برنامه فوتبالی یا جُنگ شبانه؟!

مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات

تاریخ انتشار : شنبه, 28 فروردين 1395 15:20

دربی هشتاد و دو تهران عجیب بود؛ کمتر کسی فکر می کرد پرسپولیس و استقلال این قدر شاداب و سرحال بازی کنند. عادت کرده بودیم دربی را با کسالت هر چه تمام ببینیم اما دیروز سرخ ها طوفان کردند و آبی ها هم پا پس نکشیدند. در این میان برنامه فوتبال برتر شبکه سه که متولی پخش مسابقات لیگ برتر است دست به آشنازدایی زد و به جای دعوت از کارشناسان فوتبال، سراغ چهار بازیگر رفت.

این تصمیم اما نتیجه ای عکس داد، دربی تبدیل به یک دورهمی از جنس «شام ایرانی» و جنگ های شبانه تلویزیون شد. هفت صبح این اتفاق را بررسی کرده است و در کنار آن نقبی به متن و فرامتن پخش تلویزیونی دربی زده است. این وسط داد خیلی ها از کیفیت کارگردانی بازی درآمد و حلاوت یک بازی جذاب به کام شان چندان خوش نیامد.

پیش از ورود به گزارش، لازم است به بازتاب گسترده رفتار به دور از ادب سام درخشانی اشاره کنیم. از شکست تیمش عصبی بود و پژمان بازغی را ملقب به واژه ای دور از ادب کرد. بماند که چه گفته؛ همین یک اتفاق کافی است تا پی به اشتباه استراتژیک تلویزیون در کنار گذاشتن کارشناسان فوتبال و دعوت از بازیگران در حوزه ای غیرتخصی برد.

ایده ای جذاب اما نچسب
روز گذشته استودیو فوتبال برتر میهمان سام درخشانی، کامبیز دیرباز، مهران غفوریان، سیاوش خیرابی و امیرعلی دانایی بود. درخشانی، خیرابی و دانایی نماینده آبی ها بودند و دیرباز، غفوریان و البته پژمان بازغی که به شکل تلفنی روی خط برنامه آمد، به عنوان نماینده پرسپولیس به برنامه دعوت شده بودند. این ایده که در راستای تلطیف دربی است، جدید نبود اما طبیعی است که کل کل شکل گرفته روی آنتن برای برخی طرفداران جذاب باشد.

پاشنه آشیل این ایده در کش دار بودن آن است. این که چهار بازیگر با هم بر سر پرسپولیس و استقلال کل کل داشته باشند، در حد یک آیتم 20 دقیقه ای جذاب است نه این که کل برنامه به آن اختصاص داده شود. برنامه فوتبال برتر با حضور این چهار بازیگر شروع شد؛ آنها پیش از مسابقه کری خواندند و علیه هم خط و نشان کشیدند. این طنازی جذاب است اما سوال این است که جای نکات فنی و تحلیل پیش از بازی کجا است؟ خیلی ها به اعتبار برنامه فوتبال برتر، پیش از موعد پای شبکه سه نشسته بودند ولی لاجرم باید شوخ طبیعی های بازیگران را به نظاره می نشستند.

کارگردانی تنبل
کارگردانی هم مهمترین ضعف تلویزیون بود. کارگردان عنان کار را در لحظاتی از دست می داد و تلاش او برای جذاب کردن قاب، با استفاده از تصاویر هوایی گرفتار اغراق می شد. در نیمه اول به شکل گل درشتی شاهد تصاویر هلی شات بودیم تا جایی که این خودنمایی پاشنه آشیل تصاویر بود. البته تصاویر هوایی کیفیت هم نداشتند. چرا کارگردان بر استفاده زیاد از آنها اصرار داشت، نمی دانیم.

7 دقیقه انتظار برای صحنه آهسته
در نیمه اول، اوج مشکل کارگردانی به نشان دادن صحنه های آهسته بازمی گشت. صحنه آهسته گل اول پرسپولیس با تاخیر پخش شد و این اتفاق برای گل دوم قرمزها به رکورد حدود هفت دقیقه ای رسید! درست است که بلافاصله پس از گل، پرسپولیس صاحب پنالتی شد اما کارگردان به اندازه کافی فرصت برای نشان دادن تصویر آهسته گل داشت.

ضربه زیبای عالیشاه کو؟
در نیمه دوم تاخیرها ادامه داشت اما نکته عجیب و منفی در کارگردانی دربی، عدم پخش تصویر آهسته ضربه امید عالیشاه بود. بازیکن پرسپولیس از خروج مهدی رحمتی استفاده کرد و قصد داشت توپ ورا از بالای سر او گل کند. این حرکت زیبا و واکنش جذاب دروازه بان استقلال اما از نظر کارگردان مستحق تصویر هسته نبود.

تصاویر بی مورد
کارگردان هر چقدر تصاویر آهسته لحظات مهیج دربی را دیر پخش می کرد (و یا اصلا پخش نمی کرد) سراغ آنها می رفت که جذابیتی نداشتند و پخش شان در میان صحنه های حساس بازی چیزی جز بازی با روان مخاطب نبود. از آن سو دوربین ها به خاطر بارندگی، خیس شدند و عوامل فنی پیش بینی هوا را نکرده بودند. این اتفاق باعث شد کیفیت تصاویر بد شود و شلختگی تصویری به دست آید.

