اندر حکایت جادوگری‌های مجازی جادوگر
- مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات
- تاریخ انتشار : پنج شنبه, 19 بهمن 1396 09:07
دست خودش نیست، عادت کرده است زمین و زمان را به هم بریزد و خواه‌ناخواه اهالی فوتبال را پای فعل و انفعالاتش میخکوب کند، چه آن زمان که در سال‌های جوانی کابوس مدافعان حریف بود و چه حالا که کمی دورتر از سال‌های جوانی، باز هم به کابوسی دیگر بدل شده است اما این بار نه‌فقط برای حریفان، که حتی برای برخی دوستداران و دلسوزان واقعی‌اش. بالطبع علی کریمی را می‌گوییم، یاغی همیشگی فوتبال ایران که گرد پیری‌ای که روی سر و صورتش نشست هم نتوانست مهار شدنی‌اش کند و او را در هیچ چارچوب مشخصی بگنجاند. علی کریمی این روزها تیتر یک فوتبال ایران است.
برخلاف تصور بسیاری از علاقه‌مندان فوتبال که با خود خیال می‌کردند سرمربیگری کریمی در سپیدرود می‌تواند با ایجاد مشغله‌های ذهنی جدید برای کریمی، او را حداقل از نزاع مستقیم با مسئولان فدراسیون فوتبال و امثالهم و حواشی پیرامون آن دور کند، حضور دوباره کریمی در عرصه فوتبال نه‌تنها به آرام شدن اوضاع نینجامید بلکه سبب شد تا آتش اختلافات روزبه‌روز شعله‌ور‌تر شود و حالا دامن زدن به این اختلافات پای افراد زیادی را هم به ماجرا باز کرده است. بدون شک حیات افرادی چون علی کریمی برای هر جامعه‌ای غنیمت است. چه جامعه فوتبال و چه هر جامعه دیگری که خواه‌ناخواه با اتفاقات پشت پرده و به‌موجب آن فسادهای مختلف دست و پنجه نرم می‌کند.
وجود کریمی و کریمی‌ها به‌عنوان چهر‌ه‌های محبوبی که از پایگاه‌های اجتماعی قدرتمند برخوردارند نه‌تنها از سوی مردم که از سوی مسئولانی که نیاتی به غیر‌از نیات منفعت‌طلبانه در سر دارند نیز باید غنیمت شمرده شود. فارغ از موضوعاتی که امروز از زبان علی کریمی در نکوهش مدیریت حاکم بر فوتبال ایران مطرح می‌شود، بی‌شک باید قدردان افرادی چون کریمی بود که حاضرند هزینه‌های زیادی را شخصا متحمل شوند تا پرده‌ها را کنار زده و چه برای مردم و چه برای مسئولان نظارتی، ریشه‌های فساد را آشکار سازند.
اما در این بین با وجود ارزشمند بودن مسیر کلی‌ای که علی کریمی در پیش گرفته است، نقدهای بسیاری نیز به زمانبندی طرح موضوعات، نحوه بیان بسیاری از انتقادات، شیوه استناد به منابع و... از سوی علی کریمی، وارد به‌نظر می‌رسد. علی کریمی درحال‌حاضر سرمربی تیم سپیدرود رشت است. بی‌شک شخصیت حقیقی کریمی هزینه‌های مربوط به دست به یقه شدن با بسیاری از مدیران را پذیرفته است اما هیچ تضمینی نیست که شخصیت حقوقی سرمربی تیم فوتبال سپیدرود نیز با این موضوع کنار آمده باشد.
بی‌شک مدیران باشگاه سپیدرود که کریمی را به‌عنوان سرمربی تیم‌شان انتخاب کرده‌اند و همچنین هواداران پرشمار سپیدرود که بعد از سال‌ها رنگ لیگ برتر را دیده‌اند حاضر نیستند سپیدرود قربانی افشاگری‌های کریمی شود و تاوان سنگینی چون سقوط در پایان فصل را پس بدهد. از لحاظ حرفه‌ای نیز کریمی بهتر از همه ما می‌داند که وقتی مسئولیت سرمربیگری در سپیدرود را پذیرفته است، متعهد شده است که تمام تلاش خود را معطوف موفقیت تیمش کند. تعهدی که ممکن است با هیاهوی ایجاد شده تحت‌الشعاع قرار گیرد و موجب شود از لحاظ حرفه‌ای نیز رفتار کریمی به تایید نرسد.
سبک بیان بسیاری از انتقادات نیز از سوی علی کریمی، در شأن و شخصیت فردی که یکی از اسطوره‌های فوتبال ایران به‌شمار می‌رود نیست. گرچه نزدیک بودن کریمی به مردم و به اصطلاح خاکی بودنش همواره یک امتیاز مثبت برای او بوده است اما استفاده از لحنی نه‌چندان محترمانه در انتقادات کریمی، در سایه خودمانی بودن زبان او پنهان نخواهد شد و آهسته آهسته چنین لحن و چنین شیوه بیانی از اعتبار کریمی خواهد کاست. ضمن اینکه در استناد علی کریمی به برخی منابع نیز می‌توان ایراداتی از او گرفت.
او در کانال تلگرامی‌اش برای تاختن به برخی مدیران، بعضا به صحبت‌های دیگر افراد استناد می‌کند که هیچ تضمینی در صحت آن وجود ندارد و همین موضوع می‌تواند در آینده‌ای نزدیک برای او دردسرهای گسترده حقوقی ایجاد کند. بی‌تردید در خاطر هرکس که در ایران فوتبال را به‌خاطر زیبایی‌هایش دنبال می‌کند، سوای هرگونه علایق رنگی، علی کریمی شاخص‌های بسیاری برای دوست داشته شدن دارد، مگر می‌توانیم فوتبال علی کریمی را دیده باشیم و حالا دلتنگ آن حجم از زیبایی در ساق‌های یک فوتبالیست نباشیم؟
مگر می‌توانیم رفتارهای انسانی علی کریمی در خارج از مستطیل سبز را رصد کرده باشیم و برایش در قامت یک پهلوان احترام قائل نباشیم؟ مگر می‌توانیم سکوت نکردن‌ها و تاب نیاوردن‌های او در قبال مشکلات فوتبال‌مان را به یاد بیاوریم و به آینده او در فوتبال‌مان اهمیتی ندهیم؟ علی کریمی بدون هیچ تردیدی یک هدیه الهی برای فوتبال ماست، هدیه‌ای که آیندگان حسرت داشتنش را می‌خورند و ما هم عصرانش می‌خواهیم حالا حالاها از حضورش در فوتبال لذت ببریم، کاش حواس خودش هم به قلب‌هایی که هنوز برایش می‌تپد و فوتبال را بدون او نمی‌خواهد، بیشتر باشد.
روزنامه وقایع اتفاقیه
