داماد دارها بخوانند!

: مجموعه: کوچه پس کوچه های تفاهم

بسیاری از مشکلاتی که در زندگانی همسران جوان ظهور می کند، اغلب ریشه در مسائلی دارد که در روزهای نخستین دیدارها در رفتار والدین و خواهرها و برادرهای بزرگ تر و دیگر بستگان مطرح می شود مثلاً می گویند که فلانی چنین گفت و به همانی چنین نظر دارد و مانند اینها.

خانواده عروس باید با انجام رفتارهای مناسب و مطلوب سابقه ذهنی خوبی را برای داماد خود ایجاد کنند تا جایی برای بهانه جویی های او باقی نگذارند، اگر چه همه دامادها بهانه گیر نیستند ولی چه بهتر که ما نیز به گونه ای رفتار کنیم که بهانه گیران نیز نتوانند مجالی برای ابراز بهانه ها پیدا کنند.

پس باید از همان ابتدا برنامه ای جهت انجام دیدارهای مناسب و خوب در نظر بگیریم تا مشکلی پیش نیاید در این رابطه باید به موارد ذیل توجه کرد:

از اولین تلفنی که برای انجام مراسم خواستگاری می شود، ارتباط ها آغاز می شود، پس باید پاسخ اولین تلفن را به خوبی داد؛ یعنی از تلفن کننده که معمولاً مادر داماد است باید به خوبی استقبال کرد و او را پذیرفت و با وی متین و مودب سخن گفت و پرسید چه موقع آمادگی حضور در منزل ما را دارید؟ و برنامه ملاقات را بر اساس خواست وی تنظیم کرد.

در مراسم خواستگاری باید متین و موقر بود و اندیشیده سخن گفت و صحبت های به جا بر زبان آورده بهتر است. والدین برخی از کارها را به فرزندشان بسپارند؛ اشکالی ندارد که میزان مهریه را به دختر خود اعلام کنند که او همان را مطرح کند، والدین عروس نباید در این گونه امور با داماد جدال نمایند. تعیین میزان خرید و چگونگی برگزاری مجلس عروسی و تعداد مهمانانی که برای عروسی دعوت می شوند با توافق بین دختر و پسر تعیین شود. هر چند که والدین می توانند توقعات منطقی خود را به دختر خویش بگویند.

در مراسم عقد و دوران عقد نیز باید با داماد و خانواده او به گونه ای برخورد کرد که نقطه ضعفی به دست آن ها نداد. هنگام ورود داماد به خانه باید به وی احترام گذاشت و در حد توان از او پذیرایی کرد.

باید ترتیبی داده شود که مداخله ای در تعاملات همسران جوان صورت نگیرد، زیرا این امر بر میزان فاصله خانواده داماد جوان از خانواده والدین عروس می افزاید.

مراسم عروسی باید متناسب با میزان توانایی داماد برگزار شود. معمولاً تحمیل هزینه های گزاف سرسام آور به داماد سبب می شود که تحت فشارهای ناشی از بدهکاری قرار بگیرد و احیاناً با انجام کارهای مضاعف و طاقت فرسا دچار بداخلاقی و تندخویی شود و با همسر خویش بدرفتاری کند.

ابراز دوستی و علاقه مندی نسبت به داماد امری مهم و در خور توجه است و چه خوب است که گاهی پدر زن و مادر زن و در صورت امکان برادران بزرگ تر به داماد تلفن بزنند و احوال او را جویا شوند و ابراز علاقه نمایند

بعد از عروسی باید رفتارهایی به قاعده و وزین داشت و برخوردهایی همراه با احترام را مد نظر قرار داد و از اجبار و تحمیل پرهیز کرد؛ مثلاً اگر علاقه مندیم که با همسران جوان به سفر برویم، خوب است که از آن ها دعوت و تقاضا نماییم که سفر با خواست و هماهنگی آن ها انجام شود و آن ها احساس تحمیل به خود نکنند. در صورت وجود تمکن مالی بد نیست که برخی از هزینه های همسران جوان را خانواده عروس بر عهده بگیرند هر چند که این کار وظیفه آن ها نیست ولی در صورت امکان و وجود نیاز در خانواده جوان، این نوع حمایت ها از آن ها خوب است.

سر زدن به دختر پس از ازدواج امری ضروری است، زیرا اگر به او سر نزنند، ممکن است این احساس در ذهن داماد پدید آید که او محبوبیتی نزد خانواده خود ندارد و لذا گاهی این تصور در ذهن برخی از دامادها موجب اذیت و آزار دختر می گردد و حتی خوب است که از افراد بستگان خود نیز تقاضا کنیم که به دخترمان سر بزنند و از حال او با خبر باشند، در این صورت امکان تعرض کمتری نسبت به دختر وجود خواهد داشت. خانم جوانی که یکی دو سال از عمر زندگانی مشترک او می گذشت، در حالی که سخت گریه می کرد می گفت: «از وقتی ازدواج کرده ام پدر و مادرم به دلیل پیری و ناتوانی جسمانی نمی توانند به منزل ما که مقداری دور هم هست بیایند، شوهرم هم به همین دلیل مرا مدام سرزنش می کند و می گوید: «تو در نظر پدر و مادرت مانند زباله ای هستی که به دور انداخته شده ای و هرگز هم به سراغت نمی آیند»، در حالی که آن ها مشتاق دیدار من هستند ولی توان آمدن به منزل ما را ندارند؛ نمی دانم با چه زبانی باید این موضوع را به همسرم حالی بکنم تا بفهمد.» به هر حال برای پیش گیری از بروز چنین مسایلی باید به گونه ای برنامه ریزی کرد که هر از گاهی حتی اگر با تحمل قدری سختی هم باشد به دختر خود سری بزنیم تا داماد برداشت نادرست نکند.

برخورد نکردن با داماد بر اساس پیش داوری های نادرست و نامناسب و نگاه نکردن به او بر اساس نگرش های منفی، نباید با استناد به برخی اشعار و یا ضرب المثل های نامناسب از قبل با داشتن پیش داوری های منفی با داماد برخورد کرد. باید در مورد داماد واقع بین نباید به همه بدبین بود و نسبت به همه خوش بین، بلکه باید واقع نگر باشیم. بدبینی و خوش بینی نا به جا مشکل آفرین است، اما واقع بینی روابط ما را با دامادمان سامان می بخشد و از تفریط به دور می داردمان.

اگر از تمکن مالی برخوردار هستیم و در می یابیم که همسران جوان زندگانی خود را با سختی و تنگدستی می گذرانند، در اندازه توانمان خوب است که به آن ها کمک کنیم. ولی حمایت های اقتصادی و مالی از داماد نباید به گونه ای افراطی باشد که به عزت نفس و کرامت او و همسرش آسیب برسد یا به گونه ای که او دیگر نیازی به کار و تلاش در خود احساس نکند. حمایت های بیش از اندازه و افراطی گاه مانع تداوم اشتغال توسط برخی از دامادها گردیده و آن ها را کاملاً به خانواده همسر خویش وابسته کرده است.

رسیدگی در اوقات سختی نشانه علاقه مندی به داماد است. مثلا سرزدن به او و عیادت از وی در هنگام ابتلا به بیماری و شدن در خانه یا بیمارستان.

منبع : کتاب ارتباط با خانواده ی همسر – نویسنده : محسن ایمانی