چرا با دولت نامهربان هستند؟
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
اخبار سیاسی - بررسی چرایی موضع مجلس در قبال دولت
چرا با دولت نامهربان هستند؟
در ماه‌های اخیر و پس از روی کارآمدن دولت تدبیر و امید، تلاش دولت برای احیای جایگاه مجلس- که در دولت گذشته با کم‌توجهی مواجه شده بود- کاملا واضح و پیدا بوده است. با این حال نوع رفتار مجلس، انتقاداتی را پدید آورده است.
اینکه استفاده از ابزار و اهرم‌های قانونی حق مجلس است، فصل مشترک نظرات اهالی سیاست است اما آنان می‌پرسند چرا این ابزارها تنها برای این دولت به کار گرفته می‌شود؟
دولتی که اتفاقا تلاش دارد اساسا نیازی به استفاده از اهرم‌های مجلس نباشد و در نهایت تعامل، برای بهبود شرایط نابسامان کشور تلاش شود. نگاهی به نظرات اهالی سیاست، خالی از لطف نیست آن هم در شرایطی که رییس‌جمهور روحانی در نشست با هنرمندان پس از کارت‌زرد به وزیر فرهنگ کابینه خود یادآور شد: «کارت زرد برای این دولت مساله‌ای نیست» و سخنگوی دولت نیز پس از تکرار رفتارهای مجلس در نشست خبری خود تذکر داد که رفتار مجلس توسط مردم دیده می‌شود و معمولا در فصل انتخابات، می‌توان نتیجه آن را دید.
آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی
این مخالفت‌ها با دولت؛ تحلیل روشنی دارد. آنها که این کارها را می‌کنند؛ هیچ مایل نبودند چنین دولتی سر کار بیاید و طبعا نمی‌خواهند همکاری کنند و حتی می‌خواهند به گونه‌ای بر وفق سیاست‌ها و افکار خودشان باشد. بالاخره تفاوت افکار و اهداف بوده و وقتی می‌بینند بر اساس تفکرات آنها عمل نمی‌شود؛ می‌خواهند انتقاد کنند.
این عکس‌العمل‌ها و آن عدم‌موافقت‌ها یک مقدار طبیعی است. آنها فکر می‌کردند برنده هستند و نشد و وضع دیگری شد.
البته همه اینگونه نیستند و اکثریت طرف مقابل پذیرفتند و همکاری می‌کنند. اقلیتی ایستاده‌اند و منتقد هستند و دولت هم نمی‌تواند به منتقد خیلی اعتراض کند. منتقد اگر از روی وظیفه‌شناسی و با سبک درست انتقاد کند؛ مفید و موثر است و انتقادش نتیجه می‌دهد و ممکن است مسیر خیلی موارد را اصلاح کند؛ ولی اگر از روی تمایلات خیالی؛ جناحی و یا به ادله دیگری باشد که اصالتی ندارد؛ مضر است. (سایت انتخاب)
محمدرضا تابش، نماینده اصلاح‌طلب مجلس
مواضعی که از سوی برخی چهره‌های محوری اصولگرایان مجلس پس از عدم‌رای اعتماد به گزینه‌های وزارت ورزش و البته موضوع طرح سوال از وزرا گرفته می‌شود، نوعی توجیه است. فعل و انفعالاتی که در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری رخ داد، خارج از تصور اصولگرایان بود و در معادلات آنان نمی‌گنجید. آنان در ابتدای کار در شوک به‌سر می‌بردند و سعی کردند در ظاهر امر با ادبیات ملایم، به تعامل با دولت بپردازند چه اینکه فشار افکارعمومی و لزوم تمکین به خواست مردم را امری واقعی می‌دیدند.
به مرور از سوی هر دو طرف، مواضعی اتخاذ شد که این افتراق را بیشتر کرد. دولت ابتدا با توجه به ملاحظاتی که با فراکسیون آقای لاریجانی در مجلس داشت، تمایلی نشان نداد که فراکسیون جدیدی به نام اعتدال شکل گیرد و شاید حق هم همین بود. نگاه من و دوستان همسو نیز این بود که با توجه به اینکه برخی نمایندگان در مقطعی برای برخورداری از نوعی پوشش به عضویت فراکسیون رهروان ولایت درآمده بودند، دور از اخلاق و انصاف بود که انشقاق اتفاق بیفتد. اما این به آن معنا نبود که دولت یازدهم از کار تشکیلاتی غافل شود.
