خاتمی: باید در انتخابات شرکت کرد، به شرطی که بتوان شرکت کرد/ انتخابات آزاد یعنی انتخاباتی که از جمله مهندسی نشود

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

سید محمد خاتمی: باید در انتخابات شرکت کرد، به شرطی که بتوان شرکت کرد

احساس می کنم کوه فاخری به نام ایران مانند یک کوه یخ در حال آب شدن است

امروز عملکردها باعث شده تا مردم خودشان مقایسه کنند. و با همه وجود دریابند که چه زمانی معیشت مردم، امنیت مردم، بنیه اقتصادی کشور و امنیت آن بهتر بود. انتخابات حق همه است باید شرکت کرد منتهی به شرطی که بتوان شرکت کرد. .....آفتاب- سرویس سیاسی: این جملات بخشی از سخنان سید محمد خاتمی است در دیدار با اعضای حزب اراده ملت.

به گزارش آفتاب، بخشی از سخنان رئیس جمهوری سابق ایران در این نشست در ادامه آمده است:

به نام خدا

خیلی خوش آمدید

خوشحالم از این که با همه مشکلات و ضعف و قصور ها و فشارهایی که هست هنوز تشکل های مردم بنیاد با امید در عرصه هستند.

فکر می کنم از سالها و دهه های قبل از انقلاب و بعد از انقلاب یک اصل مسجل و مورد قبول عام وجود داشت که مردم ما مردم سالاری و دموکراسی را به عنوان روش مطلوبی که برای حکومت هست و واقعا مقتضای زمان و روزگار ما هم هست می خواستند.

اگر در حرف های حضرت امام (ره) هم رجوع کنید کلمه مردم؛حاکمیت مردم، رأی مردم (که می دانید اینها لوازم مردم سالاری است) و خود دموکراسی و مردم سالاری و تعبیر اینکه بهترین دموکراسی در خود اسلام است فراوان وجود دارد و اسلامی هم که امام و دیگران مطرح میکنند و مورد توجه قرار می گیرد اسلامی است که با دموکراسی سازگار است به نظرم مردم سالاری یک روش است که محتوای آن بستگی به دیدگاه و جهان بینی انسان دارد و طبعا می تواند منتهی به سیستم هایی شود که از نظر محتوا با یکدیگر متفاوت است، ولی شرط اساسی مبنا بودن رأی مردم است و این که حکومت مسؤول در مقابل مردم باشد و امکان تغییر حکومت و جابجا شدن قدرت توسط رأی و بدون توسل به زور وجود داشته باشد و حکومت باید پاسخگوی مردم باشد.

حالا اگر جامعه مسلمان است، محتوای حکومت هم باید اسلامی باشد منتهی اسلام هم باید به گونه ای تلقی شود که سازگار با دموکراسی باشد. نمی توانیم بگوئیم رأی مردم بی اثر است و مردم هیچ نقشی در حکومت ندارند حکومت از بالا به مردم تحمیل می شود مجبورند فقط اطاعت کنند و حتی نداشته باشند و باز هم دم از مردم سالاری زده شود.

وقتی مردم سالاری پذیرفته شد باید به لوازم آن از جمله آزادی بیان و اندیشه و نقد تن داد این وجه مشترک است میان همه ما از انقلابیون اصیل گرفته تا بزرگانی که بودند و هستند با شعاری که مردم ما از صد سال پیش تا الان داشتند.

مردم ما واقعا مردم سالاری را برای وجه حکومتی اشان می خواستند و استبداد را به هر شکلی نمی خواستند و نمی خواهند. اتفاقا باعث افتخار ماست که رهبران اصلاح گر ما هم همین را خواستند که اوج آن در انقلاب اسلامی بود که رهائی از استبداد چند هزار ساله و ایجاد حکومتی که با مردم و رأی مردم سر کار بیاید.

امام در بهشت زهرا فرمودند چون مردم مرا قبول دارند دولت تعیین می کنم و گفتند میزان رأی مردم است و از این قبیل سخنان را زیاد گفته اند. بنا بر این ما این را به عنوان یک اصل بپذیریم.

این روح انقلاب ما بود. در تحولات دیگر کشورهای اسلامی هم همین را می بینیم. برای انقلابیون حاکمیت مردم مهم است و محور است و حتی مسلمانانی که در عرصه هستند واکثریت را دارند سعی می کنند این اصل را بگویند و می گویند ما همین را می خواهیم پیاده کنیم حتی اگر از شریعت هم می گویند می گویند شریعتی که مدافع حقوق مردم هست باید در عرصه باشد.

همین جا گله ای را مطرح بکنم. تعجب می کنیم در حالی که در انقلاب مصر و تونس و جاهای دیگر تمامیت ارضی، حاکمیت مردم، نفی استبداد و وحدت ملی مورد تأکید بوده است نباید شاهد باشیم که در دل این حکومت ها کسانی بیایند و در جای دیگر خواستار تجزیه و قوم گرائی باشند. البته هر حکومت مردمی هم باید حقوق اقوام و مذاهب را محترم بشمارد، ولی در هر حال مساله وحدت ملی و تمامیت ارضی از جمله مسائلی است که هیچ کس نمی تواند نفی آن را تحمل داشته باشد و ما بی توقعی مان می شود در حکومت های انقلابی که هدفشان حکومت مردم سالار و حکومت وحدت ملی و حکومت مدافع تمامیت ارضی است کسانی بیایند، اجتماعی داشته باشند و شعارهایی بدهند که اصلا ربطی به اقوام واقعی در درون ایران ندارد. تمامیت ارضی و وحدت ملی ما بسیار مهم است این هم گله ای که خواستم اشاره ای به آن داشته باشم.

ما اگر سخن از مردم سالاری به میان می آوریم و مردم سالاری می خواهیم و از مشخصات بارز اصلاح طلبی که از قبل از مشروطیت تا حالا تداوم دارد و اوج آن هم در انقلاب اسلامی است این است که ما دفاع از حقوق مردم می کنیم ؛ مردم سالاری را می خواهیم ، اگر انتقادی هم هست در همین موارد است به نام دین بعضی مسائلی مطرح می شود که نه تنها با روح انقلاب ما که خواستار حقوق و ازادی مردم است سازگار نیست بلکه با روح اصل اسلام هم از نظر محتوا سازگار نیست.

اینکه در جامعه اسلامی مهمترین مساله در روابط اجتماعی باید صداقت و راستی و اخلاق باشد می بینیم که بی اخلاقی دروغ تهمت خیلی ساده بصورت سکه رایج در می اید و حتی گاهی ادم خیال می کند این ها سیاست های رسمی است. این قدر این انحراف به نام انقلاب و اسلام زیاد می شود که انتظار بود که حکومت با ان برخورد کند و نمی کند. لااقل در ذهن جامعه این طور احساس شود که مبادا این سیاست ها سیاست های رسمی باشد.

ما از ارزش های دینی هم دفاع می کنیم ارزش هایی که خودش مدافع حقوق و رأی مردم.

اگر این چنین است باید در جامعه تشکل های سیاسی و به خصوص حزب به رسمیت شناخته شود. حزب هم از پایین بیاید بالا. بدون تشکل و حزب دموکراسی واقعی شکل نمی گیرد و اگر بگیرد دوام نمی آورد.

اینکه تشکلی درست شود متکی به قدرت هم باشد و جا را برعلیه تشکل های دیگر تنگ کند و دیگران همه محدودیت پیدا کنند و آن تشکل امتیازات فراوانی را پیدا کند این خلاف معیارهاست./

منبع:aftabnews.ir