داربست 30متری در صحن علنی مجلس
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
داربست 30متری در صحن علنی مجلس
قرار بود نمایندگان شال و کلاه کنند و از بهارستان راهی ساختمان قدیم مجلس شوند. هیات‌رییسه موافق این جابجایی بود و نمایندگان مخالف. عاقبت در صحن علنی رای‌گیری شد و جابجایی رای نیاورد.
بر اساس آیین‌نامه داخلی مجلس، این جابجایی به رای دوسوم نمایندگان نیاز داشت و نمایندگان هم، همراه این پیشنهاد نبودند. اما پیگیری‌های «شرق» نشان از آن دارد که مرمت ساختمان بهارستان بیش از دو هفته زمان میبرد و در بهترین حالت دو، سه ماهی زمان لازم است تا عیب و ایرادهای کنونی ساختمان برطرف شود؛ از مشکلات ریزش سیمان و گچ و شیشه گرفته تا مسایل صوتی و تصویری.
همین چندی پیش بود که خرده شیشه‌های سقف مجلس، چادر یکی از خانم‌های نماینده را برید و اگر زودتر به داد ریزشهای گاه و بیگاه ساختمان نرسند، شاید دیر یا زود اتفاقاتي از اين دست از سقف بلندبالای مجلس بر سر نمایندگان نازل شود. البته این نخستین بار نیست که ساختمان میلیاردی بهارستان تعمیرلازم شده.
دی ماه 84، تنها دو سال از آغاز بهره‌برداری از این ساختمان، خبرگزاری ایلنا خبری روی سایتش گذاشت که نشان می‌داد ساختمان هر چه زودتر باید مرمت شود: «به دنبال باران شب‌های گذشته تهران، سقف ساختمان مجلس بهارستان به چکه افتاد به نحوی که تلفن و فاکس برخی از قسمت‌های مجلس ازجمله بخش رسانه‌های مجلس قطع شد.»
هزینه ساخت این ساختمان میلیاردها تومان بوده و راه‌اندازی تاسیسات میکروفن و بلندگوی سالن اصلی به تنهایی صدهزاردلار هزینه دربرداشته. با این‌وجود همین حالا ایرادهای اساسی در سیستم صوتی ساختمان به چشم میخورد. البته طراح بنا گفته که ارزانترین بنایی را که می‌شد، ساخته. کل پروژه 10میلیاردتومان خرج برداشته، یعنی حدودا متری 400هزارتومان؛ در حالی که در آن زمان آپارتمان متری 700هزارتومان بود.
حالا که آنها به جابجایی رای ندادهاند، باید این دو هفته طی شود و دید که هیات‌رییسه می‌تواند رای نمایندگان را تغییر دهد یا نه؟ از سوی دیگر تعمیر ساختمان قدیم بسیار هزینه بر است و نبود سیستم رای گیری الکترونیک، نمایندگان را به روش قیام و قعود دهه‌های پیش خواهد برد.
اما خانه دوم خیلی از نمایندگان بهارستان است؛ کلی پرونده و مدارک و مستندات در اتاق دارند و اثاثکشی برایشان کار چندان ساده‌ای نیست. به همین خاطر ترجیح می‌دهند دو هفته ای معطل مرمت بنا باشند، تا جابجایی.
عضو هیات‌رییسه مجلس از احتمال فروریختن شیشه‌های بالایی صحن مجلس خبر داده و اینکه این بخش باید هر چه زودتر مرمت شود. به گفته سیدشریف حسینی، توافق نهایی با پیمانکار انجام شده و پس از بررسی‌های لازم، تعمیرات صحن علنی آغاز خواهد شد.
البته ساختمان به جز ریزش احتمالی شیشه، چند ماه پیش در بخش راهروها با آبگیری کف مواجه شد؛ به شکلی که تردد برای نماینده‌ها و خبرنگاران دشوار شده بود. از اینها گذشته ساختمان اصلی صحن علنی آنقدر بزرگ طراحی شده که اداره جلسه برای هیات‌رییسه کار آسانی نیست، همیشه در فضای پیاده رو شکل آخر مجلس عده‌ای ایستاده‌اند و گعده گرفته‌اند.
در دو سوی دیگر هم عده‌ای روی زمین چمباتمه زده و مشغول مذاکره‌اند. در این میان همیشه داد و فغان هیات‌رییسه درمیآید، که باید انبوهی از نمایندگان را از نقاط کور، به روی صندلیهایشان فرا بخوانند.
در طرح مرمت نهایی ساختمان، قرار شده تا بخش‌های پرت ساختمان بسته و بالتبع محیط صحن کوچکتر شود. به این شکل هیات‌رییسه آسانتر از همیشه می‌تواند نمایندگان را روی صندلیهایشان بنشاند. همه دردسرها به خاطر این است که ساختمان جدید و هرمی بهارستان عجلهای ساخته شد، تلویزیونهای بزرگ دو سوی صحن، همان موقع هم 10سالی از مد روز عقب بودند و تصویر نمایندگان با کیفیت پایینی روی پرده می‌رود، به همین خاطر تعویض دو صفحه تصویری صحن نیز در دستور کار است.
