مردانی که فحش میخورند و هنر میفروشند
- مجموعه: اخبار اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
اخباراجتماعی - مردانی که فحش میخورند و هنر میفروشند
خبرنگار صنایع دستی ایسنا سراغ دستفروشانی رفته که صنایع دستی را در گوشهای از خیابان به حراج گذاشتهاند، هنری که یا خودشان خلق کردهاند و یا خالقش یکی دیگر است.
معلم است، 20 سال سابقه تدریس دارد و در کرج زندگی میکند، هر روز بعد از مدرسه به تهران میآید، گلیم روی دستش میآویزد و کنار خیابان فریاد میزند «گلیم دستباف دارم». هر گلیم دستباف را با ابعاد یک متر در 60 سانتیمتر را 37 هزار تومان میفروشد.
میگوید: برای آنکه مبادا شاگردانم من را در حال دستفروشی صنایع دستی ببینند، به تهران میآیم و همیشه اهمیت کارهای دستی را برایشان گوشزد میکنم.
گلیمهایش را از گلیمبافان روستایی در اردبیل میخرد و به خاطر علاقهاش به صنایع دستی، آن را برای دستفروشی میآورد. برخی روزها تا یک میلیون تومان هم فروش دارد.
چهار سال است که شغل دومش دستفروشی صنایع دستی است و بیان میکند: اگر صبح تا شب فقط این کار را انجام دهم تا 10 میلیون تومان هم کاسب میشوم. چند بار هم کیف و کفش جاجیمی برای فروش آوردهام که فروش خوبی هم داشته، اما مغازهداران اجازه ندادند این کار را ادامه بدهم.
گلیم کیفیت بهتری دارد
40 سالش است و نیمی از عمرش را صرف دوختن کیف، کفش، جامدادی، حاشیه قاب عکس و ... با جاجیم و گلیم کرده است. جاجیم، گلیم و موج (یک نوع گلیم) را از شهرکرد میخرد. یک طاقه گلیم را 300 هزار تومان، جاجیم را 60 هزار تومان و موج را 30 هزار تومان میخرد.
در ادامه صحبتهایش میگوید: گلیم کیفیت بهتری دارد. زمانی که میخواهم کیف بدوزم، بیرونش را از گلیم و دورش را برای آنکه راحتتر دوخته شود از جاجیم استفاده میکنم.
از فروش کارهایش رضایت دارد، اما معتقد است: سود بیشتر را مغازهداری میبرد که کارها را از من میخرد و با قیمت چند برابر به مشتری میفروشد. اجاره مغازه سنگین است و اگر بخواهم مغازه بزنم، باید هرچه درمیآورم اجاره بدهم؛ اما با دستفروشی ممکن است در یک روز 400 هزار تومان دربیاورم.
او میگوید مشتری خارجی هم دارد و هنگامی که از خارجیها از او قیمت میپرسند، شوکه میشوند و فکر میکنند جنس کیف و کفشهایی که میفروشد با جنسهایی که در مغازه قیمت کردهاند، متفاوت است.
از درآمد کارش راضیست
23 ساله است و میگوید زیورآلاتی که میسازد و میفروشد، طرفداران زیاد دارد و از درآمد خوبش هم راضی است.
کارش را با خرید و فروش دستبندهای دستساز شروع کرده، کمکم به ساخت آن علاقمند شده و یاد گرفته که باید چطور دستبند، گوشواره و گردبند بسازد و در مترو بفروشد.
دستبندهای جاجیمی هم درست میکند و ارزانترین آن را 5 هزار تومان و گرانترینش را 10 هزار تومان میفروشد.
کیف و کفش چرم هم میدوزد و کارهایش را آماده میکند تا در کنار دستبندهایش بفروشد. میگوید: چون کارهایم را نسبت به مغازهدارها ارزانتر میفروشم، مردم خوب خرید میکنند، اما اگر بخواهم مغازهای داشته باشم و اجاره و مالیات بپردازم مجبور میشوم دستسازهایم را با مبلغ بالاتری بفروشم. بنابراین از تعداد مشتریهایم کم میشود، پس ترجیح میدهم شبها کارهایم را بسازم و بعدازظهر فردایش آنها را بفروشم.
از فروش لباس تا صنایع دستی
شغلش کلا دستفروشی است و لباس میفروخته؛ اما شش ماهی است که صنایع دستی میفروشد، به گفته خودش فروش صنایع دستی 100 درصد بهتر از لباس است.
این پسر جوان میگوید: فروش صنایع دستی را یکی از دوستانم پیشنهاد کرد. یک هفته گردسوز آوردم و متوجه شدم در بین مردم طرفدار دارد، بنابراین تصمیم گرفتم آن را ادامه دهم.
او درباره چگونگی ساخت چراغهایی که میفروشد میگوید: شیشههای خرد شده را میخرند، ذوب میکنند، در قالب میریزند و در کوره میپزند و از آن گردسوزهای قدیمی میسازند و بعد از اینکه آماده شد رویش را با رنگ طلایی طراحی میکنند و آنها را برای فروش به کنار خیابان میآورم.
قیمت چراغهایش از 10 هزار تومان شروع میشود. میگوید: میانگین فروشش در یک روز مشخص نیست، اما یک روز 200 هزار تومان میفروشد و یک روز هم هیچی!
صنایع دستی ارزش مادی و معنوی بسیاری دارند، اما وقتی پشت ویترین مغازهها چیده میشوند به نظر گران میآیند و بیننده را حتی از پرسیدن قیمت آن منصرف میکند، اما همین که بیواسطه عرضه شوند، قیمت آن زمین تا آسمان تفاوت خواهد کرد و همهی اقشار جامعه میتوانند از آن استفاده کنند تا از این راه تبلیغی هم برای صنایعدستی کشورمان در نگاه گردشگران خارجی که به ایران سفر میکنند شود.
اخبار اجتماعی - ایسنا