روشی جدید برای درمان بیماران مبتلا به قلب بزرگ شده

مجموعه: اخبار پزشکی

تاریخ انتشار : یکشنبه, 01 آبان 1401 17:44

به گزارش سیناپرس، محققان دانشگاه تگزاس در آرلینگتون با متخصصان قلب برای بهبود روش های جراحی برای بیماران قلبی همکاری می کنند. در این راستا یک تیم چند رشته ای از دانشگاه تگزاس برای تحقیق در مورد راه های جدید برای بهبود ایمنی و اثربخشی روش های پزشکی روی بیماران مبتلا به قلب بزرگ شده غیرقابل جراحی، مطالعاتی را انجام دادند.

جون لیائو (Jun Liao) دانشیار مهندسی زیستی، پروژه کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک را رهبری می کند. لیائو گفت: این پروژه نوآوری مهندسی زیستی را با نیازهای بالینی پیوند می ‌دهد. زمانی که دکتر پیترو باجونا (Pietro Bajona) یکی دیگر از محققان این مطالعات، چالش های بالینی را مطرح کرد، ما با یک ایده جدید به آن پاسخ داده و کار خود را روی آن آغاز کردیم. این تحقیق مشترک راه جدیدی را در جهت سلامتی بهتر بیماران مبتلا به قلب بزرگ شده هموار می کند.

لیائو در ادامه گفت:بیماران مبتلا به بیماری قلب بزرگ شده در حال حاضر تحت روشی به نام ابلیشن سپتوم الکلی قرار می گیرند که در آن بخشی از عضله سپتوم که بیش از حد رشد کرده برای کاهش انسداد خروجی بطن چپ تخریب می شود. اما به گفته او عوارضی در استفاده از الکل خالص ایجاد می شود که می تواند باعث مرگ غیرقابل کنترل عضله قلب شود.

لیائو ادامه داد: روش فعلی عوارض خطرناکی را به همراه دارد. میزان مرگ و میر حدود ۲ درصد با عوارضی مانند فیبریلاسیون بطنی، حمله قلبی احتمالی و انسداد کامل قلب به دلیل تخریب بی رویه بافت وجود دارد. او همچنین توضیح داد که تحقیقات اخیر حتی از یک چسب فوق العاده برای جایگزینی الکل خالص استفاده کرده است که هم باعث ایجاد چالش های طولانی مدت ایمنی و هم کارایی می شود.

لیائو افزود: هدف ما طراحی یک سیستم با نانوذرات جدید برای جایگزینی روش الکل خالص است. ما می خواهیم به یک انقباض بافتی قابل کنترل و موضعی دست یابیم که منجر به فرسایش ایمن تر می شود. به گفته کلینیک کلیولند، بین ۶۰۰ هزار تا ۱.۵ میلیون آمریکایی از بزرگ شدن قلب رنج می برند.

مایکل چو (Michael Cho) پروفسور و رئیس دپارتمان مهندسی زیستی در دانشگاه تگزاس در این باره گفت: این مطالعات می ‌تواند تأثیر قابل ‌توجهی بر کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، یک بیماری ژنتیکی که منجر به ضخیم شدن غیرطبیعی عضله بطنی، به ‌ویژه سپتوم می‌ شود، داشته باشد. این پژوهش همچنین توانایی دانشگاه را برای همکاری با سایر موسسات بالینی در جهت پیشبرد تحقیقات زمینه ای و تحول آفرین برجسته می کند.