از اینها گذشته سیستم صوتی در بهارستان ایرادهای اساسی دارد، در بخش‌هایی از صحن، صدا به گوش نمایندگان نمی‌رسد و اینها همه به اشکالات اساسی سیستم صوتی بازمی‌گردد. حالا باید این نواقص برطرف شود تا در روزهای آتی صدا به صدا برسد. ساختمان صحن، آکوستیک نیست، به همین خاطر برای تشدید صدا، سه میکروفن پایهبلند در جایگاه هیات‌رییسه قرار داده شده.
با در نظرگرفتن همه این مسایل گویا مهاجرت به ساختمان قدیم، اجباری است، اگرچه در ساختمان قدیم نه فضایی برای تشکیل نشستهای کمیسیون فراهم است و نه غذاخوری. تنها باید جلسه‌ها برگزار شود و نمایندگان پس از اتمام جلسه علنی، دوباره خود را به ساختمان بهارستان برسانند.
این گزینه این روزها چندان محتمل نیست، اما واقعیت مرمت دو سه ماهه مطرح‌شده از سوی کارفرما، نیاز به اثاث کشی را جدیتر کرده. به همین خاطر است که عضو هیات‌رییسه مجلس می‌گوید: «اگر تیم کارشناسی چند روز بیشتر از زمان تعطیلات تابستانی وقت نیاز داشته باشد، چند جلسه علنی تعطیل و فقط جلسه کمیسیون‌ها برگزار شود ولی در غیر این صورت، سیستم صوتی مجلس قدیم بازنگری شده و جلسه‌ها به آنجا منتقل خواهد شد.»
ارتفاع سقف نزدیک 30متر است و بلندتر از آن است که بشود با برخی دستگاه‌های کوچک و «بالابر» به آن رسید. از هیچ‌کدام از درهای مجلس هم نمی‌شود جرثقیل و وسایلی نظیر آن وارد کرد. به همین خاطر تنها گزینه روی میز «داربست» است و بس. آن هم داربستی بلندبالا و دست‌کم دو هفته زمان برای انجام مرمتهای مورد نیاز.
«عزت‌الله یوسفیان ملا» از اعضای کمیسیون برنامه و بودجه مجلس به «شرق» می‌گوید: «گارانتی ساختمان هنوز تمام نشده و مرمتها هزینه خاصی برای مجلس در برنخواهد داشت. پیمانکار از ساختمان بازدید کرده و از نگهداری بنا در سال‌های اخیر بسیار راضی بوده. به هر حال بهارستان ساختمان پرترددی است و نگهداری از آن دشوار.»
اما «ان قلت» شریف‌حسینی حاکی از این است که شاید مرمت به این زودیها به اتمام نرسد و مراحل کار بیش از یکی دو هفته طولانی شود: «اگر این تعمیرات در تعطیلات تابستانی نمایندگان به پایان نرسد، پس از تعطیلات تابستانی نمایندگان به مجلس قدیم منتقل خواهند شد و جلسه‌های علنی آنجا برگزار می‌شود.»
ساختمان قدیمی مجلس پیش از انقلاب محل تشکیل نشست اعضای مجلس سنای ایران بوده و حالا شاید در کهنسالی یک‌بار دیگر برای مدت کوتاه میزبان نمایندگان شود. مرمت بهارستان در شرایطی وارد فاز عملیاتی شده که طراح ساختمان بهارستان عمری صد ساله برای این بنا در نظر گرفته بود اما هنوز سالیان احداث بنا به عدد 10 نرسیده، دو هفته تعطیلی برای مرمت ساختمان تجویز می‌شود.
البته «عبدالرضا ذکایی»، طراح ساختمان پیش‌تر گفته بود برای هر ساختمان باید یک بخش نگهداری در نظر گرفته شود که سالی یک‌درصد از ارزش بنا هزینه نگهداری آن شود، بنای بهارستان قابلیت عمر صد سال و حتی بیشتر را هم دارد و اگر این نگهداری به خوبی در مورد آن رعایت شود، می‌تواند تا سال‌های سال و حتی چند قرن هم بماند.
حالا معلوم نیست، مراقبت به‌خوبی انجام نشده یا این ساختمان، آنطور که طراحش گفته، از استحکام لازم برخوردار نبوده. البته آخوندی، وزیر مسکن وقت به طراح ساختمان بهارستان لوح تقدیری تقدیم کرده بود. بعد از اتمام بنا نیز سفرای فرانسه، بریتانیا، ژاپن، اسپانیا، آلمان و چند کشور دیگر برای بازدید از طرح ساختمان به بهارستان آمده بودند.
روزنامه شرق
