آنان که با حقوق ناچيز نگرفته دفن شدند

مجموعه: اخبار اجتماعی

تاریخ انتشار : شنبه, 16 ارديبهشت 1396 08:27

روزنامه آفرینش نوشت:آن ها در عمق1800 متري دفن شدند. کساني هم که براي نجات شان رفته بودند در عمق 600 متري هم مجروح شدند و هم از پيشروي بازماندند.

آن ها که براي نجات زير آوار ماندگان پلاسکو رفتند يا ديگر باز نگشتند و به دوستان هم زرمشان پيوستند يا نتوانستند قدم از قدم بردارند و نا اميدانه باز گشتند. آن ها که براي بررسي ريزگرد و آب و هواي استان هاي مرزي رفته بودند، بي نتيجه بازگشتند و نا اميدانه فقط به توضيح اوضاع پرداختند و گزارش هاي چندين صفحه اي دادند.

حالا کارگران ما در معدن دفن شده اند، در حالي که چندين ماه است حقوق نگرفته اند.از آنان چه باقي خواهد ماند براي خانواده هاي چشم انتظارشان ؟ جز اين که همواره به ياد خواهند داشت که عزيزان شان در سخت ترين و ناممکن ترين شرايط کاري مشغول به کار بودند و دستمزدي دريافت نمي کردند.آنان و فرزندان شان کينه ي کارفرماياني را با خود حمل خواهند کرد که هرگز متوجه شرايط سخت و گاه غير قابل تحمل زندگيشان نبودند. و صرفا در پي توليد بيشتر و در آمد روز افزون بودند.

اکنون کانديداهاي ما ،که يکي از آنها ادعا مي کند پدر خودش معدنچي بوده، وبا اين منت ، مي خواهد که بفهماند يا لااقل وانمودکند که درد چنين مردماني را مي داند، بر سر چه مجادله مي کنند؟ از همديگر و از قدرتي که برايش شاخ و شانه مي کشند ، چه مي خواهند؟ آيا از وجود چنين افرادي در ميان ملت خود باخبرند؟ مي دانند که اين راي دهندگان گرامي با آن شناسنامه هاي بسيار ارزشمندشان، براي آن ها چه تسهيلاتي ايجاد خواهند کرد. تسهيلاتي که خود آن کارگران حتي در خواب شان هم نمي بينند.

باشد. همچنان که همگان مي بينيم، لمس و درک مي کنيم در اين سرزمين به دليل بي کفايتي و بي مسئوليتي بسيارمان ، ازمنجنيق فلک همچنان سنگ فتنه مي بارد! وگويا اين بارش را سر باز ايستادن نيست. به بهانه شاد کردن و شاد نگه داشن و هيجان انگيز کردن فضاي انتخابات نه در زمان واقعه ي پلاسکو . نه در فاجعه ي معدنچيان نه کسي به تيتر اول پرداخت و نه کسي اعلام عزاي عمومي کرد. تاب آوردن را ياد گرفتيم وقتي که دانستيم و با گوشت و پوست مان لمس کرديم که دعواهاي جناحي نه براي ما که براي صندلي هايي است که قدرت و مکنت را يک جا به صاحبان موقت شان تقديم مي کنندو... گواراي تان باد!