مصادره به مطلوب دولت توسط سرهنگ ها!

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : چهارشنبه, 06 شهریور 1392 17:20

قالیبافی ها نمی خواهند از شهرداری بروند

مصادره به مطلوب دولت توسط سرهنگ ها!

 پایتخت ایران؛ ابر شهری عریض و طویل با میلیون ها جمعیت و هزاران هزار ابنیه، آرمیده در کناره البرز، شهری که با ترافیک سرسام آور، هوای ناسالم و البته زندگی 24 ساعته جاری و ساری در خیابان ها و اتوبان هایش شناخته می شود. تمهید و تدارک برای رتق و فتق امور جاری و عمرانی شهری چنین عظیم با مرکزیت و جامعیت سیاسی و اقتصادی اش کار بس دشواری است. شهردار به عنوان مرکز ثقل مدیریت کلان شهر پایتخت جایگاهی خطیر در سازه قدرت سیاسی دارد و طیف های سیاسی مختلف برای رسیدن به این جایگاه از هیچ تلاشی فروگذاری نمی کنند.

تا 14 سال پیش انتخاب شهردار تهران بطور مستقیم از سوی دولت و شخص وزیر کشور مدیریت می شد اما با برآمدن دولت اصلاحات اصل مغفول مانده قانون اساسی احیا گردید و شوراها بر مدار قدرت سیاسی رخ نمایاندند. از آن پس رقابت سیاسی در خصوص معرفی شهردار معنا پیدا کرد و طیف های مختلف برای نیل به این جایگاه رقابتی تنگاتنگ را رقم زدند.

شورای اول بطور تام و تمام در اختیار اصلاح طلبان بود و بدیهی بود که شهردار نیز از این طیف باشد؛ البته بروز اختلافات که می توان آن را ناشی از تازگی و عدم آشنایی با ساز و کارهای سبک جدید دانست باعث گردید که در دوره دوم این اصولگرایان باشند که شورای شهر را در اختیار بگیرند و زمینه ساز برکشیدن احمدی نژاد در سپهر سیاسی شوند. شورای سوم نیز اصولگرایان اکثریت قابل توجه داشتند و با طرح مصوبه قانونی این شورا دو سال نیز مضاف بر مدت معمول یعنی شش سال در قدرت ماند و شهرداری قالیباف بر شهر تهران را هشت ساله کرد و رکوردی برای وی ثبت گردید.

خرداد 92 اما حدیث دیگری داشت. قالیباف که خود را برای ریاست جمهوری نامزد کرده بود شکست سختی متحمل شد. از سوی دیگر انتخابات همزمان شوراها نیز نتیجه متفاوتی با دوره قبلی داشت. برای اولین بار هیچ یک از دو طیف سیاسی شاکله مند عرصه سیاسی تفوق و برتری محسوسی نیافتند و با توازنی شکننده هر دو طیف شانس انتخاب نامزد متبوع خود را برای تصدی کرسی شهرداری تهران داشتند.

اگردر ادوار قبلی از فردای انتخابات می شد شهردار آینده را حدس زد، در این دوره همه چیز در هاله ای از ابهام قرار دارد و این گزاره ای است که سیاست ورزی را حساس و پیچیده کرده و نقش چانه زنی و لابی گری را ارتقایی دو چندان داده است و البته رسانه ها در نوک پیکان این فعل و انفعالات هستند و بار اصلی شکل دهی فعل و انفعالات در راستای منویات طیف های سیاسی رقیب بر عهده آنان است.

رقابت اصلی برای شهرداری تهران در این دوره به نمایندگی از دو اردوگاه سیاسی میان دو نفر آرایش گرفته است. محمدباقر قالیباف شهردار فعلی تهران از جبهه اصولگرایی و محسن هاشمی به نمایندگی از اصلاح طلبان؛ نکته آنکه برخی سایت های اصولگرا برای ایجاد افتراق در جبهه متحد اصلاح طلبان از گزینه های دیگر این جریان سیاسی نیز سخن می گویند اما اصلاح طلبان همانگونه که در لیست انتخاباتی شورای شهر با صراحت  نامزدی محسن هاشمی برای شهرداری را مورد تاکید و تصریح قرار داده بودند؛ اکنون نیز بر همین مسیر می روند و غیر از این گزینه به نظر نمی رسد نامزد جدی برای طرح داشته باشند.

