صداوسیما برای درگیری دو نفر داخل اتوبوس، گزارش ها می رود اما بی آبی شهرکرد و همدان و را نمی بیند/ در همدان آب معدنی ۳۵ و نوشابه ۵۵ هزارتومان شده
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : پنج شنبه, 03 شهریور 1401 15:03
روزنامه فرهیختگان نوشت: شهرکرد ۹ روز آب نداشت اما ظاهرا اهمیت این موضوع از آن درگیری داخل اتوبوس کمتر است و همدان دو هفته است آب ندارد. الان در همدان آب معدنی هم نیست و اگر باشد، هر بطری ۳۵هزار تومان است. خیلی از مردم دنبال نوشابه می‌گردند تا از این طریق رفع عطش کنند اما هر بطری نوشابه هم به قیمت ۵۵هزار تومان رسیده‌است.
ما همان صداوسیمای هک سیستم سوخت و اعتراضات اصفهانیم؛ ان‌شاءالله اگر خدا بخواهد. طبیعتا فشارها زیاد است اما اصلا ما نیامده‌ایم یک صداوسیمای بی‌فشار را تحویل بگیریم. تمام نهادها به صداوسیما نیاز دارند و فکر می‌کنند تمام نیازهایشان از صداوسیما باید تامین شود. ما زمانی برای پلاسکو و دیروز برای متروپل آبادان سرویس خبرمان را فرستادیم. تذکر و خواهش و گاهی دستور هم گرفتیم که بس است چقدر از این حادثه می‌گویید. ما خودمان را بی‌مسئولیت فرض نمی‌کنیم. انعکاس اعتراضات هم ریزه‌کاری‌هایی دارد.
مردم باید اعتراضات خود را روی آنتن ببینند نه کف خیابان. زیرا در این صورت دیگر از کنترل خارج می‌شود. وظیفه ما به‌عنوان رسانه این است که اجازه دهیم گره‌های ذهنی روی آنتن گفته شود. ما یک اعتراض خیابانی منسجم و منظم را در قالب تجمع کشاورزان اصفهان داشتیم که پوشش دادیم اما اعتراضات کف‌خیابانی که اموال مردم را خراب کرده و مردم را به جان هم می‌اندازند، چطور باید پوشش دهیم؟ در هر انعکاس اعتراضی باید به حواشی‌اش توجه شود، در عین حال هم قبل از اینکه به اعتراض کف خیابان تبدیل شود به آن توجه کنیم.» این بخشی از صحبت‌های پیمان جبلی، رئیس جدید سازمان صداوسیما است که در سوم خردادماه امسال، در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف بیان کرد.
آتشی که به خاکستر نشست
در واقع بسیار ملال‌آور و مأیوس‌کننده است که به گوینده چنین سخنانی یا به سازمان تحت امرش نقدهایی بکنیم و راهکارهایی نشان دهیم که طبق آن بتوان اعتماد از دست رفته به صداوسیما، خصوصا در بخش خبر را بازگرداند. این ملال و یأس از آن رو نیست که وقتی رئیس صدا و سیما حرف می‌زند، حس کنیم تفکر مدیران این سازمان با واقعیت امر فاصله‌ای نجومی دارد. صحبت‌های جبلی نشان می‌دهد که آنها حداقل سرفصل موضوعات را فهمیده‌اند و علت بعضی شکاف‌ها بین باور مردم و رسانه ملی را خوب می‌دانند اما آیا آنچه که در واقعیت می‌بینیم، مطابق همین سخنان شورانگیز و آگاهانه نسبت به رسالت خبررسانی است؟
آیا کسی حتی یک درصد احتمال این را می‌دهد که رئیس صداوسیما و سایر مدیران سازمان، نسبت به لزوم پوشش بحران بی‌آبی در شهرکرد و همدان آگاه نباشند؟ یعنی حتی اگر یک کلمه هم در این‌باره نگفته‌اند، به دلیل آن بوده که نمی‌دانستند باید لااقل یک کلمه در این‌باره بگویند؟
