حرف تکان دهنده لژیونر تیم کی روش:قلیان ها جای زمین خاکی های فوتبال را گرفتند

مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات

تاریخ انتشار : جمعه, 04 تیر 1395 10:13

کریم انصاری‌فرد در غیبت اشکان دژاگه و رضا قوچان‌نژاد در تیم ملی چهره شد. درست بعد از روزهایی که وحید هاشمیان به عنوان آخرین مهاجم درخشان، تیم ملی را ترک کرد. دیگر خبری از علی دایی در روزهای اوجش در تیم ملی نبود و انصاری‌فرد در کنار مهاجمان معمولی چون محسن خلیلی و غلامرضا رضایی قرار می‌گرفت. بنا به همشهری بودن با دایی و علاقه آقای گل جهان به او، خیلی‌ها از جانشینی مناسب انصاری‌فرد به جای دایی صحبت می‌کردند. گرچه می‌توانست در خط حمله یکه‌تازی کند، در عمل چنین نبود. در سال‌های اخیر با افتی روبه‌رو شد تا با حضور مهاجمانی چون دژاگه، قوچان‌نژاد و آزمون خیلی زود از چشم‌ افتاد. او البته دو بار در لیگ برتر فوتبال ایران آقای گل شد و بازی در تیم‌های سایپا و پرسپولیس را تجربه کرد. انصاری‌فرد با تیم ملی به جام جهانی 2014 برزیل رفت، اما شماره 10 تیم ملی تنها دو دقیقه مقابل بوسنی توانست به میدان برود. افول انصاری‌فرد در زمان کوتاهی به پایان رسید و آن هنگامی بود که به پانیونیوس یونان رفت. او پیش از آن تجربه قابل توجهی در اوساسونا نداشت و در فوتبال یونان درخشید و حالا به نظر می‌رسد بیشتر از هر زمان دیگری آماده است. انصاری‌فرد در گفت‌وگو با «تماشاگران امروز» که پیش از بازی دوستانه تیم ملی مقابل قرقیزستان انجام شد، درباره شرایط حضورش در لیگ یونان، تیم ملی، آینده فوتبالش و... صحبت کرده است.

*آقای انصاری‌فرد، یک فصل درخشان را در لیگ یونان گذراندی، فکر می‌کردی در پانیونیوس به روزهای اوج خود برگردی؟
برای من بازی و درخشش در پانیونیوس باعث خوشحالی است. اولین سالی بود که در لیگ یونان بازی می‌کردم و از اینکه عملکرد خوبی داشتم، حس خوبی دارم. البته مطمئن هستم در سال‌های بعد می‌توانم بهتر از این باشم.

*یعنی احتمال دارد برای فصل آینده باز هم در پانیونیوس بازی کنی؟
چیزی معلوم نیست. در حال حاضر در اردوی تیم ملی هستم و بعد از آن چند روزی استراحت می‌کنم. قرار است باز هم به یونان برگردم، اما اینکه چه تصمیمی بگیرم هنوز مشخص نشده است. باشگاه‌های یونانی به بازیکن‌سازی معروف هستند. برای همین لیگ یونان را دوست دارم و باشگاه پانیونیوس هم پیشنهاد تمدید قرارداد داده است اما معلوم نیست که بمانم یا بروم.

*ظاهرا پیشنهادهایی از دیگر تیم‌های خارجی دریافت کرده‌ای.
واقعیت این است که همه چیز به تصمیم مدیربرنامه‌هایم برمی‌گردد. او به فکر من است و هنوز برای من تصمیمی نگرفته. من هم چون به کارِ مدیربرنامه‌هایم ایمان دارم، هنوز تصمیمی نگرفته‌ام. با همه اینها من یک سال فوق‌العاده را در یونان داشتم و تصمیم گرفتن در این شرایط کارِ سختی است.

