آقاي روحاني "آيا اين در بر همان پاشنه خواهد چرخيد؟"

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

آقاي روحاني "آيا اين در بر همان پاشنه خواهد چرخيد؟"

سياست رسانه اي دولت دهم همواره يکي از مواردي بود که طي سال هاي گذشته انتقادها و مخالفت هاي بسياري را چه از سوي مخالفان و چه از سوي حاميان مشفق دولت احمدي نژاد برانگيخته بود .

نبود سيستم متمرکز اطلاع رساني و پاسخگويي ،تعيين ديرهنگام سخنگوي دولت يا به عبارت بهتر "سخنگويي که روي کاغذ ماند "و حتي يک جلسه رسمي با خبرنگاران هم برگزار نکرد ،ايجاد محدوديت براي خبرنگاران حوزه هاي مختلف به ويژه خبرنگاران حوزه دولت ،اطلاع رساني متناقض و متفاوت از يک موضوع توسط مقام هاي دولتي و اظهار نظر چهر ه هاي غير مسئول که گاه به بحراني براي دولت تبديل مي شد و توان و نيروي زيادي را از مجموعه دولت مي گرفت تصويري ناخوشايند از رويکرد رسانه اي دولتي به نمايش گذاشت که بيش از همه دولت هاي قبلي داعيه حضور و ارتباط با مردم را داشت ارتباطي که بدون شک بدون توجه به نقش رسانه ها ابتر و ناتمام مي ماند.

در اين ميان البته آن چه به طور مشخص در اين رويکرد رسانه اي تا حد زيادي لطمه ديد جايگاه رسانه اي به نام خبرگزاري جمهوري اسلامي (ايرنا)به عنوان خبرگزاري رسمي کشور و ستون فرآيند اطلاع رساني دولت و روزنامه دولتي وابسته به خبرگزاري بود که از يک نهاد فرادستي و تصميم ساز ، به مجموعه اي بخشي نگر تبديل و باعث کاهش اثرگذاري و به ويژه اعتماد به اين نهاد شد.

توجه دقيق به اخبار و تيتر هاي اين 2 رسانه مهم دولتي و کشوري به ويژه در سال هاي پاياني دولت به خوبي مويد اين مطلب است که چگونه يک رسانه به عنوان خبرگزاري رسمي کشور در سطح يک سايت وارد منازعات رسانه اي شده و يا به تريبون مبلغ طيفي خاص در مجموعه دولت تبديل مي شود .

در حالي که خبرگزاري رسمي دولت و روزنامه هاي وابسته به آن، بايد به طور جدي و به معناي واقعي ملي بوده و مدافع کليت نظام و کشور و مدافع منافع ملي باشند.

اين نقد البته به معناي تخطئه کامل عملکرد اين رسانه در دوران مورد نظر نيست اما به عنوان کسي که هرروز به سايت ها و اخبار خبرگزاري ها مراجعه مي کنم عملا دريکي دو سال گذشته بارها پيش آمده بود که به سايت خبرگزاري رسمي کشور مراجعه نکرده و حداقل _از نگاه حقير_به واسطه اين عدم مراجعه چيزي را هم از دست نداده باشم .

اين مقدمه مفصل بيان شد تا به اين پرسش برسيم که آيا دولت يازدهم هم همين راه را مي رود؟ پر واضح است اگر در جاده انصاف گام بگذاريم هنوز مدت زمان زيادي از فعاليت اين دولت نگذشته تا بتوان نقد دقيقي از عملکرد آن ارائه داداما از آن جا که به جد به اين معتقديم که نقد رويکردها مي بايست از همان ابتدا و با دقت انجام شود نکاتي در رويکرد نهاد هاي رسانه اي دولت يازدهم به چشم مي خورد که ضرورت اين انذار را دوچندان مي‌کند .

نحوه برگزاري دو نشست خبري دکتر روحاني و چينش و انتخاب خبرنگاران سوال کننده ،نحوه اطلاع رساني پايگاه اطلاع رساني دولت از مراسم راي اعتماد در کابينه در حالي که از حدود چند صد پيامک ارسال شده در اين زمينه حتي چند و به جرات يک پيامک از سخنان مخالفان کابينه ارسال نشد (البته اين آسيب فقط مختص به اين پايگاه اطلاع رساني نبود و همزمان خبرگزاري ديگري با رويکردي متفاوت صرفا به ارسال نظرات مخالفان کابينه مي پرداخت)

و همچنين عدم دعوت از خبرنگاران تمام روزنامه ها براي حضور در مراسم توديع و معارفه وزرا و منحصر کردن آن به خبرگزاري ها از مواردي است که اين گمان را قوت مي بخشد که نکند قرار است اين در همچنان بر همان پاشنه بچرخد.

دکتر روحاني چه در زمان تبليغات انتخاباتي و چه از روزي که بر مسند رياست جمهوري قرار گرفته همواره بر پاسخگو بودن دولت اعتدال تاکيد کرده است که البته ذکر مثال هاي بالا دليلي بر نقض گفته ايشان نيست چه بسا به لحاظ اولويت هاي فعلي دولت مجالي براي توجه به اين موارد براي دولتمردان مهيا نشده باشد اما از آن جا که باور داريم رشد و توسعه همه جانبه و پايدار کشور، مستلزم وجود رسانه هاي قوي، مستقل و موثر است که بتوانند نقش ديده باني خود را به درستي انجام دهند

بر اين نقص انگشت نهاديم تا اين نقيصه به رويکردهايي که خسارت بار خواهد بود تبديل نشود، زيرا بر اين باوريم که «آن که به سختي نيشتر بر دمل مي زند چه بسا از آن که با مدارا دوره درد را طولاني تر مي کند به بهبودي کمک کرده است .»/روزنامه خراسان