خودم را مي‌كشم، شما هم ببينيد!
- مجموعه: اخبار اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
«خودكشي زن 48 ساله در برج ميلاد»، «دختري خودش رادر مقابل قطار مترو انداخت»، «دو مرد در شيراز خودشان را از پل عابر پياده حلق‌آويز كردند»، «مردي خودش را در مقابل ديدگان همه در ميدان انقلاب به آتش كشيد» . اين تنها چند نمونه از اخباري است كه ممكن است در طول هفته چندين بار در رسانه‌ها منتشر شود.
آن‌قدر خودكشي در ملأعام زياد شده است كه ديگر نمي‌شود آنها را شمرد. اتفاقي كه به زعم جامعه‌شناسان بيشتر از اينكه دلايل فردي داشته باشد، دلايل اجتماعي دارد. انگار آن‌قدر عرصه بر بعضي‌ها تنگ آمده كه تصميم گرفته‌اند خودشان را چنان بكشند كه ثبت در تاريخ شوند! گرچه تمام مرگ‌ها تلخ هستند و عزاداران بسياري دارند اما سوال اصلي اينجاست كه چرا افرادي دست به چنين مرگ‌هايي مي‌زنند؟ مرگ‌هايي در مقابل ديدگان همه و اين‌قدر تلخ و آزاردهنده. آن‌قدر آزاردهنده كه براي هميشه در ذهن بينندگانش باقي مي‌ماند.
قبل‌ترها بيشتر خبرها از خودكشي، فقط آماري بود كه از بيمارستان فارابي (بيمارستاني كه بيشترين موارد خودكشي را به آنجا مي‌برند) منتشر مي‌شد. كادر و پرستاران اين بيمارستان هم بيشتر از هركسي ديگر افرادي را ديده‌اند كه با عنوان خودكشي به اين بيمارستان برده شده‌اند كه اكثر آنها زنده نمي‌مانند.
آن‌موقع‌ها مردم وقتي مي‌خواستند به اصطلاح خودشان «از اين زندگي كوفتي» خلاص شوند دست به خودكشي مي‌زدند آن‌هم جايي كه كمتر كسي آنها را ببيند. اما الان هجرتي از خفا به آشكار صورت گرفته؛ مردمي‌را مي‌بينيم كه خودشان را در مقابل ميليون‌ها چشم به كشتن مي‌دهند. البته اين اتفاق تنها در كشور ما رخ نمي‌دهد. انقلاب‌هاي عربي كه از آن باعنوان بهار عربي ياد مي‌شود با خودسوزي مردي در تونس آغاز شد. اما بايد فهميد چرا خودكشي در ملأعام مخصوصا در ايران اين‌قدر طرفدار پيدا كرده. خودكشي‌اي كه شايد به آن نوعي اعتراض هم گفته شود. در اين پرونده سعي شده به چرايي اين اتفاق و كشيده شدن خودكشي از سكوت به شلوغي پرداخته شود.
مرگ با قطار!
اين روزها مرگ با قطار مترو، يكي از پرطرفدارترين خودكشي‌هاي ايراني شده! حداقل ماهي يك‌بار خبري از خودكشي در مترو منتشر مي‌شود. گرچه مسئولان مترو زير بار اين اتفاقات نمي‌روند و در اكثر مواقع گفته مي‌شود افراد با هل دادن‌ها و ازدياد جمعيت به زير قطار پرت مي‌شوند، اما مردم خودشان خيلي چيزها را بهتر مي‌دانند!
نخستین مورد خودکشی در ایستگاه مترو، در فروردین ماه سال ۸۴ گزارش شد. دختر 18 سالهای به نام مریم، در ایستگاه شهید بهشتی خودکشی کرد. البته مسئولان ایستگاه بلافاصله دختر جوان را به بیمارستان جم منتقل کردند، اما او به دلیل شدت جراحات، جان خود را از دست داد. اما انگار بعد از مريم، بعضي‌ها ياد گرفته بودندچطور خودشان را بكشند كه بيشتر جلوه كند! حدود یک سال و نیم بعد، مرد جوانی در ایستگاه امام خمینی(ره) خودکشی کرد. اردیبهشت ماه سال 86، متروی تهران شاهد حادثه خودکشی جوان 19سالهای به نام روح‌ا... در ایستگاه بهارستان بود. یکی از مسئولان فروش بلیت ایستگاه متروي بهارستان گفته بود: «این جوان را به دفعات در حریم ایستگاه ديده بودم و حتی با هم احوالپرسی هم داشته‌ایم، اما هیچ عکس‌العمل غیرعادی از او پیش از اقدام به خودکشی نديده بودم.»
تنها کمی بعد از این حادثه یعنی اردیبهشت سال 86 دختر 21 سالهای در ایستگاه متروي امام‌خمینی(ره) جان خود را به خطر انداخت. البته او جان سالم به در برد اما در این حادثه دو دستش را از دست داد و از ناحیه سر و قفسه سینه به‌شدت آسیب دید. حوادث خودکشی مترو در سال 86 البته به همین جا ختم نمی‌شود؛ در واقع این سال را می‌توان یکی از پرحادثه‌ترین سالهای متروی تهران دانست. در تیرماه 86 مردی میانسال به خاطر بیکاری در یکی از ایستگاه‌های متروی تهران خودکشی کرد. دی ماه 86، مرگ جوانی 27 ساله در ایستگاه دروازه دولت سبب تعطیلی دو ساعته ایستگاه‌های مترو شد. اسفندماه سال 86 پرونده خودکشی‌های زنجیره‌ای این سال در مترو، با خودکشی زنی در ایستگاه امام خمینی(ره) بسته شد. البته زنده ماند.
