دل نوشته ولادت امام علی (ع)

مجموعه: آرامش سبز

دل نوشته ولادت امام علی (ع)

امشب، پدرِ عدالت می آید ...
امشب در آسمان غوغاست و فرشتگان بین زمین و آسمان در رفت و آمد و فضا، آغشته به عطر بهشتی، گلهای سرخ محمدی.

امشب زمین به آسمان چسبیده، یکی شده، همه جا غرق نور و صفاست و مرکز نور از عرش به کعبه آمده و این خانه مرکز ارتعاش نور الهی شده و ملائک نیز به دور کعبه در حال طواف.

و ناگهان انفجار نور، زمین و زمان و آسمان را در بر میگیرد و صدای هلهله ی شادی فرشتگان و ملائک همه جا طنین می افکند.

آری...

صدا، صدای کودکیست که از درون کعبه بگوش می رسد و آبشار نور از آسمان به طرف زمین خط سبز رحمت می کشد و بعد علی می آید تا رحمت بیاید...

علی می آید تا عدالت بیاید تا حوض کوثر فوران کند و می آید تا خنده بر لبان محمد(ص) شکوفا شود.

و این گونه علی آمد، از اعلی آمد تا آب زلال و پاک الهی بر کویر تشنه ی عدالت، بر زمین بارور شود.

و علی آمد تا مرکز ثقل شود، مرکز ثقل یازده پاک مرد سبز علوی، سرخ محمدی تا قیام قیامت.

و علی آمد تا هر بت و بتخانه ای ویران شوند و شیاطین جن و انس شرمنده از جسارت.

و علی آمد تا سرچشمه هدایت، ولایت و سعادت انسان در زمین شکل بگیرد. جاری شود.

و علی آمد تا عدالت بیاید، مهر، محبت بیاید و مظلومان تاریخ جان بگویند، جان بگیرند.

و امشب ملائک آسمان پر به وجود علی اعلی می سایند.

و امشب تنها شبی است که اشک یتیمان و مظلومان تاریخ، اشک شور و شوق و عشق است.

(غلامرضا شهریاری)

متن ادبی ولادت امام علی

   
امشب علی علیه السلام می آید
ساقه های نیلوفری از پایه های عرش بالا رفته و سریر ولایت را به عطر وجودی خود آراسته اند، تا او بیاید و بر تکیه گاه پوشیده از رازقی آن تکیه زند. درون کعبه چه غوغایی است امروز! ملائک، بال در بالْ گستره آسمان ها را پوشانیده اند و جبرائیل و میکائیل و اسرافیل حلقه خانه کعبه شدند تا پر به نور وجود او بسایند!

طنین نام او هلهله شادی ملائک است. جام های افلاکیِ عاشقان به سوی او می آیند و گیسوان سیاه شبْ به یُمن وجود او گل خنده های نقره ای را در میان آبشار آسمانی اش تقسیم می کند؛ چرا که امشب علی علیه السلام می آید!…

شعر ولادت امام علی

بهار جاودانی
چلچله ها به تمنّای پاسخ او، آمدن بهار را نوید می دهند. او که مهربانی را نثار عالمیان می کند و لاله ها در دشت دلدادگی از عشق او شور زندگی می گیرند. او که در کوچه باغ باورمان ماندنی و جاویدان است.

او که قوهای سپیدبال آرام دریایی، صبحشان را با نام او آغاز می کنند. او که آفاق پرواز همه پرندگان مهاجر است. او که تجلّیِ هستی و مظهر ایمان است. او که شهر دلمان همراه با نفس پاک او نفس می کشد و نبض هستی اش به تپش می افتد.

او که دنیا از برای جلوه تمام وجودش کوچک بود و هست. او که پایان شام انتظارمان و صبح صادق شام تارمان بود.

آری، علی بهار جاودانی سال های زندگیِ همه ما انسان هاست.

گردآوری:بخش مذهبی بیتوته