به یاد دارم در مجلس ششم که فراکسیون دوم‌خرداد، اکثریت قاطع را در اختیار داشت باز هم برای تصویب طرح‌ها و لوایح، سوالات، تذکرات و... انسجام کامل و جلسات مداوم برقرار بود. دولت آقای روحانی به این مساله کم‌توجه بود. نکته دوم اینکه در طی این دوران سه‌ماهه، برخی اقدامات سبب شد که زمینه برای خارج‌شدن اصولگرایان از شوک اولیه و لاک دفاعی فراهم شود.
برخی اظهارنظر‌ها در مورد نرخ ارز، قیمت خودرو، مسکن مهر و یارانه‌ها، از آن جمله هستند و این در حالی است که مثلا در موضوع یارانه‌ها، فشار مجلس سبب شد تا سخنگوی دولت، به موضوع حذف دهک‌ها ورود کند اما پس از دیدن واکنش‌های مردمی، مجلس پا پس کشید و این ماجرا به نام دولت تمام شد! اصولگرایان می‌دانند در جامعه دارای طرفدارانی هستند که برای انتخابات‌های آتی به همراهی این حامیان، نیازمندند.
برخی تحرکات در مقابل دولت برای حفظ این بدنه اجتماعی و جلوگیری از سرخوردگی بیش از پیش آنان است. نگارنده به مشکلات امروز دولت به شکل کامل واقف است. اینکه دولت با توجه به وضعیت بودجه‌ای و میراث باقیمانده از دولت گذشته، با چه زحمتی حقوق کارمندان، مستمری‌بگیران و مبلغ یارانه‌ها را فراهم می‌کند. البته تلقی اکثریت جامعه این است که باید دولت برخاسته از رای مردم را یاری داد و می‌دانند دولت گذشته وعده همراهی با طبقات فرودست را داد اما در عمل، شرایط زندگی آنها را دشوار‌تر ساخت.
اگر برخی در مجلس تصور این را دارند که می‌توانند با فشار بر دولت، آقای روحانی را به موضع تند در مقابل مجلس بکشانند باید بدانند که ایشان وارد این مسیر نخواهد شد. رفتار برخی نمایندگان، حتما برای مجلس هزینه‌هایی در پی خواهد داشت. افکارعمومی امروز، پیرامون نحوه پاسخ مجلس به همکاری صمیمانه و روحیه اعتدالی دولت علامت سوالی بزرگ دارد. (شرق)
دهقان، سخنگوی حزب اعتدال و توسعه
مردم در 24خرداد رویکردی را انتخاب کردند که می‌توان آن را رویکرد اعتدال‌گرایانه قلمداد کرد. مهم‌ترین ویژگی رویکرد اعتدالی در عرصه سیاست آن است که حکمرانی توام با انعطاف باشد. تفاوت رای میان نفر اول و دوم در انتخابات 24خرداد به معنای آن بود که قاطبه ملت ایران به شخصیتی اعتماد کردند که معتدل بوده و در طرح شعارهای خود ویژگی توازن آرمان‌ها و واقعیت‌ها را مدنظر قرار داده است.
زمانی که جریان فکری سیاسی مورد اقبال اکثریت ملت قرار نمی‌گیرد، آن جریان باید به خود رجوع کرده و دلایل این مساله را بررسی کند. جریان تندرو اصولگرا باید با رجوع به گذشته خود بتواند گذشته را چراغ راه آینده قرار دهد و در انتخابات آینده از این مساله در جهت منافع خود استفاده کند.
به نظر می‌رسد بخشی از جریان اصولگرا یعنی همان تندروها همچنان راه خود را می‌روند و بی‌توجه به رویکرد اعتدالی قاطبه ملت می‌خواهند همه مانند آنها بیندیشند و این مساله را می‌توان در رویکردشان در رسانه‌های آنها، مجلس و برخی تریبون‌های عمومی دیگر مشاهده کرد.
