محسن تنابنده؛ بازیگری که اهل در حاشیه ماندن نیست

مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری

تاریخ انتشار : دوشنبه, 08 بهمن 1397 15:58

  این روزها در میان اعلام گزینه های سریالی ویژه نوروز ۹۷، خیلی ها یادی از سری مجموعه  «پایتخت» می کنند و اینکه پر کردن جای آن کار هر کسی نیست. محسن تنابنده، مغز متفکر این سریال هرچند ایام عید جایش خالی خواهد بود، اما با فیلم دومش «قسم» در جشنواره فجر حضور دارد.

با این حال او همیشه در تلویزیون مقبولیت بیشتری داشته. تنابنده به واسطه شناخت درستش از کمدی و تیپ سازی، چون هم دست به نوشتن دارد و هم بازی می کند، می داند نوسان های متن را کجا در بازی به تعادل برساند و خلاهای جلوی دوربین را چطور در فیلمنامه رفع و رجوع کند. ضمن اینکه علاقه او در کارهایش و بویژه سری مجموعه «پایتخت» به بیشتر دیده شدن و چینش گروه بازیگران در معیتش و نه فراتر و پررنگ تر از خود، موجب شده بیش از سایرین دیده شود و به اصطلاح به چشم بیاید.

در همین پایتخت او حتی از سیروس مقدم در مقام کارگردان هم تاثیر ملموس و عمده تری دارد. سایه تنابنده در کارهایش اغلب فراگیر بوده و هیچگاه به در حاشیه بودن و تحت الشعاع قرار گرفتن علاقه ای نشان نداده. حتی در همان گینس هم میزانسن و فیلمنامه جوری فراهم شده بود تا رضا عطاران از او جلو نزند و خودنمایی و عرض اندام بیش از تنابنده نداشته باشد. به همین خاطر او در پروژه هایی که قدرت و امکان کستینگ داشته به این مسئله توجه مشخصی داشته. رویه ای که پیشتر از سوی مهران مدیری و در ابعادی دیگر مهدی فخیم زاده هم نمونه آن دیده شده. حال اگر هم مداخله در کستینگ نشد، با توسل به گریم یا ظرافت و استعداد در لهجه سازی، کار خودش را می کند تا ثابت کند اهل در حاشیه و سایه کسی ماندن نیست.

در این راه هم حسابی کله شقی می کند. در همین پایتخت او طوری گروه جلوی دوربین را به میل خود چیده که اندکی ناسازگاری یا ساز مخالف زدن از سوی یکی از بازیگران و یا حتی شاید بیشتر توی چشم بودن، به چیده شدن پر و بال فرد مذکور ختم خواهد شد! آنچه که در مورد هدایت هاشمی و مهران احمدی شاهدش بودیم و احتمال دارد حتی در سری بعدی پایتخت در مورد بهرام افشاری هم تکرار شود! هر چند تنابنده با همین فرمان توانسته پایتخت را به یکی از معدود برندهای معتبر و محبوب عامه بینندگان بدل کند.

تنابنده آنقدر هوشمند هست که بداند برای موثرتر بودن و غالب جلوه کردن، تنها هنرمندی اش در بازیگری و فیلمنامه کمدی نوشتن کفایت نمی کند و باید روی موارد دیگری هم متمرکز باشد.

او چهار سال بعد از گینس که افتخار خاصی در جشنواره ای اسم و رسم دار به دست نیاورد، با فیلمی به نام «قسم» به فجر ۳۷ می آید. تنابنده در واقع وقتی به عنوان کارگردان در سینما ظاهر شد، چندان مورد استقبال قرار نگرفت. حال آنکه به عنوان بازیگر در همین فجر ۴ بار برنده جایزه و سه بار نامزد شده است. با این حال در دومین فیلمش در کنار مهناز افشار، سعید آقاخانی،مهران احمدی و حسن پورشیرازی  بازی داشته و حتی با تغییر ژانر از کمدی به درام اجتماعی، تلاش کرده خود را در این وادی هم محک بزند. او البته هر سه سیمرغی که تاکنون برده بابت بازی در درام های اجتماعی بوده و نه کارهای کمدی اش.

باید دید او می تواند با «قسم» جایگاهخودش را در مقام کارگردان در سینما تثبیت کند یا دست خلی از این فستیوال بیرون خواهد رفت.

او سال گذشته نیز فیلم «شکستن همزمان بیست استخوان» را با برادران محمودی کار کرد که راهی به جشنواره امسال نیافت.