*قرار نیست به فوتبال ایران برگردی؟
سال قبل وقتی از اسپانیا برگشتم، خیلی از تیم‌های ایرانی پیشنهاد بازی دادند. اما نه آن موقع و نه الان قصد بازگشت به فوتبال ایران را نداشتم و ندارم. حداقل الان فکر می‌کنم که نباید تصمیم به برگشتن به فوتبال ایران نگیرم بهتر است.

*البته در لیگ برتر ایران هم روزهای خوبی داشتی و حتی دو بار عنوان آقای گلی را به دست آوردی؛ این موفقیت در فوتبالت چقدر تاثیرگذار بود؟
من خیلی جوان بودم که آقای گل شدم. قطعا این موضوع برای پیشرفت در فوتبالم مهم بود. یعنی در آینده فوتبالی‌ام اهمیت داشت. وقتی یک فوتبالیست جوان آقای گل می‌شود و مورد توجه زیادی قرار می‌گیرد، توقعات از او بالا می‌رود. برای همین خیلی با انگیزه باید باشی تا بتوانی از مسیری که در آن قرار گرفته‌ای خارج نشوی. راستش من از مسیری که طی کردم راضی هستم.

*البته به نظر می‌رسید پیش از حضور در پانیونیوس از مسیر خارج شده بودی؟
خیلی خوب می‌دانم که باید در مقطعی عملکرد بهتری می‌داشتم. البته در روزهایی هم که خوب بودم باز هم دلم می‌خواست بهتر باشم. چون آدم قانعی نیستم و در هر موقعیتی که قرار می‌گیرم دوست دارم به موقعیت بهتری دست یابم.

*به نظر می‌رسد در باشگاه پانیونیوس احساس راحتی می‌کنی و در این تیم به موقعیت مناسبی دست یافته‌ای.
در این باشگاه همه چیز روی برنامه به جلو پیش می‌رود. من اصالتا آذری هستم و همه می‌دانند که ترک‌ها چقدر به غذا اهمیت می‌دهند. اما برای اینکه در پانیونیوس بازی کنم، چشم به روی خیلی از غذاها بستم. دیگر آبگوشت، قورمه‌سبزی، کوفته و... نمی‌خورم. مدت‌هاست لب به برنج نزده‌ام. در یونان مربی تغذیه دارم. او می‌گوید که حق نداری فلان غذا را بخوری و من سعی می‌کنم از این دستورات سرپیچی نکنم. البته مربی تغذیه با برنامه غذایی که می‌دهد ویتامین و پروتئین بدنم تامین می‌شود.

*اگر بخواهی از این نظر بازیکنان ایرانی را با بازیکنان خارجی و به‌ویژه بازیکنان اروپایی مقایسه کنی، چه خواهی گفت؟
یکی از دلایل عقب‌ماندگی فوتبال ما نبودِ امکانات مناسب برای بازیکنان و همچنین توجه کمتر به استعدادهای فوتبالی است. به نظر من، بازیکنان ایرانی به لحاظ استعداد چیزی کمتر از بازیکنان اروپایی ندارند. امکانات فوتبال در اروپا خیلی زیاد است و از کودکی بازیکنان بااستعداد را کشف می‌کنند. مثلا در اروپا بازیکن از هفت هشت سالگی می‌داند که توپ را چگونه استوپ کند. اما در لیگ برتر ایران هنوز بازیکنانی هستند که نمی‌توانند توپ را کنترل کنند. اصلا در سطح شهر هم وقتی قدم می‌زنیم زمین مناسب ورزشی نداریم. دیگر مثل سابق زمین فوتبال وجود ندارد و از زمین‌هایی مثل تنیس و... هم خبری نیست. در ایران فقط قهوه‌خانه و سفره‌خانه می‌بینیم. در زمین‌های خاکی هم برج‌های بزرگ تجاری یا مسکونی ساخته‌اند.

اخبار ورزشی - تماشاگران امروز