راز موفقیت یک سیاستمدار آن است که تمامی اندیشه‌های مطرح در یک کشور را پذیرا باشد و با آنها در یک گفت‌وگو و دیالوگ باشد اما باید به تندروهای اصولگرا نیز توصیه کرد در عرصه سیاست داخلی، دو اصل حکمت و مصلحت را فراموش نکنند.
منافع ملی و حتی جناحی اصولگرایان می‌طلبد که بیش از گذشته نگاه خردمندانه‌ای و از سوی دیگر نگاه مصلحت‌آمیزی به عرصه سیاست داخلی، اقتصادی و فرهنگی کشور داشته باشند در غیر این صورت باید بپذیرند که آرام‌آرام و با دست خود افکارعمومی را از دست داده و جایگاهشان روزبه‌روز ضعیف‌تر می‌شود. (پایگاه خبری آفتاب)
احمد کریمی‌اصفهانی، عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری
در خصوص کارت‌زردهای مجلس به وزرای دولت یازدهم باید گفت تعدادی از نمایندگان هستند که برای هر موضوعی که اتفاق می‌افتد سوالات خود را مطرح می‌کنند و به استیضاح رو می‌آورند ضمن اینکه آقای روحانی کارهایی را که انجام می‌دهد جای سوال دارد اما ما هم در این حد معتقد به استیضاح مداوم نیستیم.
بیشتر نمایندگان موافق استیضاح از دو گروه پایداری و جمعیت ایثارگران هستند. متاسفانه این دو گروه در کار خود تعادل ندارند. در واقع باوجود آنکه سوال از جمله امتیازات نمایندگان است اما باید دید آیا سوالی که مجلس و دولت را به هم بریزد صحیح است؟ ما با برهم‌زدن رابطه دولت و مجلس کاملا مخالف هستیم و معتقدیم باید اعتدال در استیضاح وزرا رعایت شود. رییس‌مجلس تا حدودی می‌تواند در برخی مسایل ورود کند. البته ایشان تا آن حد مجاز نیست که نماینده را از حدود وظایفش منع کند. (خبرگزاری آریا)
اکبر ترکان، مشاور ارشد حسن روحانی
در خصوص واکنش چندنفر از نمایندگان مجلس به مصاحبه اخیر و تهدید به احضار رییس‌جمهور به مجلس باید گفت من فقط نظراتم را بیان کردم و آقایان نیز نظراتشان را گفتند و من فکر نمی‌کردم که آنها ظرفیت شنیدن این مقدار از نقد را ندارند و موجب رنجششان می‌شود.
من در برابر این انتقادات صبر می‌کنم و از دولت نیز می‌خواهم که این نامهربانی‌ها را تحمل کند. به‌هرحال بخش اعظمی از نمایندگان موافق دولت نیستند و کاندیداهای مدنظر آنها در انتخابات ریاست‌جمهوری رای نیاوردند. مردم این مواضع و رویه‌ها را می‌بینند و این چیزی نیست که از ذهن آنها فراموش شود. (ایلنا)
محسن غرویان، استاد حوزه علمیه
گاهی مخالفان دولت می‌گویند علت مخالفت‌هایشان ناشی از مراجعت‌های مردمی است و گاهی نیز می‌گویند به‌دلیل احساس تکلیف است و به آن وجه دینی و مذهبی می‌دهند، اما من از آنها سوال می‌کنم که چرا یک‌دفعه این احساس تکلیف در شما ایجاد شده است و در دوره‌های قبلی این احساس تکلیف به وجود نیامد و این بروز احساس تکلیف‌ها با آغاز به کار دولت جدید همزمان شده است.
در خصوص احضار پی‌درپی وزرا به مجلس و دادن کارت‌زرد به آنها باید گفت همه تحلیلگران و عموم مردم می‌دانند که فراخوانده‌شدن و طرح سوال از وزرا و دادن کارت‌زرد به آنها در این مدت کوتاهی که دولت آغاز به‌کار کرده است، ناشی از غرایض سیاسی است که به انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته بازمی‌گردد.