فروردین ماه سال 87 نیز مرد 35 سالهای به علت نامعلوم در ایستگاه حسن‌آباد خودکشی کرد. اسفندماه سال 87 دختر 15 سالهای در ایستگاه متروي شهید نواب صفوی دست به خودکشی زد و جان سپرد. همچنین زن جوان دیگری در ایستگاه حسن‌آباد نیز قصد خودکشی داشت که با اقدام سریع راهبر قطار و ترمز گرفتن قطار، خودکشی زن جوان ناکام ماند. سال 88 پسر 17 سالهای در مترو دست به خودکشی زد و فردای همان روز حادثه خودکشی دیگری در ایستگاه طرشت رخ داد.
از خودکشی‌های سال 90 آماری در دست نیست. البته اطلاع‌رسانی در این‌باره و بیان جزئیات در رابطه با حوادث اینچنینی، چندان هم شفاف نیست. مسئولان معتقدند انتشار اين آمارها باعث افزايش اتفاقات مي‌شود. اما با مراجعه به اخبار چند مورد مهم اين خودكشي‌ها معلوم مي‌شود؛ مردادماه سال 90 زنی 40 ساله در ایستگاه نواب خودکشی کرد.
اسفندماه همان سال هم دختری 20ساله به خودکشی در ایستگاه خیام اقدام کرد که البته جان به در برد. او پیشتر هم دست به خودکشی زده بود. بهرام عبابافی، قائم مقام وقت شرکت بهره‌‌برداری متروی تهران، آمار خودکشی در مترو را در سال 91 بیش از 6 مورد عنوان کرد که آخرین‌شان خودکشی زنی جوان در ایستگاه سعدی بود. دی ماه سال 92 مردی 40 ساله در ایستگاه چهارراه ولیعصر دست به خودکشی زد. مرگ دستفروش مترو در ایستگاه گلبرگ در دی ماه همان سال را البته با اندکی تردید می‌توان به فهرست خودکشی‌ها اضافه کرد چرا که هنوز اما و اگرهای زیادی درباره آن وجود دارد.
روزانه بیش از 11 نفر در کشور خودکشی می کنند
آمارها نشان می‌دهد در 9ماه ابتدایی سال ۹۲ روزی بیش از ۱۱ نفر در کشور خودکشی کرده‌اند، بر اساس آمار اعلام شده از سوی سازمان پزشکی قانونی کشور در ۹ ماهه سال 92، ۳۱۲۵ نفر خودکشی کرده‌اند، از میان این افراد ۹۸۲ تن را زنان و ۲۱۴۳ تن را مردان تشکیل می‌دهند.
بر همین اساس در مدت مشابه سال ۹۱ نیز ۲۷۴۰ تن به علت آنچه که پزشکی قانونی آن را خودکشی تشخیص داده بود، جان خود را از دست داده‌اند. در سال ۹۱، از کل مرگ‌های مشکوک به خودکشی در کشور، بیشترین موارد خودکشی در گروه سنی ۱۸ تا ۲۴ سال ثبت شده است که 2/28 درصد از کل موارد خودکشی این سال‌ها را در برمی‌گیرد و پس از آن گروه سنی ۳۰ تا ۳۹ سال با 2/22 درصد، ۲۵ تا ۲۹ سال با 6/17 درصد، بالای ۵۰ سال با ۱۲.۹ درصد، ۴۰ تا ۴۹ سال با 1/11 درصد و زیر ۱۸ سال با 9/7 درصد به ترتیب بیشترین موارد خودکشی را به خود اختصاص داده‌اند.
ایران در ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮر ﻫﺎى دﻧﯿﺎ در زﻣﯿﻨﻪ ﺧﻮدﮐﺸﻰ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺮﺧﻰ از اراﺋﻪ دﻫﻨﺪﮔﺎن آﻣﺎر رﺗﺒﻪ ۴۸ و ﺑﺮﺧﻰ دﯾﮕﺮ رﺗﺒﻪ ۵۸ را دارد. اﻣﺎ از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ در ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ آﻣﺎرﻫﺎى اراﺋﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﯿﺰان ﺧﻮدﮐﺸﻰ در اﯾﺮان را ﺳﻪ در ۱۰۰ ﻫﺰار ﺑﺮاى زﻧﺎن و ﯾﮏ در ۱۰۰ﻫﺰار ﺑﺮاى ﻣﺮدان ﻧﺸﺎن ﻣﻰ دﻫﺪ. ﺷﻮاﻫﺪ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﯾﻦ آﻣﺎرﻫﺎ را ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﻧﻤﻰ داﻧﺪ. میزان خودکشی در سال ۱۳۶۳ برابر ۳/۱ در صد هزار نفر بود، در اوایل انقلاب هم میزان خودکشی بسیار کم بود، اکنون آمارهایى وجود دارد که حاکى از آنکه سالانه ۵ تا ۷ هزار نفر از طریق خودکشى جان خود را می‌گیرند که نیمى از آنها در شهرهاى بزرگ، یک چهارم در شهرها کوچک و متوسط و بقیه در روستاها اتفاق می‌افتد.
بر اساس تحلیلى که سازمان بهداشت جهانى در مورد بیلان خودکشى از ایران ارائه داده، ایران جزو کشورهاى در بدو ورود به مرحله صنعتى شدن است که در جدا شدن و بریدن از سنت‌ها و بافت سنتى و در ورود به جهان صنعتى دچار دوگانگى و تضاد فرهنگى و اجتماعى و اقتصادی شده است. این دوران گذار به دلیل ایجاد تضادهاى شدید بین باورها و واقعیت‌ها، انگیزه خودکشى را در افراد زیاد کرده است و به همین دلیل آمار خودکشى در ایران بالا است!
اخباراجتماعی - قانون
