رکورد بدهی سرخابی ها را باید در گینس ثبت کرد



اخبار,اخبار ورزشی,استقلال و پرسپولیس

اعتقاد دارم علت اصلی واگذاری استقلال و پرسپولیس پاک کردن این صورت مساله است که تا کنون نظارت و کنترلی روی مدیریت اقتصادی این دو باشگاه وجود نداشته است. اصلا باید این رکورد را در گینس ثبت کرد که در طول 4 سال بدهی های دو باشگاه به 80 تا 100 میلیارد تومان رسیده امیررضا واعظ آشتیانی مدیرعامل سابق استقلال در گفتگو با تابناک در خصوص خصوصی سازی سرخابی ها، وضعیت درآمد زایی باشگاه و سازمان لیگ و البته فساد در فوتبال صحبت کرد..

*شما از منتقدین نحوه واگذاری باشگاه های استقلال و پرسپولیس هستید!
بله من بارها در مصاحبه های مختلف به این نکته اشاره کردم که واگذاری سرخابی ها بدلیل مهیا نبودن بسترهای لازم در کشور به سرانجام نخواهد رسید. نکته مهم این است که اصل 44 قانون اساسی شامل ورزش نمی شود! این اشتباهی است که هم مجریان هم مجلسی ها در برداشت از اصل 44 داشته اند. دلیل این مساله هم اینست که بحث آموزش و پرورش و فرهنگ که ورزش و فوتبال هم زیرمجموعه آن است در این اصل نمی گنجند.

*پس برای خصوصی سازی چه باید کرد؟
دولت باید بسترهای لازم و شرایط را برای ورود بخش خصوصی به ورزش و فوتبال آماده کند. متاسفانه به جای جذب سرمایه گذار، امکانات و بخش های ورزشی خود را واگذار می کنیم. همه دنیا برای توجیه اقتصادی سرمایه گذاری در ورزش، بخش صنعت و تولید خود را سر و سامان داده اند اما ما در این بخش با چالشی جدی مواجه هستیم.

 

هیچ برنامه حمایتی در بخش صنعت و تولید نداریم پس چگونه انتظار داریم ورزش را اقتصادی کنیم؟ 2 فاکتور در اقتصاد ورزش تاثیر گذارند و باعث جذب سرمایه گذار می شوند  اول ورزش همگانی  است که ما نداریم و دوم حمایت از صنعت و تولید است که این مساله هم دیده نمی شود.  پس تا این مشکلات برطرف نشود در بحث اقتصادی کردن ورزش در حال وقت تلف کردن هستیم.

*به نظر می رسد خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس بیشتر سیاسی بوده تا اقتصادی و ورزشی!
بحث واگذاری این دو باشگاه از اواخر دهه 70 شروع شد و تا به امروز ادامه دارد. البته این مساله بیشتر شبیه نمایش و بازی سیاسی بوده و از دو حالت بیشتر خارج نبوده است: یا تصمیم گیران به شرایط واگذاری واقف نبوده اند یا اینکه فقط به فکر تابوشکنی واگذاری استقلال و پرسپولیس بوده اند کما اینکه یکی از نمایندگان مجلس هم به این مساله اشاره داشت. متاسفانه می بینیم که در این بحث تابوشکنی باعث افتخار برخی ها شده ولی واقعیت آن از چاله به چاه افتادن است.

 

اما بعد از چند دور مزایده که همه سرانجام آن را دیدند نقطه نظرات کارشناسان غالب شده است. پیش از این نیز در مصاحبه های مختلف پیشنهادی به دولت دادم و آن ارائه لایحه به مجلس برای ایجاد تنفس و وقفه در این امر است تا دولت بتواند شرایط و زمینه را فراهم کند.

 

اعتقاد دارم علت اصلی واگذاری استقلال و پرسپولیس پاک کردن این صورت مساله است که تا کنون نظارت و کنترلی روی مدیریت اقتصادی این دو باشگاه وجود نداشته است. اصلا باید این رکورد را در گینس ثبت کرد که در طول 4 سال بدهی های دو باشگاه به 80 تا 100 میلیارد تومان رسیده است و بر هیچ کس خرده ای نگرفتند! اگر مدیری در بخش های دیگر چنین عملکردی داشته باشد حتما مورد مواخذه قرار می گیرد.

 

اعتقاد دارم دلیل اصرار بر واگذاری استقلال و پرسپولیس در این شرایط سرپوشی است برای پنهان کردن عدم انجام وظایف مدیریتی و نظارتی! متاسفانه نه متولی ورزش در این سالها و نه مجلس شورای اسلامی و نه نهاد های نظارتی ذی ربط روی عملکرد مدیران در این دو باشگاه نظارت و کنترلی نداشته اند ضعف مدیریتی و عدم شایسته سالاری باعث بوجود آمدن میلیارد ها تومان بدهی شده است.

