"فتنه ی فتنه" / افراطيون مجلس دنباله رو احمدينژاد
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
نقدی بر آنچه در مجلس گذشت
"فتنه ی فتنه"
اولين روز بررسي صلاحيت وزراي پيشنهادي دكتر حسن روحاني در مجلس شوراي اسلامي در حالي سپري و از راديو و تلويزيون به طور مستقيم پخش شد كه مردم ايران خود شاهد بودند كه آنچه عملا مورد بررسي قرار نگرفت " برنامه وزراي پيشنهادي" بود!
آنچه در نخستين جلسه گذشت، ملغمه اي بود از اتهامات ثابت نشده، فحاشي هاي دور از شأن و انتقام گيري هاي شخصي و جناحي و گاه دروغ بستن به اين و آن.
اين در حالي است كه مردم انتظار داشتند سوابق اجرايي و برنامه هاي پيشنهادي وزراي پيشنهادي به طور مستند،علمي و البته مودبانه نقد و بررسي شود.
البته از حق نبايد گذشت كه برخي نماينده ها اعم از مخالف و موافق، سخناني در خور شأن خانه ملت و جلسه بررسي وزرا داشتند كه انتظار هم همين بود ولي تأسف انگيز اين بود كه عده اي از مجلسي ها ، در اين جلسه بساط فتنه اي جديد را گشودند و هر كه را مي خواستند به چوب فتنه نواختند و تمام آنچه در پي انتخابات ٨٨ گذشت را به "هر آنكه دوست نداشتند وزير شود" نسبت دادند!
بديهي است كه طبق استانداردهاي نظام جمهوري اسلامي هر كه صدد براندازي اش باشد نمي تواند عهده دار سمت هاي مهم باشد؛ اين اصل عقلاني و عقلايي البته در همه نظام هاي دنيا نيز جاري و ساري است؛ اما سخن اينجاست كه آيا رواست افراد را بي آنكه در هيچ محكمه اي محاكمه و محكوم شده باشند، به اتهامي بسيار سنگين در حد فتنه گري براي براندازي نظام متهم كرد و بر مبناي همين اتهام واهي ، درباره شان حكم كرد و هر آنچه بر دهان آمد را بی پروا گفت؟!
اين چه منطقي است كه چون فلان شخص در ستاد ميرحسين موسوي بوده يا عكسي با او دارد ، فتنه گر است و نبايد عهده دار مسووليت در جمهوري اسلامي شود؟
گويا اينان تاريخ را وارونه مي خوانند و نمي دانند كه ميرحسين موسوي، زماني نخست وزير اين كشور بود و صلاحيتش براي رياست جمهوري نيز مورد تأييد قرار گرفته بود و تنها بعد از انتخابات ٨٨ بود كه شد آنچه نبايد مي شد.
اگر همراهي با كانديداي قانوني جرمي است كه بايد ٤ سال بعد به عنوان فتنه گري فرياد شود، در این صورت بايد شوراي نگهبان و دبير آن را نيز به چنين عنوان دهشت انگيزي متهم ساخت و او را رأس ماجراي فتنه دانست! آيا چنين قضاوتي را عقل سليم بر مي تابد؟ حاشا و كلّا!
اگر ماجراهاي بعد از انتخابات ٨٨ "فتنه" بود، تمسك به آن و ساختن "چماقي آن سر نامعلوم" از آن فتنه ، خود فتنه ديگري است به نام "فتنه ي فتنه".
متهم كردن افراد جناح رقيب به فتنه انگيزي و براندازي ، بريدن بخشي از حرف هاي آنان و عدم ذكر پيش و پس آن، دروغ بستن و تهمت زدن و سكه رايج انگ درباره غيرهم جناحي ها خرج كردن،احساسي كردن فضا و هزينه كردن از ارزش ها ، همه را غير خود فتنه گر دانستن و ...بخش هايي از مختصات "فتنه ي فتنه" است كه هدف آن حذف حداكثري با هدف اشغال تمام قطار انقلاب و انحصاري سازي آن است.
