چسبی که زخم را با انتشار گاز التیام می بخشد

مجموعه: اخبار علمی و آموزشی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 10 ارديبهشت 1397 12:34

به گزارش  ایرنا از روزنامه دیلی میل، این چسب زخم به تدریج اکسید نیتریک آزاد می کند که باعث انعقاد رگ های خونی می شود و جریان خون را به منطقه افزایش می دهد. این کار با افزایش میزان خون غنی از اکسیژن که به زخم می رسد، رشد بافت سالم را افزایش می دهد.

سازندگان چسب زخم EDX110 ، آن را روی بیماران مبتلا به زخم های شدید پای دیابتی آزمایش کردند و عملکرد آن را در ترمیم کامل تعداد بیشتری از جراحات، بهتر از سایر انواع چسب های استاندارد یافتند.

محققانی که این چسب زخم را ابداع کرده اند امیدوارند که این چسب زخم بتواند از شمار قطع پاهای مرتبط با دیابت بکاهد.

دستکم در یک نفر از هر 10 بیمار دیابتی، جریان خون در پاها و کف پا به دلیل سطوح بالای قندی خون که باعث ضخیم شدن دیواره مویرگ ها و کاهش جریان خون می شود، کاهش می یابد.

ترمیم بیش از 40 درصد زخم های دیابتی سه ماه طول می کشد و در حدود 14 درصد موارد زخم ها حتی بعد از یکسال وجود دارند.

بیشتر این زخم ها با استفاده از مرهم هایی التیام می یابند که ضمن محافظت از زخم در برابر عفونت، آلودگی و کثیفی زخم را به خود جذب می کنند.

اما برخی اوقات درصورتی که نشانه ای از عفونت نیز بر این زخم ها وجود داشته باشد از بانداژهای آغشته به داروی آنتی بیوتیک استفاده می شود و همچنین به بیمار استفاده از کفی های خاص کفش تجویز می شود تا از فشار ناشی از راه رفتن بر زخم هایی که بر کف پا قرار دارند، پیشگیری شود.

اما براساس این گزارش، چسب زخم جدید مبنتی بر گاز می تواند درمان زخم پای دیابتی را متحول سازد.

اکسید نیتریک نه تنها موجب افزایش جریان خون می شود بلکه باکتری های موجود در زخم را نیز از بین می برد. اما در بافت های به شدت آسیب دیده مکانیزم طبیعی بدن برای انتشار این گاز آسیب می بیند که با مرهم جدید این مشکل مرتفع می شود. پزشکان ابتدا زخم را با پانسمانی که حاوی ماده شیمیایی نیتریت سدیم است، می پوشانند سپس یک ورق حاوی ژل مخصوص را روی آن قرار می دهند.

این ژل از آب و اسید کربوکسیلیک (carboxylic acid) ساخته می شود که به طور طبیعی در چربی ها و میوه های مرکبات ایجاد می شود. زمانی که این اسید در تماس با نیتریت سدیم قرار می گیرد، واکنش شیمیایی باعث تولید اکسید نیتریک می شود.

چسب زخم جدید به گونه ای طراحی شده است که اکسید نیتریک زیادی را تا 20 دقیقه به طور مستمر برای شروع ترمیم زخم ساطع می کند و سپس در عرض 24 تا 48 ساعت میزان کمتری از این گاز را منتشر می کند و بعد از این زمان، این چسب زخم با یک چسب زخم جدید تعویض می شود.

محققان برای آزمایش این چسب زخم، 135 بیمار دیابتی مبتلا به زخم های پا متوسط تا شدید را به دو گروه تقسیم کردند و برای ترمیم زخم های یک گروه از چسب زخم ساطع کننده گاز و برای گروه دیگر از یک مرهم متداول استفاده کردند.

محققان متوجه شدند که بعد از یک دوره 12 هفته ای زخم های تقریبا نیمی از بیمارانی گروه نخست کاملا التیام یافت، اما تنها یک سوم بیماران در گروه دوم بهبود یافتند.

نتایج این مطالعه در مجله Wound Repair and Regeneration منتشر شده است.