پیش تر اشاره کرده بودیم که عنصر زیبایی شناسی در قاب تصویر تلویزیون رعایت نمی شود. این اتفاق دیروز هم رخ داد و مسابقه پیامکی هواداران تیم های پرسپولیس و استقلال با فرمتی عریض زیرنویس می شد و قاب شبکه سه را از ریخت می انداخت.

گزارشگری که عادی بود
محمدرضا احمدی گزارش دربی هشتاد و دوم پایتخت را بر عهده داشت. بازی داغ و جذاب شروع شد ولی او سعی می کرد راوی بازی باشد و تکه پرانی و بذله گویی های فی البداهه نداشت. گزارش او یادآور مسابقه آلمان و برزیل در جام جهانی 2016 است که آلمان ها با هفت گل شگفتی آفریدند اما احمدی کاملا عادی گزارش می داد و گویی شوکه شده بود!

برنامه ای مغایر با رویکرد تلویزیون
بازی تمام شد؛ در اوج هیجان و جذابیت. در این مواقع عاشقان سینه چاک فوتبال چشم شان به دهان کارشناسان فنی و داوری دوخته شده تا مسابقه را برای شان آنالیز کنند. این بار اما باز هم کل کل بازیگران جای تحلیل فنی را گرفته بود و به دلیل کثرت شان این کری خوانی پایان نداشت. کار تا جایی پیش رفت که دو بازیگر نزدیک بود روی آنتن رفتاری منشوری کنند!

سام درخشانی که از باخت استقلال ناراحت بود، بحثی را شروع کرد و کامبیز دیرباز جواب جر زنی اش را داد. همانطور که اشاره کردیم با واژه ای دور از ادب، بازغی را نواخت. سازندگان فوتبال برتر که دیدند کار به جای باریک می رسد، مجری دوم یعنی مرتضی حسینی را روانه صحنه کردند تا ماجرا فیصله یابد. توی پرانتز بگوییم که ما مشکلی با جر و بحث روی آنتن نداریم اما چنین مباحثه ای در این گونه موارد به دلیل حساسیت طرفداران دو آتشه سرخابی ها با رویکرد تلویزیون جور درنمی آید.

باز هم توی پرانتز بگوییم که حسینی مجری خوبی نیست و با قرعه کشی اش در فوتبال برتر بخشی از جذابیت را گرفته، بگذریم چون قبلا به طور مفصل درباره اش نوشته ایم.

فرصتی که از دست رفت
این اتفاقات در حالی رخ می داد که دربی پتانسیل تحلیل های فنی و داوری فراوان داشت. حتما خود برنامه سازان و عوامل فوتبال برتر متوجه عطش بیننده ها به تحلیل بازی در این برنامه هستند و می دانند باید پیش از بقیه برنامه ها و رسانه ها خوراک خوب به آنها بدهند. فوتبال برتر این بار فرصت سوزی کرد و خیلی راحت عرضه را به رقبا واگذار کرد. فراموش نشود که داریم از دربی استثنایی حرف می زنیم؛ مسابقه ای که شش گل داشت و کلی صحنه حساس. کمتر دربی به خاطر داریم که تا این حد سطح کیفی آن بالا باشد.

عوامل فوتبال برتر بعد از 20 دقیقه باید متوجه اشتباه شان می شدند و با دیدن کیفیت بازی متوجه می شدند بعد از مسابقه لازم است کارشناسان و خبره های حوزه فوتبال در استودیو و روی خط برنامه حاضر شوند.

بازغی به جای کارشناس فوتبال
فوتبال برتر بر ایده خود اصرار داشت، یعنی نه تنها میهمان متخصص بعد از پایان بازی به برنامه نیاورد که با هیچ کدام از کارشناسان داوری ارتباط تلفنی نگرفت. عجیب تر آن که پژمان بازغی را روی خط آورد و مشی این بازیگر هم مثل دیگر میهمان ها بود. برای علاقه مندان فوتبال اما هیچ کدام از این تحلیل های شخصی جای تحلیل فنی را نگرفت.

برنامه دیروز فوتبال برتر یادآور برنامه شبکه خانگی «شام ایرانی» است. جایی که مهران غفوریان و کامبیز دیرباز به همراه حمید عسگری و امیرحسین رستمی چنین تجربه ای در کری خوانی داشتند. آنجا حرجی نیست و اصلا یکی از جذابیت های «شام ایرانی» و برنامه های فان همین کل کل ها است اما از یک برنامه تخصصی فوتبال چنین رویه ای بعید و غیرقابل اغماض است. درست مثل این است که بعد از مسابقه ال کلاسیکو، سام درخشانی و کامبیز دیرباز و دیگر بازیگران عزیز روی خط بیایند و درباره آن نظر بدهند. کاش تلویزیون دیگر دچار این اشتباه نشود؛ اشتباهی که پیش تر با «ورزش از نگاه دو» با انتخاب پژمان بازغی به عنوان مجری مرتکب شد ولی عبرت نگرفت.

اخبار ورزشی - روزنامه هفت صبح،برترین ها