در انتخابات گذشته ریاست‌جمهوری، جناح اعتدالگرا در کشور به پیروزی رسید و در مقابل افراطیون و جبهه پایداری برخلاف انتظاری که داشتند، شکست سنگینی خوردند که این شکست، لطمه روحی و روانی بدی برای آنها داشت و به همین دلیل، برای رفع و کاهش آلام آن، به دولت منتخب مردم فشار می‌آورند.
دولت آقای روحانی در عرصه دیپلماسی خوب عمل کرده است و توانسته مشکلاتی که در این مدت به ایران فشار می‌آورده است را کم کند و از سویی ما به توافق ژنو دست یافتیم که این توافقنامه برای دولت یک افتخار است و هم مقام‌معظم‌رهبری و هم مردم و هم مراجع و علما آن را تایید کردند و از سویی مشکلات اقتصادی و اجتماعی کشور به سمت حل‌شدن است و روح امید و نشاط به کشور بازگشته است.
افراطیون می‌خواهند با کارت‌زرد و تحت‌فشارقرار‌دادن کابینه، دولت شکست بخورد و موفقیت‌های دولت به چشم نیاید. با توجه به شناختی که از آقای روحانی و کابینه ایشان دارم، ایشان و دولت با این فشارها عصبانی نخواهند شد و از مواضع اصولی‌شان نیز کوتاه نمی‌آیند و تاکنون نیز با مخالفان خود با متانت، ادب و اخلاق رفتار کرد‌ه‌اند.
بسیاری از نمایندگان فعلی مجلس، همان نمایندگان مجالس هفتم و هشتم بودند که این مجلس همزمان با دولت سابق بود و آن دولت نیز تخلفات بسیاری داشت، اما آنها در برابر این تخلفات سکوت و کوتاهی کردند که این سکوت و کوتاهی موجب بروز مشکلات امروز شده است و این قابل‌قبول نیست. (ایلنا)
علی‌اکبر اولیا، نماینده یزد در مجلس هشتم
مجلسیان باید آقای احمدی‌نژاد را از یاد نبرند. در هشت‌سال گذشته اصولگرایان و بعضی از نمایندگان مجلس در برابر خطاهای آشکار و غیرقانونی ایشان سکوت می‌کردند و حتی در مواقعی، نمایندگانی را که در برابر این تخلفات ساکت نمی‌شدند، انگ می‌زدند و آنها را تهدید می‌کردند. احضار پی‌درپی وزرا به مجلس و طرح سوال از آنها صحیح نیست.
در انتخابات ریاست‌جمهوری کاندیداهایی حضور داشتند و مجلس نیز دارای گرایشاتی به آنها بودند که آقای روحانی مورد حمایت و دلخواه نظر اکثریت آنها نبود و نتایج انتخابات طوری رقم خورد که کاندیداهای مدنظر آنها شکست خوردند و آقای روحانی به پیروزی رسید.
اینکه آقای روحانی کاندیدای آنها نبوده طبیعی است که با ایشان مخالفت داشته باشند، اما به اسم مخالفت و نقد هر کاری بخواهیم بکنیم، غیرطبیعی و غیرمنطقی است. از آغازبه‌کار دولت یازدهم زمان زیادی نگذشته است و در این زمان کوتاه نیز فعالیت‌های خوبی صورت گرفته و نمایندگان با صبوری رفتار کرده و نباید این شائبه را ایجاد کنند که می‌خواهند از دولت آقای روحانی انتقام‌گیری کنند.
مردم در انتخابات گذشته نشان دادند که از افراط‌گری، کش‌وقوس و شعاردادن خسته شده‌اند و به عقلانیت، اصلاح‌طلبی و اعتدال رای دادند و برای همین نباید از روند خوبی که در کشور شکل گرفته است، جلوگیری کرد. تلاش افراطیون برای ناموفق جلوه‌دادن دولت در راستای منافع ملی نیست. یک اقلیت افراطی می‌خواهد برای شکست دولت در عرصه‌های مختلف هر کاری می‌تواند بکند و اکثریت نمایندگان حاضر در مجلس باید به خود بیایند و حواس‌شان باشد در بازی آنها سهیم نشوند و در دام آنها گرفتار نشوند. (ایلنا)
اخبار سیاسی - شرق
