درمان سرطان لوزالمعده به کمک ایمپلنت ژله ای

مجموعه: اخبار پزشکی

تاریخ انتشار : پنج شنبه, 05 آبان 1401 21:51

به گزارش سیناپرس، پژوهشگران دانشگاه دوک موفق به ابداع روشی جدید در درمان سرطان لوزالمعده شدند. در این روش از نوعی ژل استفاده می شود که نه تنها رشد سرطان را کند می کند، بلکه ۸۰ درصد تومورها را در موش ها از بین می برد. این درمان حتی بر روی موش هایی که تومورهای بدخیم قابل درمان داشتند نیز جواب داد.

جف شال (Jeff Schaal)، سرپرست این تیم تحقیقاتی در رابطه با روش درمانی فوق گفت:‌ ما به بررسی بالینی دقیق بیش از ۱۱۰۰ درمان پرداخته و مشاهده کردیم که هیچ یک از این روش ها قادر به نابودی کامل تومورهای سرطانی نیستند.

سرطان پانکراس 3.2 درصد از کل موارد سرطان را تشکیل می دهد. علیرغم میزان کم موارد، درمان این بیماری دشوار است و در حال حاضر سومین علت مرگ ناشی از سرطان در جهان محسوب می شود. دلیل موضوع فوق این است که تومورهای لوزالمعده اغلب جهش های ژنتیکی تهاجمی را تشکیل می دهند که داروهای فعلی سرطان نمی توانند آنها را شکست دهند. علاوه بر این، پزشکان اغلب سرطان لوزالمعده را در مراحل پایانی آن و هنگامی تشخیص می دهند که بیماری به سایر اندام ها سرایت کرده است.

درمان‌های کنونی لوزالمعده از شیمی ‌درمانی استفاده می ‌کنند تا سلول ‌ها را از تکثیر بازداشته و در کنار آن این سلول ها با  پرتوهایی که تومور را هدف قرار می دهند، نابود می شوند.

متاسفانه این یک درمان تضمینی شده نیست، زیرا مقدار مشخصی از تشعشع باید به تومور برسد تا تأثیر بگذارد و رسیدن به این آستانه بدون ایجاد عوارض جانبی شدید برای بیمار دشوار است.

روش پیشنهادی دیگر شامل کاشت یک نمونه رادیواکتیو پوشیده از تیتانیوم به طور مستقیم در تومور بود. با این حال، اگر پزشکان آن را برای مدت طولانی در بدن قرار دهند، تیتانیوم می تواند آسیب زیادی به بیمار وارد کند. به این ترتیب شاهد هستیم که در حال حاضر هیچ راه مناسبی برای درمان سرطان پانکراس وجود ندارد.

طی این پژوهش جدید، محققان در کنار استفاده از داروهای شیمی درمانی با روشی جدید برای قرار دادن تومور در معرض تشعشع به مقابله با بیماری پرداختند. در حقیقت طی روش ابداعی دانشمندان دانشگاه دوک، به جای یک پرتو خارجی که در بافت سالم حرکت می کند تا به تومور برسد، درمان ید-۱۳۱ رادیواکتیو را مستقیماً به تومور اضافه می کند. دانشمندان ید رادیواکتیو ۱۳۱ را در یک ماده ژل مانند وارد کرده و از تعامل با بافت سالم و غیر سرطانی اجتناب می کنند. هنگامی که ید ۱۳۱ توسط بدن جذب می شود، تشعشعات از بین می روند.

نویسندگان مطالعه، درمان جدید را روی چندین مدل موش دارای سرطان پانکراس آزمایش کردند. طی این رویکرد تمام مدل‌های موش دارای نرخ پاسخ ۱۰۰ درصدی بوده و در خلاص شدن از شر ۸۰ درصد تومورها موفق عمل کردند. علاوه بر این، روش فوق هیچ عارضه جانبی دیگری به جز عوارض ناشی از شیمی درمانی ایجاد نکرد.

باید توجه داشت از آنجایی که محققان روش جدید درمانی را روی موش ها آزمایش کردند، مدتی طول می کشد تا بتوان از آن برای انسان بهره برد.

گام بعدی محققان ، انجام آزمایش ‌های گسترده روی حیوانات است تا نشان دهند این روش با استفاده از ابزارهای بالینی موجود و تکنیک ‌های آندوسکوپی که پزشکان از آن استفاده می‌ کنند، قابل انجام است.

شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله Nature Biomedical Engineering منتشر شده است.