«رای نداشتن» و «سعید جلیلی»؛پشت پرده‌های کناره‌گیری حدادعادل از انتخابات نه «وحدت» اصولگرایان
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 24 تیر 1392 12:02
«رای نداشتن» و «سعید جلیلی»؛پشت پرده‌های کناره‌گیری حدادعادل از انتخابات نه «وحدت» اصولگرایان/ تازه سیاستمداران و نواصولگرایان چرا ادیب را غلوآمیز می‌ستایند؟
به گزارش نامه، «نکوداشت مرد تقوا و تدبیر»؛ این عنوان همایشی بود که جمعی از اصولگرایان عمدتا متشکل از جبهه پایداری، ایثارگرانی‌ها و رهپویان را گرد هم آورد تا ضمن آن از غلامعلی حدادعادل تقدیر کنند. تلاشی که کلید رسانه ای آن از هفته گذشته آغاز شد. از زمان علنی شدن گلایه های علی اکبر ولایتی مرد آرام سیاست از اظهارات حدادعادل درباره ائتلاف سه گانه!
گویی پایان انتخابات ریاست جمهوری نه تنها پایان«رقابت‌ها» نبود، که آغازی بر آشکار شدن رگه های جدیدی از «اختلافات» بین رفقای دیروز است. رفقایی که گویی برخی این روزها به قهرمان بازی روی آورده و دوستان دیروز را با نیش و کنایه می نوازند و دیگری ها هم تنها بر مشی گله گذاری پیش می روند که مشی آنها همیشه بر مدارا بوده و سکوت و گذشتن.
کلید ماجرای طبیب سیاستمدار و ادیب سیاستمدار از بعد از انتخابات از آنجا زده شد که حدادعادل در اظهاراتی تلویزیونی تلویحا و با نیش و کنایه ولایتی، کاندیدای اکثریت تشکل های اصولگرا را مسبب شکسب ائتلاف سه گانه بین خود، ولایتی و قالیباف دانست، رییس سابق مجلس اما در این گفتگو تا آنجا که می توانست از مشی وحدت گرای خود گفت، چه در بدنه اصولگرایان چه در ائتلاف سه گانه و کنار کشیدنش به نفع رای کاندیدای اکثریت در نظرسنجی ها.
این سخنان حدادعادل اما با واکنش گلایه گونه ولایتی روبرو شد، ولایتی که همه سال‌های سیاستمداریش بر مشی مدارا و مصلحت‌سنجی پیش رفته است این‌بار در سخنانی کوتاه بر ضرورت اخلاق سیاستمداری تاکید کرد و صراحتا اعلام کرد در صورت ادامه یافتن تخریب‌ها این سکوت را خواهد شکست.
وی با تعجب ازاظهارات اخیر حدادعادل اظهار کرد« من از اظهارات اخیر آقای دکتر حداد عادل تعجب کردم ؛ چرا که ایشان بخشی از مسائل پشت پرده ائتلاف 1+2 را اطلاع دارند و می‌دانند که توافقات مورد ادعای طرف مقابل عاری از صحت است. البته دلیل کنار کشیدن ایشان از ادامه رقابت‌ها نیز چیز دیگری بوده است، زیرا در بیانیه انصراف خود اعلام نکردند که به نفع ائتلاف و یا حتی شخص خاصی کنار می‌روند.»
وی اینگونه ادامه داد«در یک ماهه اخیر حجم تخریب و تهمت علیه بنده چنان بوده که گاه دیگران را به تاسف وامی داشت. شرایط ائتلاف را ناقص و یک سویه بیان می کنند و تصور می‌کنند که تکرار یک حرف نادرست موجب تصدیق آن خواهد شد که یقینا چنین نیست. آنچه به اینجانب مربوط می‌شده است را پاسخ نگفتم تا شیرینی حماسه حضور ملی در انتخابات در کام ملت تلخ نشود. اکنون که در آستانه ماه مبارک رمضان یعنی ماه تهذیب و خود سازی قرار داریم، ترجیح می‌دهم سکوت خود را ادامه دهم، اما این خویشتن داری منوط به پایان یافتن رفتارهای غیر اخلاقی است.»
