تاجرنیا: گودرزی بهترین کار را کرد/ نباید دنبال چالش ورزشی بودن وزیر رفت

مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات

تاریخ انتشار : چهارشنبه, 28 مهر 1395 14:22

 علی تاجرنیا در گفت‌وگو با ایسنا، در پاسخ به این سوال که نظرش راجع‌ به استعفای محمود گودرزی از سمت وزیر ورزش و جوانان چیست؟ اظهار کرد: به نظرم بهترین کاری که می‌شد آقای گودرزی انجام دهد همین بود که استعفا دهد. آقای گودرزی فردی دانشگاهی بود اما برای کار وزارت ساخته نشده بود. با توجه به ادغام دو حوزه جوانان و ورزش در قالب وزارت ورزش  و جوانان، عملا بخش جوانان مغفول مانده بود. به‌ هر حال یک مشکل ساختاری در این زمینه داریم که باید برای آن فکری شود. متاسفانه انگیزه جدی برای مطرح شدن مشکلات جوانان و بحث‌های این حوزه وجود نداشت و بحث جوانان تحت الشعاع بحث ورزش قرار می گرفت. به‌ هر حال مقوله ورزش، مقوله جذابی است و از طرفی خود آقای گودرزی هم نگاه منسجمی به حوزه جوانان نداشت.

وی ‌اضافه کرد: مطلب دومی که باید به آن اشاره کنم این است که جایگاه وزارت ورزش  و جوانان باید بسترسازی کند. مثل فرودگاه باشد که ایرلاین‌های مختلف در آن حضور دارند. این ایر لاین‌ها فدراسیون‌های مختلف ورزشی هستند. متاسفانه مدت‌ها است که جایگاه‌ها در این میان تغییر پیدا کرده و گاها فدراسیون‌ها نقش فرودگاه را پیدا کرده‌اند و وزارت ورزش  و جوانان هم نقش ایرلاین‌ها را بازی کرده است. استقلال فدراسیون‌ها یک قاعده جهانی است.

متاسفانه برخی از اظهار نظرها از سوی وزارت ورزش  و جوانان به این اصل خدشه وارد می‌کرد و گاها شان وزارت ورزش  و جوانان را تقلیل می‌داد. البته باید بگویم که بخشی از این مشکل بر گردن مجلس شورای اسلامی بود که اجازه طرح کاندیداهای قبلی را نداد. البته این حرفم به این معنا نیست که آقای گودرزی مشکلی داشتند، خیر. ایشان فردی مثبت اندیش و دانشگاهی هستند، ولی همان طور که گفتم آقای گودرزی برای کار وزارت ورزش  و جوانان ساخته نشده بودند.

او در پاسخ به این سوال که چرا معتقد است گودرزی برای کار وزارتخانه ساخته نشده بود، گفت‌: چون وزارت ورزش و جوانان یک کار اجرایی است و آقای گودرزی فردی دانشگاهی بود.

تاجرنیا در پاسخ به این سوال که نقطه مثبت کار گودرزی را چه چیزی می داند؟ اظهار کرد: من نقطه قوت ایشان را شخصیت آکادمیک او می دانم. گودرزی یک جایگاه آکادمیک در ورزش ایجاد کرد. هر چند که فضاهای ورزش در این میان شناخته نشد و با کمی غفلت روبرو بودیم.

وی در پاسخ به این سوال که نظرش راجع‌ به گزینه‌هایی همچون مونسان، صالحی امیری و سلطانی فر چیست؟ بیان‌ کرد: در ورزش باید کسی بیاید که در رسیدن به قله‌های بالا جاه طلب باشد و انگیزه داشته باشد. آدم‌هایی که قبلا در سطوح بالای کشوری مدیریت کرده‌اند وقتی در این حوزه‌ها قرار می‌گیرند انرژی لازم را ندارند و به نوعی آن جا را حیاط خلوت خود می‌کنند. یکی از انتقاداتی که بنده به دولت آقای روحانی دارم همین است که برخی از نیروهای ایشان افرادی هستند که سن بالایی دارند و انگیزه‌های جاه طلبانه ندارند. معتقدم فردی که باید مسئولیت وزارت ورزش  و جوانان را بر عهده بگیرد باید فردی باشد که انگیزه لازم را داشته باشد.

تاجرنیا گفت: وقتی وزارت ورزش  و جوانان در کار فدراسیون‌ها دخالت می‌کند هر مشکلی که ایجاد شود بر گردن دولت می‌افتد. دولت باید در این زمینه  شفاف سازی کند. ما نباید از وزیر ورزش  و جوانان بخواهیم که امکانات نرم افزاری برای ما ایجاد کند. متاسفانه برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این مسیر قرار می‌گیرند و این مطالبات را از وزیر می‌خواهند. این آفت گریبانگیر ما است که باید برای آن حتما فکری شود. برخی‌ها برای این که جلوی آنتن قرار بگیرند به این مسائل ورود می‌کنند. با توجه به این مساله و استدلال‌های قبلی‌ام و با گزینه‌هایی که شما نام برده‌اید خیلی موافق نیستم و معتقدم فردی جوان و با انگیزه باید جای گودرزی را بگیرد.

تاجرنیا در پایان و در پاسخ به این سوال که آیا با قرار گرفتن افراد ورزشی در وزارت ورزش  و جوانان موافق است، گفت‌: ما نباید این چالش را ایجاد کنیم که وزیر ورزش  و جوانان حتما باید ورزشی باشد. البته طبیعی است که وزیر باید ورزش را بشناسد و پیچ و خم‌های آن را بداند. اما این مساله نباید ما را از این غافل کند که مدیر باید فردی تحول خواه و با انگیزه باشد.

فردی که کار اجرایی را هم بلد باشد. طبیعی است که اگر چنین فردی ورزشکار هم باشد نور الی نور است،  ولی پیدا کردن چنین فردی خیلی سخت است. متاسفانه عده‌ای معتقدند که وزیر ورزش و جوانان حتما باید با شورت ورزشی عکس داشته باشد و این مساله بعضا گرفتاری‌هایی نیز دارد. در برخی از کشورهای جهان می بینیم که وزیر بهداشت فردی غیر پزشکی است، چرا که مدیریت  و کار اجرایی را به خوبی بلد است. یک مدیر ورزشی که ورزشکار باشد خیلی خوب است ولی نباید کاری کنیم که بحث مدیریت تحت الشعاع ورزشکار بودن یک مدیر قرار بگیرد.