دیگر بس است حذف نیروهای نظام و همه را غیر خود فتنه گر نامیدن! این بازی واقعاً تا کی قرار است ادامه یابد و یک عده سیاست باز افراطی - که نتیجه سیاست های نابخردانه شان شان را همه می بینند - خود را همه نظام و همه اسلام بدانند و هر چه خواستند نثار دیگران کنند و مقدرات یک ملت را بازیچه منافع شحصی و جناحی شان کنند؟! (همان هایی که مرگ برای همسایه شان خوب است نه برای خودشان کما این که وقتی بستگانشان در ماجرای 88 به اتهام حضور در فتنه دستگیر می شود، پلیس را خانه خراب می کنند که چرا چنان کرده ولی اگر دیگران به همان اتهام دستگیر شوند حق شان است و باید به اشدّ مجازات برسند!)
"فتنه ی فتنه" ، اگر بدان فرصت عرض اندام داده شود ، به مراتب خطرناک تر از همه تهدیداتی است که تا کنون کیان نظام و کشور و ملت را تهدید می کرده است چه آن که افراط و ریا ، جانمایه این فتنه جدید است./عصرایران
افراطيون مجلس دنباله رو احمدينژاد
بحثهایی که ديروز در طی روند رای اعتماد وزرای کابینه آقای روحانی رخ داد در ادامه بد اخلاقیهایی بود که در دولت احمدینژاد صورت ميگرفت .
دقیقا این رویکردی بود که احمدینژاد در مناظرههای سال ۸۸ با حمله به برخی چهرهها و شخصیتها در پیش گرفت. البته من اعتقاد دارم اینگونه رفتارها از روی خشم و عصبانیت و سرخوردگی اصولگرایان است که در انتخابات یازدهم شکست خوردند و تصور نمیکردند چنين رای پایینی بیاورند.
در حقیقت این قدامات از انتقامگیری اصولگرایان نشأت میگیرد. باید توجه داشته باشید که اصولگرایان تمام امکانات را در اختیار داشتند ولی دیدیم که رای این افراد ۴ میلیون بیشتر نشد.
از سویی دیگر برخی از صحبتهای مخالفان دولت که در مجلس شورای اسلامی بیان شد به نفع آقایان هاشمی و روحانی است چرا که نشان میدهد کسانیکه به بزرگان و شخصیتهای نظام توهین میکنند چه اشخاصی هستند و چه دیدگاهی دارند.
اصل صحبتی که باید ديروز به آن اشاره میشد این بود که در رابطه با نقاط مثبت و منفی وزرا بحث میشد ولی شما شاهد آن بوديد که در جلسه ديروز مخالفان دولت در رابطه با تنها چیزی که صحبت نمیکردند وضعیت وزرای کابینه آقای روحانی بود.
در این جلسه تنها چیزی که مورد بررسی قرار گرفت حوادث سال ۸۸ بود که انگار این افراد اینجا آمده بودند تا در این باره صحبت کنند یا گويي محور ۴ سال آینده آقای روحانی روی فتنه قرار است تشکیل شود که اگر شما فتنه را از میان صحبتهای آقایان مخالف بیرون میکشیدید هیچ دستاویزی برای سخن گفتن نداشتند و من فکر میکنم که چقدر خوب است این اظهارات پخش میشود ومردم شاهد این رفتارها هستند و من مطمئن هستم اگر انتخابات فردا برگزار میشد آقای روحانی بیشتر از ۲۴ خرداد ماه راي بهدست ميآورد.
رای مردم در ۲۴ خرداد نشان داد که مردم از افراط خسته شدهاند و اگر کسی به این افکار اهمیت میداد میرفتند و به آقای سعید جلیلی رای میدادند اصولگرایان افراطی ۴ سال بود که بر طبل فتنه کوبیدند ولی کسی به افکار آنها اعتماد ندارد و رايی که به روحانی دادند نشانگر این واقعیت است.
این در حالی است که تمامی تریبونهای کشور در این چهار سال در دست تندروها بود در حالی که اصلا یک بار نیز مراکز عمومی مثل صدا و سیما به افرادی که در معرض اتهام فتنه بودند اجازه دفاع به آنها داده نشد. جالب است در این چهار سال آنچه گفته شد از جانب اصولگرایان بود و یک بار نیز فرصت دفاع به کسانیکه در معرض فتنه بودند داده نشد.
صادق زیباکلام/روزنامه قانون