بلافاصله پس از انتخابات رقابت میان طیف های سیاسی حاضر در شورا آغاز گردید. در ابتدا اصولگرایان به نوعی دست بالا را در معادلات داشتند و یک نامزد برتری آنان می توانست کفه را به سمت آنان سنگین کند اما با خروج مهدی مفتح و روانه شدن وی به بهارستان این فعل و انفعال بطور دقیق موضوع را وارونه کرد و اینجا بود که اصلاح طلبان دست بالا یافتند. با توجه به اینکه اصلاح طلبان و اعتدال گرایان شورا با دولت مستقر نیز همخوانی سیاسی بیشتریدارند طبیعی هم هست که نامزدهای مستقل حاضر نیز به این سمت و گرایش داشته باشند و این نکته زنگ خطر جدی را برای قالیباف و حامیان وی به صدا درآورده است.

با توجه به این اوصاف رسانه های اصولگرا در صف مقدم رقابت قرار گرفتند و حاشیه سازی ها را شروع کردند؛ طرح نام چندین گزینه از سوی اصلاح طلبان؛ مانور بر روی دیدار قالیباف با حسن روحانی و بالاخره خبر تمجید مهندس اکبر ترکان از مدیریت قالیباف از جمله مانورهای رسانه ای این جریان برای تاثیر گذاری بر روند انتخاب شهردار است که در هر کدامینش شیطنت خاصی مستتر است.

همانگونه که اشاره رفت اصلاح طلبان هیچ گزینه جدی جز محسن هاشمی برای شهرداری ندارند اما بدیهیست که  در یک ساز و کار دموکراتیک مبتنی بر تضارب آراء نظرات تمامی افراد حاضر و گزینه های مد نظرآنان گرفته شود و با رای گیری گزینه نهایی مشخص گردد که این امر هم اتفاق افتاده و محسن هاشمی گزینه نهایی بوده اما رسانه های اصولگرا به محض طرح نام یک نفر در این فرآیند به شکلی جهت دار او را گزینه معرفی می کنند که به زعم خود بر تشتت این اردوگاه در انتخاب شهردار مد نظر خود دامن بزنند نکته ای که همانطور که اشاره رفت هیچ شانیت و جایگاهی نداشته و طرح نام افراد به معنای گزینه شهردار بودن آنان توسط جمع نیست.

ازسوی دیگر دیدار قالیباف با حسن روحانی یک رویه متعارف و متداول میان سیاسیون است و شهردار فعلی تهران و رقیب حسن روحانی که در جبهه اصولگرایی نیز جایگاه خود را دارد به دیدار رئیس جمهور رفته است اما برخی رسانه ها چنین القا کردند که این دیدار به نوعی در راستای شهرداری مجدد قالیباف است که این استنباط جز درراستای فرصت طلبی سیاسی نبوده و نیست که اگر قرار باشد رئیس جمهور نظری در این خصوص بدهد گرایش سیاسی و سنخیت فکری وی مشخص است که چه سمت و سویی  دارد و البته که رئیس جمهور به نظرنمی رسد بخواهد در این خصوص ورود کند.

اما جالب ترین بخش خبر سازی های رسانه ای طیف اصولگرا به بازتاب سخنان اکبر ترکان در جلسه آخرین شورای شهر سوم باز می گردد. اکبر ترکان که بواسطه عضویتش در شورای عالی فنی شهرداری تهران و همچنین رفاقت با بسیاری از اعضای شورای شهر به آخرین جلسه شورای شهر سوم رفته بود تا تقدیر و تشکری از آنان داشته باشد به ناگهان با هجوم خبرنگاران مواجه شده و آنان سئوالاتی را پیرامون مدیریت شهرداری مطرح می سازند ترکان نیز به رسم اخلاق و ادب از فعالیت های شهردار تهران در مدت سپری شده تشکر می کند و از سابقه آشنایی خود با قالیباف نیز سخن می گوید اما این رسانه ها بلافاصله این سخنان را وی را تیتر کرده و با آب و تاب نقل می کنند و از همه جالب تر آنکه رسانه شهرداری تهران یعنی روزنامه همشهری با این عنوان که مشاور عالی رئیس جمهور خدمات شهردار تهران را ستوده تیتر می زند: "عملکرد شهردار بی نظیر است" و آن را در صفحه اول خود بولد می کند.

