قانون را به خاطر "پرسپولیس" عوض می‌کنند؟ / از چاله به چاه!
- مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات
- تاریخ انتشار : چهارشنبه, 29 ارديبهشت 1395 08:06
به گزارش جام نیوز، شايد كمتر كسي فكرش را مي‌كرد سرنوشت قهرمان ليگ پانزدهم را «تفاضل گل» معلوم كند، اما رقابت تنگاتنگ پرسپوليس و استقلال صنعتي خوزستان هر دوي آنها را مشتركا به امتياز57 رساند تا خط دفاع و گلر بهتر تيم ويسي، جام را به خوزستان ببرند.
بعد از اتفاقاتي كه امسال رخ داد، حالا از فدراسيون فوتبال و سازمان ليگ خبر مي‌رسد كه آقايان در تدارك تغيير قوانين هستند و بدشان نمي‌آيد از فصل آينده به جاي گل‌شماري، قانون بازي مستقيم را به عنوان ملاك تعيين تيم برتر در جدول تعيين كنند. به اين معنا كه از اين به بعد اگر امتيازات دو تيم در هر نقطه‌اي از جدول مساوي شد، به جاي بحث تفاضل گل، مجموع نتايجي كه آنها در دو بازي رفت و برگشت برابر هم كسب كرده‌اند معلوم خواهد كرد كدام تيم بايد بالاتر بايستد.
البته اين ايده فعلا در حد پيشنهاد است و هنوز هيچ چيز قطعي نشده، اما جالب است كه پيشنهاد دهندگان اين طرح ادعا مي‌كنند توجه به بازي مستقيم، استانداردهاي ليگ ايران را بين‌المللي‌تر مي‌كند. اين در حالي است كه بين تمام ليگ‌هاي معتبر جهان، فقط در لاليگاي اسپانيا از قانون بازي مستقيم تبعيت مي‌شود و در مسابقات باشگاهي كشورهايي مثل آلمان، انگليس و اسپانيا، اين تفاضل گل است كه تيم بالا و پايين را مشخص مي‌كند. حالا معلوم نيست دوستان چطور به اين نتيجه رسيده‌اند كه اتفاقات حرفه‌اي فقط در اسپانيا رخ مي‌دهد و بقيه ليگ‌هاي دنيا آماتور هستند؟!
چرا تفاضل گل عادلانه‌تر است؟
اگر قرار باشد مسوولان برگزاري ليگ برتر ايران به تامين «عدالت» فكر كنند، به نظر مي‌رسد باقي گذاشتن قانون تفاضل گل بهترين انتخاب ممكن است. بايد توجه داشته باشيم كه بحث بازي مستقيم عمدتا در تورنمنت‌هاي كوتاه و مسابقاتي مورد استفاده قرار مي‌گيرد كه تنها چهار يا پنج تيم در حال رقابت با يكديگر هستند.
در اين شرايط از آنجا كه اولا احتمال هم‌امتياز شدن تيم‌ها با هم بيشتر است و ثانيا ممكن است تيمي فقط به خاطر پيروزي قاطع در يك مسابقه سرنوشت كل جدول را به هم بريزد، به بازي مستقيم اولويت داده مي‌شود تا حقي از تيم‌ها ضايع نشود. با اين حال وقتي در مورد يك ليگ 16تيمي با 30هفته بازي حرف مي‌زنيم، طبيعي است كه گل‌شماري مي‌تواند خيلي منصفانه‌تر از بازي مستقيم باشد.
بازه برگزاري چنين ليگي، حدود 9ماه است و وضعيت تيم‌هاي حاضر در آن ممكن است بارها تغيير كند. در اين شرايط چرا بايد به جاي يك روند منظم، تنها دو بازي در سال را معيار قضاوت نهايي قرار بدهيم؟ مثلا به همين لاليگا توجه كنيد؛ رئال مادريد در بازي رفت 4گل از بارسلونا خورد، اما وضع اين تيم در ادامه فصل بهبود يافت و با زيدان روزهايي طلايي را از سر گذراند. آنها حتي در بازي برگشت با بارسا، يك پيروزي مهم 10نفره به دست آوردند، اما اگر امتيازات‌شان در پايان فصل برابر مي‌شد، همان باخت چهار گله دور رفت همه چيز را خراب مي‌كرد و هيچ جايي براي احترام به اين همه پيشرفت و دگرگوني در رئال باقي نمي‌ماند. در مثالي ديگر فرض كنيد امسال پرسپوليس به جاي استقلال خوزستان، با سپاهان در كورس قهرماني بود و در نهايت با قانون بازي مستقيم و به خاطر باخت چهار بر دوي ابتداي فصل، جام را از دست مي‌داد. آيا اين مي‌توانست منصفانه باشد؟ آيا پرسپوليسي كه در ادامه فصل ديديم، همان تيم شلخته و پراشتباه هفته سوم در اصفهان بود؟ تازه فراموش نكنيم اولويت دادن به بازي مستقيم، از انگيزه تيم‌ها براي ارايه نمايش‌هاي تهاجمي كم مي‌كند و نقش حياتي‌تري هم به اشتباهات احتمالي داوري مي‌دهد. فقط تصور كنيد در بازي رودرروي دو تيم مدعي، داور يك پنالتي اشتباه بگيرد. در اين صورت حتما زهر تصميم او بيشتر و شديدتر به جان تيم زيانكار خواهد نشست و ممكن است سرنوشت كل فصل را تغيير بدهد. آقا نكنيد اين كار را؛ يك قانون درست و حسابي داريم، حداقل آن را به نابودي نكشانيد!
