مرگ دردناک در جست‌وجوی گیاهان دارویی
- مجموعه: اخبار حوادث
- تاریخ انتشار : چهارشنبه, 24 اسفند 1401 09:55
به گزارش همشهری، پنجشنبه هفته گذشته 9نفر از اعضای یک خانواده که ساکن بخش چلو واقع در شهرستان اندیکای استان خوزستان بودند، تصمیم گرفتند برای چیدن گیاهان دارویی راهی کوهستان شوند؛ جایی در منطقه گلاشیر در حوالی روستای سرآقاسید در شهرستان کوهرنگ. معمولا هرچندوقت یک‌بار، برخی اهالی شهرستان اندیکا و مناطق دیگر راهی ارتفاعات کوهرنگ می‌شدند تا گیاهانی را که خاصیت درمانی داشتند بچینند و آنها را به فروش برسانند.
جوانان روستا با این کار امرارمعاش کرده و خرج زندگی‌شان تامین می‌شد، اما هربار احتمال خطرات مرگبار نیز برای آنها وجود داشت و با وجود این خطرات آنها باز هم برای کسب درآمد قدم در منطقه صعب‌العبور می‌گذاشتند. اما عصر دوشنبه برای این تیم 9نفره فامیلی اتفاق تلخ و دردناکی رخ داد. آن روز ناگهان بهمن ریزش کرد و آنها زیر برف مدفون شدند. یکی از آنها توانست به‌سختی خودش را از میان برف‌ها نجات دهد و با مشقت فراوان به جایی برساند که موبایلش آنتن بدهد. سپس موفق شد با هلال احمر تماس بگیرد و درخواست کمک کند.
27ساعت تا رسیدن به محل حادثه
گزارش این حادثه ساعت 8:30صبح دیروز(صبح سه‌شنبه) به هلال احمر استان چهارمحال و بختیاری اعلام شد، اما جایی که بهمن سقوط کرده بود در منطقه‌ای صعب‌العبور بود؛ به همین دلیل کار امدادرسانی را دشوار می‌کرد. مسعود مثنوی، مدیرعامل جمعیت هلال احمر چهارمحال و بختیاری درباره جزئیات این حادثه به همشهری گفت: این حادثه در منطقه گلاشیر در حوالی روستای سرآقاسید شهرستان کوهرنگ رخ داد.
به محض اینکه گزارش این حادثه به سازمان هلال‌احمر اعلام شد، 2تیم تخصصی امداد کوهستان برای پیدا کردن حادثه‌دیدگان و اجساد احتمالی به منطقه اعزام شدند. این منطقه دارای شیبی تند بوده که عملیات امدادرسانی را دشوار می‌کرد. حتی امکان اعزام بالگرد به منطقه حادثه نیز به‌دلیل وزش باد شدید وجود نداشت. وی ادامه داد: آنجا دره‌های بهمن‌خیز است و با توجه به اینکه امسال بارش سنگین برف داشتیم، خطر سقوط بهمن نیز در آن مناطق پیش‌بینی می‌شد.
مدیرعامل جمعیت هلال احمر چهارمحال و بختیاری افزود: گروه 9نفره‌ای که به منطقه کوهستانی رفته بودند، پس از سقوط بهمن، زیر برف مدفون شدند و ظاهرا یکی از آنها توانسته بود خودش را نجات بدهد و به سمت پایین حرکت کند؛ جایی که موبایلش آنتن بدهد. او وقتی به نقطه‌ای از کوهستان رسید که موبایلش آنتن می‌داد با هلال احمر تماس گرفت و درخواست کمک کرد. وی افزود: هنوز(عصر دیروز) همکارانم موفق نشده‌اند به محل حادثه برسند، اما آنطور که فرد تماس‌گیرنده اعلام کرده 4نفر از همراهانش جان باختند و 4نفر دیگر نیز مصدوم شدند.
مسعود مثنوی در ادامه گفت: آنطور که برآورد شده همکاران من با توجه به اینکه تجهیزات همراهشان دارند حدود 27ساعت زمان می‌برد تا به محل حادثه برسند. محلی که بهمن ریزش کرده ارتفاعات 3700متری و دره‌های صعب‌العبور است. همین فرد تماس‌گیرنده که توانسته خودش را نجات بدهد از ساعت 4بعدازظهر دوشنبه که این اتفاق افتاده، به سمت پایین کوه حرکت کرده و ساعت 8:30صبح سه‌شنبه پای کوه رسیده و موفق به تماس با هلال‌احمر شده است.
مرگ و زندگی
یکی از بستگان نزدیک حادثه‌دیدگان که خودش هم برای چیدن گیاه دارویی به ارتفاعات رفته بود در گفت‌وگو با همشهری گفت: افرادی که فوت شدند 2برادر و پسرعموهایش بودند. وی ادامه می‌دهد: باور کنید به‌خاطر فقر و از روی نداری این بلا بر سرشان آمد؛ به‌خاطر یک لقمه نان. من هم همراهشان بودم، اما دیگر بالا نرفتم. آنها بالاتر رفتند و ناگهان بهمن ریزش کرد. اگر رفته بودم شاید من هم الان زنده نبودم. وی می‌گوید: ما معمولا جانمان را کف دستمان می‌گیریم و می‌رویم به دل کوه تا پس از چیدن گیاهان‌دارویی، آن را در شهرکرد بفروشیم.
گیاهان دارویی که خاصیت درمانی دارند را کیلویی 500هزارتومان از ما می‌خرند. به‌گفته این پسر جوان، اکثر حادثه‌دیدگان بین 25تا 30سال داشتند. او ادامه می‌دهد: موقع حادثه ناگهان برف و کولاک شد و بهمن سقوط کرد. برخی از محلی‌ها خودشان راهی آنجا شدند و اجساد را دیدند. خانواده‌هایمان خیلی بی‌تابی می‌کردند؛ چون 2نفر از فوت‌شدگان ازدواج کرده‌اند و فرزند دارند. وی می‌گوید: ما وقتی به دل کوه می‌زنیم تا زمانی که خودمان را به ارتفاعات برسانیم و گیاه را بچینیم معمولا 5تا 7روز زمان می‌برد تا به خانه‌هایمان برگردیم. در این مدت احتمال هرگونه حادثه دردناکی وجود دارد.
پارسال جلوی چشم خودم، یک نفر از کوه سقوط کرد و جانش را از دست داد. بارها پیش آمده که در بین راه‌ها دیده‌ام افرادی به‌دلیل سرما و برودت یخ زده‌اند و علت مرگشان سرمازدگی بوده است. وی درباره شرایط خواب و استراحتشان در مناطق صعب‌العبور می‌گوید: معمولا زیر سنگ‌ها می‌خوابیم. البته وسایلی هم با خود می‌بریم تا بتوانیم آتش روشن کنیم، اما کار سخت و طاقت‌فرسایی است. زندگی خرج دارد و ما برای به‌دست آوردن یک لقمه نان با جانمان بازی می‌کنیم؛ مانند اتفاقی که برای پسرعموهایم افتاد و شب عیدی همه ما عزادار شدیم.