 حال آنکه اول هنوز حکم مشاور عالی اکبر ترکان صادر نشده و این عجله روزنامه نزدیک به قالیباف ناشی از آن است که می خواهد چنین القا کند که دولت حامی شهرداری قالیباف است. ضمن آنکه ترکان عملکرد قالیباف در پروژه های عمرانی را بی نظیر خوانده که این رسانه آن را به کلیت عملکردی قالیباف تعمیم داده است و البته از همه این نکات جالب تر که موید نکات پیش گفته است؛ تحلیلی است که این رسانه به نقل از تحلیلگران به خورد مخاطب می دهد! « تحلیلگران سیاسی معتقدند، بر خلاف رویه دولت پیشین، حضور مشاور عالی رئیس جمهور درآخرین جلسه شورای شهر سوم و همچنین تمجید از فعالیت های مدیریت شهری در حاشیه جلسه شورای شهر، حکایت از تعامل مثبت دولت یازدهم با شهرداری و شورای شهر دارد»

این تحلیلگران محترم البته به چند نکته توجه نکرده اند:
اول آنکه ترکان به عنوان حقوقی خود در دولت به جلسه نیامده و تنها بخاطر عضویت در شورای عالی فنی شهرداری به آخرین جلسه شورای سوم رفته و این تعمیم از اساس به خطاست.

دوم به رسم اخلاق و عرف همواره در جلسات تودیع و خداحافظی از عملکرد افراد در دوران مدیریتی تمجید می شود و این یک رسم جا افتاده است اما اینکه این رفتار اخلاقی را سویه های منفعت طلبانه سیاسی بپوشانیم و قصد بهره برداری از آن کنیم اوج فرصت طلبی سیاسی بوده و بس.

سوم هنوز حکمی با عنوان مشاور عالی رئیس جمهور برای مهندس  ترکان صادر نشده هر چند که در شرف وقوع است اما اینکه عده ای ذوق زده این عنوان را آنهم برای وارونه نمایی درراستای منافع خود بازتاب دهند جای سئوال و تعجب دارد.

چهارم. اختلاف منش و روش عملکردی و تفکرات متفاوت سیاسی و همچنین خاستگاه سیاسی منفک از هم میان دولت با مدیریت فعلی شهرداری تهران نکته ای نیست که بتوان منکر آن شد آنچنان که در آن مناظره تاریخی تفاوت سرهنگ با حقوقدان بر همگان روشن و مبرهن شد.

اکبر ترکان با بازتاب یافتن سخنانش در این جمع که سویه فرصت طلبانه آن بخوبی هویدا بود خود به صراحت اعلام کرده که نفی و اثباتا در قضیه شهرداری ورود نمی کند تا این افراد لااقل متنبه شده و دست از این کارها بردارند ضمن آنکه در گفتگو با یکی از نزدیکان وی به ما اعلام داشت که مهندس  ترکان از سال 65 و در هنگامه ای که مسئولیت صنایع دفاعی را داشت محسن هاشمی را بخوبی می شناسد و اگر هم قرار باشد او در دفاع از شهرداری کسی سخن بگوید او محمد باقر قالیباف نیست و ایشان تنها از باب اخلاق اسلامی تشکر از فعالیت های هشت ساله اخیر شهردار تهران را انجام داده است و وی  قصدی به دخالت در این موضوع ندارد.

 هر چه هست گویا تیم قالیباف تلاش دو چندانی را برای شهرداری مجدد وی آغاز کرده و در این راه از هیچ کوششی دریغ نمی ورزد اما نکته آنجاست که به نظر می رسد این اقدامات به فرجامی رهنمون نخواهد شد و محسن هاشمی راه سختی برای شهرداری پیش رو نداشته باشد./سرویس سیاسی خرداد