آیا اروپای پیر از فرصت 60 روزه ایران برای حفظ آبروی خود استفاده می کند؟

مجموعه: اخبار سیاست خارجی

تاریخ انتشار : یکشنبه, 22 ارديبهشت 1398 07:50

به گزارش انتخاب ؛ در ادامه این مطلب آمده است: یکی از دلایلی که باعث شهره شدن اروپا بعنوان اروپای پیر شده، آن است که قاره اروپا در نتیجه قرار گرفتن تحت تسلط آمریکا و نداشتن استقلال سیاسی، حالتی شبیه به افراد مسن و بیمار دارد.

مساله جالب توجه آن است که نشانه های پیری در ضمن تلاش های مسئولان اروپایی برای اداره بحرانها از طریق وعده های رنگارنگ، نمود یافته است. آنها امیدوارند با کمک وعده های پوچ بتوانند مشکلات خود را حل کنند. بهترین دلیل برای این مساله، امضای توافقی با ایران، به دنبال مذاکرات طولانی است که منجر به التزام اروپا به تعهداتی شد که با وجود خروج ترامپ از آن، ناچار به انجام آن هستند.

اروپا در عمل به تعهدات خود در مورد راه اندازی کانال مالی ویژه تعامل با ایران، مسیر تعلّل را پیش گرفت. این در حالی است که سران دولتهای اروپایی حاضر در برجام، بر پایبندی ایران به تعهدات خود طبق توافق هسته ای تاکید می کنند.

در واقع، اروپا تلاش کرد برجام را بی محتوا کرده و به ترامپ برای تکمیل نابودی آن کمک کند؛ در همین رابطه، با به تاخیر انداختن اجرای تعهدات خود، سعی داشت تا توافق هسته ای را به سمت مذاکره در مورد فعالیتهای موشکی ایران بکشاند.

ایران اما به دنبال تعیین حد و مرزی برای اروپاییهاست؛ به آنها 60 روز فرصت داد، به این امید که خود را بیازمایند و ببینند آبروی شان اهمیت دارد یا بهانه هایشان در مورد آنچه منافع مشترک با ایاالت متحده می خوانند؟ همه اینها در حالی است که این منافع تنها به برخی شرکتهای اروپایی بزرگ مرتبط با آمریکا مربوط است.

سبب اصلی بد عهدی دولتهای اروپایی، آنچه حفظ منافع خود در رابطه با آمریکا می دانند، نیست؛ بلکه علت واقعی آن، به تهدید آمریکا و عدم تمایل مسئولان اروپایی برای محدود کردن تسلط آمریکا باز می گردد.

معاون رئیس جمهور آمریکا، مایک پنس، اروپا را تهدید می کند که ساز و کار جدید، باعث ایجاد شکاف بین اروپا و آمریکا می شود. و دولت آمریکا همواره در حال تهدید دولتهای اروپایی به خاطر این ساز و کار است و حتی وزیر خزانه داری سابق خود را برای این مأموریت تعیین کرده است.

نپذیرفتن مهلت ایران از سوی هم پیمانان اروپایی آن، به معنای ادامه فرار اروپا از اجرای تعهداتش است. به عبارتی دیگر، اروپا برای فرار از معالجه پیری و سالخوردگی خود، این مهلت 60 روزه را رد کرد.