کاندیدای نهای جامعه مدرسین حوزه علمیه در انتخابات در ادامه می گوید«عالم سیاست، پختگی، وزانت و صبوری می‌طلبد. خود و دیگران را به صبر و مدارا و واقع بینی سفارش می‌کنم. پر واضح است که اخلاق مداری در سیاست امری نیست که لقلقه زبان باشد و سابقه رفتارهای سیاسی یک فرد بهترین گواه آن است.»
سخنان ولایتی که در آن به پشت پرده های کناره گیری حدادعادل اشاره کرده و تلویحا ریشه و وزنه سال های سیاستمداریش را به رخ سال های اندک سیاستمداری حدادعادل کشیده و اخلاقمداری را نه در زبان که در رفتارهای سیاسی به او گوشزد کرده بود گویی آنقدر بر ادیب و طیفی از همراهانش سنگین آمده بود که در اقدامی هماهنگ ابتدا فعالیت رسانه ای و به دنبال آن همایش تقدیر برپا کردند تا حدادعادل اینگونه با گرد هم آوردن جمعی از سیاسیون وزنه سیاسی اش را در مقابل وزنه سیاسی ولایتی بگذارد، وزنه ای که هنوز هم در آن حرف و حدیث بسیار است.
سیاسیونی که در بین آنها حمید رسایی و جلیلی بودند تا زاکانی که همه در زمان انتخابات به نحوی در مقابل حدادعادل قرار گرفته بودند. و این روزها شاید باز هم بهره ای سیاسی را جستجو می کنند که اینگونه در کنار او قرار می گیرند و او را می ستایند.
حدادعادل چرا کنار کشید؟
رای حدادعادل پایین بود یا او به نفع کاندیدایی خاص کنار رفت؟ سوالی که تاکنون با پاسخ ها و تحلیل های زیادی از همان روزی که حداد بدون نام بردن از هم موتلفین خود بیانیه کناره گیری را علنی کرد روبرو شده است، که در یک سو برخی دلیل اصلی این کناره گیری را رای پایین حدادعادل می دانستد چه آنکه ادیب ائتلاف در نظرسنجی‌ها و دیگر تحلیل‌های انتخاباتی شانس پایین‌تری نسبت به دو عضو دیگر ائتلاف داشت و درخشش چندانی در مناظره‌های انتخاباتی از خود نشان نداده بود.
حدادعادل آن شخصیت کاریزماتیک سیاسی نبود که بتواند با رای بالا موج ایجاد کند و این را نه تنها هم موتلفین او و دیگر سیاسی که خود او نیز به خوبی پی برده بود.
در دیگر سو اما همزمانی کناره گیری حدادعادل با تلاش برخی نواصولگرایان برای افزایش پایگاه رای آوری سعید جلیلی کاندیدای مورد تایید آیت الله مصباح و طیف همراهانش گمانه کناره گیری حداد به نفع جلیلی را پررنگ کرده بود. چه آنکه حدادعادل همویی بود که اولین بار بحث پیوستن جلیلی به ائتلاف سه گانه را مطرح کرد، اظهاراتی که به سرعت با واکنش ولایتی و قالیباف دو ضلع دیگر ائتلاف روبرو شد و حاضر به پذیریش چنین امری نشدند.
فصل جدیدی دوستی حدادعادل و جلیلی آغاز شده است!
