«پرسپولیس واس‌ماس»؛ شعار این روز‌های هر‌ که به این باشگاه می‌آید!



حمیدرضا سیاسی، حسین هدایتی، محمد حسین فلاح‌نژاد. هرسه در یک نقطه مشترکند و آن اینکه حضور هیچ رقیبی را در امر مدیریت پرسپولیس برنمی‌تابند. شاید همین عدم تعامل بزرگترین مشکل پرسپولیس باشد. مدیرانی که با هیچ رقیبی در این اقلیم نمی‌گنجند و همین تلاش برای خارج کردن رقیب موجب شده تا پرسپولیس در این روزها ضربه بخورد.

هم‌اکنون قرار است باشگاه پرسپولیس‌ دوران جدیدی را شروع کند؛ دوران جدیدی که قرار است با آمدن برانکو ایوانکویچ به این تیم، ‌رقم بخورد. سرخ‌ها امید چندانی به لیگ ندارند و فقط دلشان می‌خواهد آن را با رتبه‌ای بهتر از نهم به پایان برسانند. در مقابل اما در لیگ قهرمانان آسیا، خیلی امیدوارند به نتایج مطلوبی دست پیدا کنند؛ اما فرا‌تر از لیگ و لیگ قهرمانان هواداران، کادر فنی و مدیریت این تیم امیدوارند، پرسپولیس را در لیگ بعدی بزرگ و قدرتمند بسازند. با این حال تجربه نشان داده که پرسپولیس برای رسیدن به این آرزو با مشکلاتی مهم‌تر از آنچه در زمین و روی نیمکت وجود دارد، دست و پنجه نرم می‌کند.

به گزارش تابناک، آنچه پرسپولیس را در این سال‌ها تضعیف کرده، نوع نگاه افرادی است که به هر طریقی به این تیم اضافه می‌شوند و در مناصب مختلف برای این تیم بزرگ تصمیم‌گیری می‌کنند؛ افرادی که پرسپولیس را ابزاری برای مطرح شدن و خودنمایی ‌می‌دانند و دلشان می‌خواهد به مدد وصل شدن به تیم بزرگ و پرطرفدار پایتخت، خودشان را از دریچه‌ای دیگر مطرح کنند؛ افرادی که بعضا در حوزه‌های دیگر موفق هستند و دستاوردهای زیادی هم دارند، ولی گویا همه این موفقیت‌ها، پول‌ها و مسائلی از این دست آن‌ها را راضی نکرده و حالا برای کسب شهرت و محبوبیت چه چیزی بهتر از پرطرفدار‌ترین تیم ایران و آسیا؟

هنوز کسی تحلیل درستی از اینکه چرا میلیاردر‌ها در ایران علاقه‌دارند به سمت تیم‌داری در فوتبال بیایند ارائه نکرده و هنوز این سؤال وجود دارد که چه چیزی موجب می‌شود تا یک میلیاردر ـ‌ که در کار تجارت حساب ریال به ریال پول‌هایش را دارد ـ ‌یکباره وارد عرصه فوتبال می‌شود و برای تماشای رایگان یک مسابقه فوتبال برای هواداران، نزدیک به یک میلیارد تومان فقط برای یک بازی هزینه می‌کند؟ اگر آبرامویچ چلسی را می‌خرد، علاوه بر اینکه مشهور و محبوب می‌شود و به صفحه اول روزنامه‌ها می‌آید، اما از آن سو ضرر هم نمی‌کند، زیرا فوتبال در انگلستان، ‌تجارت پر سودی است و او از قبل خرید چلسی ضرر که نمی‌کند، هیچ، بلکه بر ثروتش هم افزوده می‌شود.

 

اخبار,اخبار ورزشی , باشگاه پرسپولیس

 
اما حال و روز فوتبال ورشکسته ما به خوبی نشان می‌دهد که ورود به آن، جز افزودن بدهی بر بدهی حاصلی ندارد؛ پس چه می‌شود که مثلا حمیدرضا سیاسی به محض ورودش به هیأت مدیره پرسپولیس چند میلیارد از هزینه‌های این تیم را تقبل می‌کند؟!

همین علامت سؤالی که در خصوص ورود افرادی از این دست به فوتبال و باشگاه‌داری در ایران وجود دارد، موجب شده تا در خصوص تیمی مثل پرسپولیس شاهد وضعیتی اینچنین باشیم. افرادی که برای محبوب و مشهور شدن، خودشان را به این تیم وصل کرده‌اند و به جای اینکه به فکر پرسپولیس باشند، به فکر منفعت خود از این راه هستند؛ افرادی که با اضافه شدن به تیم، حضور هیچ رقیبی را برنمی‌تابند و شخصیت طنز «آقای زهتاب» سریال «در حاشیه» را تداعی می‌کنند. سیاسی ‌حضور رحیمی را برنمی‌تابند و با آن شوک عجیب و کودتا، او و دایی را از تیم کنار می‌گذارد. هدایتی ‌به دنبال ورود به هیأت مدیره و خرید باشگاه است و با جمعی از پیشکسوتان پرسپولیس به دنبال نجات این تیم از چنگال نااهلان است و حالا امروز هم نژادفلاحی، که هنوز یکی دو ماه از قائم مقامی‌اش در باشگاه نمی‌گذرد، ‌اعلام می‌کند سیاسی را مدیرعامل نمی‌داند و نمی‌تواند با او کار کند.

حالا شما تصور کنید با این حلقه‌های قدرت در پرسپولیس، که هر یک ادعاهایی دارند، آیا پرسپولیس حتی در روز‌ها و ماه‌های آینده رنگ آرامش ‌می‌بیند؟ به نظر اگر حرف آقایان همچنان‌‌ همان حرف «انا الرجل» باشد، اتفاق مثبتی در این تیم رخ نخواهد داد و آن وقت این تیم حتی با کاپلو و آنچلوتی هم نتیجه نخواهد گرفت.

اما اگر آقایان مدیر اندکی ‌پا بر منیت‌هایشان بگذارند و این علاقه مفرط به دیده شدن و در کادر دوربین بودن را فراموش کنند، شاید بتوان امیدوار بود که پرسپولیس بتواند خنده را بر چهره هوادارانش بیاورد!

اخبار ورزشی - تابناک

 

کالا ها و خدمات منتخب

    تازه ترین خبرها(روزنامه، سیاست و جامعه، حوادث، اقتصادی، ورزشی، دانشگاه و...)

      ----------------        سیــاست و اقتصــاد با بیتوتــــه      ------------------

      ----------------        همچنین در بیتوته بخوانید       -----------------------