نگاه تردیدآمیز روس ها به بازگشت ایران به گفت وگو با گروه 5+1

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : شنبه, 15 آبان 1389 11:10

سرویس بین الملل ـ پس از انتشار خبر بازگشت ایران به گفت وگو با گروه 5+1، این خبر با واکنش های متنوع و متعددی همراه شد که در این میان، واکنش روس ها در نوع خود جلب توجه می کند.

به گزارش «تابناک»، خبرگزاری روسی «ریانویستی» در مقاله ای با همین موضوع نوشت: برای آن دسته که اخبار سیاسی کشورهای جهان را دنبال می کنند، خبر پیشنهاد ایران برای بازگشت به میز مذاکره و گفت وگو پیرامون برنامه بحث برانگیز هسته ایش با شش قدرت جهان، یک خبر مبهوت کننده بود.

پس از رایزنی رهبران ایران با «کاترین آشتون»، مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا، قرار است از دهم نوامبر به بعد در وین، گفت وگوی ایران با غرب ـ که برخی منابع، این کار را پس از یک وقفه دوازده ماهه بی سابقه خوانده اند ـ از سر گرفته شود.

ماه گذشته، رییس جمهوری ایران، مذاکره با غرب را وابسته به تحقق پیش شرط هایی از جمله، روشن شدن ماهیت و دوستانه یا دشمنانه بودن اهداف این مذاکرات، اعلام کرد.

گفتنی است، آخرین شرط احمدی نژاد هم روشن شدن موضع شش قدرت غرب در برابر سلاح های هسته ای اسراییل بود که در بیانیه های منتشره از مقامات ایرانی نیز بارها بر این مسأله تأکید شده است.

«ریانویستی» در ادامه، مذاکرات پیش روی را از نگاه مذاکره کنندگان آن بررسی می کند و می نویسد: با در نظر گرفتن نقش منفعلانه اروپا، موضع این منطقه کم و بیش شفاف است. مشکل اتحادیه اروپا، نه برنامه هسته ای ایران است و نه سلاح های اتمی اسراییل.

هرچند روسیه و چین نیز از بحران هسته ای تهران و تمایل پایان ناپذیر این کشور برای مقابله و ایستادگی در برابر غرب به ستوه آمده اند، همچنان موافق اعمال تحریم هایی بیشتر از آنچه در ژوئن 2010 از سوی سازمان ملل به تصویب رسید، نیستند.

از این روی، پس از هشدار به آمریکا و اتحادیه اروپا و شفاف سازی های لازم، از این کار یکجانبه حمایت نکردند.

و سرانجام آمریکا، که تا کنون و بر خلاف دیگر مذاکره کنندگان، به موضوع ایران و اسراییل هسته ای همچون یک بحران سیاسی داخلی پرداخته تا شاید بتواند از این راه، حمایت سیاستمداران داخلی را به دست آورد، در این راستا ناکام ماند.

این خبرگزاری روسی در ادامه می افزاید: اما این مسأله به این معنا نیست که مقامات آمریکایی، خواهان گفت وگو نیستند، بلکه مذاکرات اخیر «هیلاری کلینتون»، در هفدهمین نشست سران «آ.س.آن» با همین هدف دنبال شد.

«کلینتون» در نظر داشت بداند، در صورت عقب نشینی کامل شرکت های غربی، شرکت های چینی چقدر تمایل دارند غرب را جایگزین بازار ایران کنند. همین مذاکرات در مسکو نیز در شرایطی در حال برگزاری است که هر دو طرف، خطوط قرمز خود را می دانند و این در حالی است که در مقطع کنونی، همه منتظرند ببینید آیا نیروهای محافظه کار خواهند توانست نفوذ خود را به گونه ای کارآمد بر سیاست خارجه آمریکا اعمال کنند!

از سوی دیگر، مسأله ایران باید به شکل معناداری برای رسانه های آمریکایی مهم باشد که اینچنین به آن پرداخته می شود.

مجله «فارن افیرز» در شماره سپتامبر/اکتبر خود، در نوشتاری، این پیشنهاد را مطرح می سازد که آمریکا باید اسراییل را هم مثل هند به عنوان یک قدرت هسته ای به رسمیت بشناسد و علت آن را در مقاله دیگری در همین شماره با نام «آیا ایران، ترکیه و آمریکا می توانند هم پیمان یکدیگر شوند؟» به تفصیل بیان می کند.

در این نوشتار آمده است: ترکیه و ایران، تنها قدرت های منطقه هستند که در موقعیتی قرار دارند که می توانند در مقابله با افراط گرایی های خشونت آمیز خاورمیانه به متحدان اصلی واشنگتن تبدیل شوند.

نتیجه منطقی آن است که هرچند می توان تصویر ایران را مدت ها به شکل یک کشور خودسر ترسیم کرد، این موضوع نمی تواند از اهمیت مذاکره با تهران برای همیشه غافل ماند.

در حقیقت، بحث بر سر توازن قدرت و منافع در خاورمیانه ای بزرگتر است که سلاح های اتمی اسراییل مشتمل بر هشتاد تا پانصد کلاهک هسته ای، می تواند نقشی مهم در این منطقه بازی کند و بر رفتار ایران نیز اثرگذار باشد.

به این ترتیب، دیر یا زود، آمریکا مجبور خواهد شد روابط خود را با اسراییل و کل منطقه، به گونه ای دیگر طرح ریزی کند، چرا که خاورمیانه، بسیار بزرگتر از آن خواهد بود که آمریکا بتواند به حمایت های آشکار خود از اسراییل و پایه گذاری سیاست های منطقه ایش بر همین پایه ادامه دهد؛ بنابراین، باید دید این تغییر در دوران ریاست جمهوری اوباما صورت خواهد گرفت یا یک رییس جمهور اصلاح طلب دیگر..../تحلیل:تابناک