجاد میکند که بقایای ابرنواختری مانند سحابی خرچنگ را بر جای میگذارد.
ماههای گالیله
چهار ماه بزرگ مشتری، آیو، اروپا، گانیمد و کالیستو، برای نخستین بار توسط گالیله و در سال 1610 / 989 مشاهده شدند. مشتری در مجموع بیش از 60 ماه ریز و درشت دارد.
سحابی شکارچی
این چشمانداز رنگارنگ سحابی جبار است. سحابی جبار نزدیکترین زایشگاه ستارهای به زمین است، و بیش از 3 هزار ستاره را در مراحل مختلف شکلگیری در خود جای داده است.
کهکشان کلاه مکزیکی
همچون کلاه سنتی مردمان مکزیک، این کهکشان مارپیچی از صفحه مسطحی از ستارگان تشکیل شده است که به دور هسته سفید و درخشانی گرد آمدهاند. اگرچه هسته کهکشان بسیار روشن و اغواگر به نظر میرسد، اما در واقع پناهگاه سیاهچاله عظیمی است که جرمی معادل یک میلیارد خورشید دارد.
این نمایشگاه با عنوان «پندارههای عالم» تا 15 سپتامبر / 24 شهریور پذیرای علاقمندان است تا از بیش از 100 عکس مسحورکننده آن بازدید کنند.
این نمایشگاه بازدیدکنندگان خود را به سفری کیهانی میبرد و هر چیزی را، از نخستین یافتههای گالیله تا آخرین کشفیات مریخنورد کیوریاسیتی را پوشش میدهد. از جمله دیدنیهای این نمایشگاه میتوان به عکس شاهکار ادوین هابل در سال 1923 / 1302 اشاره کرد که ثابت کرد کهکشانهایی ورای کهکشان راه شیری نیز وجود دارند.
دیگر موضوع جالب این نمایشگاه «پنجره مریخ» است؛ دیوارهای خمیده که تصاویر روی آن انداخته میشوند و این احساس را القاء میکند که گویا از میان پنجرهای غولآسا در حال تماشای منظره سیاره سرخ هستید.
منبع:khabaronline.ir