جلیلی و حدادعادل حال دیگر این روزها کنار هم می نشینند و با هم گل می گویند و می خندند، دو به ظاهر رقیب ناکام انتخاباتی حال به ظاهر یا به واقع پشت یکدیگر می ایستند و از هم تمجید و تعریف می کنند، همین دوستی های جدیداین روزها و پشت کردن به رفاقت های روزهای نه چندان دور است که پرده‌ها را کنار می زند و این گمانه تقویت می‌شود که چرا حدادعادل از میانه راه کنار کشید؟ و این احتمال پررنگ می‌شود که او به نفع جلیلی کنار رفت، نه ائتلافی که خود را پایبند آن می داند یا وحدت اصولگرایانی که او می گوید با بزرگانش ارتباطی ندارد و با همین کوچکترهایش مراوده می کند، کوچکتر هایی در حد و اندازه پایداری ها و دیگر نو اصولگرایانی که گرد هم جمع می شوند و از او تقدیر می کنند.
دوستی جدیدی که در مناظرات رگه های آن دیده شد همان جاهایی که حدادعادل از در حمایت از مواضع جلیلی در می آمد و در مقابل ولایتی هم موتلفه ای خود را با انتقاد می نواخت، آنجا که کاغد بین جلیلی و حداد رد و بدل می شد تا فصل جدیدی ارتباطات این دور در میانه انتخابات شکل بگیرد، تا آنجا که این رویه حداد کنایه رضایی را سبب شد که پرسید اگر شما ائتلاف کرده اید چرا از هم انتقاد می کنید؟!
حدادعادل اما سر پر سودایی برای بزرگتری کردن در بین اصولگرایان دارد، چه آنکه او در چند سال اخیر و در چند انتخابات مهم از جمله انتخابات ریاست مجلس و ریاست جمهوری هیچگاه مرد مورد قبول بزرگان اصولگرا نبود و در یک جا دائما سایه علی لاریجانی را با خود می دید و در این انتخابات نیز که تلاش زیادی برای نشستن بر صندلی پاستور داشت این ولایتی بود که نظر بسیاری از بزرگان اصولگرا و روحانیت را جلب کرد.
حداد و طیف همراهانش گویی این روزها کلید تحرکات انتخاباتی ریاست مجلس سال آینده را زده اند تا بالاخره حداد از صندلی های پایین بهارستان برخیز و بر صندلی دیگر بنشیند، امری که تاکنون با هه تلاش ها محقق نشده است.
اما رگه های تخریبی علیه ولایتی رویه ای که از سوی برخی رسانه های اصولگرا در قالب حمایت های افراطی از حدادعادل آغاز شده است، را در دیگر سو طیف همراهان قالیباف نیز دنبال می کنند و موج جدیدی از انتقادات علیه ولایتی را آغاز کردند تا با مقصر جلوه دادن وی، اینگونه شکست سنگین شهردار پایتخت را توجیه کرده باشند.
این درحالیست که بسیاری از تحلیل‌ها از بعد از پایان سومین مناظره انتخاباتی و اظهارات عجولانه قالیباف درباره حوادث کوی دانشگاه که تلاش داشت با یادآوری انها، حسن روحانی را به گوشه رینگ ببرد ولی خود بازنده این جدل شد از آن حکایت داشت که آرا قالیباف به یکباره سقوط کرد و به سمت روحانی و ولایتی متمایل شد.
سقوط رایی که حتی انتظار می رفت به دنبال آن قالیباف به نفع ولایتی که توانسته بود در جریان مناظرات به خوبی ظاهر شود کنار برود. شهردار خلبان اما سر پرسودایی برای ریاست جمهوری داشت و قطعا حاضر نمی شد تلاش 8 ساله را به یکبار کنار نهد.
در مقابل این رویه های تازه سیاستمداران اما ولایتی آنقدر کهنه سیاستمدار و آب دیده شده و با بزرگان انقلاب نشست و برخاست کرده است که بر مشی تخریب نرود و همان مرد آرامی باشد که در همه سال های سیاست ورزی و بعد از آن دنبال می کرده است. «بودم آن روز من از طائفه دُرد کشان /که نه از تاک ، نشان بود و نه از تاک نشان» شعری که ولایتی با آن وزنه سیاستمداریش را به رخ تازه سیاستمداران کشاند و شاید اینگونه حرف خود را به روشنی بیان کرد./نامه نیوز