*دلیل این مساله را چه می دانید؟
ببینید کسانی که ادعای تحصیلات ورزشی دارند از اول انقلاب تا کنون ورزش را در دست داشته اند و تلاش کرده اند ناکامی ها را گردن غیرورزشی ها بیاندازند. «ورزش را به دست ورزشی ها بسپاریم» این شعار تبلیغاتی است که مسئولین و دولت ها از آن استفاده می کنند این در حالی است که ورزش در این سالها در دست ورزشی ها بوده  است.

 

این نگاه حدود 40 سالی است که در دنیا وجود ندارد اما در کشور ما باعث بلاتکلیفی ورزش شده است. متاسفانه در چند سالی که از عمر انقلاب اسلامی می گذرد تعریفی از جامعه ورزش نداشته ایم. مشخص نیست ورزش هدف است یا ابزار؟! ورزش در رتبه آخر تصمیم گیری دولت مردان قرار دارد و به همین دلیل وضعیت بهتری از امروز پیدا نخواهد کرد. این در حالی است که در سایر کشورها ورزش و فوتبال حرف اول را می زند.

 

رسانه های دنیا به خوبی اخبار ورزش را پوشش می دهند و این نکته مورد توجه دولت ها قرار گرفته است. موفقیت های ورزشی می تواند برد سیاسی و اقتصادی برای آنان به همراه داشته باشد. شعار ورزش را به ورزشی ها بسپاریم اجازه نمی دهد پیشرفت کنیم اجازه نمی دهد ورزش در رتبه اول تصمیم گیری دولت های ما باشد.

*ولی مدیران غیر ورزشی ناموفق هم داشته ایم!
ببینید ما گرفتار افرادی شدیم که ورزش را برای خودشان، طایفه شان و قبیله شان می خواهند نه برای جامعه و مصالح کشور! افرادی که سن شان تکافوی یاری ورزش را نمی دهد با بیش از  70 سال سن، رئیس دفتر وزیر ورزش می شوند. آن وقت چگونه انتظار داریم ورزش پیشرفت کند؟ وزارت ورزش و جوانان به وزارت کهنسالان تبدیل شده است.

 

امروزه شاهد هستیم که  هیات مدیره استقلال و پرسپولیس را بر اساس فوتبالی بودن می بندند. اگر استقلال و پرسپولیس باشگاه هستند که نباید اینگونه هیات مدیره انتخاب کرد؟ شما در هیات مدیره بزرگترین باشگاه های دنیا مدیرانی با تخصص جامعه شناسی، اقتصاد و ... می بینید. کار اعضای هیات مدیره تصمیم گیری های استراتژیک و کلان است. هیات مدیره در کشور ما به خوبی تعریف نشده است. فوتبالیست های قدیمی قابل احترام هستند اما باید اعضای هیات مدیره باشگاه متخصص باشند.

 

بکن بائر قیصر فوتبال آلمان است و همه به دیده احترام به او می نگرند ولی او رئیس افتخاری باشگاه بایرن مونیخ است نه عضو هیات مدیره باشگاه! ورزشی ها ورزش را به سیاست آلوده کرده اند. نگاه های سیاسی در انتصابات دخیل است. البته این انتقاد ها نسبت به دولت های قبلی هم وارد بوده است. اعتقاد دارم افرادی که خارج از ورزش افرادی موثر و تاثیر گذارند البته مدیرانی ورزش و غیر ورزشی داشته ایم که نا موفق بوده اند و باید از ورود مجدد آنان جلوگیری کرد. دو سال از عمر دولت می گذرد ولی نه در ورزش نه در اقتصاد ورزشی اتفاق خاصی رخ نداده است.

 

بارها پیشنهاد داده ام مجلس مصوبه ای  را تصویب کند که دولت مکلف باشد زمینه و بستر جذب سرمایه گذار را تا تاریخ و زمان مشخصی فراهم کند. اینکه بخواهیم بدون بستر سازی و بدون امکانات دو باشگاهی را که در ذهن مردم جایگاه خاصی دارند خصوصی یا واگذار کنیم نتیجه ای نخواهد داشت.

*شما در مصاحبه های قبلی تان اشاره کرده بودید که استقلال و پرسپولیس زیان ده هستند و از طرف دیگر اعتقاد دارید این دو باشگاه از طریق بورس باید واگذار شوند!
بله اعتقادم این است که این دو باشگاه باید به سود دهی برسد سپس حداقل از طریق فرابورس واگذار شود. به دلیل عدم نظارت دستگاه های ذی ربط و عدم توجه به برگزاری مجمع باشگاه ها، استقلال و پرسپولیس به زیان دهی رسیدند.

 

وقتی مجمعی برگزار نشود مشخص نیست باشگاه سود داشته یا زیان! مدیریت ضعیف در طی 4 سال باعث شده تا باشگاه از نقطه سر به سر به میلیارد ها تومان بدهی برسد! بینید برلوسکونی  از مدیریت باشگاه تا نخست وزیری هم رسید و به رغم محکوم شدن در دادگاه به دلیل مفسده های بسیار، هیچ مرجعی نتوانست وی را حبس کند.

 

این تبعات سیاسی مدیریت در باشگاه های بزرگ است. متاسفانه کسانی که متولی فروش بودند فروش استقلال و پرسپولیس را با فروش یک کارخانه یکسان می دانستند! استفاده از تجربه نباید بهانه ای باشد که مدیران فرسوده یا بی کفایت باز هم دور آقایان جمع شوند.

*بحث خصوصی سازی یک طرف و در طرف دیگر موضوع درآمد زایی باشگاه ها قرار دارد. سازمان لیگ نتوانسته است از حق پخش و تبلیغات محیطی درآمدی داشته باشد و همین مساله باعث افزایش مشکلات باشگاه ها شده است.
شما تحقیق کنید ببینید فیفا کجا اعلام کرده فدراسیون باید به دنبال درآمد زایی برای باشگاه ها باشد؟ پخش تلویزیون، کپی رایت، اسپانسر و بلیت فروشی 4 راه درآمد زایی هستند اما سوال اینجا است که سازمان لیگ چه وظیفه ای دارد که دنبال کار اقتصادی برود؟ آقایان می گویند باشگاه ها به آنان وکالت داده اند این یعنی باشگاه هایی ناتوان به مجموعه ای ناتوان تر برای درآمد زایی وکالت داده اند! متاسفانه شاهدیم فردی که روزنامه ای زرد داشت حالا برای فوتبال تصمیم گیری می کند.

 

ما در کشور جمهوری اسلامی زندگی می کنیم. طبق قانون اساسی رادیو و تلویزیون مربوط به حاکمیت است. قانون اساسی را نمی توان تغییر داد. اگر دوربین ها را به ورزشگاه راه ندهند یا صدا و سیما فوتبال پخش نکند همان قرارداد 160 میلیاردی که یک پنجم آن را هم دریافت نکرده اند چه ارزشی دارد؟ آقایان این کاره نیستند! معنی و مفهوم ورزش را نمی دانند و تا وقتی که این افراد در ورزش متولی هستند اوضاع بهتر نمی شود.

 

باید تجربه را در کارهای مشورتی استفاده کرد نه اینکه یک نفر سالهای سال و به رغم بالا رفتن سن هنوز در ورزش تصمیم گیرنده باشد. ما چند مدیر جوان در ورزش داریم؟ چند مدیر جوان پرورش داده ایم؟ مساله دیگر اینکه مجلس تصویب کرده هیچ تشکیلاتی حق ندارد در ورزش حرفه ای هزینه کند. اگر قرار است پولی بدهند باید دولت ردیف بودجه در نظر بگیرد و مجلس تصویب کند یا قانون را اصلاح کنند.

 

ما قانون کپی رایت در کشور داریم ولی ورزشی ها قانون را رعایت نمی کنند. باید از مجلس بپرسند چرا کپی رایت رعایت نمی شود؟ برخی مدیران در فوتبال فسیل شده اند. بزرگترین خیانت این است که ورزش را به ورزشی ها بسپاریم. نباید در ورزش خط کشی و دیوار کشی کرد چرا که خطرناک است. اگر ورزش را فقط به ورزشی ها بدهیم پس ورزشی ها نیز نمی توانند به شورای شهر و مجلس راه پیدا کنند اما می بینیم که تعداد ورزشی ها در این بخش ها کم نیست! مسئولین نباید با شعار برخی ها اغوا شوند

*سوال آخر اینکه می گویند فساد در فوتبال وجود ندارد!
برخی ها برای اینکه مردم را بخندانند این جمله را می گویند. فی نفسه ورزش فاسد نیست. این افراد هستند که ورزش را به فساد می کشانند. افراد ناباب، افرادی که روزنامه زرد داشتند در فساد فوتبال دخیل هستند. افرادی که می گویند فساد در ورزش و فوتبال نیست خود درگیر این مسائل هستند.

 

باز هم تاکید می کنم ذات یک تشکیلات فاسد نیست بلکه این افراد هستند که فساد را بوجود می آورند. فیفا با آن همه عظمت خود فساد داشته و خبر دستگیری مدیران بلند پایه آن رسانه ای شد آن وقت برخی ها از عدم وجود فساد در فوتبال ایران دم می زنند. می گویند اگر کسی راجع به فساد صحبت کند و مدرکی نداشته باشد شکایت می کنند بروند شکایت کنند. مگر فوتبال ما مدینه فاضله است؟ این صحبت ها نشان از یک فضای دمکراتیک ندارد.

اخبار ورزشی - تابناک

کالا ها و خدمات منتخب

    تازه ترین خبرها(روزنامه، سیاست و جامعه، حوادث، اقتصادی، ورزشی، دانشگاه و...)

    سایر خبرهای داغ

      ----------------        سیــاست و اقتصــاد با بیتوتــــه      ------------------

      ----------------        همچنین در بیتوته بخوانید       -----------------------